หนีฝนไปหาแฟน Chapter 6(วันขอวีซ่า)
วันที่ แป้ง ขอวีซ่าวันนี้นั้น....... ให้อารมณ์และความลุ้นระทึก เหมือนกับวัน ๆ หนึ่งเมื่อปลายปีที่แล้วของผม เป๊ะ ๆ เลย เป็นครั้้งที่ 2 ในรอบไม่กี่เดือน ที่ผมจะต้อง ตื่นเต้นกับการ ลุ้นผลวีซ่าของผู้หญิงที่ผมชอบ และผลของมันจะส่งผลต่ออนาคตของผมไม่มากก็น้อย ที่สำคัญกว่านั้น มันคือเรื่องเล็ก ๆ ที่จะส่งผลต่อความสุขในชีวิตของมนุษย์ตัวเล็ก ๆ 2 คนอย่างจัง
เพียงแต่ครั้งก่อนเป็น "นางร้ายแฝงตัวมา" ่ส่วนคราวนี้เธอคือ "นางเอก" ตัวจริงเสียงจริงไม่มีการหักมุม
"วีซ่าอเมริกา" ถือว่า เป็นสุดยอดของความคลาสสิค ที่ต้องลุ้นระทึกเสมอ
แม้จะเป็นผลของคนอื่น แต่ครั้งก่อน ผมก็ลุ้นมากเสียจน ไม่เป็นอันทำการทำงาน ลุ้นยิ่งกว่า ผมบอล เสียอีก
ครั้งนี้ไม่ต่างอะไรจากครั้งนั้นเลย แม้จะเป็นประสบการณ์เล่นซ้ำทางความลุ้น แม้คราวนี้ ไม่ลุ้นเท่าครั้งก่อน(ตามหลักจิตวิทยา) แต่ผมหวังไว้มากกว่าครั้งก่อนเยอะ แม้ผมจะคิดว่า ครั้งนี้ผมควบคุมความตื่นเต้นไว้ได้พอสมควร ออกแนวลุ้นแบบสุขุมนุ่มลึก ไม่ ออกนอกหน้า,ลนลาน,ตื่นตูม,กระตู้วู้ จนส่งผลต่อ การทำงาน(จนเจ้านายแซว)เหมือนครั้งก่อน แต่ผมก็เลือก ที่จะลางานเพื่อ นั่งลุ้นระทึกผลวีซ่า ของ แป้ง แบบสบาย ๆ ไม่ต้องลนลานที่ทำงานและแอบโทร.ไปเมืองไทยระหว่างทำงานให้ ตื่นเต้นเกินเหตุ
เรื่องราวทั้งหมดที่เกิดขึ้นมาตลอด 1 เดือนกว่า ๆ ของการ ทำเรื่องขอวีซ่า นั้น......
ผมวางแผนเอง เลือกวันเอง เลือกสัมภาษณ์เอง เลือกวันบินเอง
ทุก ๆ อย่างที่ทำลงไป ล้วนแล้วแต่ใส่ใจลงไปทุกกระบวนการ คนช่วยก็ช่วยสุดหัวใจ คนที่เมืองไทยก็ใส่ความตั้งใจไปทุก ๆ ข้ันตอน ผมถึงกับยกให้ performance ในการทำวีซ่า ครั้งก่อนนั้น เป็น performance ของตัวเองที่สุดยอดที่สุดแห่งปีที่แล้วด้วยซ้ำ
ครั้งนี้ มีความสุขมหาศาล เป็นเดินพัน มี ชีวิตรัก ในเมืองที่ผมรัก กับคนรักที่พิเศษ ๆ เป็นเดิมพัน ยิ่งทำลงไป ก็ยิ่งอดคิดไม่ได้ถึง Project ร้อยล้าน ที่กำลังรออยู่มากมาย เราจะมีความสุขกันมากแค่ไหนหนอ? กับชีวิตรักวัยรุ่นในต่างประเทศ คงจะอิสระเสรี วี๊ดวิ้วน่าดู ทีเดียวเชียว เหมือนโลกเป็นของเรา 2 คน
แม้แต่ แม่ เอง ก็ยังถามผมมาติดต่อกันหลายวันเลยว่า แป้ง เป็นไงบ้าง รู้ผลวันไหน? น่าดีใจ ที่แม่ เองก็ลุ้นไม่แพ้ผมเลย
เหลือแค่ด่านสุดท้ายเท่านั้นจริงๆ ที่เราต้องฝ่าฟัน...... อุปสรรคสุดท้ายของ ความรักของเรา ความรักของเรามันอยู่ในมือคนอื่น อีกแค่ 1 คนเท่านั้น
ที่เวลา 4 ทุ่มกว่า ๆ....... เสียงโทร.จากเมืองไทยโทร.มาแล้ว
"ต้น.....เค้าไม่ผ่านวีซ่าอ่ะ"
แค่ 7 พยางค์สั้น ๆ ที่ส่งผลมาจาก การปฎิเสธ ของคน 1 คน แค่นั้นก็มากเพียงพอที่จะทำให้ เรื่องราวทั้งหมดที่ เรา 2 คนสร้างฝันกันมาเนิ่นนานหลายเดือน จะเป็นไปได้เพียงแค่ในความฝันตลอดไป.........
ไม่มีผมกับ แป้ง ที่ชิคาโก้!!!!
Create Date : 15 มิถุนายน 2551 |
|
22 comments |
Last Update : 15 มิถุนายน 2551 12:42:26 น. |
Counter : 896 Pageviews. |
|
 |
|