SweetieKate's Fiction blog
|
||||||||||||||
P-Kong Fic: Past-Present+Future ตอนที่ 3 (NC 20+) พีเดินจูงก้องไปนั่งบนโซฟาแล้วตัวเองลงนั่งข้างๆ ก้อง.... ก้องยังคงนั่งเงียบก้มหน้าก้มตา...เวลานี้ความรู้สึกกลัวบางอย่างเข้าครอบงำจิตใจเค้าเหลือเกิน...ก่อนหน้าที่พีจะเจอเค้า...พีรักใครมาแล้วกี่คน...แล้วคนพวกนี้เป็นใครบ้างนะ... คนที่พีเคยรัก...จะรักพีมากกว่าที่เค้ารักมั้ย...แล้วพีล่ะ...พีเคยรักใครมากกว่าที่รักเค้ารึเปล่า...ความรู้สึกทั้งหมดถาโถมเข้าสู่จิตใจของก้องตลอดเวลา... พีเอื้อมมือมาจับมือก้องไว้...ความอบอุ่นแผ่ซ่าน...ทำให้หัวใจก้องอุ่นไปด้วย ก้อง...คุณกำลังคิดมากอยู่ใช่มั้ย ไม่รู้ว่าทำไม...พอได้ยินเสียงพี...น้ำตาแห่งความไม่สบายใจเอ่อขึ้นมาที่ขอบตาของก้อง... พีเอื้อมมือไปจับไหล่สองข้างของก้องให้หันหน้ามาสบตากับเค้า... ก้องครับ...คุณฟังผมนะ...ผมรักคุณนะ...รักคุณคนเดียว...ไม่ว่าจะเคยมีอะไรเกิดขึ้นในชีวิตผมก็ตาม...มันไม่มีความหมายสำหรับผมอีกต่อไปแล้ว ...เวลานี้...ผมมีคุณ...และคุณมีผม...จากนี้และตลอดไป...ไม่มีอะไรสำคัญสำหรับผมนอกจากคุณ น้ำตาเอ่อล้นขอบตา...ไหลรินออกมาเป็นสายเมื่อก้องได้ยินคำพูดยืนยันความรักของพี ไม่มีอะไรที่เค้าต้องกังวล...ไม่มีอะไรเลย...เพราะตอนนี้พีรักเค้า...และจะรักตลอดไป...พีไม่มีวันทิ้งเค้า...พีเคยพิสูจน์ตัวเองมาแล้ว...พีจะไม่มีวันทิ้งเค้า... ไม่มีอดีตในสมการชีวิตของเราอีกต่อไป...ต่อจากนี้จะมีแค่ปัจจุบันและอนาคตเท่านั้น... ก้องโผเข้ากอดพีแนบแน่น...มือสองข้างโอบรอบตัวพีเอาไว้...ราวกับจะตอบกลับความในใจออกไปเช่นเดียวกัน พีกอดตอบก้องแนบแน่นไม่แพ้กัน...กระซิบข้างหูก้องอย่างแผ่วเบา ผมรักคุณนะ...ก้องบดินทร์ ก้องส่งเสียงอู้อี้ตอบกลับอยู่ที่ไหล่ของพี ผมก็รักคุณนะ...พี พีจับตัวก้องถอยออกมา...ปลายนิ้วซับคราบน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นสาย... ไม่ร้องแล้วนะครับ..คนดี...ไม่มีอะไรที่คุณต้องกลัวนะ...ผมจะอยู่กับคุณ...ตลอดไป ก้องอมยิ้มรับคำพูดของพี...พยักหน้ารับรู้ความรู้สึก...ไม่มีอะไรต้องกลัว...เค้าจะมีพีอยู่เสมอจากนี้และตลอดไป... สองมือของพีถูกยกขึ้นมาประคองใบหน้าเปื้อนคราบน้ำตา...แล้วใบหน้าคมก็ค่อยๆเอียงเข้าหาใบหน้าหวาน...ริมฝีปากบางกดทับริมฝีปากอิ่ม... ริมฝีปากอิ่มตอบรับด้วยความเต็มใจ...สองแขนถูกยกขึ้นโอบรอบคอของคนมอบสัมผัสให้...เกี่ยวกระหวัดรอบคอให้โน้มเข้ามาใกล้ยิ่งขึ้น.... คนถูกโน้มแทนที่จะหยุดเพียงแค่สัมผัส...กลับเอนกายผลักให้ร่างของคนตรงหน้าให้เอนหลังไปบนโซฟา....ร่างที่ถูกผลักก็อ่อนแรงตามมืออย่างง่ายดาย... การปลอบประโลมกลายเป็นความโหยหา...ร่างสองร่างกอดรัดกันแนบแน่น...ริมฝีปากแทบไม่แยกห่างจากกัน...ปลายลิ้นเกี่ยวกระหวัดพร้อมกับลมหายใจที่เริ่มหอบเร่ง... พีเริ่มไล้ปลายนิ้วหยาบไปผิวขาวเนียนใต้เสื้อยืดตัวบาง...แล้วหยุดหยอกล้อที่ยอดอกของคนด้านล่าง...เรียกเสียงหวานๆ ให้ครางในลำคอได้เป็นอย่างดี... เสียงครางหวานเหมือนเป็นเครื่องเร่งจังหวะ...ใบหน้าคมเริ่มเลื่อนใบหน้าก้มลงซุกไซร้ซอกคอหอมหวาน...ฝากรอยรักเอาไว้หลายจุดบริเวณหัวไหล่ขาวนวล... ไม่นานนักเสื้อของทั้งสองก็โดนถอดออกหลุดลงไปกองกับพื้นห้อง... สัมผัสกายแนบกายร้อนผ่าว...ปลุกเร้าอารมณ์โหยหาของทั้งคู่.... ใบหน้าคมค่อยๆ ลากริมฝีปากสัมผัสผ่านผิวร้อน...เรื่อยลงไปจนถึงอกขาว....ใช้ริมฝีปากขบเม้มบริเวณยอดอก...ส่งความเสียวซ่านไปทั่วร่างของคนด้านล่าง... คนหน้าหวานเปล่งเสียงครางดังออกมาโดยไม่รู้ตัว...นิ้วมือเรียวยาวจิกลงบนเส้นผมดำสนิท...แอ่นอกรับสัมผัสที่ปลุกเร้า... ลมหายใจของทั้งคู่เริ่มหอบเร่งหนักหน่วง...โซฟาคับแคบยิ่งทำให้สัมผัสแนบชิด...อารมณ์ที่พลุ่งพล่านไม่อาจถูกระงับได้อีกต่อไป... ...คงจะไปไม่ถึงห้องนอนแน่ๆ...คราวนี้... พีส่งสองแขนแข็งแรงลูบไล้ผิวขาวนวล....แล้วกอดก่ายแขนโอบรวบตัวคนด้านล่างให้ลุกขึ้นนั่ง...ร่างอ่อนระทวยถูกรวบขึ้นตามแรงแขน...ส่งให้ร่างขาวขึ้นมานั่งคร่อมตักอย่างง่ายดาย... ก้องที่ทั้งหน้าทั้งตัวแดงไปด้วยรอยรัก....หายใจหอบถี่...ตาปรือ...นั่งคร่อมตักของพีอย่างว่าง่าย... พีจ้องมองใบหน้าชวนหลงใหล...แทบหยุดหายใจด้วยความยั่วยวนของคนตรงหน้า...แขนข้างนึงประคองกอดให้ร่างอ่อนระทวยแนบอยู่กับอก...แขนอีกข้างประคองใบหน้าของคนรัก... ก้อง... You are the love of my life...ชีวิตของผมทั้งหมด....ผมมอบให้คุณแล้วนะครับ ดวงตาหวาน...เต็มไปด้วยความซาบซึ้ง...ก้องจ้องมองเข้าไปในดวงตาของพี...เค้ารู้ว่าพีพูดความจริง...แววตาของพีเต็มไปด้วยความรัก...หมดหัวใจ... ก้องยกสองมือขึ้นประคองใบหน้าของพี พี...คุณก็คือหัวใจของผมนะ...ชีวิตของผมอยู่ไม่ได้ถ้าไม่มีคุณนะครับ พียิ้มหวานรับคำของก้อง...ดวงตาสื่อความรักหวานซึ้งให้กันและกัน... ก้องเลื่อนสองมือกระหวัดโอบรอบคอของพี...เลื่อนใบหน้าประกบริมฝีปากหากันอีกครั้ง...ความรักความต้องการทั้งหมดถูกถ่ายทอดออกไปด้วยจุมพิตแสนหวาน... ก้องเริ่มดันตัวพีให้เอนลงไปที่โซฟาอีกครั้งแต่คราวนี้เปลี่ยนกันตรงที่เค้าอยู่ด้านบน...รสจูบเร่าร้อน...ลมหายใจเริ่มกลับมาหอบเร่ง...ความต้องการของทั้งคู่มากมายจนแทบทนไม่ไหวอีกต่อไป... มือขาวเอื้อมลงเบื้องล่างเพื่อปลดเข็มขัด...แล้วกางเกงของพีก็ถูกดึงทิ้งไปในเวลาอันรวดเร็ว... อีกไม่นานแขนแข็งแรงก็ปลดกางเกงของคนด้านบนทิ้งลงไปเบื้องล่างอย่างรวดเร็วเช่นเดียวกัน... ร่างด้านบนเริ่มรุกล้ำ...ถอยริมฝีปากออกจากการจุมพิตลงสู่เบื้องล่าง...ลากไล้ผ่านยอดอกลงต่ำมาจนถึงแก่นกลางร้อน... ลิ้นเล็กร้อนเริ่มลากไล้แก่นกายแข็ง...ริมฝีปากถูกอ้ากว้างครอบแท่งร้อน...เรียกเสียงครางดังออกจากปากคนด้านล่าง... แก่นกายถูกกระตุ้นจนขยายเต็มที่...คนด้านบนไม่รอช้า...ลุกขึ้นคร่อมยกสะโพกขาวขึ้นสูง... สองมือหยาบร้อนช่วยประคองสะโพกนุ่ม...แล้วค่อยๆ จับกดลงบนแท่งร้อน... เพียงแค่ส่วนหัวหายเข้าไปในร่างของคนด้านบน...เสียงร้องครางของคนทั้งคู่ดังออกมาแทบจะประสานกัน... อ้ะ...อา...ก้อง...อื้อออ... พีแทบจะกัดปากตัวเองด้วยความเสียวซ่าน อึ้ก...อื้ออออ.... ก้องทั้งเสียวซ่านทั้งเจ็บแปลบ สองมือกดร่างของพีเพื่อประคองตัวเองไว้ แล้วร่างขาวที่ตอนนี้แดงไปทั้งตัว ก็ค่อยๆ ทิ้งตัวลง...จนเบื้องล่างแนบชิดกันสนิท...สองร่างกลายเป็นหนึ่ง... คนด้านล่างเริ่มส่งแรงให้คนด้านบนขยับเป็นจังหวะ...คนด้านบนที่ตอนนี้งอตัวซบอกคนด้านล่างอยู่เริ่มตอบสนองจังหวะนั้น... ร่างทั้งสองเคลื่อนไหวเป็นจังหวะเดียวกัน...หนักหน่วง...รุนแรงขึ้นเรื่อยๆ...เสียงร้องครางเหมือนเสียงประสานให้จังหวะการเคลื่อนไหวสอดรับกัน... เมื่อเคลื่อนไหวความเสียวซ่านเริ่มทวีรุนแรง...ร่างขาวด้านบนจึงตั้งตัวลุกขึ้นนั่ง...เพื่อโยกจังหวะเร็วถี่ขึ้น....ลึกขึ้น...สองมือของคนด้านล่างถูกเลื่อนมาจับสะโพกขาวให้ขยับเป็นจังหวะสอดคล้องกัน... อ้ะ...อ๊า...พี...พี เสียงหวานๆ ครางออกมาอย่างทนเก็บไม่ได้ อื้มม...ก้อง...อ๊า.. คนด้านล่างก็ได้รับความเสียวซ่านจากท่าที่เปลี่ยนไปไม่แพ้กัน...แถมลืมตาขึ้นมา...ก็มองเห็นร่างขาวร้อนแรงขยับขึ้นลงด้วยใบหน้าสุดยั่วยวนแล้ว...พียิ่งทนไม่ได้...เร่งจังหวะร้อนแรง...ให้หนักหน่วงขึ้น...เร็วขึ้นอีก... จังหวะที่ถูกเร่ง....ใกล้นำพาไปสู่จุดสูงสุด....ร่างด้านล่างผุดลุกขึ้นนั่งพิงโซฟา...โอบร่างอ่อนระทวยด้านบนให้คร่อมตัก...ร่างด้านบนตอบสนองด้วยสองมือโอบรวบรอบคอ... จังหวะขยับเข้าออก...ถูกเร่งเร็วแรงอีกครั้ง...เสียงครางดังสนั่นประสานกันไม่มีหยุด... อ๊า!!!!! เมื่อสู่จุดสูงสุด...เสียงดังก็ถูกลากยาวขึ้นแทบจะพร้อมๆ กัน.... ร่างขาวซบลงบนไหล่แข็งแรง...ทิ้งน้ำหนักทั้งหมดไปที่ร่างของคนด้านล่าง... สองแขนแข็งแรงโอบกอดรวมคนบนตักด้วยความทะนุถนอม...แล้วค่อยๆ ตระกองกอดให้ร่างอ่อนแรงนอนลงบนโซฟา... พีกดจมูกหอมแก้มนุ่มฟอดใหญ่...แล้วกระซิบข้างหูคนนอนหลับตาอยู่ รักก้องนะครับ...ที่รักของผม คนนอนไร้เรี่ยงแรงหลับตาอยู่...แอบหันหน้ามาสัมผัสริมฝีปาก จุ๊บส์ คนกระซิบ...แล้วตอบกลับเบาๆ ไปว่า love you too, my darling >______< -------------------------------- THE END ---------------------------------
แอร๊ยยยยยยยยยยยยยย
ไม่ทำให้ผิดหวังเลยค่ะน้องเกด........ อ่านไป...จิกหมอนไป..... แอร๊ยยยยยยยยยยย...อีกรอบ ขอไปเช็ดเลือด....กะซับน้ำลายก่อนนะคะ งานนี้ตายอย่างเดียวเลยยยยยยยยยยยย โดย: Keamdeang1@smile IP: 58.9.230.22 วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:0:03:39 น.
ลับหลังเนี่ยมัน.........เหลือเกินคุณพี
แบบนี้แค่กอดคนเขียนเบาเบาไม่ได้แล้ว ต้องหอมด้วย อย่าว่าเปลืองตัวเลยน๊ะsweetiekate แบบว่าไม่รู้จะเม้นท์อะไรอีกแล้วมันจุกจริง ๆ โดย: sngg IP: 110.168.143.130 วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:0:30:16 น.
แอร๊ยยยยยยยย น้องก้องรุกฆาต555555
เม้นไม่ออกเลยงานนี้อิอิ พูดไม่ออกบอกไม่ถูก บอกได้แต่ว่ารักคุณเกดจังเลย โดย: NasMalta IP: 195.158.92.223 วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:1:43:04 น.
โอย หัวใจจะวาย ไปหลายรอบ จิกหมอนขาด ไปหลายใบ ได้ไงเนี่ย น้องก้องรุกฆาต ซะขนาดนี้ แล้วคุณพีไปไหนรอด จอดสนิทที่ใจก้อง ชัวร์ ของขวัญสุดพิเศษ จาก writer ขอบคุณจากใจจริงๆค่ะ ขอกอดทีนะ หมั่นเขี้ยว คุณขั้นเทพจริงไ
โดย: lek^lek. IP: 49.48.112.9 วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:2:27:15 น.
เฮือกกกกกกกก รักคุณเกดจัง แต่งฟิคโดนใจทุกตอนเลย NC ตอนนี้ก็ยังทำให้คนอ่านเกือบหยุดหายใจอีกแล้ว น้องก้องเก่งขึ้นนะคะ 5555 ชอบๆๆๆๆ
โดย: หนึ่งในสาวก IP: 223.204.156.155 วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:7:13:34 น.
แบบว่า กรี๊ดดดดดดดดด! @#^$*&^$#&)(&^$##E%#&+#$@
แบบว่า อึกๆๆ อักๆๆ เต็มๆๆ มันจุกค่ะ ^////^ เด๋วต้องกลับมาอ่านอีกรอบ ให้หายจุก 5555 โดย: ananant IP: 192.168.200.69, 124.120.146.29 วันที่: 3 พฤษภาคม 2554 เวลา:22:28:13 น.
สูดดดดดด เฮือกกกก เช็ดๆๆเลือดกำเดา
แกรกๆๆๆๆๆๆๆๆ ตะกายข้างฝาาาาาาาาาาาาา เม้นท์ไม่ถูก แต่ชอบมากกกกกกกกกกกกกกค่ะ ขอบคุณมากๆๆๆค่ะ พี่เกดดดดดดดดด กระโดด จุ๊ฟฟฟฟฟฟฟฟ โดย: someone IP: 202.44.7.80 วันที่: 6 พฤษภาคม 2554 เวลา:17:39:30 น.
ไม่ไหวแล้วจะขาดใจตายหน้าคอมแล้ว
โดย: เดือน IP: 125.26.140.127 วันที่: 15 กันยายน 2555 เวลา:13:28:11 น.
เลขบัตรประชาชน 1412000062681 มุจรินทร์ ฆะระบุตร อีแพรว เกิด 13 ตุลาคม 2536ที่อยู่ 55หมู่8 ต.สร้างคอม อ.สร้างคอม จ.อุดรธานี บิดาชื่อนายเมรี ฆะระบุตร พีน้องอีก 2คนของอีดอกทองมุจรินทร์ชื่อ นายนัฐกรณ์ ฆะระบุตร และนายกฤษดา ฆะระบุตร ผู้หญิงคนนี้ทำลายครอบครัวคนอื่น เป็นเมียเก็บผู้ชายที่เขามีลูกมีเมียแล้วอยู่ 2ปี (ระหว่าง 2557-2558) ทั้งๆที่ยังเรียนไม่จบ และรู้มาตลอดว่าผู้ชายมีครอบครัวแล้ว ทำให้ผู้หญิงด้วยกันต้องตกนรกทั้งเป็น ต้องอยู่กับความทรงจำอันเลวร้ายไปชั่วชีวิต ขอให้เอาเงินที่ผู้ชายไปเลี้ยงดูมาคืนก็หน้าด้านหนีไปเฉยๆ ขอให้ผลกรรมที่มันได้ทำไว้กับครอบครัวคนอื่นจงตกถึงครอบครัวของมันบ้าง ขอให้ตราบาปจงติดอยู่ในใจมันไปชั่วชีวิต พ่อแม่มันที่ไม่รู้จักสั่งสอนเลือดเนื้อให้รู้จักผิดชอบชั่วดี ปล่อยให้ไปทำร้ายคนอื่น จงได้รับกรรมที่ลูกสาวตัวเองได้ก่อไว้ด้วยเถิด ขอให้แรงอธิษฐานในครั้งนี้จงส่งไปยังครอบครัวฆะระบุตรด้วยเถิด Mudjarin Kharabut #mudjarinkharabut #mudjarin #kharabut #pepraew #pepraew13 #มุจรินทร์ฆะระบุตร #มุจรินทร์ #ฆะระบุตร #เมรี ฆะระบุตร
โดย: คนที่ไร้ศักดิ์ศรีความเป็นคน มันไม่ใช่คน คือใจสัตว์มุจรินทร์ ฆะระบุตร IP: 134.196.149.27 วันที่: 1 กรกฎาคม 2559 เวลา:11:17:04 น.
|
StayOnYourSide
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [?]
Group Blog
All Blog
Friends Blog Link |
|||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
||||||||||||||
พอคิดจะเขียน NC แล้วมันก็ทนไม่ไหว มันต้องเขียนเลยอ่ะค่ะ ไม่งั้นถ้ารอๆ ไป อารมณ์หายไปซะฉิบ เอิ้กๆๆ
NC คราวนี้ที่เคยสัญญาว่าจะไม่ละเอียดขนาดเป็นจิ้งจกในห้องแล้ว ก็ไม่รู้ว่าทำตามสัญญารึเปล่า อ่านไปอ่านมาก็ว่ามันยังละเอียดไปอยู่ดีง่ะ แต่ว่าจะให้เขียนละเอียดน้อยกว่านี้ก็ทำไม่ได้ T^T อ่านแล้วมันจะขัดใจ แหะแหะ
ทนๆ อ่านกันหน่อยละกันนะคะ
ขอให้โฮกกันอย่างเปิดเผยนะคะ อย่าเก็บไว้ค่ะ หุหุหุ