|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
จดหมายจากอีสตันบูล (ฉบับที่ 2)
วันนี้เราตื่นแต่เช้าเลย ไม่ต้องใช้นาฬิกาปลุกเลยจ้า แบบว่าเสียงอิหม่ามประกาศออกลำโพงเพื่อเตือนให้ชาวมุสลิมรู้ว่าได้เวลาสวดมนต์ต่อพระเจ้าแล้ว ฉะนั้น ราวๆ 6.30 น ก็ได้ได้ยินเสียงที่ขึ้นต้นว่า " อัลลา ... " ( "อัลลา" น่าจะเป็นว่า "พระเจ้า" นะถ้าจำไม่ผิด)
ฝ้ายคิดดูนะ ลำโพงมัสยิดประกาศพร้อมกัน แบบว่าประชันกันยิ่งกว่างานวัดอีกจ้า ก็แปลกและประทับใจไปอีกแบบเนอะ นี่แหละที่เรียกว่าเสน่ห์ของการเดินทางไปที่ต่างๆทั่วโลก
วันนี้เราไปเที่ยวโบสถ์ "ฮาเกีย โซเฟีย" มาหละ ยิ่งใหญ่อลังการงานสร้างมากๆเลย
คือแบบว่าใครไปอีสตันบูลแล้วไม่ไปโบสถ์ฮาเกีย โซเฟียเนี่ย ก็เรียกว่าไปไม่ถึงถิ่นจ้า แล้วที่สำคัญ โบสถ์นี้ตั้งประจันบานตรงกันข้ามกับมัสยิดสีน้ำเงินอันเลื่องชื่อเลย แต่จะว่าไปแล้วนะ ฮาเกีย โซเฟีย นั้นสร้างมาก่อนนานมากๆๆๆๆ ฝ้ายรู้ไหมว่าใครเป็นคนสร้าง คนที่สร้างก็คือจักรพรรด์ Justinien โดยสร้างเสร็จในปี คศ 537 มาถึงตอนนี้ก็มีอายุร่วมๆ 1,500 ปีเลยนะ เก่ากว่ามัสยิดสีน้ำเงินร่วมพันปีเลยนะ สุดยอดใหมหละจ๊ะ
เราเองก็เดินทางในยุโรปมาก โบสถ์ที่เก่าๆอย่างเช่น โนเทรอะดาม เดอ ปารีส ก็แค่พันปี หรือพวกดูโอโม่ ที่ฟลอเร็นซ์ โบสถ์ที่มิลาน ที่โคโลญ หรือที่บาร์เซโลน่าที่ว่าเก่าๆ ใหญ่ๆนะ มาเจอฮาเกีย โซเฟียที่อีสตันบูลเนี่ยชิดซ้ายไปเลยจ้า
พอเดินเข้าไปข้างในนะ ภาพแรกที่เห็นก็คือโมเสกทองคำรูป God ผู้ยิ่งใหญ่
ฝ้ายสงสัยไหมว่า เอ๊ะ ทำไมมัสยิดฮาเกีย โซเฟีย ซึ่งเป็นอิสลามนั้นมีรูปภาพเกี่ยวกับคริสตศาสนาหละ ก็คืออย่างนี้จ้า สมัยที่สร้างนั้น เดิมทีเป็นโบสถ์ แต่ภายหลังที่อิสลามแผ่อำนาจมาที่ตุรกี ก็เลยมาเปลี่ยนเป็นมัสยิดไงหละจ๊ะ มัสยิดฮาเกีย โซเฟีย เนี่ยนะจะมีโมเสกทองคำอายุเก่าๆแก่หลายร้อยปีให้ชมนะ เราว่านี่คือสมบัติของมวลมนุษยชาติเลย
อย่างเช่นภาพนี้นะฝ้าย เป็นโมเสกที่ดังมากๆ ใครๆก็ต้องมาชม นั่นก็คือโมเสก " The last Jugement" ไงหละจ๊ะ อายุเก่าแก่ตั้งแต่สมัยศตวรรษที่ 14 แหนะ ดูสิ เก่าแก่มากๆเลย จนโมเสกบางส่วนขาดหายไป เราเห็นแบบนี้นะ ไม่เสียดายเงินค่าเข้าชมเลยหละ เพราะเงินเหล่านี้จะนำไปใช้ในการบูรณะซ่อมแซมสมบัติของโลกเหล่านี้ไงหละ
ในภาพนะ ตรงกลางก็คือพระเยซูไงหละจ๊ะ
เดินต่อไปอีกนะ นี่ก็เป็นโมเสกทองคำที่สำคัญมากๆ ในตรงกลางภาพฝ้ายจะเห็นพระแม่มาเรียอุ้มเด็กทารกอยู่ นั่นก็คือพระเยซูเองแหละ เห็นแล้วขนลุกเลยเนอะ
มัสยิดฮาเกีย โซเฟียนี่ใหญ่โตมโหฬารมากๆเลยนะฝ้าย เมื่อเข้ามาแล้วจะเห็นยอดโดมซึ่งสูงมากกกกกกกกกกก ฝ้ายสังเกตุภาพนี้ดีๆนะ ฝ้ายจะเห็นป้ายภาษาอาหรับแขวนเอาไว้ใช่ไหม ทั้งหมดมี 4 ป้าย นั่นก็คือชื่อของผู้สำคัญในศาสนาอิสลามนั่นเอง ก็มีชื่อ อาลี (Ali), อัลลาร์ (Allah), มาโฮเมด (Mahomet) และ อาบู บาคร์ (Abu Bakr) แต่ในภาพนี้เราถ่ายมาให้เห็นแค่ 2 ป้ายนะ
สังเกตุดีสิว่า ผู้ชายอิสลามส่วนใหญ่มักจะตั้งชื่อตามบุคคลเหล่านี้เนอะว่าไหม เราจะได้ยินบ่อยๆเลยว่าชื่อ อาลีบ้าง ชื่อโมฮัมหมดบ้าง หรือโมฮัมเมด หรือมูฮัมเมดก็มี ชื่อคนไทยมีไหมนะแบบนี้ ผู้ชายไทยต้องชื่อ สมชาย ฮ่า ฮ่า ฮ่า เดี๋ยวนี้ไม่มีแล้วเนอะ ตั้งชื่อลูกเป็นภาษาฝรั่งหรือตั้งชื่อแปลกไปหมดแล้วหละจริงไหม
ดูร่องรองของความเก่าสิ งานซ่อมที่นี่มีอยู่แทบจะตลอดเวลาเลย มันใหญ่และเก่ามากๆ อย่าลืมนะว่าอายุตั้ง 1,500 ปี งานซ่อมจึงต้องใช้ทั้งเงิน ฝีมือช่าง และเวลาอันยาวนาน
หากเทียบกับมัสยิดสีน้ำเงินแล้ว เราเองก็ตอบยากนะว่าชอบอะไรมากกว่ากัน หากฝ้ายยังจำได้ใน จม ฉบับแรก ที่เราบอกว่า สุลต่านฮาเมดที่ 1 นั้นสร้างมัสยิดสีน้ำเงินก็เพื่อต้องการให้เป็นคู่แข่งรุ่นยักษ์กับฮาเกีย โซเฟีย เพราะเมื่อฮาเกีย โซเฟียสร้างเสร็จในปี คศ 537 นั้น ฮาเกีย โซเฟียเป็นโบสถ์ที่ใหญ่อลังการที่สุดในโลกมาจนถึงปี คศ 1453 เลยนะ เรียกได้ว่าครองแชมป์มาร่วมๆ 1,000 ปีเลยทีเดียว
เออ ใครจะรู้บ้างเนอะว่า สมัยก่อนนั้นโบสถ์ที่ใหญ่ที่สุดในโลกจะอยู่ที่อีสตันบูล ไม่ใช่อยู่ในยุโรป ฝ้ายเห็นไหมหละว่าอารยะธรรม ความเจริญรุ่งเรืองนั้นไม่ได้มีแต่เฉพาะในยุโรปหรอกนะ เหนือฟ้ายังมีฟ้าจ้า
นี่ก็เป็นโมเสกทองคำที่สำคัญมากๆอีกรูปจ๊ะ พระเยซูประทับตรงกลาง รูปนี้ยังดูสมบูรณ์กว่ารูปก่อนเนอะ
พอเราเห็นโมเสกเหล่านี้ และความยิ่งใหญ่ของฮาเกีย โซเฟียนะ เราคิดในใจเลยว่า เออ พลังความศรัทธาทางศาสนานี่แหละเนอะที่ทำให้มนุษย์สามารถสร้างสิ่งก่อสร้างมโหฬารแบบนี้ได้ สมัยนี้มีเงินเป็นพันๆล้านก็คงทำให้ยิ่งใหญ่เสมอเหมือนไม่ได้หรอกเนอะว่าไหม
เราไม่แปลกใจเลยนะว่าทำไม ฮาเกีย โซเฟีย จึงเป็น "A Must See" ที่พลาดไม่ได้ด้วยประการทั้งปวงที่อีสตันบูล ฝ้ายลองคิดดูนะว่าฮาเกีย โซเฟียสร้างมากว่า 1,500 ปีแล้ว ในสมัยนั้นมนุษย์ยังไม่มีเทคโนโลยีมากมาย เครื่องไม้เครื่องมือทันสมัยในการก่อสร้างก็ไม่มีแบบปัจจุบันนี้ ตอนนี้คนเราแข่งกันสร้างตึกระฟ้าสูงเป็นร้อยๆชั้น เราก็ชื่นชมความเก่งของเขานะ แต่ไม่ได้อึ้งตะลึงอะไรมากมายเพราะสมัยนี้เครื่องไม้เครื่องมือไฮเทคมากจะตายไปเนอะ
แต่นึกถึงสมัยก่อนสิ สร้างได้ขนาดนี้ถือว่าสุดยอดทางวิศวกรรมมากๆเลยหละ แล้วฝ้ายรู้ไหมว่า ตุรกีเป็นประเทศที่มีแผ่นดินไหวมากนะ หากเกิดแต่ละทีก็หนักหนาสาหัสเอาการเลยหละ แต่มีคนกล่าวว่า " กว่า 1,500 ปีมาแล้วที่ฮาเกีย โซเฟีย ยืนหยัดผ่านแผ่นดินไหวมาได้อย่างไม่สะทกสะท้าน " ยอดเยี่ยมไหมหละฝ้าย เราว่านะ งานนี้ยกเครดิตไปให้กับคนสร้างฮาเกีย โซเฟียไปเลยเต็มๆ ขนาดสมัยใหม่โฮเทค บางตึกยังถล่มเลยแม้ไม่มีแผ่นดินไหมก็ตามเนอะ
ฝ้ายดูที่เสาแต่ละต้นนี่สิ นี่คือเสาดั้งเดิมเลยนะ เทียบกับ "เสาขาช้าง" ที่มัสยิดสีน้ำเงินดูสิ คือที่ฮาเกีย โซเฟียจะมีขนาดเล็กกว่าเพราะใช้เสาหลายต้น แต่ที่มัสยิดสีน้ำเงินใช้เสาไม่กี่ต้น เขาจึงทำเสาให้มีขนาดใหญ่เข้าไว้ไงหละจ๊ะ
เราประทับใจฮาเกีย โซเฟียมากๆเลยหละ ปิดท้ายภาพตอนกลางคืนบ้างเนอะ ก็สวยดีไปอีกแบบ หากฝ้ายได้มาเห็นด้วยตาตนเองนะ จะอึ้งตะลึงมากๆ เพราะว่าฮาเกีย โซเฟีย กับ มัสยิดสีน้ำเงิน นั้นจะตั้งตระหง่าน ประชันตรงกันข้ามกันเลยจ้า สุดยอดจริงๆ
พอเสร็จจากฮาเกีย โซเฟีย เราก็เดินไปที่ตลาด Grand Bazar เลยหละ ก็คล้ายๆกับตลาด เจเจ บ้านเราแหละ แต่ที่อิสตันบูลเขาจะเปิดขายทุกวัน ยกเว้นวันอาทิตย์ ฝ้ายกับเราเนี่ยขาเดินช้อปเลยเนอะ อยากให้ฝ้ายมาช่วยเดินดูของด้วยกันจริงๆเลยจ๊ะ เราเองนั้นชอบเดินดูของ จะซื้อหรือไม่เป็นอีกเรื่อง แต่ไปเที่ยวที่ไหน เราต้องไปวินโดว์ชอปปิ้งทุกครั้งเลยนะ เพราะว่าแต่ละประเทศที่ไปนั้น เขาก็จะมีของขายที่เป็นเอกลักษณ์ให้เราชื่นชมเสมอ เราชอบมากๆเลยหละ
Grand Bazar นั้นไม่ไกลจาก รร เราเลยหละ เดินไปถึงได้ง่ายๆ สบายมาก ทางเข้ามีหลายประตู แต่ประตูนี้จะใกล้ รร เรามากที่สุดจ้า
เออ ที่นี่นะ จะเป็นแบบอินดอร์จ้า ฉะนั้น ฝนจะตก แดดจะออกก็บ่ต้องห่วงเน้อ เดินชมของได้สบายมากๆ ภายใน Grand Bazar นั้นจะเหมือนเขาวงกตเลยนะฝ้าย คือแบบว่าซอกเล็กซอกน้อยเต็มไปหมด แต่ไม่ต้องกลัวนะ เพราะว่าที่ๆเราเดินหลงเข้าไปนั้น นั่นก็คือการค้นพบสิ่งใหม่ๆ เดินไปซอยนั้น อ้าว เจอขายเครื่องหนัง เดินต่อหลงไปซอยโน้น อ้าว เจอย่านขายทอง เดินดุ๋ยๆต่อไปอีกนิด อ้าว เจอย่านขายผ้า หลงไปหลงมา อ้าว มาเจอย่านขายพรม เดินต่อไปอีก อ้าว กลับมาเจอที่เดิม
ว้าว สนุกมากๆเลยหละฝ้าย นึกถึงสมัยเราไปเดิน เจเจ ด้วยกันเนอะ แดดร้อน คนเยอะก็ไม่เคยหวั่นเลย อยากให้ฝ้ายมาเดินที่นี่จัง ฝ้ายจะต้องชอบมากๆเลยหละ
เราเดินๆชมของที่นี่ราวๆ 3 ชม เลยหละ แบบว่าของมันเยอะมากจริงๆนะฝ้าย เดินมันส์ไปเลย ยิ่งเราชอบแต่งบ้านด้วย ฝ้ายก็เคยเห็นบ้านเราใช่ไหม แม้ว่าจะแต่งออกไทยๆ แต่เราว่านะ ของแนวอาหรับแขกๆเหล่านี้เข้ากันได้เป็นอย่างดีเลยจ้า
ของขายมากมาย ละลานตาไปหมด แต่ว่านะฝ้าย โหย แขกขายของนี่มันถึงลูกถึงคนจริงๆ แบบว่าเดินไปตรงไหนนะ คนขายเนี่ยจะไม่นั่งอยู่ในร้านแบบบ้านเรานะ พวกนี้มักจะออกมายืนเรียกลูกค้าหน้าร้านเลย แล้วแบบว่านะ บางทีเราหลงไปในซอย โห คนขายยืนหน้าร้านเป็นโขลง แล้วมีเราเป็นนักท่องเที่ยว (ลูกค้า) อยู่คนเดียว ในใจเราคิดว่า เออ ฉันจะเดินต่อดีไหมนะ ฉันเหมือนลูกแกะอยู่ท่ามกลางสายตาฝูงหมาป่าอันหิวโหย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
แบบว่ามันเป็นแนวปฏิบัติทางศาสนาหรือเปล่านะ ที่ตุรกีเหมือนที่โมร็อคโคเลย ก็คือว่า คนขายจะเป็นผู้ชายทั้งน้านนนนนนน ไม่มีผู้หญิงเลยหละ เคยแอบถามคนท้องถิ่นนะว่าทำไม เขาบอกว่า ผู้หญิงควรอยู่บ้าน ทำงานบ้าน ดูแลทุกอย่างในบ้าน แต่งานอะไรก็ตามที่ต้องพบปะผู้คนแปลกหน้า ผู้ชายต้องออกไปทำแทน อืมมมมม ก็คงจะจริงนะเพราะเราเองก็เคยได้ยินมาแบบนี้เหมือนกัน
แขกขาวเนี่ย เวลาขายของจะเรียกลูกค้าสุดๆเลยจ้า เดินผ่านทุกร้าน เขาจะเรียกลูกค้าว่า
- Hello, who are you ?
- Where you come from ?
- Just have a look ?
- How are you ?
นี่คือคำถามที่เขาจะถามบ่อยมากกกกกกกกกกกก มากจนบางทีเราขี้เกียจตอบ เพราะถามทุกร้านที่ผ่าน ขืนตอบหมดทุกร้าน มีหวังกลับไป รร ปากคงฉีกแน่ๆเลยจ้า ฮ่า ฮ่า ฮ่า แต่เราจะตลกคำถามที่ว่า "Just have a look" มากๆเลย คือเขาก็เชิญชวนให้เขาไปชมสินค้าในร้านแหละ แต่บางทีเราไม่ได้สนใจสินค้าร้านนี้นี่ เช่น ขายเสื้อยืด บ้าเหรอะ บ้านฉันที่เมืองไทยก็มีเสื้อยืดก็อปมากมาย จะถ่อสังขารมาซื้อถึงตุรกีทำไมกันเนอะ
เราก็ส่วยหน้า ไม่เอา ไม่ดู เขาก็ยังจะพูดว่า "just have a look" อยู่นั่นแหละ ขนาดร้านติดกันมันก็ได้ยินเราปฏิเสธ พอเดินผ่านร้านนี้ เขายังเชิญเราว่า "just have a look" เออ เอากับแขกขายของสิจ๊ะ ฮ่า ฮ่า ฮ่า
เนี่ยะ หากเราสนใจของร้านนั้นจริงๆ เขามีเทคนิคในการซื้อนะจ๊ะฝ้าย ตามปกติเนี่ย หากเราไม่คิดจะซื้อจริงๆ ธรรมเนียมของประเทศแขกเหล่านี้ก็คืออย่าไปถามราคา และที่สำคัญ อย่าไปต่อราคาเลยนะ เพราะหากต่อราคาแล้วเราไม่เอา คนขายเขาจะไม่ค่อยพอใจเท่าไร ที่จริงไปว่าเขาไม่ได้หรอก เพราะเราไม่คิดจะซื้อตั้งแต่แรกแล้ว ก็ไม่ควรไปต่อราคาเขา ทำให้เสียเวลาทั้งสองฝ่ายจริงไหมหละ
แต่หากว่าเราเจอของที่ถูกใจ จะซื้อจริงๆ อันนี้มีทริคในการต่อราคานิดหน่อยนะ ฝ้ายทำตามขั้นตอนเลยจ้า
1) ถามราคาก่อน พร้อมกับแสดงท่าทีไม่สนใจของนั้นมากจนออกหน้าออกตา
2) เมื่อรู้ราคาแล้ว ต้องทำท่าตกใจเล็กน้อย แบบว่า อุ๊ย แพงจัง อะไรประมาณนี้ ท่าที่เหมาะมากๆก็คือ ยกคิ้วขึ้นเล็กน้อย พร้อมกับทำตาโตๆจ้า
3) จากนั้นก็บอกประโยคหากินกับคนขายว่า " It's TOO expensive " (เน้นย้ำเสียง "TOO" ด้วยนะจ๊ะ แขกขายของจะได้รู้ว่ามันแพงจริงๆ อิอิอิ)
4) จากนั้นเริ่มกระบวนการต่อราคา ครั้งแรกไม่ต้องหน้าบางนะจ๊ะ ต่อลงมาเลยครึ่งนึงจากราคาที่เขาบอกมา
5) ระหว่างต่อราคานั้น อย่าทำท่าทางโมโห ให้พยายามต่อราคาแบบสนุกๆเข้าไว้ อารมณ์ดีอะไรประมาณนี้ เพราะคนขายก็จะอารมณ์ดีกับเราด้วยเช่นกัน ยิ้มสยามเข้าไว้จ๊ะฝ้าย ใช้การได้ดีเลยนะ
6) หากตกลงราคากันไม่ได้ ฝ้ายก็แกล้งทำเดินออกจากร้าน และทำท่าทางไม่สนใจนะจ๊ะ รับรองเลยว่า ท่าไม้ตายนี้เด็ดสุดๆจ้า เพราะหากว่า คนขายของไม่ขาดทุนจริงๆจากราคาที่เราต่อ รับรองว่าเจอไม้ตายของพี่ไทยแบบนี้ แขกขายของเรียกเรากลับแทบจะทุกรายเลย ฮ่า ฮ่า ฮ่า
7) มีแถมเล็กน้อยก็คือว่า พยายามไปซื้อของแต่เช้าๆ เพราะว่าแขกพวกนี้ถือเคล็ดเอาฤกษ์เอาชัยเหมือนกันนะจ๊ะจะบอกให้ พวกนี้เขาจะคิดว่าเงินเข้าร้านครั้งแรกจะเป็นฤกษ์ทำมาค้าขายดีนั่นเอง
8) เอ้า ไหนๆก็ไหนๆละ แถมให้ฝ้ายข้อสุดท้ายอีกละกัน เราเองก็ไม่รู้หรอกนะ แต่พวกแขกเนี่ยเขานับถืออิสลามมากใช่ไหม และจะเคารพหลักศาสนามากๆ ดังนั้น เวลาซื้อของเสร็จ ก่อนจะลาจากกันเนี่ย ก็อวยพรเขานิดนึงละกันว่า " God bless you " อุ๊ยยยยยยยย แค่นี้แขกก็ยิ้มแก้มปริแล้วจ้า ดีไม่ดีแถมของให้อีกต่างหาก อิอิอิ
เออนะ การต่อของนี่มันมีขั้นตอนนะว่าไม่ได้ มันก็เหมือนเป็น " Art " อย่างหนึ่งเลยเนอะ เราเองก็ใช้เทคนิคนี้แหละ และก็ได้ของมาในราคาที่สมเหตุสมผลเลยนะ
สรุปว่าเราประทับใจกับการเดินชมและซื้อของที่ Grand Bazar นี้มากๆเลย แต่หากเทียบความใหญ่โต คลามหลายหลาย และสีสันของชีวิตตลาดแล้ว เรายังให้ที่เมืองมาร์ราเกซ ประเทศโมร็อคโคเหนือกว่าอยู่นิดๆนะ เรื่องพ่อค้าแขกเชิญชวนแบบถึงลูกถึงคนนั้น ฝ้ายก็ไม่ต้องกลัวนะ เพราะก็แค่นั้นเอง ไม่มีอะไรอันตรายหรอกจ๊ะ "การถึงลูกถึงคน" นั้นไม่ใช่นิสัยที่ก้าวร้าวของคนตุรกีหรอกนะ แต่มันคือ "ธรรมชาติ" การแสดงออกของเขามากกว่าจ๊ะ นี่แหละที่เราได้เห็นความแตกต่างของผู้คนยามเดินทางท่องเที่ยว มันทำให้เรายอมรับในความแตกต่างมากขึ้น และทำให้เรามองโลกได้กว้างขึ้นนะ
มันก็คือ "กำไรของชีวิต" นั่นเองแหละเนอะฝ้าย เออ ที่ตุรกีนั้นเขามีความเป็นชาตินิยมมากอยู่นะ สังเกตุว่าไปไหมมาไหมจะเห็นธงชาติโบกสะบัดพริ้วไปมาเยอะแยะเลย และมีการขายธงชาติด้วยนะ บางคนก็ซื้อไปประดับบ้านเรือน บางคนก็ซื้อไปใช้เชียร์กีฬาไงหละ ยิ่งที่นี่นะ ฟุตบอลนี่เป็นกีฬาสุดฮิตเลย แม้ว่าสำหรับคนไทย ลีกฟุตบอลของตุรกีอาจจะไม่ดังมากเท่ากับ พรีเมี่ยลีก ของอังกฤษ กัลโช่ซีรีย์อา ของอิตาลี ลาลีก้า ของสเปน หรือ บุนเดสลีก้า ของเยอรมันนี แต่ฝ้ายก็คงพอได้ยินชื่อสโมสรฟุตบอลของตุรกีบ้างใช่ไหมหละ อย่างเช่น สโมสร กาลาตาซาราย เป็นต้น เขาก็ดังนะว่าไม่ได้ หลายครั้งก็แข่งชิงถ้วยดังๆของยุโรปเช่นกัน
วันนี้เดินมาทั้งวัน เหนื่อยแต่ก็สนุกและประทับใจมากๆเลยหละ ระหว่างทางเดินกลับ รร นั้น ก็ถ่ายรูปมุมสวยๆของเมืองอีสตันบูลมาฝากฝ้ายด้วยนะ
ฝ้ายรู้ใช่ไหมหละว่าอีสตันบูลนั้นก็คือเมืองคอนสแตนติโนเปิ้ลเก่านั่นเอง และก็เคยเป็นถิ่นของอาณาจักรออตโตมันอันยิ่งใหญ่ เวลาเดินชมบ้านชมเมืองนั้น เราก็จะเห็นบ้านเรือนสวยๆในแบบออตโตมันนะ
สังเกตุนะว่าบ้านสไตย์ออตโตมันจะสีสันสดใสน่ารัก สร้างด้วยไม้ เป็นต้น
อีสตันบูลนั้นเป็นตั้งอยู่สองทวีป นั่นก็คือฝั่วเอเชีย และฝั่งยุโรป ตุรกีเองก็ไม่ไกลจากยุโรปนะ สมัยก่อน อารยะธรรมตะวันตกก็แผ่เข้ามาผสมผสานกับอารยะธรรมอาหรับ อีสตันบูลก็เหมือนกับ crossroad ของศิลปะวัฒนธรรมที่หลากหลาย อย่างประตูนี้ไม่ใช่แบบออตโตมันนะ เราว่ามันสวยมากๆเลย ฝ้ายว่าไหมหละ
นี่แหละเนอะที่เขาว่า "การเดินทางก็คือกำไรชีวิต" นั่นเอง มันไม่ใช่แค่การถ่ายรูปสวยๆเท่านั้น แต่มันคือการเปิดโลกทัศน์ให้กว้างขึ้น และประสบการณ์ใหม่ๆที่เราหาไม่ได้ในบ้านของตนเอง
ฝ้ายเอ๋ย เราเดินเที่ยวเมื่อยขา แถมมานั่งร่ายจดหมายยาวๆอีก เมื่อยมือมากๆเลยจ้า ตอนนี้เราเลยเมื่อยทั้งตัวไปเลย ทั้งแขน ทั้งขา ฮ่า ฮ่า ฮ่า แต่ไม่เป็นไร เพราะอยากเล่าให้ฝ้ายได้เห็นภาพหนะ ฝากความคิดถึงเพื่อนคนอื่นๆด้วยนะ ทั้ง เจนส์ ปอนด์ ส้ม เอก อาร์ท วุฒิ ฟ้า และพริม เอ่อ แล้วฝ้ายสบายดีเนอะ แล้วเจอกันนะจ๊ะ
รักและคิดถึงเสมอ
จาก พลอย เขียนที่อีสตันบูล 16 มค 2551
Create Date : 24 มกราคม 2551 |
|
114 comments |
Last Update : 24 มกราคม 2551 6:08:53 น. |
Counter : 2335 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: jjbd 24 มกราคม 2551 7:14:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: pumorg 24 มกราคม 2551 9:22:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: pumorg 24 มกราคม 2551 9:47:04 น. |
|
|
|
| |
โดย: โตมานาน 24 มกราคม 2551 10:34:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: kai (aitai ) 24 มกราคม 2551 16:16:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 24 มกราคม 2551 16:24:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: bebek 24 มกราคม 2551 16:30:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: mr.cozy 24 มกราคม 2551 16:51:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: Memaviemeo IP: 82.234.246.25 24 มกราคม 2551 18:10:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: PS-pani 24 มกราคม 2551 18:11:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: BeachBum 24 มกราคม 2551 18:38:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: narellan 24 มกราคม 2551 19:31:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: อุ้มสี 24 มกราคม 2551 21:16:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: บิว (pussadorn ) 24 มกราคม 2551 23:54:16 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 25 มกราคม 2551 4:32:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: AmANiYA 25 มกราคม 2551 10:36:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 25 มกราคม 2551 12:26:50 น. |
|
|
|
| |
โดย: maru 25 มกราคม 2551 15:29:30 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 25 มกราคม 2551 16:45:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 25 มกราคม 2551 16:47:05 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 25 มกราคม 2551 17:38:48 น. |
|
|
|
| |
โดย: อนันตลัย 25 มกราคม 2551 18:03:33 น. |
|
|
|
| |
โดย: บลูยอชท์ 25 มกราคม 2551 20:24:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: DAN_KRAB 25 มกราคม 2551 21:07:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: pim(พิม) 25 มกราคม 2551 23:48:24 น. |
|
|
|
| |
โดย: อ้อ พีนัทบัตเตอร์ IP: 87.210.151.21 26 มกราคม 2551 6:57:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: maczy 26 มกราคม 2551 7:59:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: dolores 26 มกราคม 2551 10:48:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: เนเวอร์แลนด์ (เนเวอร์แลนด์ ) 26 มกราคม 2551 14:44:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 26 มกราคม 2551 14:46:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: veeda 26 มกราคม 2551 18:28:51 น. |
|
|
|
| |
โดย: annieake 26 มกราคม 2551 19:17:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: rambujan 26 มกราคม 2551 21:04:42 น. |
|
|
|
| |
โดย: หลังจอ 26 มกราคม 2551 22:30:47 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทากลูกหมู IP: 124.121.17.205 26 มกราคม 2551 22:52:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฟันคุดน้อยฯ IP: 125.25.206.98 26 มกราคม 2551 23:17:12 น. |
|
|
|
| |
โดย: ClayAnn 26 มกราคม 2551 23:51:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: auanP IP: 124.120.251.32 27 มกราคม 2551 2:44:21 น. |
|
|
|
| |
โดย: สาวอ้อ (sao-aor ) 27 มกราคม 2551 3:33:45 น. |
|
|
|
| |
โดย: สุสิดี 27 มกราคม 2551 13:24:41 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 27 มกราคม 2551 14:58:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: KOok_k 27 มกราคม 2551 15:51:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: ลุงแมว 27 มกราคม 2551 17:18:34 น. |
|
|
|
| |
โดย: JewNid 27 มกราคม 2551 17:23:25 น. |
|
|
|
| |
โดย: สปันงา 27 มกราคม 2551 18:04:31 น. |
|
|
|
| |
โดย: eiffel_n 27 มกราคม 2551 20:08:10 น. |
|
|
|
| |
โดย: ซอร์บอนน์ (ซอร์บอนน์ ) 27 มกราคม 2551 21:35:28 น. |
|
|
|
| |
โดย: Natt (ThaiKielA ) 28 มกราคม 2551 3:05:26 น. |
|
|
|
| |
โดย: อะ-โล-ฮ่า IP: 58.136.60.186 28 มกราคม 2551 3:53:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: Opey 11 กุมภาพันธ์ 2551 11:52:02 น. |
|
|
|
| |
โดย: Opey 11 กุมภาพันธ์ 2551 11:54:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: Opey 11 กุมภาพันธ์ 2551 11:55:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: Opey 11 กุมภาพันธ์ 2551 12:02:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
Paris Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
ผมเป็นคนที่รักการแต่งบ้านและทำสวนเป็นชีวิตจิตใจ เพราะสิ่งเหล่านี้ทำให้เราคลายเหงาไปได้มาก ยามเมื่ออยู่ไกลบ้านและมีโอกาสได้ดูรูปภาพเหล่านี้ ก็ทำให้รู้สึกเหมือนได้อยู่บ้านอีกครั้ง ผมยังชอบเดินทางท่องเที่ยวเพื่อค้นหาประสบการณ์ใหม่ๆ ทำให้วิสัยทัศน์กว้างขึ้น
|
|
|
|
|
|
|