จันทร์เจ้าขาสานฝันอีกแล้ว ตอน ป่าชายเลน และ ทะเลของฉัน จันทร์เจ้าขา ตอน ป่าชายเลน และ ทะเลของฉัน เมื่อวันเสาร์อาทิตย์ที่ผานมา เหมือนทุกครั้ง เรามีความสุขที่ได้ไปออกค่าย ไปเหนื่อยในค่ายจันทร์เจ้าขา ไปอยู่ในอีกโลกนึง ทำตัวเป็นเด็ก ทำตัวเป็นพี่ของน้อง เป็นผู้ให้ และ เป็นผู้รับ วิ่งเล่น เล่นน้ำ เรียนรู้อะไรเพิ่มขึ้น เปิดใจรับสิ่งใหม่ ได้กำลังใจ ได้พลังกลับมา ใช่แล้ว เราเพิ่งไปค่ายกลับมา เป็นค่ายสานฝันกับจันทร์เจ้าขาปีที่แปด แต่เป็นครั้งที่สองของปีนี้ ค่ายนี้เป็นครั้งแรกที่กลุ่มของพวกเราพาเด็กๆไปออกค่ายที่ทะเลกัน เราไปที่ทะเลหัวหิน จังหวัดประจวบคีรีขันธ์ ถึงแม้ทะเลจะเป็นไฮไลท์ของการไปออกค่ายครั้งนี้ แต่ตั้งแต่เด็กขึ้นรถบัสนั่นก็หมายถึง จันทร์เจ้าขากำลังสานฝันของเด็กๆแล้ว เราเชื่อว่าเด็กๆดีใจที่ได้เจอพี่ๆจากกลุ่มจันทร์เจ้าขากันอีกครั้ง เราใช้คำว่าอีกครั้ง เพราะกลุ่มจันทร์เจ้าขาได้พยายามที่จะสานต่อกิจกรรมที่มูลนิธิอย่างต่อเนื่อง และเด็กๆคงเห็นความตั้งใจตรงนี้ของพวกเรา ... บรรยากาศบนรถขาไป ซึ่งตรงกับวันเสาร์ที่ผ่านมาเป็นไปอย่างครึ๊กครื้น เด็กๆ นั่งคู่กับพี่ และก็เริงร่า (มากกว่าทุกครั้ง) เพราะว่าเราเริ่มคุ้นเคยกันบ้างแล้ว จะมีก็เด็กบางคนที่ยังเขินๆอยู่เพราะมาค่ายครั้งแรก เพื่อนคนเก่งของเรานำสันทนาการบนรถได้อย่างน่าประทับใจ เพราะทำให้สีสันบรรยากาศบนรถเป็นไปได้อย่างสวยงาม แม้ว่าการเดินทางอาจจะใช้เวลานานพอสมควร แต่เรากลับไม่รู้สึกว่า เป็นการเดินทางอันน่าเบื่อเลย ... เราได้พูดคุยกับเด็กๆ ตั้งคำถามให้น้องๆ ตอบ และ ให้น้องถามคำถามมาบ้าง คำถามเด็กๆ ก็ช่างน่ารักเหลือเกิน น้องออมสินถามว่าประเทศไหนมีทะเลบ้าง ... น้องป็อปใหญ่ถามว่า ทำไมทะเลถึงเค็ม ... เราเล่าให้เด็กฟังถึงเรื่องลมบก ลมทะเล.... แหะจำคอนเซ็ปต์ได้ แต่จำไม่ได้ว่ากลางวันเค้าใช้ชื่อลมว่าอะไร ต้องแอบเปิดหนังสือ และนั่นทำให้เพื่อนคนนึง มะเหมี่ยวออกมาร้องเพลงลมบกลมทะเลให้พวกเราฟัง จากนี้ต่อไปเราเองคงจำได้แล้วว่า "..........ลมทะเลนั้นพัดกลางวัน ส่วนลมบกนั้นพัดยามค่ำคืน .............." แผนเราดีมั้ยล่ะ เราให้น้องฟัง ว่าตอนกลางคืน ลมบกจะพัดให้เรือประมงออกไป ถ้าเราแอบไปเล่นทะเลตอนดึก ลมก็จะพัดออกไป... จริงๆ เด็กๆก็คงไม่กล้าหนีไปเล่นทะเลหรอก ... แต่ก็ต้องบอกไว้ก่อน ... ถามคำถามกันไปมา ประเทศนู้น ประเทศนี้....ลงท้ายด้วยอะไรเอ่ยได้ไงก็ไม่รู้ เด็กๆถามอะไรเอ่ยกับมาให้พวกเรามากมาย ... เราเดินทางมาถึงวนอุทยานปรารบุรี และพวกเรากว่า 60 ชีวิตเดินฟังวิทยากรเล่าให้ฟังเกี่ยวกับป่าชายเลน พร้อมกับบรรยากาศที่แท้จริง มีหมาตัวนึงเดินตามวิทยากรตลอดเลย และ ก็ลงไปคลุกที่ป่าชายเลนบ้าง .. เด็กๆเลยให้ฉายาว่า "หมาชายเลน" พร้อมบันทึกลงไปในสมุดค่าย เสร็จสิ้นจากป่าชายเลน เราก็มุ่งตรงไปที่ที่พัก... ตอนอยู่บนรถแล้วเห็นทะเลแว็บๆ เด็กๆก็ตื่นเต้นกันแล้ว เรียกให้เพื่อนดูกันใหญ่เลย ฉากนี้คุ้นๆ เหมือนในหนังเรื่องเด็กโต๋ .... ง่วงล่ะ ต่อภาคสองวันหลัง   Create Date : 29 พฤษภาคม 2550 1 comments Last Update : 29 พฤษภาคม 2550 0:18:26 น. Counter : 538 Pageviews. Share Tweet

หวัดดีค่ะพี่เก๋ ไม่คิดว่าจะเล่น pantip เหมือนกัน พรก็เล่นนะ ไว้ว่างๆ ไปเยี่ยมกันบ้างล่ะ อิอิ   โดย: Propiti IP: 58.64.127.184 30 พฤษภาคม 2550 23:16:34 น.