จิ้นคุณพีกับน้องก้อง Sweet เบาๆ ค่ะ

ณ คอนโดพี หลังจากก้องและพีทานอาหารกันเสร็จ พีรับหน้าที่ล้างจาน เพราะอาหารก้องเป็นคนทำไปแล้ว ก้องเลยเดินสำรวจคอนโดพีเล่น

ก้อง: เดินออกไปยืนชมวิวที่ระเบียง อากาศดี เป็นเวลาใกล้หัวค่ำ แสงไฟกำลังเริ่มจะเต็มเมือง ก้องจึงยืนชิดระเบียงเพื่อชมวิว และสูดอากาศ

พี: ล้างจานเสร็จเรียบร้อย เดินออกมาหาก้องที่ห้องรับแขกไม่เจอ ก้อเดินตามออกมาที่ระเบียง เห็นก้องยืนหันหลังให้ ก้อยิ้มออกมา แล้วรีบเดินย่องไปสวมกอดก้องที่เอวจากด้านหลัง กระชับกอดให้ร่างทั้งสองแนบสนิทชิดกัน เอาคางไปเกยไว้ที่ไหล่ก้อง

ก้อง: ยืนชมวิวเพลินๆ ก้อรู้สึกว่ามีมือกอดมาจากข้างหลัง ตกใจสะดุ้ง หันไปก้อเจอหน้าคนรักอยู่บนไหล่ “พีอ่ะ....ตกใจหมดเลย” ยกมือขึ้นมาตีมือที่โอบเอวเค้าเบา แล้วก้อหลุดยิ้มมุมปากออกมา

พี: หัวเราะ เบา “โอ๋ๆๆๆ ตกใจเหรอ” กระชับกอดให้แน่นขึ้นกว่าเดิม “มาเดี๋ยวผมปลอบให้” ยื่หน้าเข้าไปใกล้ จะขโมยหอมแก้มก้อง

ก้อง: รู้ทันพี ถอยหน้าหลบ แล้วรีบยกมือขึ้นมาปิดปากพีไว้ทัน “ไม่ต้องเลยคุณ มามุกนี้ตลอดอ่ะ” ตั้งใจจะทำหน้าเครียด แต่ก้อเกือบเผลอยิ้มออกมา แล้วก้อปรับสีหน้าเป็นดุๆ “จะมาทำไรที่นี่ อายเค้ามั่งมั้ย นี่มันระเบียงนะคุณ”

พี: โดนปิดปากก้อหน้านิ่วคิ้วขมวด เมื่อก้องปล่อยมือ ก้อพูดทันที “อะไรกันก้อง ก็นี่มันระเบียงบ้านผมนี่ แล้วคุณมองออกไปสิ แถวนี้ไม่มีตึกสูงขนาดนี้นะ ใครจะมาเห็นล่ะคุณ”

ก้อง: มองออกไปตามคำพูดของพี มันก้อจิงอ่ะนะ แต่เค้าก้ออายอยู่ดีนี่ แค่ยืนกอดกันแค่นี้ก้อเขินจะแย่อยู่แล้ว เลยหันมาเหวี่ยงใส่พี “ไม่รู้แหละ ก้อผมไม่ชอบอ่ะ คุณห้ามทำนะ...ทำผมโกรธจิงๆ ด้วย” หันไปทำหน้าดุใส่พี

พี: ทำหน้าเสียดาย “โธ่...ก้อง” มองสายตาเอาจิงของก้อง “ก้อได้ๆๆ ผมไม่ทำก้อได้...ผมกอดคุณอย่างเดียวก้อได้” พูดจบก้อกระชับกอดให้แนบแน่น แล้วก้อหน้าซุกกับไหล่ก้อง สูดกลิ่นกายของก้องเต็มปอด แล้วถอนหน้าออกมาเอาคางเกยไหล่ก้องไว้อย่างเดิม

ก้อง: หน้าแดงขึ้นมา เพราะเหมือนกับว่าพีขโมยหอมที่ไหล่ใกล้ๆ กับคอของเค้าแทนที่จะเป็นแก้มเค้า ขนลุกเกรียว ใจเริ่มเต้นแรง เหวี่ยงไม่ออก

พี: ยืนยิ้มไม่รู้เรื่องว่าคนรักเขิน “อากาศเย็นดีจังเลยเนอะก้อง”

ก้อง: ตอบรับคำพูดของพี ด้วยการจามทันที “ฮัดชิ่ว!!!”

พี: ปล่อยแขนที่โอบรอบเอวก้องทันที จับตัวก้องหันหน้าเข้าหาเค้า “ก้อง...สงสัยอากาศจะเย็นเกินไป...กลับเข้าข้างในกันเถอะ...เดี๋ยวคุณไม่สบาย” พูดจบก้อจูงมือก้องเดินเข้าไปในห้องทันที

ก้อง: ยอมให้พีจูงเข้าห้อง แต่ก้อประท้วงเล็กๆ “ผมไม่เปนไรหรอกน่าพี...แค่จามทีเดียวเอง”

พี: “ไม่เป็นไรได้ไงคุณ...คุณอ่ะเป็นหวัดง่ายจะตาย...เข้าบ้านเลย” พูดจบก้อลากก้องเข้ามาในห้องสำเร็จ

เมื่อพีจูงมือก้องเข้ามาในห้องแล้ว หันหน้ามาหาก้อง ดันก้องให้ถอยหลังไป จนหลังก้องชนประตูกระจกที่มีม่านหนาบังตาอยู่ โอบเอวก้องไว้ แล้วเอาตัวเข้าไปแนบชิดก้อง อย่างรวดเร็วให้ก้องตั้งตัวไม่ทัน

ก้อง: เดินตามพีเข้ามาอย่างไม่ได้คิดอะไร พอโดนพีดันตัวก็ไม่ได้ตั้งตัว ถอยหลังตามแรงดันของพี จนหลังชนม่านและประตู ตกใจ “พี!!...ทำอะไรของคุณอ่ะ”

พี: เมื่อดันก้องจนหลังชนประตูแล้ว เอามือนึงโอบเอวก้อง แล้วเอาอีกมือนึงเท้ากระจกไว้ไม่ให้ก้องหนี “อ้าว...ก็เมือกี้คุณบอกว่าทำที่ระเบียงไม่ได้...ผมก็รอให้เข้ามาในห้องแล้วไง” พูดจบก้อยื่นหน้าเข้าไปใกล้ก้องเรื่อยๆ จนจมูกของพีเตะหน้าก้องเบาๆ แล้วค่อยๆ ประทับริมฝีปากแผ่วเบาลงบนแก้มของก้อง

ก้อง: เห็นพี่ยื่นหน้าเข้ามาใกล้ ใจเต้นแรงโครมคราม ลมหายใจพีเป่าลงบนแก้มของเค้า สักพักก้อเป็นริมฝีปากของพีที่ประทับลงมาบนแก้มของเค้าอย่างนุ่มนวล ใบหน้าของก้องร้อนผ่าว หน้าแดงไปถึงหู

พี: ถอยหน้าออกมา จ้องตาก้อง ส่งสายตาหวานให้ เห็นก้องหน้าแดง ยิ้มกว้าง “ก้อง...ยังจะเป็นหวัดอยู่มั้ย...ผมเป็นห่วงนะ...มา...เดี๋ยวเอาหวัดมาให้ผมดีกว่า” พูดจบก้อยื่นหน้าเข้าใกล้ก้อง

ก้อง: เห็นพียื่นหน้าเข้ามาใกล้ ใจเต้นแรง ยังเขินจากคราวที่แล้วไม่หาย นึกว่าพี่จะจูบเค้า หลับตาปี๋

พี: เอาจมูกไปชนจมูกก้อง เอียงหน้า สูดลมหายใจของก้องที่เป่าออกมา สูดหายใจเข้าไปเต็มปอด แล้วถอยหน้าออก ยิ้มกว้าง “ผมเอาเชื้อหวัดมาแล้วนะ...คุณไม่เปนไรแล้วล่ะ”

ก้อง: ลืมตามาเห็นคนตรงหน้ายิ้มร่า “บ้า..ทำอะไรของคุณน่ะ...ทำงี้ก้อได้เป็นกันทั้งคู่กันพอดี” พูดไปหน้าแดงไป

พี: “อืม...งั้นก้อดีสิก้อง...ผมจะได้เป็นหวัดเป็นเพื่อนไง” พูดจบก้อยิ้มเจ้าเล่ห์

ก้อง: เห็นพี่เล่นก้อเลยเล่นมั่ง “บ้า...ป่วยกันทั้งคู่แล้วใครจะดูแลใครล่ะ”

พี: “อืมม...ใครดูแลใครไม่รู้นะ รู้แต่ว่าถ้าป่วยด้วยกันทั้งคู่...ผมจะทำอะไรคุณก้อไม่ต้องกลัวติดหวัดคุณไง” พูดจบก้อยิ้มกว้าง

ก้อง: เล่นเอง อึ้งเองกับลูกสวนของพี พูดไรไม่ออกได้แต่เหวี่ยง “บ้า...”

แล้วพีก้อปล่อยก้องออกจากอ้อมกอด แล้วเดินจูงก้องไป

----------------------------------------------

Create Date : 14 มกราคม 2553 Last Update : 14 มกราคม 2553 17:03:45 น. Counter : 546 Pageviews.		10 comments
Share Tweet