*คำเตื่อน บล๊อคนี้เนื้อหาแรงครับ ถ้ารู้ตัวว่ารับอะไรแรง ๆ ไม่ได้ ปิดไปซะ*

ไม่ทราบว่าทุก ๆ ท่านรู้สึกเหมือนผมมั้ย ผมรู้สึกว่ามันร้อนกว่าทุกปีนะ ไม่รู้คิดไปเองรึเปล่า แต่ส่วนตัวรู้สึกแบบนี้จริง ๆ

ปีนี้ ผมกับครอบครัวไปเที่ยวเชียงคานครับ ก็นะ จริง ๆ แล้วผมไม่เคยอยากมาเลยเชียงคาน เพราะรู้ว่ามันไม่มีอะไร สมมติฐานที่ผมตั้งไว้มันไม่ผิดจริง ๆ แย่งกันกิน แย่งกันเที่ยว แย่งกันหายใจ แย่งกันฯลฯ

ผมไม่เข้าใจผู้ใหญ่บ้านผมจริง ๆ ไม่รู้ว่ามันสนุกตรงไหนกับการมาเที่ยวช่วงเทศกาลที่คนแน่น ๆ รถติดตลอดสาย หนีไปไหนก็ไม่ได้ ส่วนตัวผมนี่หมดอารมณ์ทุกอย่างครับ อุตส่าห์ขนอาวุธไปเตรียมเก็บภาพความสวยงามของบ้านเมืองแบบคลาสสิคที่เค้าร่ำลือกัน เผื่อว่าสมมติฐานจะผิด กลายเป็นว่าเจอแต่ขี้เมาเปิดเพลงเต้น สาดน้ำกันแบบบ้าคลั่ง

พูดตรง ๆ ก็ต้องบอกว่าเห็นแล้วทุเรศนัยตาเป็นที่สุด แล้วสภาพบ้านเมืองของเชียงคานก็ไม่ได้เป็นไปตามที่เค้าบรรยายกันหรอกนะครับ มันก็คืออำเภอบ้านนอก ๆ อำเภอนึงน่ะแหละ ไกลฉิบ แทบไม่ต่างกับอำเภออื่น ๆ ในภาคอีสานเลย 

โดยสรุปก็คือ มันคือที่เที่ยวตามแฟร์ชั่นแบบปาย หรืออัมพวาน่ะแหละ ทุกอย่างถูกสร้างขึ้นมาเพื่อรับวัยรุ่นหรือคนกทม.งี่เง่า ๆ ที่หลงไปตาม propaganda น่ะแหละ

ผมก็ได้แต่หวังว่าคนที่บ้านผมจะเรียนรู้ซะทีว่าการเที่ยวในประเทศช่วงเทศกาลมันเป็นแบบนี้แหละ ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะเลิกหลอกตัวเองซะที มันน่าเบื่อ

จบครับ บ่นแค่นี้พอ