SweetieKate's Fiction blog
|
||||||||||||||
P-Kong Fic: แอบรัก ...ผมว่า....ผมกำลังตกหลุมรัก.... ดวงตาสีน้ำตาลเข้มจ้องมองไปร่างชายหนุ่มในชุดขาวที่กำลังช่วยประคองหญิงชราเดินอยู่ในโถงทางเดินของโรงพยาบาล หลังจากที่ผมจ้องมองคนคนนี้มาตลอดเป็นเวลาเกือบเดือน ผมก็รู้สึกแน่ใจมากขึ้นเรื่อยๆ ว่า...คนคนนี้เป็นสาเหตุให้ผมหวั่นไหว....ผมรู้สึกใจเต้นแรง...เวลามองเห็นเค้า... ผมไม่เคยรู้สึกอย่างนี้กับใครมาก่อนเลยนะ...โดยเฉพาะกับผู้ชายด้วยกัน... ผมอยากคุยกับเค้าอีกจัง...เพียงแค่วันนั้นที่เราเจอกันครั้งแรก...ได้คุยเพียงแค่ไม่กี่ประโยคผมก็...ถอนสายตาไปจากเค้าแทบไม่ได้... ทำยังไงดี...ผมไม่เคยจีบผู้ชายด้วยกันมาก่อนเลยนะ...แต่ไม่ไหวแล้ว...ผมอยากคุยกับเค้าอีกจนแทบทนไม่ได้จริงๆ ขาผมพาร่างเค้าไปใกล้กับร่างที่ผมถวิลหาโดยไม่ทันคิด...ผมก็เอ่ยปากออกไปแล้ว... เอ่อ...คุณครับ ดวงตากลมโตที่ทำให้ผมใจละลายหันมามองสบตาเป็นครั้งแรก...แล้วรอยยิ้มจากริมฝีปากเล็กๆ นั่น ก็ส่งมาให้ผม... ผมลืมวิธีหายใจไปแล้ว.... ครับ...มีอะไรให้ช่วยรึเปล่าครับ เสียงหวานๆ ดังออกมาจากปากคนตรงหน้า เพราะเหตุที่ผมอึ้งไปนาน ผมเริ่มบังคับตัวเองให้หายใจเข้าออก... เอ่อ...คือ...ผมอยากจะสอบถามว่า...คือ... ใบหน้าหวานไร้ที่ติ...เอียงเล็กน้อย...แล้วส่งยิ้มให้อีกครั้ง... ว่าไงครับ... ผมต้องบังคับให้หัวใจเต้นเบาลงบ้าง...พยายามรวบรวมคำพูดให้เป็นประโยค เอ่อ...คือ....ผมอยากจะปรึกษาว่า...ผมอยากทำกายภาพบำบัดบ้าง...จะทำได้มั้ยครับ อ๋อ...ได้สิครับ...เชิญทางนี้เลยครับ...เดี๋ยวเรามาคุยรายละเอียดกัน ขาผมเดินตามร่างนั้นไปโดยอัตโนมัติเหมือนมีแรงดึงดูดที่มองไม่เห็น.... เราเดินเข้ามาในบริเวณห้องกายภาพบำบัด...มีโต๊ะและเก้าอี้อยู่สองฝั่ง...ผมนั่งลงฝั่งตรงข้ามกับคนหน้าหวาน... มือเรียวยาวหยิบใบปลิวขึ้นมาพร้อมจะอธิบาย... กายภาพบำบัดมีหลายแบบนะครับ...ไม่ทราบว่าคุณมีปัญหาเกี่ยวกับกล้ามเนื้อ...กระดูก...หรือระบบประสาทครับ... เอ่อ...ผมมีปัญหาเกี่ยวกับระบบประสาทครับ โอเคครับ...ถ้าอย่างนั้นเราต้องเอาผลการตรวจของคุณมาดูก่อนนะครับว่าคุณจะต้องทำกายภาพบำบัดแบบไหน... เสียงหวานๆ ยังคงอธิบายต่อไปไม่หยุด...แต่หูของผมไม่ได้ยินอะไรอีกแล้ว...สายตาของผมมองอยู่ที่ดวงตากลมโตคู่นั้น...ริมฝีปากที่ขยับ... คุณ...คุณครับ เสียงหวานๆ เปลี่ยนเป็นจังหวะห้วนสั้นจนผมรู้สึกตัว คุณชื่ออะไรครับ...ผมจะได้ไปขอประวัติคุณ เอ่อ...ครับ...ผมชื่อทศวัฒน์ครับ นิ้วมือเรียวจับปากกาขีดเขียนตามคำพูดผม...ผมอยากคุยกับเค้าก่อน...ยังไม่อยากให้เค้าลุกเดินจากผมไปเลย.. เอ่อ...แล้วคุณละครับ...ชื่ออะไร ใบหน้าหวานเงยหน้าขึ้นมาจากกระดาษด้วยความสงสัย...วูบหนึ่งผมว่าผมเห็นแววตาแห่งความกังวล...แต่มันก็หายไปแทบจะทันที... ผมชื่อ...ก้องบดินทร์ครับ... คุณหมอก้องบดินทร์...ผมเรียกคุณหมอก้องได้มั้ยครับ ไม่ต้องเรียกคุณหมอหรอกครับผมเป็นแค่นักกายภาพบำบัด งั้น...คุณ...ก้อง... รอยยิ้มบางๆ ถูกส่งมาจากเจ้าของชื่อ....ทำเอาผมต้องควบคุมลมหายใจอีกครั้ง... เรียกผมว่าทศก็ได้นะครับ ครับ...คุณทศ...งั้นเดี๋ยวขอผมไปเช็คประวัติคุณก่อนนะครับ...รอสักครู่ เอ่อ...เดี๋ยวครับ...คุณก้อง... ร่างคนถูกเรียกชะงักตัว...แล้วหันมามองหน้าด้วยดวงตาสดใสอีกครั้ง... ถ้าผม...ทำกายภาพบำบัดที่นี่...แล้ว...เอ่อ...ผมขอให้คุณเป็นนักกายภาพบำบัดของผมได้มั้ยครับ ร่างคนตรงหน้าชะงักไปเล็กน้อย...ใบหน้าแววตาแสดงถึงอาการตระหนักรู้อะไรบางอย่าง...ทำให้ผมใจหาย...นี่ผมรุกเร็วไปรึเปล่าเนี่ย... คนหน้าหวานยังไม่ทันได้ตอบอะไร...จู่ๆ ก็มีเสียงเรียกดังขึ้น... อ้าวก้อง...ทำอะไรอยู่...ไหนว่าจะกลับบ้านแล้วไง...รับคนไข้เหรอ ก้องหันไปตามเสียงเรียกของหญิงร่างเล็กสวมชุดสีขาว... ครับพี่...พอดีคุณ...เอ่อ...คนนี้...เค้าถามข้อมูลเกี่ยวกับกายภาพบำบัด ทำไมใจผมมันเจ็บแปลกๆ...ที่เค้าไม่เรียกชื่อผมกันนะ... หญิงร่างเล็กหันมายิ้มให้ทศแล้วหันไปถามก้องอีกครั้ง แล้วเช็คประวัติคนไข้รึยัง ยังเลยครับพี่....พอดีว่ากำลังจะไป งั้นพี่ทำให้เอง...ก้องกลับบ้านเถอะ...วันนี้ต้องรีบเตรียมตัวอีก... สายตาคู่หวานลังเลเล็กน้อย...มองมาทางผม...สลับกับหญิงร่างเล็กคนนั้น... ผมไม่อยากปล่อยให้โอกาสหลุดลอยไปเลย...ผมอยากคุยกับเค้าอีก...อยากอยู่กับเค้า....แต่... ไปเถอะก้อง...พีมารอแล้วไม่ใช่เหรอ...เดี๋ยวต้องรีบไปเก็บข้าวของอีก...จะไปฮันนีมูนทั้งทีให้แฟนรอไม่ดีนะจ้ะ ใบหน้าหวานแดงขึ้นไปถึงหูในทันที...ถ้าไม่มีประโยคก่อนหน้านี้มาทำให้ใจผมตกลงไปอยู่ที่ตาตุ่มล่ะก็...ผมคงจะหายใจติดขัดเพราะใบหน้าเขินอายสุดแสนน่ารักนี้...แต่...แต่... ฮันนีมูนอะไรกันพี่...พูดออกมาได้ อะไรกัน...พี่พูดความจริงนะ... ไม่พูดเปล่าหญิงร่างเล็กเดินมาคว้ากระดาษในมือก้อง ไป...กลับไปได้แล้ว เอ่อ...งั้น...ผมขอตัวก่อนนะครับ...คุณ...ทศ... ผมไม่มีแรงแม้แต่จะพยักหน้า...หรือยิ้มส่งลา....แต่เค้าก็เดินจากผมไปไกลขึ้นเรื่อยๆ...เรื่อยๆ... ผมเดินหนีออกมาจากโต๊ะตัวนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้...แล้วผมเดินมาที่ลานจอดรถทำไมก็ไม่รู้....ผมหวังจะเห็น...เห็นร่างนั้น...อีกครั้ง...ล่ะมั้ง แล้วผมก็พบ...ร่างคนหน้าหวาน...ยืนอยู่ที่รถยนต์สีเงิน...กับผู้ชาย...อีกคน... โห...พี...อย่าโกรธสิ...ผมติดคนไข้นะ อะไรกันก้อง...ไหนบอกว่าจะรีบออกมาไง ก็ผมก็พยายามรีบแล้วนะพี...แต่มันมีเหตุจำเป็นนี่นา...มันเป็นงานนะ นิ้วมือเรียวที่ผมจ้องมองอย่างหลงใหล...เอื้อมมือไปแตะไหล่ของผู้ชายอีกคนที่ชื่อพีอย่างขอโทษ... ขอโทษนะพี ชายหน้าคมในเสื้อเชิ้ตสีเทาพับแขนถอนหายใจ...แล้วส่งยิ้มอ่อนโยนให้คนหน้าหวานของผม... แล้วจู่ๆ คนหน้าคมก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ใบหน้าหวาน...จนผมตกใจ...ไม่ใช่แค่ผมคนหน้าหวานก็ตกใจไม่แพ้กัน... ใบหน้ากลม...แดงระเรื่อ...เมื่อคนหน้าคมกระซิบอะไรบางอย่างที่ผมไม่ได้ยิน... แล้วใบหน้าหวานก็ก้มหน้างุด...แสดงอาการคิดหนัก...ในระหว่างที่คนหน้าคมรอคำตอบ... แล้วรอยยิ้มก็ปรากฏขึ้นที่ใบหน้าของใบหน้าคม...เมื่อคนหน้าหวานกระซิบตอบกลับมาเป็นคำตอบรับ... แล้วทั้งคู่ก็ขึ้นรถเคียงคู่กันออกไป.... ผมยืนอึ้ง...รู้สึกเหมือนจุกตันอยู่ที่หน้าอก...ทำไมนะ...ความรักมันถึงได้สิ้นสุดลงง่ายดายขนาดนี้... เข่าที่อ่อนระทวย...พาร่างทรุดลงไปบนพื้น...หลังแนบกับเสาต้นใหญ่... ---------------------------------------------- Missing Conversation.... พียิ้มแล้วยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก้อง...กระซิบเสียงแผ่วเบา... ก้อง...ถ้าอยากให้ผมยกโทษให้...ถ้างั้นทุกคืนตลอดทริป...คุณต้องยอมผม...ห้ามงอแงนะ หือ...ผมจะงอแงเรื่องอะไรพี... โดยไม่ต้องมีเสียงตอบ...ใบหน้าของพีที่ยิ้มเจ้าเล่ห์บอกก้องได้หมดทุกอย่าง... ใบหน้าก้องร้อนผ่าว...เลือดฉีดขึ้นบนหน้า... ก้อ....ได้... แล้วรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ก็กว้างขึ้นอีก...แต่ใบหน้าคมก็ยังไม่ถอยออกไป...แล้วจู่ๆ เสียงเข้มก็เอ่ยออกมาโดยไม่ตั้งตัว รักนะ คำบอกรักคาดไม่ถึงทำเอาก้องหน้าแดงยิ่งขึ้นไปอีก... .... >/////< พีหัวเราะในลำคอแล้วเดินไปเปิดประตูรถให้ก้อง...แล้วพาตัวเองประจำหลังพวงมาลัย...แล้วขับรถออกไป... -------------------------------The End------------------------------
หายไปนาน เลยนะคะ แต่ก็น่ารักเหมือนเดิม เลย คนคู่นี้ (คนแอบหื่นกับคนแอบเขิน) อ่านแล้ว สดชื่นอย่างแรงงงงงงง อิๆๆ^___^".
โดย: lek^lek. IP: 223.204.9.191 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:1:32:50 น.
น้องก้องเนี่ยเสน่ห์แรงตลอด ตอนเวลาที่ทศมองก้อง
เห็นภาพเลยว่าน่ารักขนาดไหน มีเสน่ห์ที่สุด โดย: sngg IP: 58.9.114.185 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:6:01:24 น.
คุณเกด คนอ่านคิดถึงมากกกกกกกกก นึกว่าจะทิ้งกันซะแล้ว เห็นตอนใหม่ก็ดีใจ อิอิ
ฟิคตอนนี้มาแปลกจัง แต่ก็ดีนะ ป.ล. คุณพีกับน้องก้องจะไปฮันนีมูนกันหรอออออออ ก้องต้องยอมทุกคืนด้วย หุหุ อยากไปอยู่ใต้เตียงเค้าซะจริงๆ แอร๊ยยยยยยย โดย: หนึ่งในสาวก IP: 49.48.209.139 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:6:26:48 น.
กรี๊ดดดดดดด......น้องเกดคิดถึงจัง
หายไปนานเลยเนอะนึกว่าจะทิ้งแฟนฟิคไปซะแล้ว ดีใจจังได้อ่านฟิคหวานๆ ของน้องเกดอีก..... แหม!!!!!น้องก้องของเราเนี่ยเสน่ห์แรงจังเนอะ มีแต่คนมาหลงรัก(ก็คนมันน่าร๊ากก)อ่ะ แอบสงสารอีตาทศนี่จังยังไม่ทันเริ่มก็จบซะแล้ว!!!! น้องเกดบอกไม่มีฉากหวานๆ....แต่ที่ไหนได้คะ คนอ่านจิ้นไปไกลแล้วฮิ๊ววววว......ฮันนีมูนๆๆๆๆ รออ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ"^^__^^" โดย: Keamdeang1@smile IP: 58.9.49.146 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:7:29:57 น.
แล้วคุณเกดจะมีตอนฮันนี่มูนมาฝากแฟนๆมั๊ยค่ะ รอด้วยใจจดจ่ออิอิ
โดย: NasMalta IP: 88.203.72.25 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:16:55:50 น.
เม้นท์เพิ่ม"ขีดเส้นใต้คำว่า ฮันนีมูน" ได้เวลาออนทัวร์แล้ว เย้!!!!!!!!
โดย: sngg IP: 58.11.170.129 วันที่: 21 มิถุนายน 2554 เวลา:22:38:20 น.
มายกมือสนับสนุนขอไปอยู่ใต้เตียงของห้องสวีท....
ด้วยอีกคนค่ะน้องเกด.....(หื่นจริงไรจริงนะแกรร) อยากอ่านตอนฮันนีมูนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน...... โดย: Keamdeang1@smile IP: 58.11.56.123 วันที่: 22 มิถุนายน 2554 เวลา:7:47:40 น.
ยอมรับว่าตอนแรกไม่ได้ตั้งใจจะเขียนตอนฮันนีมูนจริงๆ นะ แค่จะคิดเหตุการณ์อะไรให้มันหักอกตาทศได้แน่ๆ แค่นั้นแหละ อิอิ
แต่ตอนนี้มีคนรีเควสเยอะขนาดนี้แร้ว ไรท์เตอร์ก็คงใจอ่อนอีกตามเคย วะฮะฮ่า... (จิงๆ คืออยากเขียนอยู่แล้ว เหอเหอ) งั้นเดี๋ยวจะจัดฮันนีมูนซีรียว์มาละกันนะค้าบบ จะขึ้นกรุ๊ปบล๊อคใหม่เลยด้วย เย้ๆๆๆ แต่อดใจรอกันไปก่อนน้า ข้าเจ้ายังไม่ค่อยจะว่างเลยเด้อ.. รอติดตามกันนะค้าบบ โดย: SweetieKate
 วันที่: 23 มิถุนายน 2554 เวลา:17:18:51 น.ตามมาอ่านฟิคหวานๆ ค่ะชอบฟิค พี ก้องของคุณณSweetikateอ่านทีไรก้ละเมียดละไม และเร้าใจกับฟิคncตลอด เขียนได้ดีมากๆเลยค่ะ
ปล.ดีใจจะได้อ่านตอนที่เค้า ไปฮันนีมูนกัน อิอิ โดย: สาวก IP: 110.49.241.98 วันที่: 23 มิถุนายน 2554 เวลา:23:17:02 น.
ในที่สุด เราก็จะได้ไปมุดใต้เตียงคู่หวานแย้ววววว หุหุ อดใจรอแทบไม่ไหว
รอๆๆๆๆๆ ฮันนีมูน เดอะซีรี่ย์ กรี๊ดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดดด (ดีใจนำ้ตาคลอ อิอิ) โดย: หนึ่งในสาวก IP: 49.48.209.177 วันที่: 23 มิถุนายน 2554 เวลา:23:19:11 น.
เย้!!!!!!!!!กัปตันบอกว่าจะพาขึ้นเครื่องเตรียมบินไปกับก้อง-พี
ผู้โดยสารพร้อมเดินทางไปกับทัวร์อันแสนหวานแล้ว อย่าให้เครื่องดีเลย์นานน๊ะ จัดกระเป๋ารอแล้วจ้า โดย: sngg IP: 110.168.177.186 วันที่: 24 มิถุนายน 2554 เวลา:6:49:26 น.
รอติดตามถ่ายทอดสดทริปฮันนีมูนนะค่ะ
โดย: aumaum IP: 61.47.31.49 วันที่: 25 มิถุนายน 2554 เวลา:11:49:32 น.
เคลิ้ม คู่รักคู่นี้เห็นทีจะไม่ได้ออกไปhunny moon นอกห้องมั้งๆ
โดย: ji IP: 58.10.198.102 วันที่: 22 กรกฎาคม 2554 เวลา:22:47:25 น.
อร๊ายยยยย สงสารคุณทศจัง มาช้าไปไม่ทันพี ฮิๆ
โดย: FlukeFan IP: 183.89.133.177 วันที่: 26 ตุลาคม 2554 เวลา:14:56:01 น.
น่าสงสารจัง
แต่ก็สะใจ #เรามันพวก 'ใจร้าย' อ่ะนะ โดย: love love PK IP: 118.173.27.5 วันที่: 5 ตุลาคม 2555 เวลา:23:02:31 น.
เลขบัตรประชาชน 1412000062681 มุจรินทร์ ฆะระบุตร อีแพรว เกิด 13 ตุลาคม 2536ที่อยู่ 55หมู่8 ต.สร้างคอม อ.สร้างคอม จ.อุดรธานี บิดาชื่อนายเมรี ฆะระบุตร พีน้องอีก 2คนของอีดอกทองมุจรินทร์ชื่อ นายนัฐกรณ์ ฆะระบุตร และนายกฤษดา ฆะระบุตร ผู้หญิงคนนี้ทำลายครอบครัวคนอื่น เป็นเมียเก็บผู้ชายที่เขามีลูกมีเมียแล้วอยู่ 2ปี (ระหว่าง 2557-2558) ทั้งๆที่ยังเรียนไม่จบ และรู้มาตลอดว่าผู้ชายมีครอบครัวแล้ว ทำให้ผู้หญิงด้วยกันต้องตกนรกทั้งเป็น ต้องอยู่กับความทรงจำอันเลวร้ายไปชั่วชีวิต ขอให้เอาเงินที่ผู้ชายไปเลี้ยงดูมาคืนก็หน้าด้านหนีไปเฉยๆ ขอให้ผลกรรมที่มันได้ทำไว้กับครอบครัวคนอื่นจงตจรินทร์กถึงครอบครัวของมันบ้าง ขอให้ตราบาปจงติดอยู่ในใจมันไปชั่วชีวิต พ่อแม่มันที่ไม่รู้จักสั่งสอนเลือดเนื้อให้รู้จักผิดชอบชั่วดี ปล่อยให้ไปทำร้ายคนอื่น จงได้รับกรรมที่ลูกสาวตัวเองได้ก่อไว้ด้วยเถิด ขอให้แรงอธิษฐานในครั้งนี้จงส่งไปยังครอบครัวฆะระบุตรด้วยเถิด Mudjarin Kharabut #mudjarinkharabut #mudjarin #kharabut #pepraew #pepraew13 #มุจรินทร์ฆะระบุตร #มุจรินทร์ #ฆะระบุตร #เมรี ฆะระบุตร
โดย: ความรักสวยงาม ความเลวทรามที่ไปแย่งคนรักเขา น่ารังเกียจ ทุเรศ มุจรินทร์ ฆะระบุตร IP: 134.196.149.27 วันที่: 1 กรกฎาคม 2559 เวลา:13:10:00 น.
|
StayOnYourSide
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
Group Blog
All Blog
Friends Blog Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
กราบขออภัยท่านผู้อ่านเป็นอย่างสูงนะคับ
แล้วแบบว่าหายไปตั้งนานยังมาลงฟิคอะไรก็ไม่รู้อีก เค้าขอโต๊ดดดด
แบบว่าไม่รู้เป็นอะไรแค่อยากเขียนแบบแอบรักเค้าข้างเดียวน่ารักกุ๊กกิ๊กใจเต้นตึกตักไรแบบนั้นอ่า
ฉากหวานๆ ก็แทบไม่มีเลย เค้าขอโต๊ดดดด >/\\<
เอาเป็นว่าจะพยายามไม่หายหัวละกันนะคะ แล้วจะกลับมาชดเชยให้ใหม่ก๊าบบบบบบบ
รักคนเมนท์ฮับ ^^