^^^ เจ้าปุ้ง ^^^ 4 ขวบซะที แฮปปี้เบิร์ดเดย์ ลูกรัก ...รักลูก !!!
เวลาผ่านไปเร็วจริงๆ คนที่นับวันรอวันเกิดของตัวเองก็จะมีใครซะอีก นอกจากเจ้าตัวน่ะสิ เราเป็นคนสอนให้ลูกเปลี่ยนปฏิทินทุกเช้า เพื่อจะให้เรียนรู้ว่าวันนี้เป็นวันอะไร และเราก็เป็นคนบอกลูกเองว่า วันเกิดของลูกคือ March 16 ทีนี้ล่ะ ลูกจะนับถอยหลังเลยว่า เมื่อไหร่จะถึง March 16 บางทีก็มีโกงด้วย คือ แกล้งเปลี่ยนปฏิทินให้เป็นวันนั้น จุดประสงค์ก็เพื่อ จะได้ของขวัญน่ะสิ ยังไม่ต้องอ้าปาก ก็เห็นลิ้นไก่ซะแล้ว 5555
เผอิญว่า วันที่ 16 มีนา คือวันอาทิตย์ ที่โรงเรียนเลยจัดให้ปุ้งเป็นพระเอกของคลาสก่อน โรงเรียนนี้มีธรรมเนียมว่า ถ้าเป็นวันเกิด เค้าจะให้เด็กคนนั้นใส่มงกุฏ และทุกคนจะร้องเพลงให้ แต่ห้ามมีงานจัดเลี้ยง ห้ามมีขนมแจกเด็ก ห้ามมี goody bag (ของชำร่วยให้เด็กน่ะแหละ) เหตุผลก็คือ เด็กบางคนจะแพ้นมวัว แพ้ถั่ว ฯลฯ เลยตัดปัญหา นอกจากนี้ เจ้าของวันเกิด จะได้สิทธิ์พิเศษคือ สามารถเลือกหนังสือที่ชอบๆ ไปให้ครูอ่านให้ฟังได้ 1 เรื่อง วันนั้น ปุ้งเลยได้เป็นพระเอกของคลาส :)
ถ่ายกับเพื่อนรัก เพื่อนเลิฟ คนเดิม คือ เด็กหญิงอัลเบอร์ทีน จะกอดกันก็ต้องรีบๆ กอดซะ เพราะอีกไม่กี่ปี ก็กอดไม่ได้แล้ว ^^
เด็ก 3 คนนี่ เรียกเราว่า "หม่าม๊า" กันหมดเลย ทีนเรียกตามปุ้ง แล้วยัยคนเล็ก ก็เรียกตามทีน เราก็รักสองคนเหมือนลูกไปเลย (แบบพี่ปุ๋ยไง รักเด็กค๊า....) ลอง imagine ดูสิว่า ถ้าหากเรามีลูก 3 คนแบบนี้ จะวุ่นวายขนาดไหน เพราะสองคนเล่นกัน ยัยคนเล็กเดินมาป่วน หรือไม่ก็สองคนเล่นกันอยู่ดีๆ แล้วตีกัน ทำให้ยัยตัวเล็กตื่น *^%$%^%&* แค่คิดก็มันส์แล้ว ... เลิกล้มความคิดได้ทันที
และแล้ว ก็มาถึงวันอาทิตย์ ที่ 16 มีนาคม ... เหตุการณ์ความตื่นเต้นและสนุกของปุ้ง เริ่มต้นที่ วัดไทย ... พวกเราไปถึงวัด ก็ไปทำสังฆทานกันก่อน โชคดีที่ไปเร็ว คนไม่เยอะ
พอถึงเวลาพระฉันท์เพล เราก็จัดการเรื่องถวายเพล โดยทำ ข้าวขาหมู ไปถวาย และมีญาติโยมคนอื่นมาถวายเหมือนกัน พอรวมๆ กันถวาย อาหารก็เต็มโต๊ะไปหมด แต่ปุ้งท่าทางจะเป็นพระเอกตัวน้อยของวันนั้นด้วยเช่นกัน
พอถึงตอนที่ต้องตักข้าวถวายพระ ปุ้ง กับ ทีน ก็ช่วยกันจับทัพพีตักข้าว ปุ้งพูดเสียงดังฟังชัดขึ้นมาว่า "ฮุย เล ฮุย" คนได้ยินก็ขำกันกลิ้งไปหมด เราต้องรีบออกตัวว่า ไม่เคยสอนนะ แบบนี้ 555555
แล้วหลวงตา ก็ถามปุ้งว่า "อายุเท่าไหร่แล้วเนี่ย " ปุ้งตอบว่า " 4ขวบแล้ว How about you?" โอ๊ยยย ตายแล้ว ลูกเรา ทำให้เราขำแทบตกเก้าอี้รอบสองน่ะ
หลังจากนั้น ตาของเด็กๆ ก็จ้องแต่เค้กกัน มีมือดีจะจิ้มเค้กล่วงหน้าไปหลายหน
เด็กๆ ช่วยกันถวายของหวาน และ เค้กให้พระค่ะ ผู้ใหญ่ทั้งหลายเห็นแล้วกลัวว่า ของในจานจะตกพื้นจริงๆ ... ในใจนึก .. โล่งไปทีละจานๆ
พอเริ่มอิ่มกันแล้ว เด็กๆ ไปรับพรเสร็จ ก็ออกมาวิ่งเล่นข้างนอกกัน
และตอนบ่ายๆ กลับมาบ้าน วินาทีของปุ้งก็มาถึง เพราะปุ้งอยากได้เค้กโธมัสมานานแล้ว แต่บอกด้วยว่า ไม่เอาเหมือนปีก่อน จะเอาแบบใหม่ (พอเริ่มโตแล้วชักจะรู้เรื่องมากขึ้น เลือกเก่งด้วย) หม่าม๊าเลยไปสั่งเค้กเล็กๆ แบบนี้ให้ เป็นแบบ drawing ใช้เจลลี่วาดเอาเป็นรูปรถไฟโธมัส ป่ะป๊าบอกว่า ตอนไปรับเค้ก ต้องค่อยๆ ขับรถ เพราะกลัวเค้กจะกระเทือน 55555
วันเกิดของปุ้ง ไม่ได้มีเค้กแค่ก้อนเดียว แต่มีถึง 3 ก้อนเลยล่ะลูก ทีแรก ก็สั่งเค้กโธมัสนี่ให้ แต่ว่า ก้อนเล็กไปหน่อย คิดว่า เอาไปที่วัดไทย คงจะไม่พอแน่ๆ ป่ะป๊าเลยรีบไปซื้อก้อนใหญ่ให้อีกก้อน เพื่อเอาไปถวายพระด้วย ปุ้งเป็นคนจัดแจงยกไปถวายที่โต๊ะด้วยตัวเองเลย เจ้ากี้เจ้าการเหมือนกับเป็นพ่องาน (จอมยุ่ง) จริงๆ เลย
ส่วนเค้กช็อคโกแล็คก้อนนี้ ได้รับเป็นของขวัญพิเศษ ที่วัดไทย จากลุงหนุ่ม และป้าแครอล คนที่ตื่นเต้นและดีใจ ก็คือ ปุ้ง กับป่ะป๊า เหตุผลก็คือว่า ปุ้งชอบเป่าเทียนเค้กวันเกิด และร้องเพลงให้ตัวเอง ส่วนป่ะป๊า .. ชอบกินเค้กช้อคโกแล็คมากๆ (ถึงไม่ผอมซะทีไง)
เด็กคนนี้ ตอน make a wish ก็ไหว้และบอกว่า ขอให้ได้โธมัสเยอะๆ แน๊.... ลูกเรา ร้ายจริงๆ
เสร็จจากกินอะไรเรียบร้อย เลยพาปุ้งเอาเงินที่เตรียมไว้ ไปบริจาคที่ Walmart กัน วิธีนี้เป็นการชักชวนให้เด็กชอบการบริจาคมากๆ เพราะเหมือนกับเล่นสนุกๆ เอาเงินหยอดลงไปให้เหรียญหมุนๆ ก่อนจะลงไปในรู
และแล้ว ความสุขของเด็กชายคนนี้ก็จบลงด้วย การเป็นเด็กดีของเราอีกหนึ่งวัน ...
........................................................................
เรื่องย้อนหลังสัพเพเหระทั่วไป
ย้อนหลังอันเก่า ... เกี่ยวกับ Baby Sign Language
Create Date : 18 มีนาคม 2551 |
|
47 comments |
Last Update : 26 มีนาคม 2551 8:21:50 น. |
Counter : 1807 Pageviews. |
|
|
|
น่ารักจัง ชื่อเหมือนเราเลย ^^