--[หาความสุขแบบ อ-น-า-ถ-า!!]-- คำเตือน..... blog นี้ เป็นแบบ underground นะครับ คือ ภาษาค่อนข้างจะหยาบคายนิดหน่อย ทำใจก่อนอ่านนะจ๊ะ ^_^ มันก็เนื่องจากว่าไอ้คอมพิวเตอร์ สุดที่รักของกุเนี่ย มันเสือกเกิดอาการเบื่อโลก อยู่ดี ๆ จอมันก็ดับไปซะดื้อ ๆ อย่างนั้นแหล่ะ เปิดเท่าไหร่ก็ไม่ติด กุก็ตกใจ เป็นเชี่ยไรอีกวะ เช็คดู CPU เออ มันก็ติดนี่หว่า แต่ทำไมจอมันดับฟระ กุก็กดแม่งเลย กดปุ่มมันเนี่ยแหล่ะ กดจนแทบจะเอาฆ้อนมาทุบมันอยู่แล้ว มันก็ยังไม่ติด " เจ๊ดโด้ว.......ไอ้จอเนรคุณ" เอาล่ะสิ ทีนี้กุจะทำยังไงดีล่ะ ความรู้เรื่องคอมพิวเตอร์กุก็มีอยู่แค่หางอึ่ง แค่เปิดปิดเครื่องเป็นก็เก่งระดับเทพแล้ว ไอ้ครั้นจะลงมือซ่อมมันเอง กุก็กลัวจะพังหนักกว่าเดิม จากจอคอมเป็นจอพลาสม่าไปซะก่อน กุยังไม่อยากไฮโซไซตี้ขนาดนั้น แล้วทีนี้จะทำยังไงล่ะ แสรดดด ยังจะถามอีก ก็เอาไปซ่อมดิวะถามโง่ ๆ บ้านมรึงแดกหญ้าขนป่าวเนี่ย!! แม่งพังมาตั้งแต่วันเสาร์นั่นแหล่ะ ไม่รู้จะทำยังไง งานนี้รู้สึกว่าตัวเองโง่เหมือนควายยังไงพิกล คิดไปคิดมา เลยยกเอาไปให้ช่างที่หน้าหมู่บ้านซ่อมแม่งซะเลย แล้วขอโทษครับ จอคอมที่บ้านเนี่ย ไม่ใช่จอแบนนะ เป็นจอใหญ่ ๆ ธรรมดาเนี่ยแหล่ะ จอ 15 นิ้ว ของ HP ซึ่งกุขอบอกว่า แม่ง หนัก เหี้ย เหี้ย!!! หนักเป็น 10 กิโลได้มั้ง เจ๊ดโด้ว แล้วตอนซื้อกุเอามันกลับมาบ้านได้ไงวะ จากฟิวเจอร์เชียวนะ T_T นั่นแหล่ะ กุเลยต้องยกแม่งไปซ่อม ยกไปที่ร้านซึ่งไกลจากพระราชวังของกุประมาณ 3 กิโลถ้วน ๆ กลับมาถึงบ้าน กล้ามกุก็ขึ้นเป็นมัด ๆ ชิบหายเอ้ย ทีกุไปเล่นเวท ยกจนนิ้วแม่งหลุด กล้ามกุยังไม่ขึ้นขนาดนี้เลย T_T กุยกแม่งไปตั้งแต่วันเสาร์ จนวันนี้ แม่งก็ยังไม่มีแม้แต่วี่แววจอคอมของกุ ว่าจะได้คืน หรือจะซ่อมเสร็จแล้ว กุเลยต้องโทรไปถามช่าง ช่างแม่งก็บอกว่า "ยังไม่ได้เลยครับ ถ้าได้แล้วเดี๋ยวผมโทรไปบอกนะ" มันตอบมางี้ ก็ตีความได้ประมาณว่า "มรึงไม่ต้องโทรมาถามกุอีกแล้วนะ ถ้ามันได้เมื่อไหร่ เดี๋ยวกุจะโทรไปบอกมรึงให้มารับเอง ไม่ต้องเจือกโทรมาถามบ่อย ๆ ล่ะ กุรำคาญ!!!!" แสรดดดดดดดดดด กุขอโทษที่กุโทรไปรบกวนเรื่องจอคอมพิวเตอร์หนัก 10 กิโลของกุ!! เอาเหอะ เรื่องของมรึงเลยครับ มรึงอยากทำให้กุเมื่อไหร่ก็ทำแล้วกัน กุไม่เร่งมรึงแล้ว กุก็ได้แต่หวังว่า ภายในปีนี้มรึงคงซ่อมให้กุเสร็จแหล่ะ อย่าให้เกินสิ้นปีก็แล้วกันนะ มันนานไป กุขี้เกียจรอ!!! ก็นั่นแหล่ะ ด้วยเหตุผลที่ว่า มันก็ทำให้กุเกิดอาการว่าง ในตอนเย็น ไม่มีอะไรจะทำเมื่อตอนกลับไปถึงบ้าน ซึ่งปกติ กุก็จะนั่งทำงาน ทำอะไรของกุไปเรื่อยเปื่อย มีสาระมั่ง ไร้สาระมั่ง ส่องกบ จับกบมั่งไปตามประสาคนแก่หัวใจเปลี่ยวอย่างกุ T_T ขอนอกเรื่องนิดนึง ช่วงหลัง ๆ นี่กุว่าง ๆ กุเลยเปิด camfrog ดูแก้เซ็ง เจอแม่งแต่ละคน ชิบหาย มองเห็นมือแม่งแล้วนึกว่าแฮนด์จักรยาน อ้วนโคตร นมแม่งข้างละ 2 ตันได้มั้ง ทับหัวกุตายได้เลยแหล่ะ เห็นแล้วแทนที่จะมีอารมณ์ กลับหดหมดอารมณ์ปิดโปรแกรมกันแทบไม่ทัน!!! เจ๊ดดดดดดดด นั่นพุงมรึงใช่ไหมฮ๊ะ!!!! เอาล่ะ กลับเข้าเรื่องต่อ... ก็พอคอมเจ๊ง!!! กุก็เลยว่างไง!!! และเมื่อว่าง กุก็ไม่มีอะไรจะทำ กระโดดเชือกก็แล้ว วิ่งรอบหมู่บ้านก็แล้ว ออกไปเล่นบาสก็แล้ว นอนก็แล้ว มันก็ยังเหลือเวลาอีกตั้งเยอะแยะ จนรู้สึกว่า ทำไมเวลามันมีเยอะขนาดนี้วะ ตอนที่มีคอมฯอยู่ แป๊ป ๆ เที่ยงคืนแล้ว มันทำให้กุสงสัยว่า คอมกุแม่งต้องเป็นเครื่องเร่งเวลาแน่ ๆ แม่งสร้างมาผิดแบบแหง ๆ ทีนี้พอหลาย ๆ วันเข้า กุก็อดรนทนไม่ได้ ที่จะหาวิถีทางออกไปแล่ดข้างนอกบ้าน เออ ๆ ตอนแรกกุก็นอนนะ ใช้วิธีการนอน นอนแม่งแต่หัวค่ำเลย เพราะจะได้ไม่ต้องคิดอะไร นอนตั้งแต่ 1 ทุ่ม กะว่ารวดเดียวตื่น 6 โมงเช้าเลย ปรากฎว่า นอน 1 ทุ่ม กุเสือกตื่นมาตอน 3 ทุ่มเฉยเลย เจ๊ดโด้ว T_T ตื่นมาแล้ว จะนอนอีก แม่งก็ไม่หลับซะแล้ว ด้วยความเคยชินที่ปกติกุนอนวันละ 3-4 ชั่วโมงเท่านั้น เมื่อนอนไม่กลับ กุก็ลุขึ้นมานั่ง (ตา) แข็งยันตี 3 ตี 4 กุถึงจะหลับลงไปอีก พอเป็นอย่างนี้บ่อย ๆ เข้า กุก็เริ่มไม่ไหว เพราะทีวีก็เสีย ดูอะไรก็ไม่ได้ หนังสือกุก็อ่านแม่งหมดทั้งบ้านแล้ว ไม่เว้ณแม้แต่หนังสือโป๊รุ่นพระเจ้าบุเรงนอง ที่กุหน้าด้านไปยืนซื้อมาเมื่อประมาณ 10 ปีก่อนตอนที่ CD โป๊ยังไม่ระบาด จำได้ว่าโคตรอายเลยตอนนั้น ไปยืน ๆ เลือก ๆ แม่ง อายชิบหาย แต่ทำไงได้ ความหื่นมันจุกอก คำว่าอายเลยต้องยอมแพ้!!! นั่นแหล่ะ กุซื้อมานานมากแล้ว เก็บจนปลวกแดกหมด มันนานซะจนกุคิดว่า นางแบบในหนังสือเล่มนั้น ปัจจุบัน คงอายุประมาณ 50 ได้ หรือไม่ก็คงตายห่าไปแล้วเรียบร้อย!!!! T_T เอาล่ะ ในที่สุด กุก็พบวิธีที่จะทำให้ตัวเองไม่ว่าง แถมยังสนุกได้อีกด้วย อ๊ะ ๆ คิดกันล่ะสิว่ากุทำอะไร ไม่ว่าง แถมยังสนุก!!!! อย่า ๆ อย่าคิดไปไกล ถึงกุจะหื่น แต่กุก็หื่นแต่พอดีนะ ไม่ได้หื่นตะพึดตะพือ หื่นตลอด 24 ชั่วโมง!! กุใช้วิธีออกไปแล่ด ไปเหล่หญิง ตามสถานบันเทิงแถวบ้านกุเองแหล่ะ ใจจริงกุก็อยากจะไปแล่ดในเมือง เช่น ร้านนั่งเล่น ร้านบู๊ส ฯลฯ ที่เค้าว่า สาว ๆ ที่มาเที่ยวร้านนี้ สวยระดับนางฟ้า!!! กุก็อยากจะไปยลโฉมนางฟ้าเหมือนกัน แต่ติดที่ว่าตอนนี้ กุดำรงตำแหน่งประธานพรรคกระยาจก เงินจะแดกไปถึงสิ้นเดือนยังแทบไม่มี ขืนทะลึ่งเข้าไปในเมือง มีหวังกุได้นอนป้ายรถเมล์แน่ ๆ เอาวะ แถวบ้านก็ได้ ถึงสาว ๆ ขาว ๆ หมวย ๆ เอ็กซ์ ๆ มันจะมีน้อยไปหน่อย แต่ก็ 10 คน มันก็ต้องมีหลุดสวยมาซักคนแหล่ะวะ แสรดดดดดดดด เจ๊ดดดดด นั่นต้นขาหรือโต๊ะสนุ๊ก!!! ก็ด้วยงบประมาณอันจำกัดของตัวเอง การที่จะเข้าไปในสถานบันเทิงเหล่านั้น อย่างน้อยก็ต้องมีเปิดเหล้า หรือเบียร์ ซึ่งราคามันแม่งก็มหาโหด ............ ประมาณว่า กุเปิดเหล้าขวดเดียว แม่งเอาไปไปซื้อเหล้าที่กุเปิดได้ 2 ขวดสบาย ๆ และ ถ้าจะให้กุเข้าไปเสียเงินขนาดนั้นจริง ๆ กุนอนสวดมนต์อยู่บ้านดีกว่า (อ๊ะโห มรึงพูดซะดูเป็นคนธรรมะธรรมโมมากเลยนะมรึงนะ!!!) ในเมื่องบประมาณในกระเป๋าตัวเอง .... จำกัดจำเขี่ย (เขี่ยยังแทบจะไม่เจอ)ขนาดนี้ แล้วกุจะออกไปแล่ดดูสาวได้ยังไง กุก็นั่งคิดสิ หัวไม่ได้มีไว้กั้นหูอย่างเดียว มันยังเอาไว้คิดได้ด้วย เรื่องอะไรที่มีสาระ กุมักจะคิดไม่ออก แต่เรื่องเชี่ย ๆ พรรณนี้ กุใช้เวลาไม่นานหรอก กุนั่งคิดเลือกอยู่ ระหว่าง - กุจะ นั่งสวดมนต์อยู่กับบ้านดี ถุ๊ยยยยยยย หรือ - กุจะ ออกไปดูหญิงข้างนอกดี!!!! มันก็แน่นอนอยู่แล้ว คนอย่างกุ เมื่อการเลือกนั้น ๆ มีคำว่าผู้หญิงเข้ามารวมอยู่ด้วย มันจึงง่ายที่จะตัดสินใจออกไปดูหญิง ซึ่งตอนนั้นกุก็ยังคิดไม่ออกนะว่า "แล้วกุจะเอาเงินที่ไหนแดรกไปถึงสิ้นเดือนล่ะเนี่ย T_T" แต่ไม่ทันแล้ว แม้หัวกุจะคิดเรื่องปากท้อง แต่ร่างกายกุเดินออกนอกบ้านไปขึ้นรถแล้วเรียบร้อย!! และในระหว่างที่นั่งรถไปนั่นเอง กุก็บังเกิดพุทธิปัญญา ด้วยสมองอันชาญฉลาดโคตร ๆ ของกุ คนไปเที่ยว เค้าไปทำอะไรกัน??? 1. ไปกินเหล้า หรือ เบียร์ 2. ไปฟังเพลง 3. ไปดูหญิง (จริง ๆ แล้วอันนี้น่าจะเป็นอันดับแรกนะเนี่ย) 4. ไปหาเหยื่อ!!!! สำหรับกุ เรื่องหาเหยื่อ ต่อให้กุเอาสร้อยคอทองคำเส้นโตเท่าโซ่รถไฟป็นเหยื่อ ก็คงไม่มีคนมาติดกับแน่ ๆ ด้วยที่หน้าเชี่ยบริสุทธิ์ขนาดนี้ ก็เป็นอันไม่ต้องหวังเรื่องที่จะมีเหยื่อมาติดกับ ถึงจะมี ก็สันนิฐานได้เลยว่า เหยื่อกุตาบอด!! เพราะฉะนั้นก็เหลือแค่ 3 อย่างที่กุต้องทำ ทีนี้ปัญหาคือ ไม่มีเงิน แต่อยากจะทำให้มันครบกุจะทำยังไงดี ใช้เวลาประมวลผลจากสมองอันจังไร ๆ ของกุ ประมาณ 3 วินาที กุก็นึกวิธีออก กุใช้วิธีต่อไปนี้ พวกคุณ จะจำไปทำมั่ง กุก็ไม่ขัดนะ แต่ถ้าทำแล้วไม่เวิร์คก็อย่ามาด่ากุก็แล้วกัน กุตรงไปที่ร้านเหล้าในหมู่บ้าน รังสิต 200 ปี ร้านหนึ่ง ซึ่งหลังจากดูลาดเลาแล้ว สาว ๆ เพียบ และก็อย่างที่รู้ ๆ กันอยู่ว่า ร้านเหล้า ไม่ใช่เธค หรือ ผับ ที่มันจะปิดหมดทุกด้าน ถ้าไม่เข้าไปก็ไม่เห็นอะไร แต่นี่ มันเปิดหมด เป็นแบบ การ์เด้นท์ (มั้งนะ) ก่อนจะไปถึง กุก็โทรไปหาเพื่อนสนิทที่เป็นรุ่นน้อง ที่อยู่ในหมู่บ้าน ชวนมันไปร่วมชะตากรรมด้วย เฮ้ย เจี๊ยวเหรอ (คนเชี่ยอะไรชื่อเจี๊ยว!!!) ว่าไงพี่ ไปกินเบียร์กัน ที่ไหน ในหมู่บ้านนี่แหล่ะ พี่เลี้ยงเหรอ เออ พี่เลี้ยง โอเค เดี๋ยวเจอกัน นึกในใจ 'หึหึหึ เสร็จกุละ หลงกลกุแล้วไอ้เจี๊ยวเอ๋ย' ด้วยที่มันหลงเชื่อ นึกว่ากุจะเลี้ยงเบียร์มันจริง ๆ มันจึงหลงกลออกมา เอาล่ะ ได้คนมานั่งกินเป็นเพื่อนแล้ว 1 หน่อ เมื่อเพื่อนสนิทออกมาแล้ว กุก็เดินเข้าไปด้วยกัน เป้าหมายคือร้านเหล้าภายในหมู่บ้าน และก่อนจะถึงร้าน กุก็เริ่มแผนการณ์อันชั่วร้ายของกุทันที กุเลี้ยวเข้าเซเว่นก่อนเลย ไอ้รุ่นน้อมถามกุทันทีว่า พี่แวะเซเว่นทำไม กุตอบไปพร้อมรอยยิ้มอันชั่วร้าย เออน่า พูดเสร็จ กุก็เดินตรงเข้าไปที่มุมเครื่องดื่ม หยิบเบียร์ มา 2 กระป๋อง ยื่นให้รุ่นน้องดวงซวยกระป๋องนึง ส่วนตัวกุ ก็เก็บไว้กระป๋องนึง อ่ะ พี่เลี้ยง เลี้ยงเบียร์เซเว่นเนี่ยนะ เออ ก็เลี้ยงไง แสรดดดดดดด ไอ้พี่เวร หลอกกรู มันพูดแค่นั้น ถ้าไม่ติดว่ากุเป็นรุ่นพี่ที่เคารพของมันนะ มีหวัง มันเตะปลายคางกุสลบเหมือดไปแล้ว ไอ้เชี่ยนี่ยิ่งโหด ๆ อยู่ด้วย กุเคยเห็นมันเตะหมาซะสลบคาตีนมันเลยนะไอ้เนี่ย มันเตะเพราะว่า ไอ้หมาดวงซวยเสือกมาวิ่งไล่มัน มันวิ่งหนีจนเหนื่อย ไม่รู้จะทำยังไง มันเลยหันมาซัดด้วยหน้าแข้ง นับแข้งไม่ถ้วน หลับหูหลับตาเตะ ๆ ๆ ๆ ๆ หมาแม่งสลบเหมือดไปเลย โหดโคตร!!!! เอาน่ะ แต่ถึงยังไง มรึงหลวมตัวมาขนาดนี้แล้ว จะกลับตัวก็คงไม่ทัน มีทางเดียวคือ มรึงก็ต้องไปร่วมชะตากรรมกับกุเนี่ยแหล่ะ 555555 มันเห็นท่าว่า หลงกลกุแล้ว ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย มันหยิบเบียร์ไป เพราะมันคงคิดว่า อย่างน้อยก็ยังได้กินเบียร์ฟรี 'กำขี้ดีกว่ากำตดแหล่ะวะ' มันคงคิดอย่างนี้ ป่ะ ไปดูหญิงกัน ดูหญิง!!! เออ ดูหญิง ไปดูที่ไหน อ้าว ก็ร้าน............ ไง ในหมู่บ้านน่ะ แล้วพี่จะเข้าไปนั่งได้ไง เออน่ะ ตามมา กุก็พามันตรงไปร้านเหล้าร้านที่ว่า หามุมเหมาะ ๆ ที่จะดูหญิง แล้วก็นั่ง!!!! ครับ กุหาที่นั่งได้เจ๋งมาก กุไปนั่งอยู่ริมฟุตบาทฝั่งตรงข้ามร้าน T_T เล่นงี้เลยเหรอพี่ เออ คนจนอย่างเรา แค่นี้ก็หรูแล้ว แสรดดดดดด กรูไม่น่าออกมาเลย เออ แดรกไป หญิงก็มีให้ดู จะบ่นอะไรวะ ไหน ๆ ก็ไหน ๆ ไม่มีอะไรจะเสียอีกแล้วอารมณ์นี้ คำว่าอายสะกดยังไงกุยังสะกดไม่ถูก นั่งกันอยู่ 2 ตัว พร้อมเบียร์ในมือคนละกระป๋อง มองดูหญิงที่ผ่านไป ผ่านมา เดินเข้าเดินออกกันเป็นว่าเล่น ด้วยสายตาเปี่ยมสุข ทำเหมือนกับว่าตัวกุนั่งแดรกอยู่ในร้าน มีเบียร์เป็นลัง ๆ ตั้งอยู่บนโต๊ะ ทั้งที่ความจริง กุถืออยู่ในมือกระป๋องเดียว และยังนั่งอยู่นอกร้านอีกด้วย!! เรื่องเพลงไม่มีปัญหา เพลงที่ร้านเปิด มันดังสนั่นออกมานอกร้านอยู่แล้ว กุนั่งอยู่ฝั่งตรงข้าม ได้ยินเหมือนนั่งอยู่หน้าลำโพง แค่นี้ก็มันส์จนไม่รู้จะมันส์ยังไงแล้ว แสรดดดดดดดด คิดภาพแล้วทุเร๊ดดด ทุเรด!! ครับ............ แค่นี้ กุก็ได้ครบทั้ง 3 อย่าง ในราคาไม่ถึง 100 บาทแล้ว ฮ่า ๆ ๆ ๆ นี่กุก็กะว่า ถ้าคอมแม่งยังซ่อมไม่เสร็จ เดี๋ยวกุจะโทรไปหลอกเพื่อนอีกคน ให้แม่งมานั่งเป็นเพื่อนกันอีก เพราะคาดว่า ไอ้รุ่นน้องกุคนเมื่อวาน มันคงไม่ไปไหนมาไหนกับกุอีกต่อไปแล้ว T_T กุก็คงต้องหลอกล่อเพื่อนคนอื่น ๆ ต่อไป จนกว่าคอมจะซ่อมเสร็จนั่นแหล่ะ!!!!! ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ สมันน้อย เบอร์ 14
ที่๑ ในบล็อค เย้ ๆ
โดย: ตวงสิทธิ์ IP: 202.28.78.14 วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:01:03 น.
ได้มุมดีจิงป่ะพี่
เดี่ยวได้บอกเพื่อนๆให้ทำมั่ง ถูกแต่คุ้ม 555 โดย: plozizme (ปลายฟ้า...พาฝัน
 ) วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:30:37 น.เอ่อ..........อ........................อ
เที่ยวแล้วก็ รักษาสุขภาพด้วยนะคะ คุณพี่ โดย: Ab Psy ReinDEAR++
วันที่: 26 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:30:39 น.เพิ่งรู้ด้วยว่ามีวิธีแบบนี้ !!!!
น้าหมันเนี่ยสุดยอดเลย ^__^  โดย: bubblebaba
วันที่: 27 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:25:18 น.ติดตาม แอบอ่านมาสักพักแล้วค่ะ เขียน blog สนุกจังค่ะ บ้านอยู่แถบ ๆ เดียวกันเลยค่ะ แถบรังสิต โดย: littlepalo IP: 124.121.150.213 วันที่: 29 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:42:56 น.
อีกแล้วนะ .... เพ่ หื่นเป็นประจำ ชอบอ่านสำนวนของเพ่...... มั่กมั่ก
โดย: รักแห่งสยอง IP: 203.157.30.1 วันที่: 1 มีนาคม 2551 เวลา:12:28:27 น.
ตกใจเลย บล๊อกงามมาก 555
 โดย: ผุ๋งผิ๋ง IP: 58.8.17.220 วันที่: 3 มีนาคม 2551 เวลา:14:32:48 น.
คิดได้ไงค๊า คุณสมันน้อย ฮามั๊กๆๆๆๆ ว่างๆ เด่วพาไปเลี้ยงเบียร์ + เหล่หญิง เอามั๊ยยยย ...
โดย: ชื่อนั้นสำคัญไฉน IP: 192.165.213.18 วันที่: 9 กันยายน 2551 เวลา:15:04:11 น.
คิดได้งัย 555
โดย: luvreise IP: 213.184.205.206 วันที่: 29 พฤศจิกายน 2552 เวลา:18:55:14 น.
|
สมันน้อย เบอร์ 14
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?] สงวนลิขสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2539 ห้ามผู้ใดละเมิด โดยนำ ภาพถ่าย,รูปภาพ, บทความ,งานเขียน รวมถึงข้อความต่างๆ ไม่ว่าจะเป็นส่วนหนึ่งส่วนใด หรือทั้งหมดใน Blog แห่งนี้ ไปใช้เผยแพร่ .ไม่ว่าส่วนตัวหรือเชิงพาณิชย์ โดยไม่ได้ รับอนุญาตเป็นลายลักษณ์อักษร จะถูกดำเนินคดี ตามที่กฏหมายบัญญัติไว้สูงสุด 
Custom Search
Group Blog All Blog
Friends Blog
Link MY VIP Friend               |
||||||||||||
| Pantip.com
| PantipMarket.com
| Pantown.com
| © 2004 BlogGang.com
allrights reserved.
|
|||||||||||||
