Bloggang.com : วรินทร์รตา : {ก้องบดินทร์-พีรวิชญ์} : ลิลิตพีรบดินทร์ ( จตุบท )

{ก้องบดินทร์-พีรวิชญ์} : ลิลิตพีรบดินทร์ ( จตุบท ) - พลิกวิกฤตเป็นโอกาส

ก้องบดินทร์

พอได้ข่าวมารดานิจจาเอ๋ย หัวใจเอยดังเหมือนจะร่วงหล่น
ยิ่งได้พบหน้าตัวเขายิ่งชอบกล เพราะเหตุผลกลใดถึงได้มา
ด้วยตกใจเอ่ยปากไปให้แข็งขัน อีกตะคั้นตะคอกอย่างหนักนา
จนได้รู้ว่าเรื่องนี้มีที่มา เขาช่วยเหลือเพลาอันตราย
จึงเอ่ยปากฝากบอกคำขอบคุณ ที่เกื้อหนุนจุนเจืออย่างเหลือหลาย
แต่อีกแหละหาเศษเลยกันมากมาย คิดโอบกอดเคียงใกล้หนีไม่ทัน

พีรวิชญ์

โดนเหวี่ยงไปหลายหนจนระย่อ แต่ก็ขอให้ได้เห็นหลังคาบ้าน
แอบเกาะรั้วยืนดูอยู่นาน ๆ เพื่อบังอรไม่รำคาญหลบนี้กัน
คิดไม่ถึงโอกาสรออยู่เบื้องหา ดังเทวาเห็นใจจึงสร้างสรรค์
ได้เข้าช่วยมารดารตีพลัน มีรางวัลกลับมาในทันที
หนึ่งคือคำขอบคุณที่จุนเจือ และช่วยเหลือเอื้อเฟื้ออย่างเต็มที่
แถมมือไม้ยังได้กำไรดี โอบเก้าอี้อย่างเนียน ๆ เคียงคู่กัน

ก้องบดินทร์

เห็ฯเขาทำตัวดีจึงใจอ่อน ไม่ยอกย้อนเหมือนวันก่อนที่มาหา
จึงคิดเห็นพูดคุยเจรจา ให้เห็นว่ายอมรับมิตรไมตรี
จนมืออุ่นแนบสนิทชิดสัมผัส เราเหมือนถูกรัดร้อยไม่ให้หนี
อีกวาจาที่เอ่ยอ้างพาที ให้ซ่านในฤดีเมื่อได้ฟัง
แม้เพียงแค่อยากขอรอเป็นเพื่อน ทำให้เราลืมเลือนความหนหลัง
เพราะในใจรู้แจ้งเขาจริงจัง มากกว่าหวังเป็นเพื่อนเหมือนวาจา

พีรวิชญ์

พยายามมาได้ถึงขั้นนี้ เร่งทำดีจนรตีนั้นใจ่อน
เพีงได้พบสบหน้ากับบังอร ให้เร่าร้อนเร่งคิดอยากติดพัน
จนเอื้อมมือคว้าไว้ไม่ทันคิด เพราะอยากสนิทมิผิดผัน
เมื่อเจ้าไม่สะบัดมือหนีกลางคัน ก็เริ่พลันเอ่ยเอื้อนในวาจา
ปฐมเหตุอยากเป็นเพื่อนเยาวเรศ จงอย่าได้ปฏิเสธกันเลยหนา
ยังโชคดีรตีมีเมตตา อนุญาตให้มาพานพบกัน

ก้องบดินทร์

ที่ตามใจใช่หายอมเป็นเบี้ยล่าง ทำจับวางถือตัวเป็นเจ้าของ
แอบลักพาเอ่ยปากคิดถือครอง หน้ายิ้มย่องผ่องใสหมั่นไส้ยิ่ง
อีกสาว ๆ หนึ่งกลุ่มเข้ารุมล้อม ไม่อ้อมค้อมเลยนะพ่อเสือผู้หญิง
ให้ตระหนักว่าดนูนั้นร้ายจริง จึงควรกริ่งเกรงใจให้ระวัง
เห็นเราโกรธได้ทีจะยิ่งแกล้ง แสร้งให้เราออกแรงทั้งหน้าหลัง
จะโวยวายจนเสียงแห้งไม่มีฟัง ไม่หยุดยั้งแกลังเราเอาสุนทรีย์

พีรวิชญ์

ตามตำราเมื่อได้คืบต้องเอาศอก แต่มีหรือเราจะบอกให้เลี่ยงหนี
ยิ่งคนดื้อต้องวางแผนให้ดิบดี อย่าให้เลือกทางหลบลี้ระวังตัว
พามาไกลไม่ให้มีเล็ดรอด ผ่านตลอดแผนลับไม่เล็ดรั่ว
ได้อยู่กันใกล้ชิดใจสั่นรัว อยากจะยั่วอยากจะเย้าเคล้าเคียงกัน
แต่ฉับพลันทันใดก็มีเหตุ จนได้เนตรคมค้อนเป็นของขวัญ
แบบนี้เราจึงได้ทีเข้าโรมรัน ฤทัยนั้นหมั่นเขี้ยวคิดเกี้ยวพา

------------------------จบจตุบท---------------------------

Create Date : 09 มกราคม 2553

Last Update : 9 มกราคม 2553 20:24:32 น.

8 comments

Counter : 485 Pageviews.