สัพเพเหระ ตอนที่ 18 อันเนื่องมาจากแฟนฉัน ตอน ที่รักจ๋า ทุ่มเทเกินไปป่าว

แฟนผมคนนี้เธอเป็นคนที่แบบว่า มีอะไรให้ทุก ๆ คนอเมซซิ่งได้ตลอดจริง ๆ

ผมสังเกตุเธอมาหลายเทอมแล้วล่ะครับ ทุกครั้งที่เปิดเทอมใหม่ ๆ ส่วนใหญ่แต่ละคนจะอ้วนขึ้น เพราะว่ากิจกรรมของเด็ก ๆ ประถมสมัยนั้นมันมีไม่มากเท่าสมัยนี้ ส่วนใหญ่ก็จะกิน ๆ นอน ๆ หรือบางคนก็จะเรียนพิเศษ เป็นต้น

แต่แฟนผมเธอจะผอมลงครับ ทุกครั้งที่เปิดเทอมมา แทบทุกครั้งเลยที่เปิดเทอมมา นน.เธอจะลดลง หรืออย่างน้อยก็จะเท่าเดิมเสมอ ๆ (บันทึกนน.และส่วนสูงทุก ๆ เทอม เทอมละสองครั้ง ในชั่วโมงว่ายน้ำ) แต่ผมก็ไม่ได้สงสัยอะไร เพราะว่าเห็นแล้วว่าเธอก็เป็นคนกินน้อย ไม่ได้ชอบกินขนมอะไรเหมือนคนอื่น ๆ ด้วย

จนกระทั่งเราสองคนขึ้นป. 4 เรียนว่ายน้ำก็เหลือแค่สัปดาห์ละครั้ง (ป.3กะป.4 จะเหลือว่ายน้ำแค่สัปดาห์ละครั้ง) แล้วก็จะมีเรียนพละอีกตัวนึง ตอนนั้นได้เรียนศิลปะป้องกันตัวครับ ก็แปลกดี เพราะว่าหลัง ๆ มานี่ผมไม่เห็นเด็กประถมโรงเรียนไหนได้เรียนศิลปป้องกันตัวเลย ส่วนใหญ่ก็ประมาณม.ต้นถึงจะได้เรียนกัน

วันที่เรียนพละ เป็นวันเดียวกับที่ได้เรียนนาฏศิลป์ด้วยครับ เป็นอีกหนึ่งวิชาที่ผมเบื่อมาก ไม่ชอบเลยจริง ๆ แฟนผมก็ไม่ชอบ ผมจำไม่ได้แล้วว่าวันนั้นเรียนอะไรไป แต่ที่ผมจำได้ก็คือว่า เสียงเพลงที่ใช้ในการประกอบการรำหรือเต้นหรืออะไรซักอย่าง เสียงมันเหมือนปี่ชวาที่ได้ยินเวลาดูมวยในทีวีไม่มีผิด พวกเราก็เด็ก ๆ ก็เลยแบบว่า แทนที่จะร้องรำตามครู ก็ดันทำท่าไหว้ครูมวยไทยแทน คิดแล้วก็ขำจิง ๆ เพราะว่าท่ามันตลกสุด ๆ

พอถึงชั่วโมงต่อมาเป็นชั่วโมงพละ ผมก็ไปคุยกะเธอ บอกว่า เมื่อกี้ทำท่าเหมือนจังเลย ไหว้ครูเป็นด้วยเหรอ เอาอีกแล้ว คำตอบของเธอทำผมอึ้งกิมกี่ไปเลย เธอตอบมาว่า พ่อเธอให้ไปเรียนมวยไทยที่บ้านลุง ตอนช่วงปิดเทอมทั้งช่วงเดือนตุลากับช่วงปิดเทอมใหญ่เลย จะได้ร่างกายแข็งแรง

ดูหุ่นเธอแล้วก็แบบว่า จะไปสู้ใครเค้าได้นิ เธอบอกผมมาว่าไม่ได้เรียนเพื่อไปชกกะใครหรอก แค่เป็นการออกกำลังเท่านั้น ผมก็มิน่า นี่ถึงกะซิดอัพจนกล้ามขึ้นเลยนะเนี่ย หน้าท้องเธอเห็นเป็นกล้ามเลยครับ แปดลูกเรียงกันสวยงาม แต่เป็นกล้ามท้องบาง ๆ แบน ๆ ลีบ ๆ มีก็เหมือนไม่ีมีอ่ะนะ จะว่าไป

ว่าแล้วเธอก็ไหว้ครูโชว์ให้ผมดูอีกรอบนึง ก็เป็นจังหวะเดียวกับที่ครูนาฏศิลป์เดินขึ้นมาเห็นพร้อมกับครูพละ ก็เห็นครูสองคนซุปซิบกัน แล้วก็เดินเข้ามาบอกว่า เดี๋ยวเลิกเรียนมาหาครูที่ห้องหน่อยนะ ครูมีเรื่องจะขอให้ช่วยหน่อย

เอาล่ะสิ มีอะไรล่ะเนื่ย แต่ก็คิดว่าคงไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร เพราะว่าคุณครูพูดยิ้ม ๆ แล้วก็เดินออกจากห้องไป พอเรียนพละเสร็จ ก็ไปหาคุณครูนาฏศิลป์ที่ห้องพักครูข้าง ๆ ตึกทันที

ผมก็ไปด้วยเป็นเพื่อนเธอ ไปถึงแล้วก็นั่งรอหน้าห้อง รอไปรอมา ก็เห็นน้องป.3 อีกคนมานั่งรอหน้าห้องด้วยเหมือนกัน ก็ไม่ได้สนใจอะไรมากนัก ซักครู่ คุณครูก็ออกมาเรียกให้ทั้งสองคนเข้าไปหาครูพร้อมกันเลย แล้วครูพละก็เดินตามมาด้วย (ไม่รู้โผล่มาจากไหน)

ผมไม่รู้ว่าคุยรายละเอียดอะไรกันไปบ้าง หลังจากที่เธอออกมาปุ๊บ ผมสังเกตุสีหน้าเธอดูตื่นเต้น ๆ แบบแปลก ๆ ก็เลยเข้าไปถามทันที

"ครูว่าไงเหรอ" ผมถาม
"ครูเค้าจะให้ขึ้นแสดงในงานปีใหม่อ่ะ อีกเดือนนึงข้างหน้าแล้ว" เธอตอบ
"ครูเค้าจะให้เล่นอะไรล่ะเนี่ย"
"รำไหว้ครูมวยไทยเนี่ยแหละ"

คุณครูเค้าคิดอะไรเนี่ย แต่ก็เอาเถอะครับ ตั้งแต่วันนั้นมา ทุก ๆ เ้ช้า เธอต้องไปเรียนรำไหว้ครูกับครูนาฏศิลป์ แล้วตอนเย็นต้องไปเรียนมวยไทยกับครูพละ เพราะว่าโชว์ของเธอจะแบ่งเป็นสองช่วง ช่วงแรกตอนเช้าคือแสดงการรำไหว้ครูมวย บนเวทีของห้องประชุมใหญ่โรงเรียน แล้วช่วงที่สองตอนบ่ายจะเป็นการแสดงในหมู่บ้านวัฒนธรรมจำลอง ประมาณว่า ชกโชว์น่ะแหละครับ แต่ก็สมจริง ๆ สมจังมาก เพราะว่าตอนเย็นผมก็ไปนั่งดูเธอซ้อมคิวบู๊ด้วย คอยเสริฟน้ำและผ้าเย็น (อยู่ห่าง ๆ อย่างห่วง ๆ) ซ้อมกับน้องป.3 ที่เห็นวันนั้นน่้ะแหละ

แล้ววันแสดงก็มาถึงครับ เป็นงานใหญ่ของโรงเีรียน ก็ต้องมีการเตรียมพร้อม เสื้อผ้า หน้า ผม ครบครัน ผมไปช่วยเธอแต่งตัวด้วย ชุดของเธอ สุด ๆ จริง ๆ คุณครูให้เธอใส่ชุดแบบเหมือนชุดออกรบเลย เป็นชุดแบบคนเปิดเผยมาก ๆ คือนุ่งแค่ผ้าขยักรั้งสีดำ มีผ้าดิบพันมือ แค่นั้นจริง ๆ เป็นอันเสร็จเรื่องเครื่องแต่งกาย

คราวนี้ก็มาย้อมสีผิว เพราะว่าคุณครูบอกว่าอยากให้ผิวเข้มกว่านี้หน่อย ก็เลยเอาสีแทนมาทาตัวเธอทั่วทั้งตัวเลยยกเว้นหน้า เพราะว่าต้องแต่งพิเศษ แล้วไม่รู้ว่าคุณครูคิดยังไง เอาสีดำมาเกลี่ย ๆ ตามแนวซี่โครง แนวกล้ามท้อง แล้วก็ตามแนวตามเส้นอื่น ๆ ทั้งหน้าทั้งหลังและตามแขนขาด้วย ผลก็คือเดิมก็โคตรผอมอยู่แล้ว พอมาระบายสีแบบนี้ เลยกลายเป็นผอมโคด ๆ ไปใหญ่ ดูแล้วขัดลูกตาอย่างแรง

แล้วก็มาถึงการแต่งหน้าครับ แต่งเสร็จออกมา ก็อยากจะบอกคุณครูว่า มันขัดกันอย่างแรงเลย ไม่ใช่ว่าแต่งไม่ดีนะครับ สวยมากเลยล่ะ แต่ว่า แต่งหน้าแบบนี้ มันเหมือนจะขึ้นเวทีประกวดนางนพมาศมากกว่าจะมาโชว์ไหว้ครูตอนเช้า แล้วก็ชกโชว์ตอนบ่ายนะ หน้าสวย ขาวอมชมพู แต่ผิวตัวออกเข้ม ๆ และเธอต้องอยู่ในสภาพนี้ตั้งแต่ 8 โมงเช้า จนถึง บ่ายสามเลย พระเจ้าช่วย

เธอเป็นคนทุ่มเทมากจริง ๆ ตลอดเดิอนที่ผ่านมา เธอฝึกซ้อมหนักทีเดียว แล้ววันก่อนที่จะขึ้นโชว์ เธองดอาหารตั้งแต่ตอนเย็น ไม่กินอะไรนอกจากน้ำเปล่า ๆ แค่นั้น วันต่อมาเธอก็ยังคงไม่กินอะไร นอกจากน้ำเปล่า ๆ อีกนิดหน่อย เธอบอกผมว่า นักมวยก่อนที่จะขึ้นชก ต้องท้องว่าง แล้วอีกอย่าง เธอกลัวว่าถ้ากินอะไรเข้าไปแล้ว เดี๋ยวขึ้นเวทีแล้วท้องจะป่อง ผมก็อยากจะเคาะกะโหลกเธอซักที นั่นมันนักมวยอาชีพ ไอ้อย่างเรามันแค่ชกโชว์ ไม่ต้องไปจริงจังขนาดนั้น

โชว์ช่วงเช้าผ่านไปอย่างราบรื่นครับ ไม่มีอะไรผิดพลาด แค่รำไหว้ครู คู่กะน้องป.3ที่ซ้อมมาด้วยกัน แล้วก็โชว์ศิลปะท่าทางแม่ไม้มวยไทยทั้งหลายอีกนิดหน่อย ผ่านสบาย ๆ มีแค่เสียงวิจารณ์นิดหน่อยลอยมาเข้าหูผม

"โคดแห้งเลยหว่ะ"

ช่วงบ่ายนี่สิืครับ เธอต้องไปอยู่ในเวทีมวยชั่วคราวกลางสนามบอล แดดเปรี้ยง ๆ ชกโชว์ตั้งแต่่บ่ายโมงถึงบ่ายสาม ไม่ได้ชกตลอดหรอกนะครับ แบ่งเป็นช่วง ๆ ช่วงละ 3 นาที แล้วก็ไปนั่งพัก เป็นไปในลักษณะ เล่นจริง เจ็บจริง(นิด ๆ) คือประมาณว่าแค่พอรู้สึกว่าโดน เธอบอกว่าไม่เป็นไร ทนได้

ผมก็ไปอยู่ข้างเวที เป็นพี่เลี้ยง คอยให้น้ำ นวดเนื้อนวดตัว(จริง ๆ อยากจะบอกว่านวดกระดูกมากกว่า) ตามเรื่องตามราว เธอก็ชกโชว์ไปเรื่อย เริ่มชกคนก็มามุง หยุดชก คนก็สลายตัว ไคลแม็กซ์อยู่ที่ 10 นาทีสุดท้ายก่อนจะเลิกงานครับ คือเธอต้องชกโชว์แบบไม่หยุดไปตลอด 10 นาทีเลย เพราะว่าพวกครูใหญ่และผู้บริหารโรงเรียนจะเดินดูช่วงสุดท้ายนี้

ผมไม่ได้สนใจพวกครูใหญ่หรอกครับ ผมเป็นห่วงแต่เธอนี่แหละ กลัวเธอจะทนไม่ไหว แล้วผ้าที่เธอนุ่งก็อยู่ต่ำเหลือเกิน โชว์ท้องน้อยแห้ง ๆ ด้วยอีกตะหาก

ถึงจะเป็นแค่การชกโชว์ ไม่ได้ชกกันจริง ๆ ไม่ได้จริงจังอะไรมาก แล้วน้องป.3ที่ชกโชว์ด้วยกันก็ตัวเท่า ๆ กับแฟนผม เพียงแต่แฟนผมเธอดูผอมกว่าไม่กี่กิโล(จำไม่ได้แล้วว่าผอมกว่าเท่าไหร่) ก็ถือว่าไม่ได้เปรียบเสียเปรียบอะไรกันมากมายนัก แต่ผมก็เห็นครับว่าบางทีก็มีหลุด ๆ เหมือนกัน จังหวะนึงเห็นเลยว่าเธอโดนเข่าเข้าไป เต็มท้องเลย ผมก็ดูออกนะว่าไม่แรงมากหรอก แต่เห็นเธอถึงกับสะดุ้ง ตัวงอเลย ลงไปนั่งคุกเข่าแป๊บนึง แล้วก็ยืนขึ้นมาชกต่อ

The show must go on จริง ๆ

สรุปแล้ว ผมนับถือเธอนะ ในความทุ่มเทสุด ๆ ในสิ่งที่เธอตัดสินใจจะทำ แบบว่าทุ่มสุดตัวจริง ๆ จบงานนี้ผมเห็นเลยว่าเธอนี่แบบว่า อยู่ในสภาพเหนื่อยสุด ๆ หน้าท้องกับเอวนี่กิ่วแบบเหมือนจะขาดให้ได้ ผมยังคิดอยู่เลย ถ้าเธอโดนแทงเข่าแบบจัง ๆ นี่ตัวเธอจะหักรึเปล่าเนี่ย สยองแฮะ

และแล้วโชว์วันนั้นก็จบลงแบบไม่มีอะไรร้ายแรงเกิดขึ้น มีร่องรอยเล็กน้อยซึ่งก็เป็นเรื่องปกติของคิวบู๊ ซึ่งถ้าไม่สังเกตุก็มองไม่เห็น เธอบอกว่าเหนื่อยมากมาย แต่ก็สนุกดี

เรื่องความทุ่มเทของเธอยังไม่จบแค่นี้ครับ ยังมีอีกตอน คิคิ

ปล. หลังจากจบโชว์วันนั้น ผมก็ช่วยเธออาบน้ำล้างสีออกจากตัวเธอด้วยแหละ ขัดเกือบทุกซอกทุกมุมเรย กรั่ก ๆๆๆ

Create Date : 06 สิงหาคม 2553 Last Update : 10 ตุลาคม 2555 11:27:33 น. Counter : 583 Pageviews.		4 comments
Share Tweet