เจ็งจริง อารมณ์เซ็งๆ ก็เลยมาอัพเดทบล็อกดีกว่า ด้วยความที่เป็นคนไร้ความน่าสนใจ เลยไม่รู้จะเอาเรื่องอะไรมาพูด ก็เลยจะเอาเรื่องที่ไปต่างประเทศมาพูดละกันนะ.. ครั้งนี้.. เราไป ฝรั่งเศส-สเปน-อิตาลี เรียงตามลำดับ และเนื่องจากจะพูดไปด้วย ไม่ได้มีแต่ภาพ.. ก็เลยจะเอามาใส่ไว้ในหน้านี้ แล้วก็.. ไม่รู้เหมือนกันว่าจะพูดทำไมให้ยืดยาว เริ่มเลยดีกว่า.. ที่ไปฝรั่งเศส ไม่ได้ไปทำตัวไฮโซ เนื่องจากว่าสายการบินบังคับไปเปลี่ยนเครื่องที่ฝรั่งเศส และเนื่องจากว่าน้องชายเราไปกระแดะฝึกงานอยู่ที่นู่น เราก็เลยแวะไปหาน้องซักกะหน่อยจะดีกว่า.. ตอนแรกน่ะนะ.. ตั้งใจว่าจะไปมันส์ใจคนเดียวก่อนพ่อและพี่สาวซัก 2-3 วัน แต่เอะอะคะราชทูตเค้าไม่เป็นใจด้วย.. กว่าจะได้วีซ่า.. ก็ต้องไปพร้อมพี่สาวและคุณพ่ออยู่ดี.. แถมยังต้องจ่ายแพงกว่าทำไมไปตั้ง 2 พัน วันไป.. ด้วยสันดานพี่เรา.. ไม่เคยเลยที่จะเดินเข้าเกตได้อย่างสง่าผ่าเผย ไม่เคยได้แลดูสถานที่ช็อปปิ้งใน duty free shops ต้องวิ่งแทบบ้าไป.. เหนื่อยมาก ไม่รู้เหมือนกันว่าถ้าจะไปก่อนเวลาซักครั้งเค้าจะออกหัดมั๊ย ตอนกำลังแลนดิ้ง ไอ้พวกฝรั่งเศสดีใจจัดมั๊ง โยนหมอนข้ามไปข้ามมากันใหญ่ ตอนแรกก็ตลก เห็นดีเห็นงามด้วยหรอก พอหมอนใบนึงมากระแทกเต็มหน้า ก็เริ่มสงสัยว่ามันทำเพื่อเหี้ยไร ช่างมัน ดูรูป ของจริงมันส์กว่านี้ แค่หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายก็ดูประสาท+บ้านนอกแล้ว ถึงแต่เช้าเลย เอ้อ.. หนาวนิดหน่อย พอทนได้ ได้มาค้างแค่คืนเดียว.. ไม่มีเวลาเที่ยวไหนเลย แถมน้องชายที่มาก่อนหน้านี้เกือบ 2 อาทิตย์ก็มาจำศีล ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเหมือนกัน ไม่รู้ว่าเป็นเด็กดีหรือปัญญาอ่อน เราจึงเป็นคนเดียวที่จะตัดสินใจว่าไปไหนดี.. อืม.. ไปเยี่ยมน้องที่ที่พักมันก่อนละกัน นี่ด้านล่าง สวยเนาะ ที่พักของน้องชายเราเป็นกึ่งโบสถ์.. สำหรับคนที่เตรียมพร้อมจะเป็นพระ และคนภายนอกอีกนิดหน่อย (ก็คือน้องเราด้วยแหละ) ก็สวยดีนะ ถ่ายรูปมาไม่ค่อยเยอะ ไอ้รูปที่ถ่ายมาก็ติดๆ คนในครอบครัวมาด้วย ขอไม่เอาลงละกัน สบายดีว่ะ.. ได้อยู่คนเดียวตั้งสองเดือนขึ้น ห้องก็แสนสบาย ถึงมันจะดูหลอนๆ นิดนึงที่พื้นเป็นไม้และมืดๆ เงียบๆ ก็เหอะ เป็นเราจะเที่ยวให้สะบั้น... เฮ้อ.. คนเรานี่น๊า.. ได้รับโอกาสที่ต่างกันเหลือเกิน.. บ้านเมืองในฝรั่งเศสเป็นไงก็ช่างมันเถอะนะ.. เห็นกันได้ตามภาพยนตร์ทั่วไป แล้วเราก็จำไม่ค่อยได้ด้วย ไม่ได้ประทับใจเท่าไหร่ ที่ชอบก็มีเนี่ย.. สถานีคอนคอร์ด กระเบื้องหมดเลยนะ สวยป่ะ? สวยไม่สวยไม่รู้ ก็เราชอบ.. กระเบื้องทั้งสถานีเลยล่ะ เห็นเค้าว่ากันว่ารถไฟใต้ดินเป็นสิ่งที่คนฝรั่งเศสภาคภูมิใจนะ เหมือนว่ามันเก่าแก่บุร่ำคร่ำครึหรืออะไรประมาณนั้นแหละ สถานีคอนคอร์ดไม่เก่าเลยเนาะ คงบูรณะแล้ว ไอ้ที่เก่าๆ น่ะมี เดี๋ยวจะให้ดูในลำดับต่อๆ ไป หลังจากเยี่ยมน้องชายเสร็จ เราก็ตัดสินใจไปพิพิธภัณฑ์ลูฟว์ ตามแบบฉบับที่นักท่องเที่ยวควรจะไป.. รูปปั้นอะไรซักอย่าง ตอนแรกก็ตื่นเต้นมากหรอกนะ จะได้ดูงานศิลปะมากมายมหาศาล แต่พอดูจริงๆ มันก็เฉยๆ ว่ะ ไม่รู้เป็นเพราะว่าความจืดชืดของชีวิตทำให้เรากลายเป็นคนไร้อารมณ์ทางสุนทรียศาสตร์หรืออย่างไร สวยน่ะมันสวย.. แต่มันก็เท่านั้น เราไม่รู้สึกเป็นส่วนหนึ่งกับสิ่งใดเอาซะเลย.. เรารู้สึกว่าการรู้สึกถึงความสวยงามรอบกาย.. มันต้องขึ้นอยู่กับอารมณ์ภายในของเราด้วยนะ เราคงอารมณ์ไม่ดีล่ะมั๊งวันนั้น อีกอย่าง.. เราตื่นเต้นกับความสวยงามของธรรมชาติมากกว่า ประติมากรรม จิตรกรรมภาพวาดของมนุษย์ทั้งหลายพวกนี้ไม่ได้ทำให้เรารู้สึกดื่มด่ำขึ้นมาเลย เรากลายเป็นคนคนละประเภทกับคนที่เราเคยคิดว่าเราเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ (งงมะ?) ....แล้วเราก็เดินเรื่อยเปื่อยในพิพิธภัณฑ์ลูฟว์ รอเวลาให้มันปิด เพราะไม่รู้จะไปไหน เดินบ้างนั่งบ้าง ให้เวลามันผ่านไป มีที่ให้นั่งเยอะแยะตลอดทางเลย ดีว่ะ บางทีถ้าเรามาคนเดียวมันอาจจะดีกว่านี้เนาะ หรือบางทีถ้าเราใช้เวลาไปกับการนั่งที่ร้านกาแฟบรรยากาศดีซักร้าน แล้วคุยกับคนที่ร่วมเดินทางมาด้วยกัน มันอาจจะดีที่สุดก็ได้? แต่ช่างมันเหอะ.. เราก็เลือกทางนี้แล้วนี่นา ข้ามๆ เอ้า มูแลงรูจ ดูซะ จำไม่ได้เหมือนกันว่ามาโผล่ที่นี่ได้ยังไง คงไม่มีที่จะไปแล้วล่ะมั๊ง ก็เลยเลือกๆ ที่ๆ ไบเบิ้ลแห่งนักเดินทาง “lonely planet” แนะนำให้ไป ระหว่างทางก็มีร้าน sex shop อะโกโก้เพียบ เดินไปจนเจอมูแลงรูจ ถ่ายรูปแชะๆ แล้วก็เดินกลับ ..มุ่งหน้าสู่เนินเขามองมาร์ต ที่คิดว่าจะดี (อีกแล้ว) มาถึงก็ไม่มีไร (ตามเคย) ได้มองวิวจากที่สูง ที่ไม่ได้สร้างอารมณ์ใดๆ ให้เราอีกเหมือนเคย ไม่เคยเข้าใจเหมือนกันว่าไอ้วิวจากที่สูงนี่มันทำไม เห็นหลังคาบ้านชาวบ้านแล้วมันทำไม.. เราเป็นคนมองโลกในแง่ร้ายไปรึป่าว? แลๆ ดูๆ จนไม่รู้จะดูอะไร.. ก็ตัดสินใจจะลง แต่ลงอีกฝั่ง ไม่ใช่จากทางที่ขึ้นมา ตอนนั้นเย็นแล้ว.. พระอาทิตย์กำลังจะตก ก็ได้เห็นภาพที่สวยกว่าหลังคาชาวบ้านนี้ ไม่รู้ดูกันว่าสวยมั๊ย แต่ตอนนั้นเราประทับใจดี ไว้มาต่อวันหลังนะ ตอนนี้หิวข้าว   Create Date : 03 พฤษภาคม 2549 11 comments Last Update : 3 พฤษภาคม 2549 18:28:08 น. Counter : 669 Pageviews. Share Tweet

อยากเห็นหน้าน้องชายยยยยย   โดย: น้องสาว IP: 124.120.183.80 3 พฤษภาคม 2549 18:35:20 น.

โห น้องๆเราไฮโซกันทั้งคู่เลยว่ะ คนนึงเมกา คนนึงฝรั่งเศส แต่พี่มันทั้งคู่นี่.......... ทำไมโลกมันเอียงงี้วะ 555 ไม่ได้มาอ่านบล็อคใครต่อใครตั้งน้านนาน....อ่านแล้วเพลินดีอ่ะ....ท่าทางตอนพระอาทิตย์ตกที่นั่นจะสวยน่าดู อากาศเย็นๆแล้วฟังเพลงไปด้วยใช่มั๊ยมึง...   โดย: หนูบี IP: 58.9.96.92 3 พฤษภาคม 2549 20:00:34 น.

อยากไปอีกง่ะ   โดย: หนุอุ๋ม (tenno_jung ) 3 พฤษภาคม 2549 20:03:20 น.

เออ ไว้จะเอาเรื่องไปแรดลงบ๊อกมั่ง แต่รอไปก่อนนะ   โดย: tae_tae IP: 124.120.236.133 3 พฤษภาคม 2549 23:39:41 น.

คนจนนี่นา คิก่ คิ่ก นั่งชั้นประหยัด ของฝากละ ทำเป็นลืม   โดย: คนรวยพาอม IP: 58.8.151.57 4 พฤษภาคม 2549 3:11:06 น.

สวยงาม ...แต่ทริปฝรั่งเศสเรา ตอนสองปีที่แล้ว ไม่ค่อยมีความประทับใจเลย เพราะไปเดือนสิงหา วันเกิดด้วยนะ แล้วยังไปกะแฟนด้วย แต่เจือกเป็นหน้าร้อน โคดจะร้อน ระอุมาก เดินก็ไกล museum ก็ปิดซ่อม ห่วย ฮ่วย บ่นไปงั้นอ่ะ พี่เหนื่อยว่ะน้องช่วงนี้   โดย: Imogen IP: 203.147.55.35 4 พฤษภาคม 2549 11:32:19 น.

เข้าไปดูสภาพรถแล้ว มันน้อยกว่าที่กูคิดไว้เยอะนะ แต่ถ้าต้องทิ้งมันก็คงมากกว่าที่เห็น ตอนนี้เลยต้องเข้าแก๊งเก้งเลย เมื่อวานไปลัลล้ามา เจอเพื่อนมึง แล้วเค้าถามถึงมึง เลยบอกว่าตอนนี้มึงไม่สนใจที่นั่นแล้ว เค้าเลยทำหน้างงเต๊กเลย......   โดย: หล่าลี IP: 203.156.89.242 4 พฤษภาคม 2549 14:56:42 น.

มาตอบๆ น้องสาว- อย่าเห็นเลย มันโง่ เต้- ไม่รอ อีบ๊วย- เคยนั่งมั๊ย? เครื่องบินน่ะ พี่ imogen- เป็นไรล่ะคะ? ช่วงนี้เราเจอกันบ่อยนะ ชอบแอบมีนัดลับๆ กัน ฮุฮุ ขอให้หายเหนื่อยๆ เร็วๆ หนูเป็นกำลังใจให้   โดย: (my name is) luka 9 พฤษภาคม 2549 15:15:10 น.

มึง ไร้หัวใจ กูชอบรูปภาพในลูฟว์มากๆ >.< อยากไปอีกกกกก ,,,   โดย: gle IP: 58.8.13.38 11 พฤษภาคม 2549 19:43:08 น.

555555555 ขำอรุด่าบ๊วยอ่ะ อรุพาหนูไปมั่งฮี่ อยากเที่ยวๆๆ อยากกินน้องอรุ หึหึหึ   โดย: หมูแดง IP: 202.183.233.13 13 พฤษภาคม 2549 11:37:55 น.

ภาพสวยนะ ไม่แวะถ่าย sex shop มาฝากกันเลย ใจร้ายยย   โดย: Thebrightestsunisthepurestgun 14 พฤษภาคม 2549 13:11:13 น.