ใครบางคน บนเส้นคั่นเวลา ..:::: คนของความเจ็บปวด::::.. ใครบางคน (บนเส้นคั่นเวลา) ..:::: คนของความเจ็บปวด::::.. บางคนจำ ใครซักคนที่อยากจำ บางคนลืม ใครซักคนที่อยากลืม บางคนอยากจำกลับลืม บางคนอยากลืมกลับจำ..อย่างน้อยก็ยังได้จำหรือได้ลืม แต่สำหรับฉัน...ใครบางคนคนนั้น...เป็นคนที่ยากจะจำและก็ยากที่จะลืม มันคือความเจ็บปวด ใครคนนั้นเข้ามาทำความรู้จักกับชีวิตฉันเมื่อ 11 ปีที่แล้ว.. 4 ปีแรก ใครคนนั้นให้ความรัก ความสบายใจ ความสุขทั้งหลายเท่าที่จะคิดได้ เป็นช่วงเวลาที่แสนดี คนรอบข้างต่างอิจฉาความรักที่ฉันได้รับ คนที่ฉันได้เลือก....แต่เมื่อเวลาผ่านไป..ใครคนนั้นก็เปลี่ยน เปลี่ยนเป็นคนร้าย....... อีก 7 ปีที่เหลือ ใครคนนั้นให้ความทุกข์ ความทรมาน น้ำตา ความเจ็บทั้งหลายเท่าที่จะคิดได้ ฉันได้แต่เฝ้าถามตัวเองว่าคนที่แสนดีคนนั้น เค้าหายไปไหน ใครมาพาเค้าไปจากฉัน แล้วสลับเอาคนที่แสนร้ายมาให้... 7 ปี ที่อยู่คอย..ความสุขที่ฉันร้องขออยากจะรับจากใครคนนั้นต้องแลกมากับน้ำตาของฉันเอง...แต่จะโทษเค้าฝ่ายเดียวก็ไม่ได้ ในเมื่อฉันเป็นคนเลือกที่จะอยู่และทนเอง เพราะหวังว่าซักวัน ความรักและความดีที่ฉันมี จะทำให้คนดีของฉันกลับมา แต่ระยะเวลา 7 ปี ไม่เคยทำให้อะไรดีขึ้น เค้าไม่เคยกลับมา ความอดทนและทุกข์ทรมานของฉัน ใครคนนั้นไม่เคยซึมซับมันไปแม่แต่น้อย.... อยากบอกใครคนนั้น... ตลอดเวลาที่ผ่านมา ทุกครั้งที่พยายามจะลืม หรือเวลาที่นึกจำขึ้นมาได้ มันเป็นความเจ็บปวดแบบยากที่จะอธิบาย มาวันนี้ความเจ็บปวดหายไป เหลือแต่ความทรงจำ ที่ฉันรู้ว่ามันจะยังอยู่ตลอดไป แม้ว่าภาพมันจะเลือนรางไปบ้างแล้วก็ตาม และอยากขอบคุณที่เข้ามาเป็นคนคั่นเวลาในชีวิต...ฉันไม่ได้รู้สึกว่ามันสูญเปล่าเลยเพราะความสุข ความเจ็บช้ำมากมายที่ให้มามันสอนอะไรให้ฉันตั้งเยอะ ฉันได้รับและเสียอะไรไปมากมาย แต่ที่สำคัญมันทำให้ฉันได้พบใครอีกคนที่ดี อีกครั้ง... ตอนนี้ฉันหวัง หวังให้คนดีคนนี้ของฉัน ไม่ใช่แค่คนคั่นเวลาอีกเหมือนเคย ฉันหวังให้เค้าอยู่บนเส้นชีวิตของฉันไปอีกนานแสนนาน..... มีหมายเหตุนิดนึงค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องจริงค่ะ เจอจริง ๆ แบบไม่มีตัวแสดงแทนเลยค่ะ และยินดีรับคำติชมจากทุกคนนะคะ ยังไงอ่านแล้วขอซักคนละคอมเม้นต์เนอะ ถ้าชมมาก จขบ.จะได้เอาไปเป็นกำลังใจเขียนอีก แต่ถ้าติมาก จขบ.จะได้เอาไปปรับปรุง และจะเขียนอีกอยู่ดี อิอิ -ขอบคุณภาพประกอบสวย ๆ จาก google-   Create Date : 25 พฤษภาคม 2552 46 comments Last Update : 18 มิถุนายน 2552 13:36:58 น. Counter : 703 Pageviews. Share Tweet

๙ ๙๙ ๙๙๙ ๙๙๙๙ ๙๙๙๙๙ ๙๙๙๙๙๙ ๙๙๙๙๙๙๙ ๙๙๙๙๙๙๙๙ ๙๙๙๙๙๙๙๙๙ ดาวจ๋า ขอเจิมค่ะ   โดย: ดาวลูกไก่ซนๆค่ะ (satineesh ) 25 พฤษภาคม 2552 13:39:55 น.

วันนี้ดาวจ๋าขอติดไว้ก่อนนะคะ เพราะพึ่งกลับมาจากตจว. ง่วงด้วย เพลียด้วย เหนื่อยด้วย ขอดาวจ๋าไปนอนก่อนน๊า *** จากบล็อก อ่ะ คุณผึ้งดูรูปไม่ได้ เพราะสถานะเนต มานล็อกไว้หรือคะ? เพราะดาวจ๋าใช้เวบฝากไฟล์รูปของ Multiply เลยค่ะฝากรูปค่ะ เมื่อก่อนดาวจ๋าใช้เวบฝากรูปที่เป็นโฮสไทย .. แต่เพื่อนต่างแดนเรียกดูไม่ได้ .. จ๋าเลยเปลี่ยนมาค่ะ ครั้นจะใช้ที่ Photobucket ก็กัวว่าแบรนวิชจะเต็มอีก.. ดาวจ๋าอยากให้เพื่อนๆและ คุณผึ้งเห็นรูปค่ะ ...   โดย: ดาวลูกไก่ซนๆค่ะ (satineesh ) 25 พฤษภาคม 2552 13:50:16 น.

เอ่อ..เป็นเรื่องแต่งหรือเปล่าคะ? เพราะจะเม้นท์ต่างกันค่ะ ระหว่างเรื่องแต่งกับเรื่องจริงน่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 25 พฤษภาคม 2552 14:00:04 น.

อ่านแล้วชวนอึ้งนะครับ 4 ปี กับ 7 ปี เป็นตัวเลขที่นานมากเลย สำหรับความรัก   โดย: กะว่าก๋า 25 พฤษภาคม 2552 16:07:46 น.

ไม่ว่าจะเป็น ความเจ็บปวด ความทุกข์ ความสมหวัง ความสุข เป็นของเราเสมอค่ะ อยู่ที่ว่าเราเลือกจะทักทายกันแบบไหน   โดย: d__d♥ (มัชชาร ) 25 พฤษภาคม 2552 16:08:36 น.

ถ้าเป็นเรื่องจริง อืมม์..คนบางคนก็เปลี่ยนไปได้ค่ะ บางทีตัวจริงเค้าอาจจะเป็นอย่าง 7 ปีหลังที่ทำกับเราก็ได้ 4 ปีนั่นต่างหากที่เค้า "พยายาม" ที่จะทำ พ้นมาได้ ก็ถือว่าหมดเวรหมดกรรมต่อกันค่ะ อโหสิกรรมให้เค้านะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 25 พฤษภาคม 2552 16:52:54 น.

หวัดดีค่ะ.. ยินดีต้อนรับสู่ถนนสายมิตรภาพ เห็นออกตัวตอนท้าย..ว่าเรื่องนี้เป็นเรื่องจริง รักจริง เจ็บจริง..แบบจีจ้า...ไม่มีตัวแสดงเลย อยากแบบว่า..อ่านแล้วสะเทือนใจนะ แม้ว่า..จะไม่มีรายละเอียดในส่วนความปวดร้าว ว่าเกิดอะไรขึ้นบ้าง..กับการจากไปของคนที่ดีสุดหัวใจ และที่คนร้ายๆ คนเดิม แต่ไม่เหมือนเดิม..(เราเข้าใจถูกไหมคะ) 4 ปีแห่งความสุข..มันสั้นนะ เพราะความสุขมักผ่านไปเร็วเสมอ 7 ปีแห่งความทุกข์..สุดยอดไปเลยค่ะ ที่สามารถทนอยู่มาได้ เพราะ7 ปีนี่..มันยาวนาน แสนนาน..เหมือนไม่มีวันสิ้นสุดเลยล่ะสำหรับความทุกข์ .. .. เขียนดีมากค่ะ..เล่าเรื่องไม่ใส่รายละเอียดลึกๆแต่ชัดเจนมาก (ไม่รู้ว่าความชัดเจนที่เราเข้าใจมันถูกต้องไหมนะ กับการที่เข้าใจว่า..4ปี..คือคนรักดีต่อกันเสมอมา แล้วอีก7ปีที่เหลือ..คนรักเปลี่ยนไปจากหน้ามือเป็นหลังเท้า แล้วคุณก็ยังอดทน..เพราะคิดว่า เขาจะกลับมาดีดังเดิม) เขียนดีค่ะ..แต่อยากให้เขียนยาวๆกว่านี้.. 555+ชอบอ่านยาวๆ..มันสะใจดี..แต่ก็แล้วแต่สะดวกคนเขียนค่ะ ปล.นิดนึงนะ..รูปในกรอบคอมเมนท์ ลายตาจังค่ะ พิมพ์ไป..มองไม่ค่อยเห็นเลย..ว่าตัวเองเขียนอะไรไปบ้าง ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ....   โดย: nikanda 25 พฤษภาคม 2552 17:15:12 น.

มาตามคำชวนและร่วมแลกเปลี่ยนเรื่องราวค่ะ เป็นความทรงจำที่เป็นบทเรียนก้อนโตที่จะสอนให้ชีวิตรู้จักคำว่าอดทน และ เข้มแข็ง และเมื่อผ่านมันมาได้แล้ว บทเรียนบทนั้นยังให้ความภูมิใจในตัวเราเองอีก เรื่องหน้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรื่องราวดี ๆ แบบนี้กันอีกนะคะ   โดย: Paulo 25 พฤษภาคม 2552 17:51:57 น.

บล็อคน่ารักจังเลยค่ะ มีความรู้สึกแบบนี้จริงๆค่ะ บางทีผ่านไปนานมากแล้วแต่ยังรู้สึกเหมือนเหตุการณ์พึ่งผ่านไปเมื่อวานนี่เอง   โดย: ดาวไร้ตะวัน 25 พฤษภาคม 2552 17:57:56 น.

ฝันดีนะครับคุณผึ้ง   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 25 พฤษภาคม 2552 21:18:21 น.

อ่านแล้สน่าเศร้านะคะ 7 ปีเป็นอะไรที่ยาวนานมากเลยนะคะ สุดยอดเลย เป็นกำลังใจให้นะคะ ปล.นิก็เป็นน้องใหม่ของโครงการนี้เหมือนกันค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ ฝากตัวด้วยค่ะ ^^   โดย: บุยบุย 25 พฤษภาคม 2552 22:01:25 น.

ยินดีปรีชาที่มาเข้าร่วมโครงการกันค่ะ ^^ ขอให้คนดีในปัจจุบันคงมั่นยืนนาน ยาวนานกว่า 11 ปีอีกนะคะ จะได้เปลี่ยนความรักเป็นความรู้สึกดีๆ ตลอดไปค่ะ   โดย: BeCoffee 25 พฤษภาคม 2552 22:13:37 น.

มาเยี่ยมชม มาทักทายครับ เขียนได้ดีครับ ถ่ายทอดความรู้สึกออกมาเรียบเรียงเป็นเรื่องราวได้ดีครับ แต่ถ้ามีการลงรายละเียอดในบางช่วงบางตอน จะช่วยทำให้เห็นภาพของตัวละครได้ชัดเจนขึ้น อาทิเช่น ... ใครคนนั้นเข้ามาทำความรู้จักกับชีวิตฉันเมื่อ 11 ปีที่แล้ว.. ตอนนั้นฉันยังเป็นน้องใหม่ของคณะ ส่วนเขาคนนั้นเป็นรุ่นพี่ปีสุดท้ายแล้ว ... ฯลฯ และถ้าลงรายละเอียดในการบรรยายเพิ่มเติมอีกสักนิด จะช่วยทำให้ผู้อ่านข้าถึงอารมณ์และความรู้สึกของผู้เขียนได้มากขึ้นครับ อาทิเช่น ... ตลอดเวลาที่ผ่านมา ทุกครั้งที่พยายามจะลืม หรือเวลาที่นึกจำขึ้นมาได้ มันเป็นความเจ็บปวดแบบยากที่จะอธิบาย เหมือนกับในทุกครั้งที่ฉันต้องเดินผ่านร้านอาหารแห่งนี้ ร้านที่เราเคยนัดเดทกันเป็นครั่งแรก แม้ว่าในวันนี้ร้านนี้จะเปลี่ยนไปจากเดิมแล้ว แต่ภาพความทรงจำที่ประทับใจในครั้งนั้น มันยังคงอยู่เวียนว่ายอยู่ในความรู้สึกของฉันเสมอ .... เอาเป็นว่าผมลองช่วยแนะนำประมาณนี้นะครับ เพราะว่าผมก็ไม่ใช่นักเขียนมืออาชีพครับ อิอิ   โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 25 พฤษภาคม 2552 23:24:11 น.

อ่านแล้วเศร้าแฮะ   โดย: ปลาทองแก้มยุ้ย 25 พฤษภาคม 2552 23:48:24 น.

เมื่อคืนแวะมาแล้วแต่เม้นท์ไม่ได้ค่ะ จะบอกว่า ขอให้โชคดีเจอคนที่ใช่ และเป็นตัวจริง ด้วยค่ะ   โดย: pinkyrose 26 พฤษภาคม 2552 7:37:14 น.

สวัสดีค่ะ แวะมาต้อนรับเข้าสู่ถนนมิตรภาพค่ะ อ่านแล้วรู้สึกเศร้าและเจ็บปวดตามไป เหมือนที่พี่ก๋าว่า ตัวเลข 4 ปีและ 7 ปีเป็นเวลานานมาก สำหรับทั้งความทรงจำดี ๆ และความทรงจำที่ปวดร้าว ถึงอย่างไรก็ผ่านมันมาได้ด้วยดีแล้วนะคะ และก็มีประสบการณ์ที่มีค่าที่เราได้รับมาเช่นกัน...^^   โดย: นางสาวดุ่บดั่บ 26 พฤษภาคม 2552 14:46:33 น.

หวัดดีจ้ะผึ้ง ต้นอ้อก็ว่าเหมือนกันนะ ภาพในหนังเรื่องนี้ สวยมากๆ แต่มีคนบอกว่า สบายดีหลวงพระบางสวยกว่า ต้นอ้อยังไม่ได้ดูเลยอ่ะ... เป็นกำลังใจให้นะจ้ะ ตัวเองก้อเพิ่งผ่านมาได้เหมือนกัน จะเป็นยังไงก็ต้องดูกันต่อไปจ้ะ มีความสุขมากๆน๊า   โดย: ต้นอ้อท้าลม 26 พฤษภาคม 2552 15:24:56 น.

เศร้าจัง แต่ก็ยังดีนะคะที่ในสุดที่สุดก็ได้เจอคนดีๆอีกครั้ง และยินดีที่ได้รู้จักค่ะ   โดย: ภาวันต์ 26 พฤษภาคม 2552 15:49:44 น.

เวลาเราเลือกอะไร บางครั้งเรารู้สึก...ดีที่สุดแล้ว บางครั้งเรารู้สึก...ยังไม่ดีเลย บางครั้งเรารู้สึก...ไม่แน่ใจเลย แต่เอาเข้าจริงจริง ดี.ว่า... เราไม่รู้อะไรเลยต่างหาก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นก็ตาม...จากการตัดสินใจ สำหรับดี. สิ่งที่ตามมาดี.จะยอมรับ และเคารพความคิดของตัวเองเวลานั้นเสมอ ไม่ว่าที่สุดแล้วจะถูกหรือผิดหรือเสียใจ ดี.คิดแบบนี้อ่ะค่ะ   โดย: d__d♥ (มัชชาร ) 26 พฤษภาคม 2552 17:39:36 น.

มาให้กำลังใจคุณผึ้งจ้า...ถ้าเค้าคนนั้นได้เข้ามาอ่าน เค้าจะต้องรู้ว่ายังมีใครคนหนึ่งที่รักและเฝ้ามองเค้าอยู่เสมอค่ะ แต่เวลา 7 ปีที่ทนมาส้มว่านานมากเลยนะคะ เอาค่ะ..สู้ๆๆๆ   โดย: ส้มแช่อิ่ม 26 พฤษภาคม 2552 18:05:04 น.

มาเติมกำลังใจให้กันและกันจ้ะ อ้อผ่านมาแล้ว พร้อมจะสู้เสมอจ้ะ ผึ้งทานข้าวหรือยัง พักผ่อนเยอะๆน๊า   โดย: ต้นอ้อท้าลม 26 พฤษภาคม 2552 19:03:56 น.

เป็นกำลังใจให้คุณผึ้งนะคะ เวลาจะช่วยรักษาแผลใจเองค่ะ สู้ๆๆๆ ค่ะ   โดย: ดาวไร้ตะวัน 26 พฤษภาคม 2552 19:50:28 น.

อโหสิกรรมให้เค้าได้แล้ว ก็ดีแล้วหละค่ะ จะได้ไม่ต้องเป็นเวรเป็นกรรมกันต่อไป มีความสุขอยู่กับชีวิตปัจจุบันดีกว่านะคะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 26 พฤษภาคม 2552 20:13:34 น.

แวะมาขอบคุณกำลังใจที่ส่งมาให้เช่นกันจ้า   โดย: ส้มแช่อิ่ม 26 พฤษภาคม 2552 21:20:48 น.

รูปผมเขียนแบบไม่มีพล็อต และไม่มีการคิดล่วงหน้าน่ะครับ หุหุหุ นกมีหัวเป็นช้าง รับรองว่าไม่มีนัยยะอะไรซ้่อนเร้นแน่นอนครับ 555   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 26 พฤษภาคม 2552 21:42:13 น.

นับจากวันนี้ไป...ก็จะมีแต่เรื่องดีแล้วค่ะ เพราะคุณผึ้งมีคนดีๆ เข้ามาในชีวิตมากกว่า 1 คนแล้ว เมื่อเดินบน "ถนนสายมิตรภาพ" เส้นนี้   โดย: นัทธ์ 26 พฤษภาคม 2552 22:11:28 น.

ดาวจ๋ามาส่งคุณผึ้งเข้านอนค่ะ พรุ่งนี้ ถ้าว่าง ดาวจ๋าเชิญไปฟังเพลงดังอมตะของเติ้งลี่จวิน น๊า ดาวจ๋าเก็บเพลงมาทั้งชุด 22 เพลงเลยค่ะ.. นอนหลับฝันดี ราตรีสวัสดิค่ะ   โดย: ดาวจ๋าคนซนๆค่ะ (satineesh ) 26 พฤษภาคม 2552 23:24:04 น.

สวัสดียามเช้าครับ   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤษภาคม 2552 8:29:58 น.

ขอบคุณค่ะที่แวะไปเยี่ยมเยียนที่บล๊อคค่ะ เห็นระยะเวลาแล้วนานมากมายเลยค่ะ ที่ทนอยู่ และให้โอกาสคน ๆ นั้นได้นานมากขนาดนี้ นี่แหละมั้งค่ะที่เขาบอกว่าอานุภาพของความรัก จะเป็นกำลังใจให้นะค่ะสำหรับทุกเรื่อง และหวังไว้เหมือนกันค่ะว่าคนที่เข้ามาในชีวิต อยากให้เป็นคนที่อยู่กับเราตลอด ไป อย่าเป็นแค่คนคั่นเวลา ยินดีได้รู้จักค่ะ...กับมิตรภาพที่ดีของเพื่อนใหม่   โดย: แมงโกชิดเด 27 พฤษภาคม 2552 12:47:02 น.

สวัสดีจ๊ะ อ่านแล้วเข้าใจนะ แต่ไม่รู้จะเมนต์อย่างไรดี   โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 27 พฤษภาคม 2552 14:11:51 น.

หวัดดีจ้ะผึ้ง เลิกงานแล้วหรอ ต้นอ้อเลิกงานสามทุ่มอ่ะ ดึกอยู่เหมือนกันนะ.. กินไรยังจ้ะ รีบๆนะเดี๋ยวดึกกินไม่ดีจะอ้วนน๊า   โดย: ต้นอ้อท้าลม 27 พฤษภาคม 2552 17:49:20 น.

ดาวจ๋าก็อยากให้คุณผึ้งได้ยินเสียงเพลงและเห็นรูปในบล็อกของดาวจ๋าค่ะ อ่านข้อมูลข้างบล็อกของคุณผึ้งเลย เข้าใจว่าเป็นเพราะสถานะเนตที่ไม่แรงหรือเปล่าน๊อ...แต่ไม่เป็นไรค่ะ...ของทุกอย่างในบล็อกของดาวจ๋ายังคงอยู่อีกนานแสนนานเพราะเพลงเหล่านั้น..ดาวจ๋าก็อัพไฟล์เองเป้นส่วนใหญ่ค่ะ..วันหน้าย้อนมาฟังก็ได้เนาะ แล้วพรุ่งนี้ดาวจ๋าจะมาทานอาหารที่บ้านคุณผึ้งนะคะ.. ปล. ข้อความข้างบนของคุณผึ้ง...ดาวจ๋าไม่มีคห. นะคะ..ไม่ใช่ไม่อ่าน...แต่เป็นเพราะดาวจ๋าก็ผ่านเรื่องเลวร้ายในชีวิตมาค่อนข้างมากค่ะ...เวลาที่ผ่านไปจะช่วยเรา...ขอแต่ว่าเราอย่ายอมแพ้...อาจท้อบ้างล้มบ้าง สะดุดบ้าง...มานก็คือชีวิตค่ะ.... ขอให้คุณผึ้งมีความสุขมากๆค่ะ   โดย: ดาวลูกไก่ ตัวที่ 7 ค่ะ (satineesh ) 27 พฤษภาคม 2552 19:52:00 น.

สวัสดีค่ะ ขอบคุณที่แวะไปอ่านเรื่องน่ารักของเด็กป.1 ค่ะ ตอนเพื่อนเล่าให้ฟังเนี่ย นั่งทานข้าวกลางวันกันค่ะ แต่ละคนฟัง จบ แถบสำลักข้าวตายกันเลยค่ะ 555 ................ อ่านเรื่องคนผึ้งแล้ว สัมผัสได้ถึงความแข็งแกร่งในตัวเลยนะคะ ใครบางคนคนนั้นเค้าอาจเกิดมาเพื่อมีหน้าที่ทำให้ เรารู้สึกว่าและรู้ว่า "เราเข้มแข็งแค่ไหนและทำให้เรารู้ว่า คนดี คืออะไร" ขอให้มีความสุขและคนดีคนนี้จะดีตลอดไปนะคะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ   โดย: แม่ภูมิ (Artagold ) 27 พฤษภาคม 2552 20:07:34 น.

ดีจ้า อ้อพยายามไม่กินข้าวอ่ะ ก็มันตั้งสามทุ่มกว่าอ่ะนะกว่าจะถึงบ้าน กินไปเรื่อยๆอ้วนขึ้นเยอะเลย พยายามกินนมแทนอ่ะจ้ะ นอกจากว่าวันใหน มีเมนูพิเศษ แต่ก็นะ พลาดบ่อยๆเลยเรา ฝันดีจ้ะผึ้งจ๋า   โดย: ต้นอ้อท้าลม 27 พฤษภาคม 2552 20:41:30 น.

สวัสดีค่ะคุณผึ้ง อ่านแล้วรู้สึกเส้าๆ เหงาๆ จังค่ะ   โดย: arcoiris 27 พฤษภาคม 2552 20:45:22 น.

ท่าทางจะบล็อกเว็บมัลติพลายนะครับเนี่ย ภาพถึงไม่ขึ้นเลยน่ะครับ อิอิอิ   โดย: กะว่าก๋า 27 พฤษภาคม 2552 20:53:43 น.

ดาวจ๋าวิ่งมาบอกว่า.. บล็อกดาวจ๋ายินดีต้อนรับทุกวันเลยค่ะ มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: satineesh 27 พฤษภาคม 2552 20:58:04 น.

แวะมาหายามค่ำ เดี๋ยวไปดูละครก่อนนะ คืนนี้ฝันดีจ้า   โดย: ส้มแช่อิ่ม 27 พฤษภาคม 2552 21:42:50 น.

จ๊เอ๋ หลับหรือยังเอ่ย ฝันดีนะจ๊ะคนสวย   โดย: pinkyrose 27 พฤษภาคม 2552 23:19:47 น.

สวัสดีจ้า ตื่น ๆ ตื่นมาเชียร์ผีกัน ทุกข์ สุข เศร้า อยู่ที่เราว่าเราจะอยู่กับมันได้ดีแค่ไหน   โดย: ความเจ็บปวด 28 พฤษภาคม 2552 1:29:13 น.

แวะเอาดอกไม้มาฝากค่ะ คิดถึงนะคะ [ของตกแต่งโดนๆคลิกเลย]   โดย: ดาวไร้ตะวัน 28 พฤษภาคม 2552 1:44:50 น.

อรุณสวัสดิ์เช่นกันค่ะ   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 28 พฤษภาคม 2552 8:44:20 น.

สวัสดีจ้า ฝนตกยังเอ่ย ที่นี่กำลังตกเลย ไปทานข้าวกัน เที่ยงแล้ว   โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 28 พฤษภาคม 2552 12:00:27 น.

แวะมาทักทายจ้า ทำงานยุ่งหรือเปล่า ขอให้สนุกกับงานนะจ้า   โดย: ต้นอ้อท้าลม 28 พฤษภาคม 2552 15:27:48 น.

ชอบเนื้อเพลงของ บอดี้สแลม ครับ ชีวิตแค่โดนทำร้าย แต่ที่สุดมันต้องไม่โดนทำลาย แค่วันนี้หัวใจสลาย เตือนตัวเองว่าถึงยังไงฉันยังต้องอยู่ ความรักลวงหลอกมันก็แค่เจ็บปวด ไม่มีค่า...ให้มันทำลายชีวิตไม่ได้... หากเรายังอยู่เราก็มีโอกาสได้เจอรักที่ดีกว่าเสมอครับ(ผมเชื่ออย่างนั้น)   โดย: komyooth 28 พฤษภาคม 2552 15:40:28 น.

เรื่องราวความรักแบบนี้ เราปฏิเสธไม่ได้เลยอ่ะค่ะที่จะต้องมาเจอ และเมื่อเจอแล้วมันก็เจ็บปวด ทรมาน .. ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน ความรู้สึกมันก็ยังจดจำได้เสมอๆ อย่างนี้ล่ะค่ะ ... เชื่อว่าเขียนเรื่องราวเหล่านี้มา ภาพก็ยังอยู่ แต่ความรู้สึกนั้น อาจจะเปลี่ยนไปบ้าง ไม่ทั้งหมดแต่ก็มีนิดหน่อยหรือเปล่าเอ่ย   โดย: JewNid 28 พฤษภาคม 2552 17:36:30 น.