มีคนมาถามผมว่า คิดยังไงกับการเมืองสารขันธ์ในขณะนี้ ผมตอบง่าย ๆ ว่า
"เฮงซวย!!!"
คน ๆ เดียวกัน เมื่อได้ยินผมตอบดังนั้น ก็โพล่งออกมาว่า
"คุณเป็นพวกหมื่นธมิตรงั้นเหรอ??"
ผมบอก "เปล่า หมื่นธมิตรก็เฮงซวยพอกัน!!!"
คน ๆ นั้นทำท่างง ๆ แล้วถามกลับมาอีกครั้งว่า "แล้วคุณอยู่ฝ่ายไหน??"
ผมบอก ผมไม่ได้อยู่ฝ่ายไหนทั้งนั้น ผมเกลียดมันทั้งหมดนั่นแหล่ะ
ทักกี้ ก็เกลียด เกลียดมันทั้งตระกูล สมควรแล้วที่ไม่มีบ้านเมืองจะอยู่ ภาวนาอยู่ทุกเมื่อเชื่อวันว่า
สักวัน กรรมจะตามสนองมันทั้งโคตร แล้วยิ่งมีกรณีของสมาคมฟันดาบของประเทศสารขันธ์ ที่มี 1 ในโคตรของมันเป็นนายกสมาคม
ยิ่งชังน้ำหน้ามันมากขึ้นอีก 8 เท่า แช่งมันอยู่ทุกวันว่า ขอให้พวกมันทั้งหลายไม่ได้ตายดีแน่ ๆ
รัฐบวมชุดนี้ก็ไม่ชอบ เพราะมันแดกกันออกหน้าออกตาเหลือเกิน บางโครงการโคตรจะน่าเกลียด
โอนสัมปทานอุทยานแห่งชาติให้เอกชนดำเนินการ พ่อแม่งตาย ทำไมเมิงไม่ขายตระกูลเมิงให้เอกชนไปบริหารด้วยซะเลยล่ะ
ทุกวันนี้จะไม่เหลืออะไรที่ประชาชนเป็นเจ้าของอย่างแท้จริงแล้ว
รู้สึกอยู่ทุกวันว่า ทำไมกุต้องเสียเงินภาษีบ้าบอ ให้พวกแม่งเอาไปผลาญกันด้วย
งบตะบักตะบวย กับโครงการเฮงซวยที่เด็กอนุบาลยังไม่กล้าคิด มันก็ยังหน้าด้านจะทำ
โครงการห้องน้ำสะอาด "พ่อเมิงตายเหอะครับ เอาลูกชายสุดที่รักของรัฐมนโทไปยืนถ่ายรูปคู่ห้องน้ำ แม่งเอาหัวแม่ตีนคิดแหงๆ นี่ผมต้องจ่ายเงินเดือนให้คนพวกนี้หรือนี่"
ส่วนหมื่นธมิตรก็ไม่ได้พิศมัย เพราะรู้สึกว่า ตกลงความต้องการที่แท้จริงของพวกเค้า คืออะไรกันแน่!!
ทำยังไงถึงจะพอใจ ต้องให้เป็นยังไง เรียกร้องมันทุกเรื่อง บางเรื่องก็เห็นด้วย แต่บางเรื่องก็หลุดโลก
แล้วที่รู้สึกไม่ดีเป็นอย่างมาก ก็คือ คุณทำตัวอยู่เหนือกฎหมายเหลือเกิน
อะไรทำให้คุณแกนนำทั้งหลายกร่างได้ขนาดนั้น ขนาดโดนจับไปแล้ว ก็ยังเอาพวกไปกดดันตำหนวด
เอาตัวออกมาจนได้ ตกลง กฎหมายบ้านเมือง มีไว้ใช้กับหมาเท่านั้นใช่ไหม??
คน ๆ เดิม ถามกลับมาว่า แล้วคุณอยากให้การเมืองสารขันธ์เป็นยังไง
ผมตอบไม่ตรงคำถาม เพราะผมตอบว่า คุณถามว่า ผมอยากได้อะไรเพื่อการเมืองสารขันธ์จะดีกว่า
เค้าถามผมในคำถามนั้น "แล้วคุณอยากได้อะไรเพื่อการเมืองสารขันธ์"
ผมตอบเค้าเรียบๆ ว่า "ผมขอแค่ DEATH NOTE เล่มเดียวพอ!"
"คุณจะเอาไปเขียนชื่อใครในนั้น" คนเดิมถามกลับมาอีกครั้ง
"เขียนทั้งหมด" ผมตอบกลับไปเซ็งๆ
"ทั้งหมดน่ะ หมายความว่าไง"
"ก็ทั้งหมดไง ทั้งทักกี้ เอาทั้งโคตร ใครที่นามสกุลชินจังต้องมีชื่อใน DEATH NOTE คณะรัฐบวม สส. สว. อบตวย. เขียนทั้งหมด โดยเฉพาะ นามสกุล อยู่อำรุง ที่ต้องโดนทั้งโคตร แกนนำหมื่นธมิตร ก็ต้องโดนทั้งโคตรเช่นเดียวกัน โดยเฉพาะ จำนอง และ ไอ้แป๊ะ ที่ต้องโดนหนักหน่อย โทษฐานประท้วงจังเลย ไม่มีการมีงานทำกันหรือไงวะ!!!"
"คุณทำอย่างนั้นไปเพื่ออะไร"
"เปรียบง่าย ๆ ก็เหมือนการล้างส้วม แล้วเรียกรถเทศบาลมาดูดส้วมนั่นแหล่ะ"
"หมายความว่าไง"
"ก็หมายความว่า กำจัดขี้ก้อนเก่าๆ ที่หมักหมมมันไปให้หมดซะ รอขี้ก้อนใหม่เข้ามาแทน"
"หัวรุนแรงนะคุณเนี่ย"
"ก็แล้วแต่จะคิด แต่รับประกันว่า ถ้าผมทำอย่างนั้นได้ ประเทศสารขันธ์ของเราสมานฉันท์!!! แรกๆ อาจจะตกใจ และไม่เชื่อ โกงอีกก็เขียนอีก ทำอย่างนี้ไปเรื่อยๆ ล้างส้วมมันไปเรื่อย ๆ หลังจากนั้น ผมว่าส้วมจะเริ่มสะอาดขึ้นว่ะ"
"ฝันไปเหอะ"
"นั่นน่ะสิ เพราะถ้ามันเป็นไปได้จริงๆ ประเทศไทยเจริญไปแล้ว!!!!!"
"คุณมันพวกนกสองหัว ไม่รักประเทศชาติ แก้ปัญหาโง่ๆ"
"อ้าว แล้วเมิงมาด่ากุทำไมล่ะ แสรดดด กุก็อยู่ของกุดีๆอยู่แล้ว อ้อ แล้วถามหน่อย ยังไงถึงจะเรียกว่า แก้ปัญหาฉลาดๆ และรักประเทศชาติล่ะ หรือ วิธีการที่กระทำอยู่ทุกวันนี้เค้าเรียกว่า ฉลาดอย่างนั้นหรือ อืมมม ฉลาดโคตรๆ!!!"
ปล.เรื่องราวและ ความคิดเห็นในเรื่องต่างๆ ด้านบนนี้ เป็นเพียงความคิดเห็นส่วนตัวผมเองเท่านั้น
ไม่ได้ต้องการสร้างความแตกแยกทางความคิดแต่อย่างใด ถ้าถามผมว่า แล้วอะไรมันดี อะไรมันถูก
ณ วินาทีนี้ ผมเองก็ตอบไม่ได้ ว่าอะไรดี ใครถูก หรือใครผิด ทุกสิ่งทุกอย่าง
เป็นเพียงแค่การวิเคราะห์ส่วนตัวเท่านั้น จากข้อมูลข่าวสารต่างๆ ที่ได้รับจากหลายๆ ทาง จากสื่อ
จากคนรู้จัก จากคนนอก คนใน คนจังไร หรืออะไรก็ตามแต่ที่เอามาประมวลผล และวิเคราะห์
ผ่านสมองน้อยๆ ของผมเท่านั้น!!!
ผมรู้ว่า เรื่องราวที่ผมเขียนด้านบนนี้ เปรียบเสมือนการสร้างศัตรูรอบด้าน
เพราะคนส่วนมาก ไม่ 1 ก็ต้อง 2 รัก 1 เกลียด 2 รัก 2 เกลียด 1
แต่ผมดันด่าทั้ง 1 และ 2 ควบกันไปเลย เป็นการกระทำที่เสี่ยงตายอย่างมาก T_T
เอาน่ะ แต่อย่างน้อย ผมก็เป็นจุดเริ่มต้นของความสามัคคีของ ทั้ง 2 ฝ่าย นั่นคือ ฝ่ายรัฐบวม
ซึ่งมี บักทักกี้เป็นผู้กำกับการแสดง และ ฝ่าย หมื่นธมิตร ที่มี บักแป๊ะ เป็นผู้กำกับ
กล่าวคือ ทั้ง 2 ฝ่าย จะรวมพลังสามัคคีกันด่าผมคนเดียว แทนที่จะด่ากันเองเหมือนเมื่อก่อน 5555555
แหม เคยได้ยินไหมล่ะ คำที่ว่า "ไม่เสียสละ ชัยชนะย่อมไม่เกิด!!!" (พูดซะตัวเองดูดีเลยแหะ T_T)
สมันน้อย เบอร์ 14
หลังจากประโยคนี้ เค้าไม่ด่าพ่อล่อแม่เลยรึ