ชีวิต...กำลังเดินตามจุดหมายอยู่
|
||||
ภารกิจหนีน้ำ..ตอน 2 (แม่สอด) ไปถึงตอนรุ่งสว่าง วิวระหว่างทางเต็มไปด้วทะเลหมอก สวยมาก...กะว่าเมื่อถึงที่พักของแฟนเพื่อน วันรุ่งขึ้นค่อยถ่ายเต็มๆ ขณะใกล้ถึงแม่สอดนั้น รถท้วร์ได้หยุดพักเพื่อตรวจบัตรประชาชน เพิ่งรู้..ว่าทั้งคันมีคนไทยไม่ถึง 5 คน นอกนั้นเพื่อนข้างบ้านทั้งนั้นเยย หลังจากนำของเก็บไปไว้ที่พักของแฟนเพื่อนแล้ว ฝ่งตรงข้ามเป็นที่อยู่อาศัยของชนกลุ่มน้อย ที่มาขอพึ่งความเย็นในบ้านเรา ดูๆ แล้ว คล้ายรีสอร์ทบนเชิงเขาที่ราคาแพงเลยที่เดียว จากนั้นค้าก็ขับพาชมวิวทิวทัศน์ ระหว่างทางจะมีด่านมากมาย ทั้งของตำรวจและทหาร จะมีโต๊ะตั้งทอดกฐินเยอะทีเดียว เพราะเป็นช่วงออกพรรษา เลยได้ทำบุญกันยกใหญ่เลยพวกเรา แต่..ขอบอกว่า ที่นี่ทำไมมีตุ๊กแกเยอะมากก..จะเข้าห้องน้ำที ต้องเรดาร์ให้ดี ไม่งั้นเข้าไป อาจไม่ได้ออก คงมัวแต่ร้องกรี๊ดๆๆ พอขับไปถึงหมู่บ้านนึง จำชื่อไม่ได้ละ ก็ได้เห็นขบวนทอดกฐินของชาวบ้านพื้นเมืองละแวกนั้น ดูแล้วอิ่มใจดี รวมถึงได้เห็นวิวเขียวสด สบายตา ถ่ายภาพโน่นนี่ ก็ได้ลืมน้ำท่วมบ้านไปเลย แต่..ความฝันที่ได้นอนท่าม่กลางขุนเขาก็พังทลาย เพราะคุณเพื่อนสาวดั๊นทะเลาะกับแฟนอีท่าไหนไม่รู้ เลยระเห็จมานอนในเมืองกัน เอาล่ะซี..โดนหลอกมาละชั้น ไหนๆ ก็ไหนๆ ก็ได้ห้องพักจำชื่อไม่ได้อีก เฮ้อ..แต่ก็สะอาดดี ราคาไม่แพงรวมอาหารเช้าให้ด้วย แถมมีเน็ตใช้ก็เลยคลายความเซ็ง..เป็ดไปได้บ้าง สรุป..ไปทำไมคร้าเนี่ย ! อ่อ..ไปฝึกโยคะ อิอิ สวัสดีตอนค่ำจ๊ะ
แหมๆ น่าเสียดายจริงๆเลย น่าจะได้นอนสัมผัสธรรมชาติซะหน่อย แฟนเค้า ไม่ใช่แฟนเราก็งี้แหละ อิอิ ปล.แม่หมอกำลังบริกรรมคาถา ท่าไหว้พระอาทิตย์อยู่ใช่ไหมจ๊ะ คล้ายจะทำท่าตีลังกากลับหลัง 3 ตลบนะนี่นะ555 เดี๋ยวลืมควักหัวใจมาแปะเข้าให้ 1 ดวงจ๊ะ โดย: multiple วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:20:40:15 น.
แถบนี้เคยผ่านครั้งนึง เห็นพื้นที่ที่จัดให้คนกลุ่มน้อยอาศัยอยู่แล้ว
ก็น่ากังวลไม่น้อย ภูเขาทั้งเทือกเต็มไปด้วยกระท่อมทั้งนั้นเลย เสียดายที่ไม่ได้พักบ้านอารมณ์กลางขุนเขานะครับ โดย: ST.Exsodus วันที่: 9 กุมภาพันธ์ 2555 เวลา:12:40:25 น.
|
rakpama07
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?] เป็นคนอารมณ์ดี...ชอบเขียน.... แต่ขี้เกียจ! (กำลังขยันแล้ว)
All Blog
Friends Blog
Link |
|||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
ชีวิตท่ามกลางขุนเขาป่าไม้คงมีความสุขไม่น้อย