สัพเพเหระ ตอนที่ 37 share ที่ไม่ share

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว (มันจะเริ่มแบบนี้ทำไม) ซึ่งจริง ๆ ก็ไม่นาน แค่อาทิตย์ที่ผ่านมาเท่านั้นเอง แหะ ๆ ก็ไม่มีอะไรมากหรอกครับ นักศึกษาคนนึงมาปรึกษาผมเรื่องหางานพิเศษทำ ผมก็เข้าใจนะ เด็กที่มาเรียนที่นี่ส่วนใหญ่เป็นเด็กที่ไม่ได้มีที่อยู่ถาวรในกทม. ฐานะส่วนใหญ่ก็จะปานกลางที่ค่อนไปทางฝืด ๆ บ้าง บางบ้านก็เข้าขั้นจน แต่เดาว่าไม่ถึงกับยากลำบาก

นักศึกษาคนนี้เค้าได้รับพวก forward e-mail เกี่ยวกับพวกงานในสำนักงาน แนะนำคอร์สเรียน แนะนำสิ่งของต่าง ๆ ไม่ใช่งานขาย ทำเป็นอาชีพเสริมได้ไม่เสียการเรียนหรืองานประจำ ฯลฯ

นักศึกษาคนนี้ก็ไม่ได้โง่หรอกครับ เพียงแต่ว่าพอได้รับอีเมล์พวกนี้มาก ๆ เข้า มันก็เริ่มโอนเอนไปบ้าง ผมก็เลยเอาเรื่องของผม เป็นประสบการณ์ตรง มาเล่าให้นักศึกษาคนนี้ฟัง

ย้อนไปสมัยที่ผมเพิ่งจะเรียนจบป.ตรีใหม่ ๆ หลาย ๆ คนก็จะมีช่วงวิจัยฝุ่น (ตกงานนั้นเอง) ระหว่างที่ผมร่อนใบสมัครและจม.อะไรทั้งหลายแหล่ไปที่นู่นบ้าง ที่นั่นบ้าง แม่ผมก็เอาใบปลิวของงานอันนึงมาให้ผมดู เนื้อความประมาณว่า

"เป็นงานออฟฟิศ ทำ 4-5 วันต่อสัปดาห์ วันละ 5-6 ชั่วโมง ถ้าไม่มีเวลาก็ไม่จำเป็นต้องเข้าสำนักงาน ทำจากที่บ้านก็ได้ รายได้ดี ขั้นต่ำเดือนละ 10,000 บาท สนใจติดต่อคุณ XXXXXXX เบอร์โทร XXX-XXXX ฯลฯ"

สำหรับเด็กจบใหม่ ใครจะไม่สนล่ะทีนี้ ก็ไปเลย เตรียมเอกสารสมัครงานทั้งหลายที่จำเป็นไปอย่างครบถ้วน

สำนักงานอยู่แถวสะพานควายครับ ไม่มีป้ายชื่อ ข้างในบรรยากาศแบบทึม ๆ หน่อย จริง ๆ ก็เริ่มรู้สึกไม่ดีตั้งแต่แรกเห็นแล้ว ว่าจะกลับเลย แต่ก็ยังรู้สึกสนใจอยู่ว่าข้างในมันจะมีอะไร พอเข้าไปปุ๊บ ก็มีพนักงานหน้าเคาท์เตอร์มาถาม แบบว่ารู้ทันทีว่ามาสมัครงานตามใบปลิว ก็เลยแจ้งไปว่าเรามาทำอะไร พร้อมกับยื่นใบปลิวให้เค้าดู

The Queenslander: มาสมัครงานครับ ติดต่อคุณ XXXXXX ครับ
พนักงานเคาท์เตอร์: เชิญทางนี้เลยครับ (พาขึ้นชั้นสอง) นั่งตรงนี้เลยครับ เด๋วจะมีพี่ผู้หญิงมาสัมภาษณ์เบื้องต้นก่อน ซักครู่นะครับ

ผมนั่งรอแป๊บนึง ก็มีพี่ผู้หญิงคนนึงมานั่งตรงหน้าผม(น่ารักเชียว อิอิ) แล้วก็เริ่มสัมภาษณ์เบื้องต้น ชื่ออะไร อยู่ที่ไหน เรียนอะไรมา ชอบทำอะไรตอนว่าง ๆ ฯลฯ แล้วก็เริ่มถามคำถามประเภทจิตวิทยา ถ้าเจออย่างงี้ แบบนี้ ท่านั้น จะทำไง อะไรจำพวกนี้

ผมนั่งตอบคำถามไปเรื่อย ในใจเริ่มเบื่อ มันจะอะไรนักหนา มองไปโต๊ะอื่น ๆ เห็นคนที่มาสมัครงานแบบผมก็โดนเหมือนกัน ผมก็เลยตัดบทแล้วถามพี่ผู้หญิงตรง ๆ ไปเลยว่า นอกจากสัมภาษณ์แล้วมีอะไรอีกมั้ยครับ พี่เค้าอึ้งไปนิด ก่อนจะบอกว่า เสร็จจากตรงนี้ก็เข้าไปฟังบรรยายในห้อง อีกซักครู่นึงนะ

ซักครู่ ก็มีผู้ชายคนนึง เดินลงมาจากชั้นสาม คนในนั้นเรียกเค้าว่า "ผู้จัดการ" แว๊บแรกที่ผมเห็นหน้าเค้า ผมแทบจะปล่อยก๊ากออกมา เค้าหน้าเหมือนโน้ต เชิญยิ้ม มากเลย

แล้วผมก็โดนต้อนเข้าห้องบรรยาย เค้าก็เริ่มเลยครับ แนะนำตัวว่าชื่ออะไร เป็นผู้จัดการสาขาสะพานควายของ "บริษัท ยูเชี่ยน เวิร์ล อินโฟเทรด จำกัด" (หลายคนคงจะรู้จักชื่อนี้ดี) แล้วเค้าก็บรรยายไปเรื่อย ผมไม่ค่อยมีสมาธิฟังเท่าไหร่ มัวแต่กลั้นหัวเราะคุณผู้จัดการปากห้อยท่านนี้

"งานของเรานะครับ เป็นงานแนะนำคอร์สการเรียนภาษาและคอมพิวเตอร์ ไม่ต้องพบกับผู้คนครับ โทรศัพท์อย่างเดียว ฉอด ๆๆๆๆ ฯลฯ"

วิธีการทำงานผมไม่มีปัญหา เข้าใจดี แต่ไอ้ตรงที่มาของรายได้นี่สิ ฟังยังไงก็ไม่เข้าใจ แค่แนะนำให้คนมาทำงานเหมือนเราเนี่ยนะ จะได้ตังค์ มันจะเอาเงินจากไหนให้เรา แล้วไหนว่าให้แนะนำคอร์สเรียนต่าง ๆ นานา แล้วทำไมกลายมาเป็นหาคนมาทำงานเหมือนเรา

ผมก็เลยว่าจะชิ่งล่ะ แต่ยังไม่ได้โอกาส คุณผู้จัดการปากห้อยก็พูดขึ้นมาว่า ทางเรามีโครงการอบรมพนักงานด้วย ให้พนักงานได้เรียนภาษาและคอมพิวเตอร์ คอร์สละ 3000บาท มาเรียนหรือไม่มาก็ได้ไม่ว่ากัน

เอาล่ะสิ คอร์สละสามพัน มาเรียนหรือไม่มาก็ได้ แล้วมันจะได้อะไรฟะ ระหว่างที่เค้ารอผมตัดสินใจ ก็มีเสียงดังมาจากมุมห้อง คุณ XXXXXXX คะ น้องคนนี้สมัครสามคอร์สเลยค่ะ เสียงเฮลั่นห้องเลยครับ ผมนั่งคิดในใจ สามคอร์สเลยเหรอ เก้าพันเชียวนะ ทำไมเค้าตัดสินใจอะไรได้เร็วขนาดนี้กับเงินเกือบหมื่นที่ต้องจ่ายเดี๋ยวนั้นเลยด้วย ผมก็เลยมั่นใจว่านี่หลอกลวงแน่นอน 100% น้องคนที่สมัครสามคอร์สนี่ก็น่าจะเป็นพวกอัศวพักตร์มากกว่า

ผมก็เลยไม่รอช้า ตัดสินใจทันที เผ่นสิครับ ไม่เอาแล้ว ถ้าที่มาของรายได้มันเยอะและมากขนาดนั้น ทำไมไม่ให้ผมเรียนฟรีล่ะครับท่าน หักจากเงินเดือนผมก็ได้

แต่ก่อนจะได้เผ่น พวกเราที่มาสมัครงานวันนี้ก็ถูกเรียกให้ไปยืนเรียงแถวหน้ากระดานหน้าห้องประชุม ผมเดินออกไปช้ากว่าคนอื่นเลยได้ยืนหัวแถวเลย คุณผู้จัดการปากห้อยก็เข้ามาตรงหน้าผม แล้วก็ถามทุกคนในห้องประชุมว่า "ทุก ๆ คนครับ น้องคนนี้เค้าหล่อมั้ยครับ ผมว่าเค้าหล่อมากเลยนะ" แล้วทุกคนในห้องประชุมก็รับลูกพร้อมกันว่า "หล่อมากค่ะ/ครับ" ผมเปลี่ยนหน้าจากยิ้ม ๆ กลายเป็นหน้าเครียด ๆ ทันที ผมถือว่าใครก็ตามที่มาชมว่าผมหล่อ มันคือคนที่คบไม่ได้ ไม่มีความจริงใจ

ถอยดีก่า ม่ายอาวววววว ดีก่า ผมก็เดินออกจากแถวแล้วก็หยิบกระเป๋าของผมเดินออกไปทันที ท่ามกลางความงงของทุกคนในที่นั้น

ฝากเตือนถึงทุก ๆ คนเลยครับ ไอ้โฆษณาทำนองนี้ที่ส่งมาทั้งหลาย หลอกลวง 100% ครับ ตำแหน่งงานอะไรที่ว่านี่ไม่มีหรอก เป็นไอ้อย่างที่เค้าเรียกว่าแชร์ลูกโซ่อ่ะแหละครับ คือหลอกใครก็ได้มาเสียตังค์ให้ไอ้ ยูเชี่ยน เวิร์ล นี่เป็นทอด ๆ ไป เจ้าของรวย คนที่โดนหลอกมาทำงานก็ทำฟรีไป ไม่มีการจ่ายค่าตอบแทนอะไรทั้งนั้น สังเกตุดูครับ บริษัทพวกนี้จะย้ายที่ไปเรื่อย ๆ หาคนใหม่เรื่อย ๆ ตลอดเวลา เพราะอะไร ก็เพราะว่ามันมีคนที่ไม่รู้ไปให้มันหลอกได้ตลอดน่ะแหละครับ โดยเฉพาะพวกเด็กจบใหม่ ปีนึงจบเป็นแสน ๆ คน ระวังให้ดี

สำหรับตอนนี้ก็ขอจบมันดื้อ ๆ แบบนี้เลยแล้วกันครับ

ฝันดีเด้อชาวโลก อิอิ (เลียนแบบใครมาหว่า)

Create Date : 21 ธันวาคม 2554 Last Update : 21 ธันวาคม 2554 22:14:43 น. Counter : 1073 Pageviews.		4 comments
Share Tweet