โอ๋ๆๆๆๆๆๆ พี่ไม่ค่อยเห็นอรุตอนหดหู่ เจอกันทีไรก็เห็นแต่รอยยิ้มร่าเริงสดใส และพี่ก็ชอบแบบนั้นมากกว่าเยอะเลยนะ

ต้องมีซักครั้ง หลายครั้ง ที่ชีวิตแม่งโค่ดเชี่ย แม้กระทั่งคนที่โชคดีที่สุดในโลกแม่งก็ต้องดาวน์มั่งแหละวะ ก็เงี้ยชีวิต แม่งห่วย แม่งแย่ แต่เวลามีความสุขมันก็สุขนะ คิดถึงวันข้างหน้าเยอะๆๆๆๆ รอเวลาที่เราจะมีความสุขกันดีกว่า

เอ้า เชียร์ๆๆๆ

ง่ะ ขอโทษ

เป็นครั้งแรกที่ฟังเพลงในเว็บได้ เพราะต่อหูฟังอยู่พอดี ชอบเพลงนี้

ปกติพี่แพ็คไม่ค่อยตอบบล็อกเราเท่าไหร่
แต่จะเข้ามาตอบและให้กำลังใจเวลาที่เราดาวน์เสมอ

ขอบคุณนะคะ

อืม เครียดอีกแล้ว อรุณี ศิริพงศปรีชา

< นามสกุลใครวะ > เออนั่นแหละช่างแม่ม

ไม่รู้จะเอาคำพูดไรมาทำให้หายเครียด คิดว่า

อรุณี ศิริพงศปรีชา คงมีทางออกให้ตัวเองเสมอ

ได้แต่เอาใจช่วยเน้อ

พ่อ แม่ รัก อรุ นะ

ปล. พ่อ อรุ โทรมาบอกเราให้ พิมพ์แบบนี้

คั่ก คั่ก

คิดเหมือนแพ็คเลย

เจออรุทีไร จะเห็นยิ้มแย้มแจ่มใส หัวเราะ เต้น โดดไปโดดมา ตลอด ดู happy ไม่มีหดหู่ เจออรุตอนแรก พี่แป้งว่าอรุเป็นคนน่ารัก สดใสมากๆ เลย ใจดีด้วย ชอบเอาอะไรแปลกๆ มาแบ่งกันกิน

แต่พอมาบ้อกนี้ อ่านแล้วเศร้าไปด้วยเลยอะ แต่ก็เหมือนที่แพ็คพูดจริงๆ อะ ไม่มีใครดาวน์ตลอดหรอก อย่างน้อย เราก็ต้องทำเป็น happy เพื่อให้คนอื่น happy บางครั้ง แล้วพอเราเห็นคนรอบข้าง happy เราก็จะรู้สึกดีขึ้น แล้วความแย่มันก็จะfade down

อี้

แวะมาเยี่ยม คิดถึง ขอโทษที่หาของให้ไม่เจอนะ ไว้ถ้ามีจะเอามาแบ่ง

อรุณี เจปั๊กเป็นใครเหรอ อยากรู้จัก

ว่าแต่อรุณีเป็นใคร

อีโส่ยเป็นอะไรวะ?
สงสัยเจอพิษคนเฒ่า

ชอบที่บ๊วยพูดวะ

เจ๋งงงง

เจ๋งตรงไหนวะ?