สเม็ด ..แบบเหงาเข้าใจ (ภาค 2)
มาเล่าต่อเรื่องไปเสม็ดเพราะน้องที่ไปด้วยเรียกร้องบ่อยเหลือเกิน
อย่างที่บอกว่าอยู่เสม็ดเราใช้เวลาไปกับการชิลล์ๆมากกว่า ดังนั้นเช้าวันต่อไป ก็เลยตื่นสายๆหน่อย ไม่ได้ตื่นมาดูพระอาทิตย์ขึ้นกันหรอก แล้วก็มากิน breakfast กันที่เค้าจัดให้
พวกเรานั่งคุยกันเหมือนเคย สัพเพเหระ เดินไปหาที่พักใหม่เพราะที่เดิมไม่ให้อยู่ต่อแล้ว เพราะมีคนจอง ...ได้ที่พักใหม่ดีกว่าเดิม ราคาถูกกว่าเดิมและอยู่ติดริมทะแล ชื่อว่า สกายไฮ นะ ๆ ของเค้าดีจริง เป็นสไตล์ที่พักแบบดูโมเดิร์นหน่อย
จำได้ว่า ระหว่างเดินหาที่พัก อารมณ์ไหนก็ไม่รู้ เห็นลีโอพุฒ อยู่แว๊บๆ ก็เลยนึกอยากเปิดคอนเสิร์ตกัน และระหว่างนั้น เราก็เลยร้องเพลงพร้อมเต้นกันที่ริมหาด เป็นที่หน้ากลัว เอ้ย น่ารัก ต่อผู้ที่ผ่านไปผ่านมาอย่างยิ่ง ตลกดี ที่เรามีนักร้อง และ นักแดนซ์กันมาประจำทริป และมีตากล้องวีดีโอมาด้วย
แน่นอนว่าทุกคนต้องเป็นนักร้อง นักแดนซ์ และตากล้อง
ภาพคลิปนี้คงจะมีราคามาก ถ้าเกิดว่าวันนึงเราแต่ละคนกลายเป็นนายกหญิงฯ ซุปเปอร์สตาร์ หรือ เป็นไฮโซในสังคม ขอเว่อร์หน่อย
กล้องที่ว่านั้นคือกล้องแพนเทคของเรา ที่เราเพิ่งรู้ว่ามันสามารถทำงานเป็นกล้องวีดีโอได้ (ปล. แล้วมันก็เพิ่งหายไป หลังจากที่เราเซฟภาพลงเครื่องแล้ว เสียใจที่กล้องหาย และภาพบางอันก็หายไปด้วย แต่ก็ดีใจที่รูปเสม็ดไม่ได้หายไป )
เราแบกเป้กันข้ามหาดอีกแล้ว ไปอยู่หาดทรายแก้ว เหนื่อยจริงๆ พอถึงที่พัก ก็เลยตื่นเต้น ไม่ออกไปเช็คอิน ทำให้พนักงานต้องเอาบิลมาเช็คอินถึงห้อง ซึ่งก็ดีหลาย
อย่างที่บอกว่าเราเป็นเหรัญญิก ก็เลยรับผิดชอบการเงินของกลุ่ม ทำให้เราต้องเรี่ยไรเงินเพิ่ม จากรอบแรกเก็บ 2,000 รอบสองเก็บ 500 และรอบสุดท้ายเก็บอีก 200
ถามเพื่อนร่วมทริปว่า มีงบไม่เกิน 2,500 - 3,000 อยากจะอยู่ดีกินดี ทำได้มั้ย หรือเราต้องลดสแตนดาร์ดลงให้เป็น
อยู่ดี กินไม่ดี อยู่ไม่ดี กินดี
สรุปพวกเราของมาตราฐานชีวิตแบบ อยู่ดี กินดี
----------
Create Date : 22 สิงหาคม 2550 |
|
5 comments |
Last Update : 22 สิงหาคม 2550 13:27:15 น. |
Counter : 538 Pageviews. |
|
|
|