บ้านฉันอยู่กลางทุ่งนา มีปู่ มีย่า มีหมา มีควาย เอิงเอย!
|
||||||
เชียงใหม่บาง ลำปางหนา ยายพูดยวนมักลงท้ายด้วยคำว่าหนา "จะไปเยียะอีกหนา" (อย่าทำอีกนะ) "วันพูกไปวัดหนา" (พรุ่งนี้ไปวัดนะ) ใคร ๆ ก็บอกว่ายายพูดเหมือนคนลำปาง พ่อฉันชอบล้อเลียนยาย "ตัดบาง ๆ หนา" ซึ่งคำยวนแปลไทยได้ว่าตัดบาง ๆ นั่นแหละ แต่ลงท้ายว่าหนาเสียอย่างนั้น ตอนเป็นเด็กฉันรู้สึกแค่ว่าแปลกดี ลำปางกับอำเภอเสาไห้ของสระบุรีห่างไกลกันนัก นั่งรถเมล์รถไฟไปก็ต้องใช้เวลาข้ามคืน ทำไมคนสองจังหวัดที่ไกล ๆ กันมาก ๆ แบบนี้ ถึงพูดภาษาเดียวกันได้นะ เมื่อฉันเป็นลูกครึ่งที่เติบโตในบ้านไทยช่วงปฐมวัย กำฟู่กำจาภาษายวนบางอย่างก็เป็นที่งงงันและงงงวย เช่นวันหนึ่งเมื่อเข้าครัวทำกับข้าวกินกัน ระหว่างยายทำกับข้าวก็บอกให้ฉันไปหยิบกระเทียม "อี่น้อย เอากระเทียมมายิมนึง" ฉันไม่มีปัญหาเรื่องคำสั่ง สั่งปั๊บกระเทียมถึงมือยายปุ๊บ แต่หลังจากนั้นเด็กขี้ถามก็ไปกระแซะแม่ให้ช่วยไขข้อข้องใจ "แม่ ๆ ยายบอกว่ากระเทียมยิมนึง ยิมแปลว่าอะไรหรือแม่?" แปลกดี ถามแค่นี้แม่ฉันก็ขำลูกสาวหัวเราะไม่ยอมหยุด เมื่อพ่อโยกย้ายไปปักษ์ใต้ (ฮันแน่..ศัพท์เก๋ไก๋ไทยแลนด์ดีไหมคะ) และเด็กบ้านป่าไทยกระเทินที่เพิ่งเข้าเรีียน ม.1 ก็ถูกฝากไว้ที่บ้านยาย เปลี่ยนมิติใหม่แห่งการดำรงอยู่อย่างไทยมาเป็นแบบยวน ๆ แวดล้อมด้วยพี่ชายจอมยวนยี แล้วเด็กน้อยจากบ้านป่าก็ถูกรังแก ..ป๊าวววว...เข้าแก๊งค์ไปกับเขาด้วย เธอก็เกาะกลุ่มเนียนเป็นลูกแก๊งตามเหล่าพี่ชายไปต้อย ๆ เด็กสมัยนั้นเราปะทะกันด้วยคำพูดที่กลั่นกรองแล้วจากหัวสมองขนาดโตกว่าไข่ไก่นิดหน่อย คิดกันเอาเองว่าพูดออกไปแล้วว่าเด็กบ้านอื่นต้องเจ็บแค้นแสนสาหัสในสิ่งที่เราว่า ถึงขั้นจะต้องเต้นเร่า ๆ แล่นไปฟ้องแม่ฟ้องพ่อได้ เช่นบทล้อเลียนเรื่องเรือแข่งวัดพะเยาว์ "เฮ ยาว ๆ วัดพะเยาว์บ่อมีเฮือแข่ง .." เจ็บแอ้ดเข้าไปถึงอกถึงใจเด็กวัดพะเยาว์ เพราะในฐานะคนลุ่มน้ำป่าสัก เรือยาวเป็นของสำคัญประจำวัด ถึงหน้ากฐินชาวบ้านเอาเรือลงน้ำซ้อมพายแข่งขัน เรือยาวเป็นหน้าเป็นตาของวัด ถ้าวัดเรือดี ๆ มีชัยชนะ ชาวบ้านก็พากันดีใจ โดนบอกว่าบ้านไม่มีเรือแข่งแค่นี้ลงไปดิ้นกับพื้นปั้ด ๆ แล้ว ส่วนเขาจะบูลลี่เรากลับมายังไง เราไม่รู้ไม่เห็นค่ะ ล้อเขาแล้วก็รีบแจ้นกลับบ้าน วิ่งให้ไวเข้าไว้พี่ชายบอก จ้างให้ก็ตามมาไม่ทัน ร่อแร่ ๆ วันนี้วันพระใหญ่หนา สีเลนะ สุคะติง ยันติ สีเลนะ โภคะสัมปะทา สีเลนะ นิพพุติง ยันติ ตัสมา สีลัง วิโสทะเย
ปักหมุดครับเดียวเย็นๆ(เมกา)กลับจากงานจะเข้ามาอ่านต่อ
โดย: สมาชิกหมายเลข 4149951 วันที่: 26 พฤษภาคม 2564 เวลา:17:56:44 น.
@คุณไวน์กับสายน้ำ ภาษานี่มันม่วนงันแต้ลอ แต่ละบ้านอู้จาบ่เหมือนกั๋น อย่าว่าแต่ ลำพูน ลำปาง เชียงราย แพร่ เชียงใหม่ออกไปนอกเวียง สันป่าตอง จอมทอง แม่แตงก็ก็คนละอย่างแล้วเน้อ
@สมาชิกหมายเลข 4149951 ยินดีเจ้า โดย: ป้าทุยบ้านทุ่ง วันที่: 26 พฤษภาคม 2564 เวลา:18:51:31 น.
อ่านจบล่ะครับ เล่าได้สนุกดีเพราะว่ามีคุณสมบัติวิ่งเร็ว
โดย: สมาชิกหมายเลข 4149951 วันที่: 27 พฤษภาคม 2564 เวลา:3:46:37 น.
|
ป้าทุยบ้านทุ่ง
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] บ้านฉันอยู่กลางทุ่งนา มีปู่ มีย่า มีหมา มีควาย เอิงเงย
Group Blog All Blog
Friends Blog
|
|||||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
กำเมืองสำเนียงแข็งกว่า เชียงใหม่นิดหน่อย..
แล้วก็มีคำว่า หนา.. ต่อท้าย เลยข้อกันแบบข้างบน ผ้านี่บางแต้หนา..
555