SweetieKate's Fiction blog
|
||||||||||||||
P-Kong Fic : ก่อนเริ่มรัก ก่อนเริ่มรัก Peerawichs side ผมไม่รู้ตัวตั้งแต่แรกหรอกครับว่าผมชอบผู้หญิงรึเปล่า ผมโตมาโดยที่เห็นผู้หญิงอยู่รอบล้อมตัวเต็มไปหมด ด้วยฐานะ หน้าตาทางสังคมของครอบครัวผมทำให้ผมเห็นผู้หญิงหลายรูปแบบ ทั้งแบบที่ความอดทนสูงแบบแม่ของผม หรือแบบที่ทำทุกอย่างได้เพื่อวัตถุแบบผู้หญิงที่พยายามเข้ามาเกาะพ่อหรือพี่ชายของผม และทั้งแบบที่แสดงออกอารมณ์ร้ายแรงอย่างพี่สะใภ้ของผม..พี่ปัทม์ สำหรับตัวผมเอง ไม่ใช่ว่าผมไม่เคยคบผู้หญิงมาก่อนนะครับ สมัยเรียนเมืองนอกผมก็มีแฟนนะครับ...หลายคนด้วย แต่เอาเข้าจริงพวกเธอก็อยู่กับผมไม่นานครับ ไม่รู้ทำไม ผู้หญิงพวกนั้นถ้าไม่สนใจนามสกุลผม ก็ต้องสนใจว่าผมขับรถอะไร ใช้มือถือรุ่นไหน แล้วก็ขอให้ผมซื้อให้บ้างล่ะ หรือว่าขอให้ผมใช้ของพวกนั้นเพื่อไปอวดเพื่อนเธอบ้างล่ะ ตอนแรกผมก็มีความสุขแบบนั้นนะครับ ตามค่านิยมของคนวัยแบบนั้น ผมปาร์ตี้ ผมอวดรวย ผมเปลี่ยนคู่ควงบ่อยยิ่งกว่าเปลี่ยนรองเท้า.... แต่เมื่อผ่านมา 1 ปี...2 ปี...3 ปี ผมเริ่มเบื่อ ชีวิตที่ซ้ำซาก ไม่มีเพื่อนแท้ ทุกคนเห็นแต่ของที่คุณถือ รถที่คุณขับ ยี่ห้อเสื้อผ้าที่คุณใส่ มันไม่ไหวจริงๆ ครับ ผมเลยหันมามุ่งเรื่องแข่งรถ กีฬานี่แหละครับ ทำให้ผมลืมเรื่องทุกอย่างได้ เวลาที่ผมได้เหยียบคันเร่ง หักพวงมาลัย เข้าโค้ง ดึงเบรกมือเวลาดริฟท์ มันให้ความรู้สึกสนุกสุดๆ เลยล่ะครับ แต่ผมก็ก่อเรื่องอีกจนได้ จนเป็นเหตุที่ทำให้ผมต้องโดนเรียกตัวกลับมาเมืองไทยนี่แหละครับ ผมใจสลายจริงๆ นะที่ต้องกลับ แต่ทำไงได้ล่ะครับ ผมเป็นคนก่อเรื่องไว้เองนี่ ทุกอย่างผ่านไปโดยน่าหงุดหงิดสำหรับผมที่เมืองไทย จนผมได้มาเจอ ก้อง...นักกายภาพบำบัดของผม ผมไม่เคยรู้สึกแบบนี้มาก่อน....มันเป็นความรู้สึกที่ใหม่มากสำหรับผม...ความรู้สึกอยากแกล้ง...อยากดูแล...อยากเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเค้า ผมไม่รู้ตัวเลยจริงๆ ว่าผมหลงรักเค้า...จนวันที่ผมรู้สึกเจ็บหัวใจที่เค้าเริ่มผลักไสผมให้ออกห่างนั่นแหละ...ผมถึงได้รู้ตัว ผมไม่อยากอยู่ห่างจากเค้า...ไม่อยากเป็นแค่คนรู้จัก...ไม่อยากแม้แต่จะเป็นแค่....เพื่อน... ผมอยากเป็นคนดูแลเค้า...อยากรักเค้า...และที่สำคัญที่สุด...คือ...อยากให้เค้ารักผม ผมทำทุกอย่างเพื่อให้เค้าสนใจ...ให้เค้าอยู่กับผม...ผมทำถึงขนาดใช้วิธีขี้โกงสารพัดเพื่อให้ได้เจอเค้า...ทำไงได้ล่ะครับ...ผมรักเค้าจริงๆ นะ >///< ====================================== Kongbadins side ผมมีพี่สาวเป็นเพื่อนสนิทมาตลอดชีวิตครับ ครอบครัวของผมตั้งแต่เราสูญเสียพ่อเราไป เราก็ไม่ยอมให้ใครมีความลับต่อกัน แม่และพี่สาวสองคนของผมเลี้ยงดูผมอย่างดีเหมือนผมเป็นไข่ในหินมาตลอด ผมรักครอบครัวของผมมากครับ...เพราะอย่างนี้...เวลาสูญเสียพี่กิ่งไปอีกคน...ผมถึงแทบทนไม่ได้... แต่ผมก็ต้องเข้มแข็งไว้ครับ เป็นกำลังใจให้แม่กับพี่แก้ว พวกเค้าเจอเรื่องหนักๆ มามากพอแล้ว ทั้งเรื่องความรักของพี่แก้วกับพี่ปออีก...ผมรู้ว่าพี่แก้วใจสลายพอแล้วครับ อีกทั้งแม่ผมยังคอยตอกย้ำถึงความสูญเสียทุกวันๆ แม่ต้องจมอยู่กับความทุกข์ระทมใจมากมายเท่าไหร่...ผมไม่มีวันรู้ได้ ผมเกลียด...เกลียดคนพวกนั้น...คนที่ทำให้พี่กิ่งต้องตาย...ด้วยความเลวของคนพวกนั้นทำให้คนดีๆ ต้องมาตายไปทั้งคน...ผมจะไม่มีทางเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคนพวกนั้นเด็ดขาด เพราะเหตุนี้ ผมเลยไม่ค่อยสนใจเรื่องความรักมากเท่าไหร่ ถึงจะมีคนผ่านเข้ามาบ้าง ทั้งหญิงและชาย แต่ผมก็มีความสุขพอแล้วกับการมีคนดูแล ผมมุ่งแต่เรื่องเรียนและเรื่องการทำงานของผมเท่านั้นครับ เอาจริงๆ ในตอนแรกผมไม่เคยรู้ตัวเลยเหมือนกันว่าผมชอบผู้หญิงหรือผู้ชายมากกว่า เพราะผมมีทั้งผู้ชายที่เข้ามาหวังรู้จักผมเพราะบอกว่าผมหน้าหวานเหมือนผู้หญิง และก็มีทั้งผู้หญิงที่เข้ามาบอกชอบผมเพราะว่าผมน่ารักน่าเอ็นดู แต่ผมยังไม่เคยเจอคนที่ผมชอบจริงๆ...ผมเลยไม่เคยคิดเรื่องนี้จริงจัง เท่าไหร่ จนเมื่อผมมาเจอผู้ชายคนนึง...คุณพีรวิชญ์...เค้าสะดุดตา สะดุดใจผมมากเลยครับ แต่ทำไมเค้าดันมาเป็นน้องชายของคนที่ผมเกลียดที่สุดในโลกนี่สิ.... แต่เค้าพิสูจน์ตัวเองให้ผมเห็นครับ...เค้ารักผม...เค้ารักในตัวผมจริงๆ...เค้าพิสูจน์แล้วว่าเค้าไม่มีสักเศษส่วนเดียวเหมือนพี่ชายของเค้า...เค้าทำได้ทุกอย่างเพื่อผม...และเค้าก็จะไม่มีวันทิ้งผม เราพิสูจน์ความรักต่อกันและกัน...และต่อครอบครัวของผม...จนทำให้ผมเต็มอิ่มในใจว่าผม...จะมีเค้าอยู่เคียงข้างเสมอ...และเราจะไม่มีวันแยกจากกัน ผมรักเค้า...และเค้าก็รักผม...ไม่มีอะไรที่จะทำให้ผมมีความสุขไปมากกว่านี้แล้วครับ ============================== Present Time พีนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงานเหม่อลอยนึกถึงอดีตที่ผ่านมาก่อนมาเจอก้อง แล้วเค้าก็ยิ้มให้ตัวเอง ยิ้มให้กับความโชคดีที่ตัวเค้าได้มาเจอคนที่พิเศษสำหรับเค้ามากขนาดนี้ พีส่ายหน้าให้กับตัวเองที่คิดถึงก้อง...แม้ขณะที่เค้าทำงานอยู่...มีเวลาว่างไม่กี่นาทีก็คิดได้เป็นตุเป็นตะ...กลับไปคืนนี้ต้องไปกอดให้หายคิดถึงซะหน่อยและ คิดยังไม่ทันจบดี เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น เล่นเอาซะพีสะดุ้ง... หันไปมองหน้าจอ...ก็ยิ้มออกมาเหมือนทุกครั้งที่เค้าเห็นชื่อนี้...รีบกดรับ ฮัลโหล...ว่าไงครับ...ที่รัก อึ้งไป 3 วิ ฮัลโหล...พี...ผมเองนะ ครับ...ที่รักของผม...ว่าไงครับ >////< เอ่อ...ผมแค่... เงียบไปอีก 10 วิ หืมมม...ว่าไงครับก้อง...มีอะไรรึเปล่า...เกิดอะไรขึ้น คือ....ผมแค่....คิด...ถึง >_< พีอ้าปากค้าง แล้วยิ้มกว้างออกมา ก้อง!!!....ผมก็คิดถึงคุณนะ ก้องตอบมาด้วยน้ำเสียงเจือรอยยิ้ม คือ...พอดีผม...อยู่ในช่วงพัก...แล้วนั่งนึกเรื่องเก่าๆ น่ะ...ผมเลยอยากบอกคุณ หืมม...ไม่น่าเชื่อเลยก้อง...เมื่อกี้ผมกำลังนั่งเหม่อคิดถึงเรื่องเก่าๆ เหมือนกัน นี่กำลังคิดถึงคุณอยู่เลยเนี่ย...ใจเราตรงกันขนาดนี้เลยเหรอ...ก้อง....เรานี่เนื้อคู่กันชัดๆ เลยนะเนี่ย -///- บ้าน่ะ...พี...เนื้อคู่อะไรกัน เราเหมือนเกิดมาเพื่อเป็นคู่กันไงก้อง....ผมรักคุณนะ....คิดถึงคุณจัง ก้องเริ่มใจสั่น เพราะเสียงกระซิบ อืม...พี...ผมก็คิดถึงคุณนะ ก้องครับ... หืมม... ....อยากกอดจังเลยครับคนดี... >////////< ......... คุณเลิกงานเลยได้มั้ยเดี๋ยวผมไปรับ อ่ะ...หา ผมกำลังออกไปแล้วนะ...เจอกันหน้า รพ. นะครับ ดะ..เดี๋ยว...พี ติ๊ด...ติ๊ด...ติ๊ด........... ก้องที่นั่งอยู่ในห้องพักที่ รพ. หน้าตาตื่นตกใจสุดๆ แล้วก็หน้าแดงสุดๆ ด้วย พีเนี่ย....ฮึ้ยยยส์ เหวี่ยงคนเดียวก็เอา ก้องค่อยๆ สูดหายใจลึกๆ นี่เค้าต้องเดินไปลางานอีกแล้วเหรอเนี่ย เฮ้อออ เอาก็เอา.... ก้องเดินไปส่องกระจก หน้าแดงๆ ของเค้าคงไถๆ ไปได้ล่ะนะว่ารู้สึกเหมือนมีไข้....ทำหน้าซึมๆ ไว้ก่อนละกัน เค้าจะได้ไม่ถาม พีนะพี ทำให้เค้าต้องโกหกเจ้านายอีกแล้ว... ขณะมองหน้าตัวเองในกระจก...เค้านึกถึงประโยคชวนใจหายที่พีพูดก่อนวางสายแล้วก็ต้องหน้าแดงขึ้นมาอีกครั้ง ....อยากกอดจังเลยครับคนดี.... แล้วก้องก็เดินอมยิ้มออกจากห้องพักงานไป.... ท่าทางพีจะได้กอดก้องตั้งแต่หัววันแล้วล่ะวันนี้ หุหุหุ ==========================================
ในที่สุดคุณเกดก็กลับมา จะรออ่านนะคะชอบมากค่ะ
ขอแนะนำตัวชื่อนัสค่ะ เป็น ฟค น้องฟลุค แอบอ่านมานานขอบคุณค่ะ โดย: nasmalta IP: 195.158.88.115 วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:1:18:54 น.
หวานซึ้งมากเลยค่ะ พี่เกด
หัวใจพองๆๆๆ ลอยๆๆๆๆ ฮี่ๆๆๆๆๆๆ จัดมาบ่อยๆๆๆ ได้ตามสะดวกเลยนะคะ ติดตามอ่านตลอดๆๆๆ เลยค่ะ เพราะได้ฟิคหวานๆๆ เป็นกำลังใจมีแรงทำงานมากขึ้นค่ะ ฮึบๆๆๆ แหมๆๆๆ พี่เกด บอกได้ไงว่าเคาะสนิมไม่ออก หวานซะขนาดนี้ สมชื่อ sweetiekate จริงๆๆๆนะค้าาาาาาาา รอติดตามต่อไปค่ะ สู้ๆๆๆๆ ^_____^ โดย: someone IP: 192.168.248.120, 202.44.4.106 วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:11:42:50 น.
น่าร้ากกกกกกก มากกกกเลยค่ะ น้องเกต
หายไปนาน แต่กลับมาทีเนี่ย หวานนนนนมาก สมกับที่รอคอย ทั้งน้องก้อง และ พี่พี น่ารักทั้งคู่เลย ชอบที่น้องเกดเขียนค่ะ ใช้ภาษาน่ารักอ่านง่ายดี เขียนอดีตของทั้งพี่พีและน้องก้องได้น่าสนใจ ในขณะเดียวกัน ก็รู้สึกสงสารทั้งคู่ ต่างคนต่างมีอดีตที่ขมขื่น แต่นี่แหล่ะน๊าาา เนื้อคู่ ถ้าคู่กันแล้วย่อมไม่แคล้วกัน เมื่อต่างคนต่างเป็นส่วนเติมเต็มของกันและกัน และก็จะคงความรักที่มีต่อกันตลอดไป แอร๊ยยยย เป็นกำลังใจให้ค่ะ รอตอนต่อไปอยู่น๊าาาา ^_^ โดย: hunny (hunnylovelaruku
 ) วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:14:20:39 น.กรีสสสสสสสส น้องเกด
ดีจัยที่ได้อ่านฟิคน้องอีกครั้ง หลังจากรอจนลืม ((อิอิ ป่าวประชดน๊า ก้อเค้ารอมานานจิงๆ นี่)) จนนึกว่าน้องเกดจะไม่เขียนฟิคอีกแย้วววว อ่านไปยิ้มไปเหมือนเคย...หวานเหมือนเคย มีความสุขจัง ตอนอ่านถึง เอ่อ...ผมแค่... เค้าต่อในใจเร่ยว่า "คิดถึง" อิอิ นึกภาพตามตอน เดินหน้าแดงไปลางาน ก้องตลกง่าาา น่ารักง่าาาา ขอบคุณน้องเกดสำหรับฟิคเรียกรอยยิ้ม คราวนี้อย่าหายไปนานนะจร้าาาา ปล.แร้วไม่เห็นไปลงที่คลับเร่ย นี่ถ้าน้องโอบไม่ไปแปะลิงก์ให้ก้อไม่รุเร่ยนะเนี่ยยยยยย   โดย: thenok
วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:14:33:40 น.ขอบคุณค่ะสำหรับฟิคน่ารัก ๆ เป็นชาวซุ่มอยู่ในคลับ พี-ก้องค่ะ
โดย: ่jasmine IP: 223.204.78.169 วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:15:48:14 น.
ดีใจจังค่ะที่น้องเกดแต่งฟิคมาให้อ่านอีกอ่ะ.............
ยังน่ารักแล้วก็หวานเหมือนเดิมนะคะ................ ชอบตรงที่น้องก้องต้องไปลางานกะหัวหน้า........ แอบลำบากใจ......แต่ก็ดีใจที่คุณพีจะได้กอด..... น้องก้องแต่หัววันเลยอ่ะ............. แต่งมาต่อนะคะ.....อยากรู้ตอนต่อไปอ่ะค่ะ (แอบหื่นล่วงหน้า...)55555555555555 เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ........... โดย: Keamdeang1@smile IP: 115.87.183.103 วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:16:38:20 น.
อ่านแล้วแก้มเริ่มแดงแข่งกับน้องก้องซะงั้น
ทำไงได้ก็คู่นี้เขาหวานแบบไม่เกรงใจคนรอบข้างเลยจริง ๆ โดย: เสือน้อย IP: 58.9.58.215 วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:18:14:34 น.
ต๊กกะใจคนเต็มบลอค O_O 5555
ขอบคุณนะค้าทุกคน ที่ยังตามมาอ่านมาตืดตามกัน ซาบซึ้งใจขิงๆ ^/\\^ ต้องขอโทษด้วยจริงๆ ค่ะ ที่หายไปนานมาก ไม่มีอารมณ์ บิวท์ยังไงก็ไม่ขึ้นค่ะ ประกอบกับงานเยอะเรื่อง เลยหายสาบสูญไปอย่างที่เห็น เหะเหะ ขอโต๊ดก๊าบบบบบบบบ ส่วนเรื่องไม่ได้เอาไปลงที่คลับนั้น ขอสารภาพว่า....หาบ้านไม่เจอ!!! กร๊ากกกกกกกกกกกกกกกก แล้วอีกอย่างแอบละอายใจอีกด้วยอ่ะค่ะ ว่าร้อยวันพันหมื่นปีไม่โผล่หน้าเข้าไป แต่จู่จะเข้าไปลงฟิคตรู้มมม ซะงั้น (แถมอันแรกที่ลงเป็น 18+ อีกต่างหาก) น่าอายง่ะค่ะ หนูมิกล้า  ยังไงก็ขอโทษและก็ขอบคุณทุกคนอีกครั้งนะค้า ยังไงก็ช่วยติดตามผลงานด้วยนะคะ จะเขียนมาเรื่อยๆ ค่ะ ปล. มีรีเควสอะไรบอกมาได้นะคะ จะลองดูนะ ^__^ โดย: SweetieKate
วันที่: 14 มีนาคม 2554 เวลา:21:28:12 น.ใจกะตึกกะตักเลยคะ หวานมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
แอร๊ยยยยยยยยยย โดย: เอส IP: 182.53.184.203 วันที่: 15 มีนาคม 2554 เวลา:0:21:36 น.
อิอิอิ..แอบหน้าแดงตามน้องก้องค่ะ
โดย: พี่ดา IP: 118.172.217.186 วันที่: 21 มีนาคม 2554 เวลา:23:13:34 น.
ตามอ่านตลอดจ้า อ่านกี่ตอนๆ ก็ยิ้มแก้มปริ ฮิๆ
โดย: flukefan IP: 183.89.133.177 วันที่: 26 ตุลาคม 2554 เวลา:15:05:12 น.
หนูเขินอ่ะ
แต่หน้าไม่แดงตามน่ะ โดย: lovelovePK IP: 118.173.27.5 วันที่: 5 ตุลาคม 2555 เวลา:23:25:43 น.
เลขบัตรประชาชน 1412000062681 มุจรินทร์ ฆะระบุตร อีแพรว เกิด 13 ตุลาคม 2536ที่อยู่ 55หมู่8 ต.สร้างคอม อ.สร้างคอม จ.อุดรธานี บิดาชื่อนายเมรี ฆะระบุตร พีน้องอีก 2คนของอีดอกทองมุจรินทร์ชื่อ นายนัฐกรณ์ ฆะระบุตร และนายกฤษดา ฆะระบุตร ผู้หญิงคนนี้ทำลายครอบครัวคนอื่น เป็นเมียเก็บผู้ชายที่เขามีลูกมีเมียแล้วอยู่ 2ปี (ระหว่าง 2557-2558) ทั้งๆที่ยังเรียนไม่จบ และรู้มาตลอดว่าผู้ชายมีครอบครัวแล้ว ทำให้ผู้หญิงด้วยกันต้องตกนรกทั้งเป็น ต้องอยู่กับความทรงจำอันเลวร้ายไปชั่วชีวิต ขอให้เอาเงินที่ผู้ชายไปเลี้ยงดูมาคืนก็หน้าด้านหนีไปเฉยๆ ขอให้ผลกรรมที่มันได้ทำไว้กับครอบครัวคนอื่นจงตกถึงครอบครัวของมันบ้าง ขอให้ตราบาปจงติดอยู่ในใจมันไปชั่วชีวิต พ่อแม่มันที่ไม่รู้จักสั่งสอนเลือดเนื้อให้รู้จักผิดชอบชั่วดี ปล่อยให้ไปทำร้ายคนอื่น จงได้รับกรรมที่ลูกสาวตัวเองได้ก่อไว้ด้วยเถิด ขอให้แรงอธิษฐานในครั้งนี้จงส่งไปยังครอบครัวฆะระบุตรด้วยเถิด Mudjarin Kharabut #mudjarinkharabut #mudjarin #kharabut #pepraew #pepraew13 #มุจรินทร์ฆะระบุตร #มุจรินทร์ #ฆะระบุตร #เมรี ฆะระบุตร
โดย: บูชาความรักซะเหลือเกิน เชิญไปรักคนว่างๆ สิ มุจรินทร์ ฆะระบุตร IP: 134.196.149.27 วันที่: 25 มิถุนายน 2559 เวลา:10:43:27 น.
|
StayOnYourSide
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
Group Blog
All Blog
Friends Blog Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
เคาะสนิมไม่ค่อยออก ยังไงก็ทนๆ อ่านไปหน่อยละกันนะคะ เอิ้กๆ
ขอบคุณที่เข้ามาอ่านค้าบบบ
เมนท์ด้วยนะฮับ