SweetieKate's Fiction blog
|
||||
จิ้นคุณพีกับน้องก้อง ซี่รีส์หวานเปนเพลา ตอนหวานยามสาย ก้องและพี ณ บ้านพักที่อเมริกา หลังจากก้องผ่าตัดตามาหายเรียบร้อย และอาการหลังพักฟื้นก้อดีขึ้นมากจนจะหายดี พีกับก้องวางแผนการเดินทางกลับบ้านกัน ในห้องนอน ก้องนั่นอยู่บนเตียง วางโทรศัพท์ลงบนแป้น ที่โต๊ะหัวเตียง หลังจากคุยกับแม่และพี่แก้วเสร็จ ก้องหันมาหาพีด้วยหน้าตาดีใจ ก้อง: พี พี่แก้วบอกว่า งานแต่งงานของพี่แก้วกับพี่ปอจะจัดทันทีหลังจากเรากลับไปเลยล่ะ พี่แก้วรอเราอยู่เลยนะเนี่ย ผมดีใจจิงๆ ที่พี่แก้วรอให้ผมผ่าตัดตาก่อน ผมจะได้มองเห็นพี่แก้วในชุดเจ้าสาวได้ พี: เดินยิ้ม มานั่งข้างๆ ก้อง เอามือจับหัวก้องขยี้เล่น พี่แก้ว เค้าก้อต้องอยากรอคุณอยู่แล้ว เค้าต้องอยากให้คุณเห็นเค้าในวันที่เค้สวยที่สุดในชีวิตสิ ก้อง: พยักหน้ารับอย่างดีใจ อืม ผมตื่นเต้นจังเลยอ่ะพี อยากให้ถึงวันงานเร็วจังเลยเนอะ อยากรู้จังว่าจะเป็นแบบไหน พี: ยิ้มให้กับความน่ารักของก้อง อืมม...แล้ว....ถ้าเกิดว่าเป็นงานของเราล่ะ...คุณอยากให้เป็นแบบไหน หันไปส่งยิ้มกว้างให้ก้อง ก้อง: ยิ้มหุบลง แต่หน้าแดงเมื่อได้ยินว่างานของเรา เอ่อ...งานของเรา....งานอะไรของเราน่ะพี หลบวสายตาพีด้วยความเขิน พี: อ้าว...ก้อคุณพูดถึงงานอะไรล่ะ...ก้องานแต่งงานน่ะสิ...ถามได้ แล้วก้อหันหน้ามาทำหน้าคิด อืมมม..ผมว่าผมชอบแบบง่ายๆ นะ แต่งงานในโบสถ์ เชิญเฉพาะญาติสนิท และเพื่อนสนิท งานเลี้ยงก้อทำเป็นงานเล็กๆ เลี้ยงกันในสวน แล้วก้อหันมาหาก้อง คุณว่าดีมั้ยก้อง ก้อง: หน้าแดงเขินหนักไปอีก ยังไม่กล้าสบสายตาพี จะบ้าเหรอ...งานต่งงานแต่งอะไรของคุณน่ะ พี: อ้าว...ก้อง...ที่พูดอย่างนี้นี่...คุณ...ไม่ได้คิดจะแต่งงานกับผมงั้นเหรอ....แต่เราเคยคุยกันแล้วนี่ พีทำหน้างง ก้อง: ยังเขินอยู่ ไม่รู้แหละ ผมไม่คุยกับคุณแล้ว ผมจะไปอาบน้ำแล้วนะ พูดจบก้อลุกเดินเข้าห้องน้ำไป ไม่หันมามองพีอีก เมื่อก้องอาบน้ำเสร็จเดินออกมาจากห้องน้ำ เหนพีนั่งอยู่กลางเตียง เอาหลังพิงหัวเตียงหน้านิ่ง สายตามองทีวี แต่ไม่มีแววตารับรู้ เหมือนคนนั่งเหม่อไปทางทีวีมากกว่า ก้อง: เดินมานั่งข้างเตียง พี แล้ววันนี้เราจะทำอะไรกันดีล่ะ ผมรู้สึกดีมากเลยนะ เราออกไปหาอะไรทานข้างนอกดีมั้ย ผมเริ่มเบื่ออยู่แต่ในห้องพักแล้วล่ะ พียังนั่งนิ่งไม่หันมาหาก้อง ไม่ตอบ ทำท่าเหมือนไม่ได้ยิน ก้อง: เอื้อมมือไปจับขาพี พี คุณไม่ได้ยินผมเหรอ เริ่มรู้สึกเอะใจว่าพีต้องงอนเค้าจากการเดินหนีของเค้าเมื่อกี้แน่ๆ พีเอาขาหลบมือก้อง ทำให้มือก้องทิ้งลงบนเตียงเปล่าๆ รวบขาไปนั่งชันเข่าไว้ ยังคงไม่ตอบก้อง แต่แสดงอาการงอนออกมาอย่างเห็นได้ชัด ก้อง: เริ่มกระเถิบเข้าไปนั่งใกล้ๆ พีมากขึ้น พี...คุณโกรธผมเหรอ...เรื่องเมื่อกี้...เอ่อ...ผมขอโทษนะพี ถึงจะเถิบไปใกล้แต่ก้องก้อมองเหน็นเพียงหน้าด้านข้างพีเท่านั้น เพราะพีไม่ยอมหันมามองเค้าเลย พี: นั่งนิ่ง แต่ก้อยอมพูดออกมา ขอโทษเรื่องอะไร...ก้อง ก้อง: เห็นท่าทางและได้ยินน้ำเสียง ของพีแล้วรู้สึกว่างานเข้า พีงอนเค้าจิงๆ ด้วย เริ่มทำอะไรไม่ถูก แต่ก้อตอบไป ก้อเรื่องเมื่อกี้...ที่คุณพูดเรื่องแต่งงานแล้วผม...ผม...ไม่พูดกับคุณ ถอนหายใจหนึ่งเฮือก ผมขอโทษนะพี...ผมแค่...แค่...ยังไม่ได้คิดเรื่องนี้...พอคุณพูดมา ผมเลยตกใจ...พูดไม่ถูกอ่ะ พี: ขมวดคิ้ว นั่งนิ่งอยู่ที่เดิม ยังไม่ได้คิดเหรอ...ยังไม่ได้คิดเรื่องแต่งงาน..หรือยังไม่ได้คิดว่าจะแต่งกับใครกันแน่...ก้อง พีหันหน้ามาหาก้อง หน้าตาหาเรื่อง แล้วก้อสะบัดหน้ากลับแทบจะในทันที หันเพียงหน้าด้านข้างให้ก้อง ก้อง: เริ่มรู้สึกว่าพีเข้าใจผิด ไม่อยากคุยกันโดยไม่เห็นหน้าแบบนี้อีก จึงปีนขึ้นไปตรงกลางเตียง เข้าไปใกล้พี จ้องหน้ากับพีโดนตรง น้ำเสียงจิงจัง พี...ผมแค่ยังไม่ได้คิดเรื่องงานแต่งงาน...ไม่ใช่ว่ายังไม่ได้คิดว่าจะแต่งกับใคร....ผมจะไปแต่งกับใครได้ พอจะพูดต่อ หน้าเริ่มแดง เสียงเบาลงเล็กน้อย นอกจากกับคุณ พี: เงยหน้าสบตาก้อง เมื่อก้องคลานเข้ามากลางเตียงจ้องหน้าเค้า แล้วเมื่อได้ยินก้องพูด คิ้วก้อเริ่มหายขมวด สีหน้าเริ่มดีขึ้น จริงเหรอก้อง ก้อง: เริ่มกลับมางอนพีมั่ง ที่พีไม่เข้าใจเค้าเลยว่าเค้าน่ะไม่ได้ไม่อยากแต่ง แต่แค่เขินเท่านั้น จึงลงนั่งบนเตียงแล้วกึ่งๆ หันหลังให้พี คุณน่ะ...คิดเอาเองหมดเลย แล้วก้อมาโกรธผม...ผมแค่ไม่ตั้งตัวแค่นั้นเอง...เลยพูดไม่ถูก...แค่นี้ก้อต้องโกรธกันด้วย พี: กระเถิบตัวเข้ามาใกล้ก้อง ให้ตัวก้องอย่ระหว่างขาสองข้างของเค้า แล้วเอามือสองข้างมาโอบก้องไว้ ให้ก้องพิงตัวมาที่เค้า ก้อง...ผมไม่รู้นี่ เห็นคุณไม่อยากพูดถึง ผมก็นึกว่าคุณยังไม่ได้เลือกว่าจะแต่งงานกับผม ก้อง: รู้สึกถึงพีกระเถิบเข้ามาใกล้ เอาตัวเขาไว้ตรงกลางระหว่างขาสองข้างของพี รู้สึกถึงสัมผัสที่พีมากอด เมื่อพี่โอบเอาแขนโอบตัวเค้า ก้อเอนหลังพิงตัวพี ตามแรงพีอย่างว่าง่าย จะบ้าเหรอคุณ...แค่นี้คุณยังไม่รู้อีกเหรอว่าผมน่ะ...รักคุณ...และอยากจะอยู่กับคุณ...ไปตลอดชีวิต พูดไปก็ใบหน้าร้อนผ่าว หน้าแดงถึงใบหู พี: ยิ้มกว้างกับคำพูดของก้อง พูดยังงี้ตั้งแต่แรกผมก็ไม่งอนคุณแล้วนะ คุณก้องบดินทร์...ปล่อยให้ผมคิดมากอยู่ได้ เอียงหน้าอ้อมจากด้านหลังไปขโมยหอมแก้มก้องฟอดใหญ่ นี่คือการทำโทษที่ทำให้ผมคิดมาก หึหึ ก้อง: โดนหอมแก้มอีกแล้ว ยกมือมาลูบหน้าตัวเอง แต่ก้ออมยิ้ม บ้า พี: กระชับกอดก้องแน่นขึ้น เอียงหน้าไปกระซิบข้างหูก้อง แผ่วเบา ก้อง...คุณก็เป็นคนที่ผมรักและอยากอยู่ด้วยไปตลอดชีวิตนะครับ หยุดเว้นจังหวะ หายใจ แล้วกระซิบด้วยเสียงหวานกว่าเดิม ถ้าคุณพร้อม...แต่งงานกับผมนะครับ...คุณก้องบดินทร์ ก้อง: ได้ยินเสียงกระซิบหวานจบแทบจะละลาย ใจเต้นแรงมาก ใบหน้าร้อนผ่าว แต่ก็อยากตอบพีให้จริงจัง จึงพยายามหันหน้ามาสบตากับพีอย่างยากเย็น ผมจะแต่งงานกับคุณ...คุณพีรวิชญ์ ส่งสายตาจริงจัง ปนหวานหวานซึ้งให้พี พี: สบตาก้องตอบอย่างหวานซึ้งเช่นกัน ใจเต้นแรง มีความสุขมาก เอาหน้าผากของตัวเองจรดไปทีหน้าผากก้อง ก้อง...คุณเป็นคนที่ผมอยากใช้ชีวิตที่เหลือด้วยไปตลอดชีวิตนะ...คุณรู้ใช่มั้ย ก้อง: ยิ้มกว้าง เอามือมาประคองใบหน้าของพี พี...ผมก็อยาก...ใช้ชีวิตที่เหลืออยู่กับ....คุณ พี: ยิ้มกว้าง แต่จิงๆ เราก้อจะอยู่กันจนเราเป็นตาเป็นยาย อยู่แล้วนี่เนอะ...ยาย ก้อง: หลุดหัวเราะออกมาเบาๆ บ้า...เล่นอยู่ได้...คุณเนี่ย แล้วพีก้อค่อยๆ เอียงหน้าเข้าไปใกล้ก้องเรื่อยๆๆๆ ห้องทั้งห้องโดนกลบด้วยเสียงทีวีเบาๆ ที่เปิดอยู่แต่ไม่มีใครดูซักคน ---------------------------------------- หวานเบาๆ ยามสายค่ะ คืนนี้จะฝันถึงทั้ง2คน
โดย: sky blue IP: 117.47.81.114 วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:0:22:56 น.
ความรักเป็นสิ่งสวยงามจริงๆ
โดย: jjiw IP: 124.157.169.251 วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:2:22:27 น.
^_^
โดย: beam IP: 75.56.198.85 วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:3:25:26 น.
ตามไปทุกที่ที่มีความหวานค่ะน้อง อิอิ
โดย: nokkk IP: 180.183.234.62 วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:4:39:53 น.
จะรอตอนหวานยามบ่าย หวานยามค่ำ และหวานยามดึก อีกนะคะ ดีใจจังที่ได้อ่านอีก ชอบมากเลยอ่ะค่ะ เปิดมาดูทุกวันอ่ะค่ะ พอเห็นมีตอนใหม่ดีใจมาก ๆ อยากอ่านตลอดไปเลย......
โดย: ying ying IP: 172.168.1.235, 203.144.144.165 วันที่: 25 มกราคม 2553 เวลา:23:02:47 น.
มารออ่านหวานยามเที่ยงค่ะ
โดย: aumaum IP: 61.47.31.49 วันที่: 26 มกราคม 2553 เวลา:18:37:25 น.
โฮกกกกกกกกกกก คิดถุงมากกกกกกก
โดย: AuMAiM IP: 183.89.76.57 วันที่: 11 มีนาคม 2553 เวลา:20:44:56 น.
ขอให้เป็นจริงอย่างที่เขียบเถอะ
โดย: TORO IP: 182.52.169.176 วันที่: 19 มีนาคม 2555 เวลา:11:37:47 น.
|
StayOnYourSide
![]() ![]() ![]() ![]() ![]()
Group Blog
All Blog
Friends Blog Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ยังไงขอสักตอนก่อนกลับเมืองไทยขอเป็นแบบพี่พีพาน้องก้องเที่ยวอเมริกาแบบหวานสุด แบบชดเชยหลายเดือนที่น้องก้องมองไม่เห็น สงสารคุณพีเหนื่อยมาเยอะแบบให้น้องก้องดูแลพี่พีบ้าง