ฟิคซีรยส์หวานเป็นเพลา ตอนพิเศษ หวานยามเช้าหลังคืนเข้าหอ

ณ ห้องพักที่อเมริกา เช้าหลังจากคืนเข้าหอ ที่ก้องและพีไม่ได้เข้าหอกันจิงๆ เพราะว่าก้องเหนื่อยจนหลับไปในอ้อมแขนของพีซะก่อน

เวลาเช้า มีแสงลอดเข้ามาจากหน้าต่างเพียงเล็กน้อยเพราะว่าม่านที่ปิดอยู่ ก้องเป็นคนรู้สึกตัวตื่นก่อน แต่ยังไม่ลืมตาขึ้น

ก้องเริ่มรู้สึกตัวและรับรู้ถึงเหตุการณ์เมื่อคืน เค้าย้อนนึกไปถึง ตอนที่เค้ากล้าเอ่ยปากบอกพี่ไปว่าเค้า....พร้อม....ที่จะเป็น...ของพี ก้องขมวดคิ้วเล็กน้อย แต่ยังไม่ลืมตา พยายามนึกย้อนเหตุการณ์ต่อจากนั้นว่าตกลงแล้ว...เค้า....กับ....พี....ได้.............

แต่นึกยังไงก้องก้อนึกไม่ออก เค้านึกออกแต่เพียงว่าเค้านั่งอยู่ที่เตียงกับพี แล้วเค้าก้อเอนซบไปกับอกพี แล้ว....แล้ว....แล้วเค้าก้อจำอะไรไม่ได้อีกเลย....เค้าน่าจะหลับไปตั้งแต่ตอนนั้น...แล้วตกลงว่ามันเกิดอะไรขึ้นรึเปล่าเนี่ย!!

ก้องลืมตาโพลงขึ้นมาด้วยความตกใจ เมื่อสายตาปรับโฟกัสได้ มองไปข้างหน้าเห็นแต่แผ่นอกเปลือยของพีที่ลอดออกมาจากเสื้อนอนคอกว้างตัวที่พีใส่ประจำอยู่ห่างไปไม่กี่นิ้ว ก้องตกใจเล็กน้อย มองสำรวจท่านอนของตัวเอง

ก้องและพีนอนตะแคงหันหน้าเข้าหากัน โดยพีโอบกอดร่างของก้องไว้แนบอก แนบขิดจนขนาดที่ทั้งร่างของก้องแทบจะแนบไปกับร่างของพี ขาสองข้างของทั้งคู่เกาะก่ายกันจนแทบแยกไม่ออก

เมื่อก้องรู้สึกถึงท่านอน หน้าก้องก้อเริ่มร้อนผ่าวขึ้น นี่เค้านอนแนบชิดกับพีขนาดนี้เลยเหรอเนี่ย แต่ก้อแอบโล่งใจที่ทั้งเค้าและพียังใส่ชุดนอนเหมือนเดิมกับเมื่อคืนทุกอย่างแสดงว่าเมื่อคืนไม่ได้เกิดอะไรขึ้น แต่เค้าก้อน่าจะรู้ดีอยู่แล้วว่าพีจะไม่ทำอะไรเค้าเด็ดขาดถ้าเค้าไม่เต็มใจ ความคิดนี้ทำให้ก้องรักพีมากขึ้นกว่าเดิม

ก้องค่อยๆ ดันตัวถอยออกมาเล็กน้อยอย่างเบามือ เพื่อจะสำรวจใบหน้าคนรัก พียังคงหลับสนิท ก้องค่อยๆ นึกย้อนถึงเหตุการณ์เมื่อคืนไปพร้อมๆ กับสำรวจใบหน้าพีไป เค้ายังคงจำไบหน้าของพีตอนที่ดีใจมากๆ กับคำบอกว่าเค้าพร้อม..ที่จะเป็นของพี ก้องอดอมยิ้มกับใบหน้าดีใจเหมือนเด็กๆ ของพีตอนนั้นไม่ได้

เมื่อนึกย้อนไปถึงเหตุการณ์เมื่อคืน ก้องก้อเริ่มรู้สึกถึงสัมผัสบางอย่างที่ค้างอยุ่ที่ริมฝีปากของกอ้ง ทำไมมันช่างนุ่มนวล และร้อนผ่าวได้ในเวลาเดียวกัน ก้องเอามือของตัวเองมาแตะริมฝีปากโดยอัตโนมัติ จริงๆ ด้วยความรู้สึกนี้ เมื่อคืนพีต้อง...จูบ...เค้า ตอนเค้าหลับไปแล้วแน่ ก้องคิดพลางมองไปที่ริมฝีปากของพี ริมฝีปากนี้เหรอที่สัมผัส.... มือก้องเอื้อมไปแตะเบาๆ ที่ริมฝีปากพีโดยอัตโนมัติ

แตะ...อย่างแผ่วเบา....จนริฝีปากของพีเผยอตามสัมผัสออกมาเล็กน้อย

ก้องเผลอกัดริมฝีปากตัวเองอย่างไม่ได้ตั้งใจ ทำไมแค่นี้ ก้อทำให้เค้ารู้สึกอยาก kiss พีมากขนาดนี้นะ

ก้องรีบลดมือลงก่อนที่เค้าจะอดใจไม่ไหวแล้ว kiss ปลุกพีขึ้นมา ณ เดี๋ยวนั้น

ระหว่างลากมือลงมา ก้องก้อลดสายตาลงไปด้วย ก้องเหลือบไปเห็นว่า เสื้อพีทางด้านหลังมันเลิกขึ้นมาจนถึงท่อนเอวช่วงบน เผยให้เห็นแผ่นหลังและช่วงเอวเปล่าเปลือยของพี อาจจะเป็นเพราะมือพีทั้งสองข้างมัวแต่จะโอบเค้า พีเลยปล่อยเสื้อของตัวเองโดยไม่ได้ดึงให้เข้าที่เข้าทางก่อนนอน

ก้องค่อยๆ เอื้อมมือไปด้านหลัง เพื่อจะดึงเสื้อของพีให้กลับลงมาเหมือนเดิม ก้องจับชายเสื้อได้ ว่าจะลากลงให้เสื้อปิดแผ่นหลังพีเหมือนเดิม แต่หลังมือของก้องดันไปสัมผัสถูกเนื้อของพีเข้า ก้องใจเต้นแรง มือค้างนิ่ง เค้าไม่เคยสัมผัสพีแบบนี้มาก่อน

ก้องใจเต้นแรง แทนที่ก้องจะดึงเสื้อพีให้กลับมาคลุมตัวโดยเร็ว ก้องกลับค่อยๆ หยุดมือจงใจให้มือสัมผัสกับผิวเนียนแน่นของพี แล้วค่อยๆ ลากสัมผัสหลังมือลงมาอย่างช้า...ช้า...ช้ามากที่สุด เพื่อก้องจะได้จับสัมผัสผิวกายของพี ใจเต้นแรงจนจะระเบิด

ก้องลอบมองหน้าพี ที่หลับสนิท แล้วจดจ่อไปที่สัมผัสที่มือ ก้องค่อยๆ ลากมือลงมาเรื่อยๆ...ช้าๆ.....ผ่านแผ่นหลัง....ผ่านช่วงเอว....ลงมาจนสุดชายเสื้อ

เมื่อเสื้อกลับลงไปคลุมตัวพีเรียบร้อย ก้องที่ตอนนี้ใบหน้าร้อนผ่าวหัวใจเต้นแรง ถอนหายใจเฮือกใหญ่ นี่เค้าต้องการพีมากขนาดนี้เลยหรือ

เสียงถอนหายใจของก้อง ทำให้พีลืมตาตื่นขึ้นมาอย่างงัวเงีย พีตื่นมาเห็นก้องอยู่ตรงหน้า ยิ้มกว้าง กระชับอ้อมกอด

พี: “ก้อง คุณตื่นแล้วเหรอ ทำไมไม่ปลุกผมล่ะ”

ก้อง: ตกใจที่พีตื่น หน้ายังแดงอยู่มาก ก้องเลยตอบพีไปไม่ถูก “อืมม ผมเพิ่งตื่นเนี่ยแหละ”

พี: “จิงเหรอ...แต่มือคุณอยู่ที่ชายเสื้อผมนี่จะทำอะไรเหรอก้อง...หรือว่าคุณจะ...ถอด”

ก้อง: “จะบ้าเหรอพี ผมแค่จับเสื้อให้คุณดีๆ น่ะ” ก้องเหวี่ยง พลิกตัวให้หลุดออกจากอ้อมกอดของพี มานอนคว่ำลง แล้วยันตัวขึ้นเล็กน้อยเพื่อให้คุยกับพีได้

พี: ยิ้มกับอาการเหวี่ยงของก้อง “ก้อง...คุณจะหนีผมไปไหนล่ะ....วันนี้ผมต้องคิดบัญชีกับคุณนะ...ที่เมื่อคืนคุณหลับไปก่อน...ที่...เรา...จะได้” พีพูดพลางยื่นหน้าไปใกล้ๆ ก้อง

ก้อง: หน้าแดง ร้อนผ่าว ไม่ปล่อยให้พีพูดจบ “บ้า...พี...คิดบัญชีอะไร” ก้องเขินก้มหน้าไม่ยอมสบตาพี

พี: ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก้องยิ้มกริ่ม ว่าจะพูดแซวก้องเหมือนเคย

แต่เมื่อพียื่นหน้าเข้าไปใกล้ สายตาของพีเหลือบเห็นว่าคอเสื้อนอนของก้อง ย้วยลงไปที่เตียงเมื่อก้องนอนคว่ำ ทำให้พีมองเห็นลอดเข้าภายในเสื้อ

พีมองเห็นแผงอกขาวของก้อง เรื่อยลงไปจนเกือบถึงช่วงเอว ใจเต้นแรงจนสั่น จ้องมองผิวขาวเนียนของก้องไม่วางตา

ก้องเห็นพีเงียบไป เลยเงยหน้ามามองหน้าพี เห็นสายตาพีจ้องไปที่อกเค้า ก้องมองตาม เห็นสิ่งที่พีเห็น ก้อหน้าแดงขึ้นไปถึงหู

ก้อง: “พี...คุณมองอะไรอ่ะ” ก้องรีบลุกขึ้นนั่ง หันหลังให้พีทันที เขินมาก

พี: ตกใจ รู้สึกตัว เห็นก้องเหวี่ยงเขิน ลุกขึ้นนั่งก้อรีบตามไปง้อ กระเถิบตัวลุกขึ้น ไปหาก้อง โอบเอวก้องไว้จากด้านหลัง ยื่นหน้ามาแนบกับใบหน้าของก้อง กระซิบข้างหูก้อง

พี: “ก้อง...คุณโกรธผมเหรอ หรือว่าแค่เขิน...แบบเมื่อคืน” พีเริ่มมั่นใจในตัวเองมากขึ้น ว่าที่ก้องเหวี่ยงทุกครั้งก้อเพราะเขิน เพราะก้องพูดออกมาจากปากของก้องเองแล้วนี่ ว่าก้องพร้อมที่จะเป็นของเค้า เค้าเลยกล้าที่จะรุกก้องมากขึ้น “ก้อคุณพร้อมจะเป็นของผมแล้วนี่...ผมขอมองคุณแค่นี้เอง...ไม่เป็นไรหรอกเนอะ”

ก้อง: ได้ยินพีกระซิบข้างหู นึกถึงบทสนทนาเมื่อคืนอีกครั้ง คิดได้แล้วก้อใบหน้าร้อนผ่าว หน้าแดงไปถึงหู กลั้นใจตอบพีไป “อืมมม” แต่ก้อยังเขินเกินกว่าจะหันหน้ากลับไปมองพี

พี: ไม่คิดว่าก้องจะรับคำง่ายๆ มองหน้าก้องเห็นก้องหน้าแดงมาก ก้อยิ้มเอ็นดู ก้องคงพร้อมที่จะยอมเค้าแล้วจิงๆ ถึงว่าง่ายอย่างนี้ เวลาก้องว่าง่ายนี่ก้อน่ารักไปอีกแบบแฮะ งั้นเค้าขอลองอะไรอีกหน่อย

พีค่อยๆ เอียงหน้าลงไปจรดริมฝีปากที่ต้นคอของก้องอย่างแผ่วเบา เป่าลมหายใจออกจากปากวนเวียน ไล้ไปที่ซอกคอของก้อง

มือที่โอบรัดเอวก้องอยู่ค่อยๆ เลื่อนขึ้นมาที่แผ่นอกของก้องช้าๆ พีหยุดมือที่กลางอกก้องระหว่างกระดุมเม็ดที่สองและสามของเสื้อนอนก้อง แล้วสอดนิ้วเข้าไปในช่องระหว่างกระดุมทั้งสอง เพื่อสัมผัสกับแผ่นอกของก้อง

ก้อง: รับรู้ถึงสัมผัสที่ต้นคอ กับแผ่นอก ใจเต้นแรงจนแทบระเบิดออกมาจากอก ความรู้สึกร้อนผ่าวไปทั่วทั้งตัว

พี: ค่อยๆ เลื่อนริมฝีปากไปที่ข้างหูของก้อง ยิ้มพร้อมกระซิบแผ่วเบา “ก้อง...ตกลงคุณจะยอมให้ผมคิดบัญชีกับคุณแล้วใช่มั้ย”

ก้อง: ค่อยๆ หันหน้ามาหาพี ค่อยๆ ยื่นหน้าเข้ามาใกล้พีเรื่อยๆ จนไปกระซิบข้างหูพีแผ่วเบา “ยอมให้คุณคิดดอกเบี้ยทบต้นกับผมได้เลยครับ....คุณพีรวิชญ์” พูดจบก้อถอนใบหน้ามาสบตากับพีหวานซึ้ง

พี: ตกใจเล็กน้อย แต่ก้อยิ้มให้ก้องอย่างอ่อนโยน จับไหล่ก้องสองข้าง ค่อยๆ เอียงหน้าเข้าไปหาก้องช้าๆ เคลื่อนริมฝีปากเข้าไปใกล้

สัมผัสอบอุ่น นุ่มนวลถูกส่งไปให้กันและกัน มือของทั้งคู่เอื้อมมาโอบร่างของกันและกันแนบแน่น แล้วทั้งคู่ก้อเอนตัวลงที่นอนไปอีกครั้ง

----------------------------------

คาดว่าตอนนี้จะเป็นตอนจบแล้วล่ะค่ะ

Create Date : 19 กุมภาพันธ์ 2553 Last Update : 19 กุมภาพันธ์ 2553 23:12:23 น. Counter : 1380 Pageviews.		10 comments
Share Tweet