ด้วยรักและห่วงใยสุดใจจะขาดดิ้น
|
|||
สัพเพเหระ ตอนที่ 4 พี่ครับ ผมว่าพี่กินน้อยไปนะ วันนี้เป็นวันแรกที่กลับไปออกกำลังที่ฟิสเนส หลังจากห่างหายไปสามสัปดาห์ เนื่องจากเป็นไข้หวัด (หวัดคนนะครับ มะใช่หวัดหมู) แถมพอหวัดหายก็ต่อด้วยอาหารเป็นพิษซะอีก เซ็งห่าน ปกติผมก็พยายามออกกำลังให้สม่ำเสมออยู่แล้วนะ ประมาณ 3-4 ครั้งต่อสัปดาห์ ครั้งละชั่วโมงครึ่งบ้าง สองชั่วโมงบ้าง แล้วแต่ความขี้เกียจ เหตุผลหลักก็เรื่องสุขภาพล่ะครับ เหตุผลหลักที่สองก็คือเรื่องของนน.ตัว ปกติแล้วผมเป็นคนอ้วนง่ายมากเลยนะ ถ้ากินไม่ระวังบวกกับไม่ออกกำลังด้วยนี่อาทิตย์ึนึงขึ้นมาได้ 2-3 กิโลเลยทีเดียว ส่วนหนึ่งก็วิถีชีวิต ทำงาน กิน นั่ง เป็นส่วนใหญ่ ไม่ค่อยมีกิจกรรมที่ต้องใช้พลังงานอะไรมากมายนัก นน.ผมก็มาเริ่มขึ้นเอาตอนหลังจากเรียนจบกลับมาไทยนี่แหละ พอเริ่มทำงานปุ๊บก็เป็นอย่างที่ว่า ทำงาน กิน นั่งทำงานต่อ นน.ก็เริ่มขึ้น แต่ว่าไม่ได้ขึ้นเร็วนัก เพราะว่าก็กินแบบระวังด้วย พอเริ่มรู้สึกทนตัวเองไม่ไหว ก็เลยไปสมัครสมาชิกฟิสเนส เอาแถวบ้านนี่แหละสะดวกดี แรก ๆ ของการเริ่มออกกำลังแบบจริงจังกับตัวเอง ก็ได้ผลดี เสื้อผ้าใส่สบายขึ้น แต่นน.ไม่ลดนะ เทรนเนอร์ผมบอกว่ามวลกล้ามเนื้อมันเพิ่ม ก็เป็นเรื่องปกติ ซึ่งผมก็ไม่ซีเรียส เพราะว่าผมไม่ค่อยสนใจตัวเลขนน.เท่าไหร่ สนแต่เผาห่วงยางอันนี้ไปให้เร็วที่สุดมากกว่า แต่ก็นะครับ ชีวิตการงานมันก็ทำให้อะไรมันรัดตัวไปหมด แต่ผมก็พยายามไปออกกำลังให้สม่ำเสมออย่างน้อยสามครั้งต่อสัปดาห์นะครับ แต่ห่วงยางก็ยังคงอยู่รูปร่างเหมือนเดิม ถึงมันจะไม่ใช่ห่วงยางขนาดใหญ่มาก แต่มันก็เป็นหนามยอกอกมาสองปีแล้วล่ะครับ เท้าความไปไกลกลับมาเหตุการณ์ ณ วันนี้ดีก่า วันนี้ผมก็เลยจัดการชั่งนน. วัดสัดส่วนด้วย คิดค่า BMI ออกมาคาบเส้นเป๊ะ ประมาณว่าถ้านน.ขึ้นอีกแค่ขีดเดียวนี่คือเกินทันที ผมก็เลยปรึกษากับเทรนเนอร์ว่าทำยังไงดีจะลดมวลไขมันให้มันได้ผลกว่านี้ เพราะว่าไม่รู้จะทำยังไงแล้ว เทรนเนอร์ผมก็เอาตารางการออกกำลังมาดูแล้วก็บอกว่า ตามตารางนี่ก็น่าจะโอเคแล้ว คราวนี้ก็มาถึงเรื่องอาหารการกิน เทรนเนอร์: ปกติแล้วพี่กินอาหารครบสามมื้อเลยมั๊ยครับ ผม: ก็ครบนะครับ ช่วงเช้า กับกลางวันจะกินปกติ แต่ตอนเย็นจะเน้นผลไม้ เช่นแอปเปิ้ล ฝรั่ง หรืออะไรที่มันน้ำตาลน้อย ๆ อ่ะคับ เทรนเนอร์: เช้ากับกลางวัน กินอะไรบ้างครับ ผม: ก็คละ ๆ กันไปนะครับ บลา บลา บลา บลา ............. (ขี้เกียจพิมพ์) เทรนเนอร์: อืมมมม ผมว่าพี่กินน้อยไปนะครับ ของที่พิ่กินนี่มันแคลลอรี่ค่อนข้างต่ำทีเดียว ผม: หืมม น้อยไปเหรอครับ ชามออกจะมหึมาขนาดนี้ เทรนเนอร์: ชามมหึมาก็จริง แต่มันมีแต่ผักอ่ะครับ พลังงานมันก็จะต่ำ ปกติผู้ชายอายุกับไซส์ขนาดพี่และก็ออกกำลังเป็นประจำด้วยควรจะกินให้ได้ประมาณ 1700 แคลลอรี่ต่อวันน่ะครับ ตามรายละเอียดที่พี่ว่านี่ผมคิดคร่าว ๆ ดูแล้วน่าจะประมาณ 1200 เป็นอย่างมาก น้อยไปครับ ผม: แล้วผมควรจะกินให้มากกว่านี้ใช่มะ เทรนเนอร์: ก็ทำนองนั้นครับ ยังไงซะร่างกายก็ยังต้องการพลังงานในการช่วยลดนน.นะครับ พี่กินน้อยแบบนี้มันจะทำให้ร่างกายเข้าสู่ภาวะจำศีล คือมันจะใช้พลังงานน้อยลง การเผาผลาญมันก็จะต่ำอ่ะครับ ผม: ถ้างั้น มีอะไรแนะนำมั๊ยครับ เทรนเนอร์: เอาเป็นว่า ระหว่างมื้อ พี่ลองหาของว่างกินดูบ้างแล้วกันครับ อาจจะเป็นแซนวิชทูน่าชิ้นนึง หรืออาจจะเป็นนมพร่องมันเนยซักแก้ว ตอนสายกับตอนบ่ายน่ะครับ จำนวนครั้งการเผาผลาญมันจะเพิ่มตามจำนวนมื้อที่กินนะครับ ผม: เหรอครับ โอเค ลองทำดูซักเดือนนีงก็น่าจะเห็นผลโนะ เทรนเนอร์: ใช่ครับ ผมขอย้ำอีกทีนะครับ กินมากไปก็ไม่ได้ กินน้อยไปก็ไม่ดีครับ เอาพอดี ๆ ครับพี่ ผม: โอเคครับ วันนี้เป็นวันที่ผมเพิ่งจะรู้ประโยชน์ของของว่างระหว่างมื้อ จริง ๆ มันก็เป็นเรื่องที่ผมรู้อยู่แล้วนะว่าถ้าแบ่งอาหารเป็นมื้อเล็ก ๆ ให้ได้ซักห้ามื้อต่อวัน จะดีกว่ากินมื้อใหญ่ ๆ สองมื้อหรือมื้อเดีียว เอาล่ะฟะ สู้ตาย เอ้า สู้ สู้ เอาใจช่วย
ถ้าสำเร็จแล้วบอกต่อนะ กลับไปจะอาววววว อย่าง อิอิ โดย: lio_n_oil IP: 203.171.192.236 วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:21:14:20 น.
โดย: CrackyDong วันที่: 1 สิงหาคม 2552 เวลา:22:18:41 น.
|
The Queenslander
Rss Feed Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] Group Blog All Blog
Friends Blog
Link |
||
Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved. |
....ตอนนี้มี ซิกแพค หรือ วันแพคคะ อิอิ