|
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
ลำนำ(28)
ก้าวไปข้างหน้า
ครั้งหนึ่งเราชื่นชมในการเปิดเผยความชั่วของตน เพราะในถิ่นนี้เรามาเพื่อขัดเกลาความชั่วกัน ธรรมะในใจของเราก็เจริญสูงขึ้นทุกที สูงขึ้นทุกที... จนผ่านไปแล้วในช่วงหนึ่งของความเจริญในกุศลธรรม
แต่ต่อมาไม่นาน เราหยุด เราพักในการเพิ่มกุศลธรรม เพราะเรายังเหน็ดเหนื่อยต่อการสู้กับใจของตนเมื่อครั้งอดีต จนเราย่ำอยู่กับที่ จนรู้สึกว่าต่ำเลว... เพียรต่อสักที !!! ทำไมเจ้าช่างพักนานนักเล่า อย่าประมาทนักเลย มัวลังเลไม่แน่ใจอยู่เช่นนั้นเล่า พิจารณาสักที ในการตั้งกรรมฐานให้สัจจะกับตนอีกที
เอาละ...เราจะไปต่อ จะตั้งตนอยู่ในความยากความลำบาก แต่! เอ!... แปลกจัง ทำไมเราเกิดไม่ชื่นชมในการเปิดเผยความชั่วของตนอีกเล่า เจ้าจิตมายา จิตถือสา จิตอวดดีกำลังมีบทบาท อ๋อ...มิน่าเล่าทำให้เราหยุดเขียน หยุดพิจารณาตน เผลอใจ-ห่างใจ ไม่ได้การแล้ว มันรุกหนักทุกทีจนดูมันแผลงฤทธิ์ต่อไปไม่ได้แล้ว
เอาละ...เราจะเริ่มทรมานเจ้าอีกวาระหนึ่งแล้ว เรา...ต้องยอมรับ และชื่นชมในการเปิดเผยความชั่วของตน เรา...ต้องยอมรับสภาพความจริง เรา...ต้องหมั่นพิจารณาตรวจตน มีเหตุผล เรา...ต้องไม่หลอกตนเอง เรา...ต้องไม่มีจิตที่ดื้อ สอนยาก อวดดี เรา...ต้องล้างจิตที่ออเซาะ ติดสรรเสริญ กลัวนินทา
เราต้องมีความอาจหาญในการปฏิบัติธรรมให้เจริญขึ้น ทุกขณะคือก้าวไปข้างหน้า ถ้าล้มก็จงล้มอยู่ในก้าวนั้น อย่าให้มันหลายก้าวนัก เราต้องถามตนว่า แน่ใจหรือว่าเราจะไปไหน... เราต้องการอะไรในชีวิต... สอนตนเข้า สอนตนเข้า สอนตนเข้า
แล้วจงพึ่งตนในการปฏิบัติธรรม
จากกัลยาณมิตร(กำลังลุก) เสียงประกอบ //www.palungjit.com
Create Date : 02 มกราคม 2554 |
Last Update : 2 มกราคม 2554 11:58:54 น. |
|
0 comments
|
Counter : 402 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|