<<
ตุลาคม 2549
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
293031 
19 ตุลาคม 2549

ความทุกข์ น้อยนิด มหาศาล..








คุณเคยปวดอึบนรถไหมครับ


















นั่นล่ะทรมานเนอะ
































































THE END

















































อ่ะจบแบบนี้คงโดนด่า เละแน่ อิอิมะได้งั้นต้องบรรยาซะหน่อย

คือเมื่อวานอ่ะครับ แบบว่าไปทำธุระกลับที่บ้าน
ทุกอย่างก็ปกติราบรื่นดี จบด้วยการรับประทานอาหารที่ร้านซิสเลอร์ ทุกอย่างก็ปกติดี


พอขากลับนี่ซิครับ พอรถวิ่งขึ้นทางด่วน ปุ๊บ

มันมาแล้วครับ อาการกึ่มๆในท้อง ที่ผมรู้สึกได้
ผมพยายามปลอบใจตัวเองว่า ไม่น่ามันคงไม่มีอะไร


พอรถวิ่งไปได้อีกนิด เอาล่ะครับ ผมรู้สึกได้ถึง
กองทัพพม่าโพกผ้าเหลือง ว่ามันกำลังเคลื่อนทัพ
เพื่อที่จะเข้ามาตีกรุงสี(ที่ใช้สีนี้ ไม่ได้พิมผิดนะครับ ถ้าใช้คำว่า ศรี อาจจะมีการฟ้องร้องและแบนหนังเรื่องนี้ก่อนเข้าฉายได้ อิอิ)


ต่อครับ พอทัพเคลื่อนแล้ว ผมก็พยามทำสมาธิ ไม่ไปสนใจมัน ไม่ต้องรับรู้อะไร มองแต่วิวทิวทัศน์ข้างทางไป

แต่ว่า มันไม่เป็นผลอะไรเลย ทัพพม่าโพกผ้าเหลืองก็ยัง
คงเดินหน้าต่อไปเหมือนราวกับว่า ฉันจะต้องไปถล่มกำแพงเมืองให้ได้ว่างั้น


ตอนนี้ผมเริ่มหาอะไรทำเพื่อเบี่ยงเบนสมาธิ หยิบไม้จิ้มฟันมาปั่นเล่น แต่ก็ไม่เป็นผล กองทัพยังคงเคลื่อนพลต่อไป
เริ่มเคลื่อนมาใกล้ประตูเมืองมากขึ้น มากขึ้น มากขึ้น


มาถึงประตูเมืองแล้วครับ แม่เจ้าทัพมันไม่รีรอเลย
ใช้ท่อนซุงกระทุ้งประตูเมืองแล้วครับ โอ้วว ไม่
กองทัพเริ่มกระทุ้งประตูเมืองอย่างไม่หยุดยั้ง
วินาทีนี้หัวใจผมพลันจะแตกสลาย คิดถึงย้อนไปในวันเก่า
ว่า ตูไปทำเวรทำกรรมอะไรไว้ ทำไมต้องมารับทุกข์ทรมาน
ขนาดนี้


ขนในร่างกายผมทุกเส้น ต่างพร้อมใจกันยืนตรงเคารพธงชาติ อย่างไม่ได้นัดหมาย ส่วนภายในจิตใจ แทบจะขาดรอนๆ

ผมนึกถึงไม้จิ้มฟันที่กำลังหมุนเล่นอยู่ ใช่ครับเราต้องทำให้ร่างกายเจ็บปวดเพื่อดึงดูดความสนใจ ผมเลยเอาไม้จิ้มฟัน
จิ้มตัวเอง อ่ะจึ๊ก! จึ๊ก! โอยเจ็บเหมือนกันแฮะ แต่..

ไม่เป็นผลครับ กองทัพมันยังคงกระทุ้งต่อไป
ตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนจะพ่ายแพ้ต่อโชคชะตาแล้ว
ในใจพลันนึกถึงพ่อแก้วแม่แก้ว แต่บอกกับตัวเองว่า
เมิงจะคิดทามมาย พ่อเค้าก็ขับรถอยู่นี่ไง - -"

ปวดเข้จะตายห่า ยังมาตลกอีก(ผมด่าตัวเองในใจ)
ตอนนี้ รถยังอยู่บนทางด่วน อยู่เลยครับ
แต่ผมมองเห็นป้าย ประมาณอีก 1 กม จะลงทางด่วนแล้ว
ผมพยามปลอบใจตัวเอง


พอใกล้จะลงทางด่วน เหมือนโชคชะตาฟ้ามาโปรด
กองทัพที่กะลังนำท่อนซุงกระทุ้งประตูเมืองอยู่นั้น
ได้หยุดการกระทำลง ทุกสิ่งทุกอย่งรอบข้าง
ดูชั่งผ่อนคลายยิ่งนัก อ่า....



บรรยากาศรอบข้างดูชั่งมีความสุขเสียนี่กะไร
ความรู้สึกเหมือน ความทุกข์มะลายหายไป

แต่ทันใดนั้น มันกลับมาอีกแล้วครับท่าน
คราวนี้คงเตรียมขนกำลังมาชุดใหญ่ ใส่ไม่ยั้ง อ้ากกก!


กองกำลังทั้งหมดต่างโหมเข้ามาเพื่อที่จะพังประตูเมือง
จากสวรรค์มะกี๋นี้ ทุกอย่างรอบข้างดูเป็นนรกไปหมดแล้ว
ทางเดียวที่จะช่วยได้คือ บ้าน

ใช่แล้ว บ้านคือศูนย์รวมของความสุข อีกนิดเดียวก็จะถึงแล้ว อดทนไว้

และแล้วรถก็มาถึงบ้าน แต่เนื่องจากผมไม่ได้เอากุญแจมา
เลยไปขอกุญแจจากพ่อ พ่อก็ส่งพวงกุญแจของพ่อมาให้
ผมรีบรับมาแล้ววิ่งไปที่ประตู พลันจะเอากุญแจไขแม่กุญแจ


โอ้ววววเหมือน สวรรค์กลั่นแกล้ง หรือ เวรกรรมปางก่อน
ในพวงกุญที่พ่อให้มา มีลูกกุญแจ โซเล็กซ์ราวเกือบ 20 ดอก แล้วแทบจะเหมือนกันหมด พลันให้ผมนึกไปถึง
เกมส์โชว์ในสมัยที่ผมยังเรียนมัธยม เวลาดึงด่านสุดท้าย
มักจะมีกุญแจมาให้ผู้แข่งขันมากมายแล้วเลือกไขให้เจอดอกที่แท้จริง เพื่อที่จะเข้าไปเอาแจ๊คพอต


โอ้วแม่เจ้า ตอนนี้ผมกะลังเข้าไปอยู่ในเกมส์โชว์
แล้วดอกไหนล่ะเนี่ย ผมเลือกอยู่ประมาณ 4 - 5 ดอก
แล้วก็พบว่า พระเจ้ายังไม่ทอดทิ้งผม อ่า....





จบสิ้นกันทีซินะ ชาวโลกกกก



ในที่สุดเราก็ชนะเกมส์นี้อีกจนได้ 5 5 5 5 - -"










Create Date : 19 ตุลาคม 2549
Last Update : 19 ตุลาคม 2549 9:01:34 น. 33 comments
Counter : 1057 Pageviews.  

 
Yes I do....And it nearly killed me...555



โดย: PoomPim..TMB วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:9:27:09 น.  

 
5555 ฮาแต่เช้าเลยนะ

ลุ้นแทบตาย กลัวพม่าโพกผ้าเหลืองตีเมืองซะก่อน อิอิ


ปอก็เคยปวดแทบเป็นลมเหมือนกันคูมะ
จะเป็นลมจริงๆเลนนะ
หน้ามืดเลยอะ เหงื่อออกจนเสื้อเปียก โคดขำตัวเองเลยวันนั้น


โดย: Michiyo วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:10:13:05 น.  

 
เข้าใจว่าความรู้สึกนี้ ทุกคนเคยผ่านมาแล้ว

ทรมานเหลือเกิน



โดย: keyzer วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:11:08:43 น.  

 
เข้ามาฮา .... แหมม ปวดอึนิ มันทรมานนะครับ


โดย: ++ Emotion Change ++ (++ Emotion Change ++ ) วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:11:11:04 น.  

 
อิ อิ อิ ไม่บอกว่าเคยป่าว


โดย: somnumberone วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:11:22:26 น.  

 
เคยเหมือนกันค่ะ พี่...โห มันสุดยอดดดมากกก ตอนนั้นอยู่บนภูชี้ฟ้า ที่เชียงราย เมื่อหลายปีมาแล้ว ตั้งแต่ที่เค้ายังไม่ทำถนนดีๆขึ้นไป

ขาขึ้นก็ไม่มีอะไร แต่ขาลงนี่ดิ่...แทบจะวิ่งตกเขาตาย คือมันปวดมากกกอ่ะ ไม่ไหวแล้วว หน้าเขียวหน้าเหลือง ขนลุกซู่ไปทั้งตัว..เหตุการณ์นี่ถึงจะผ่านมานานแล้ว แต่เพื่อนก็ยังเก็บเอามาล้อ ว่าครั้งนึง หนูเคย แตกบนภูชี้ฟ้า


โดย: SnowPatrol วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:12:19:41 น.  

 
เงอะๆๆ ทรมานสุดๆค่ะ ม่ายสามารถให้คำจำกัดความหรือนิยามได้

อิอิ


โดย: neppen (neppen ) วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:12:34:18 น.  

 
Happy Ending จนได้นะคะ
อิอิ
^^


โดย: I am just fine^^ วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:12:58:47 น.  

 
โอ..เรื่องแบบนี้คิดว่าใครก็น่าจะเคยนะ ธรรมชาติมากๆ แต่ก็โชคดีที่มันจบแบบ Happy Ending ไม่งั้นละเหม็นแย่ โฮ่ะๆๆ


โดย: เนียนอ๋อง IP: 203.144.184.163 วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:13:22:16 น.  

 
ทูน่าไม่กล้าหัวเราะค่ะ แต่ทูน่าขำจริงๆ นะคะ


โดย: ทูน่าค่ะ วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:13:45:25 น.  

 
อ่านไปขำไปมีให้ลุ้นนะค่ะเนี่ย โชคดีว่าจบได้สวย ไม่มีสีละเลง

เราเคยเหมือนกันค่ะ ตอนขับรถเหมือนกันด้วย ทรมานค่ะ แต่เพราะว่ามันเป็นเหตุสุดวิสัย ดีน๊าเกิดต่างจังหวัดไม่ได้เกินใน กอทอมอ ไม่อย่างนั้นคงแย่อ่ะค่ะ


โดย: JewNid วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:14:33:41 น.  

 
นึกว่าจะต้องเป็นแบบ ไมใอทิชชูแล้ว ขอกางเกงในแทน

เราอ่ะไม่เคยปวดอึหรอก แค่ปวดฉี่รถติดอยู่แถวอุรุพงษ์ก็แทบกรี๊ดแล้ว

แต่ก็รอดมาโดยปริยายเช่นกัน

จะไม่ทำอย่างนี้อีก อิอิ


โดย: meena (Meena_March ) วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:15:49:50 น.  

 
เคยค่ะ




โดย: Malee30 วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:16:28:03 น.  

 
ขำมากค่ะ อ่านไปก็ลุ้นไป เฮ้ออาการนี้นะไม่อยากจะบอก แอนก็เคย....5555


โดย: แอน (thattron ) วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:23:28:49 น.  

 
อี๋!!! มิน่า เหม็งๆๆๆ อิอิ


จริงๆแล้ว ปกติเรื่องทำนองนี้ มันบรรยายยากออกนะ ไม่น่าเชื่อเอ๋คุงจะบรรยายได้ซะขนาดนั้นนนน 5555


โดย: ตุ๊กตาไขลาน วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:0:30:37 น.  

 
ดีนะที่ไม่ได้ขับรถเอง เค้าว่ากันว่ามันจะทรมาณมากกว่านี้อีกหลายเท่าตัวนักเวลาต้องเหยียบคันเร่ง

เคยกลั้นจนพอลงจากรถแทบเป็นลม เพราะลมมันดันย้อนขึ้นไป แถมพอวิ่งเข้าห้องน้ำได้มันหายไปไหนก็ไม่รู้ เหมือนมันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อนเลย


โดย: พี่ปีก (paper wing ) วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:0:52:48 น.  

 
ถูกข้าศึกโจมตีมันเป้นแบบนี้นี่เองวันนี้เพื่อนข้าพเจ้าก็เป็นอ่ะ กำลังจะไปทำงานแวะธนาคารแล้วเกิดปวดอึอย่างทรมานเลยต้องนั่งรถกลับมาบ้าน

...ส่วนเรื่องอึราด...รุ่นพี่ข้าพเจ้าเป็นแบบนั้นอยุ่2-3คน...ฟังแล้วก็...นะ ไม่อยากเชื่อ หมดสภาพจริงๆ


โดย: เจ้าหญิงวีนัส (ohvenus ) วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:2:24:12 น.  

 
ใช่ค่ะมันเป็นปัญหาเล็กที่ใหญ่มหาศาลจริงๆ โดยเฉพาะถ้าวิ่งไปหาห้องนำไม่ทัน...หรือไม่อยู่ในภาวะที่จะเข้าห้องนำได้ เช่น อยู่ในรถ

โชคดีจังนะคะที่ไปทัน...อิ อิ


โดย: the Vicky วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:2:55:04 น.  

 
โอ้วววว ... กำลังนึกบ่นในใจอยู่พอดี นึกว่าบล็อกนี้จะพูดสั้น ๆ ซะแล้วสิ ฮ่าๆๆๆๆๆ เกือบไป ๆๆๆ ^.^"

ไม่เคยปวดท้องตอนอยู่บนรถอะคะ เคยแต่ตอนยืนรอรถเมล์อยู่อ่า... แล้วก็รีบเดินไปเข้าห้างแถว ๆ นั้นเลยอ่ะ แหะๆ ^^"

แต่จะว่าไป ... คุณคูม่าอั้นไว้ได้นานจัง... แฮ่ ...


โดย: :D keigo :D IP: 202.12.118.36 วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:6:12:39 น.  

 
โดนสาวแช่งมาอ่ะดิ

=)


โดย: hunjang วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:8:18:48 น.  

 


เอาน่า คิดไรมาก มันผ่านไปแล้ว

ยินดีด้วยจ้า ที่ชนะเกมส์นี้อ่ะนะ


โดย: เลดี้อลิเซีย วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:9:28:56 น.  

 
ระหว่างทำลายประตูเมืองได้แล้ว เค้าเผาประตูเมืองให้ปวดแสบปวดร้อนมั่งป่าว ...

น่าจะจบแบบ Anticlimax หรือ Tragidy นิ


โดย: StrayBird วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:11:35:46 น.  

 


บรรยายได้เห็นภาพมากมายเลยค่ะ...อิอิ...มาอ่านตั้งแต่เมื่อวานแย้ววว แต่เมื่อวานเน็ทแย่มากเลยไม่ได้เม้นท์ไว้ วันนี้เลยมาขำอีกรอบ

ปล. ดีใจด้วยนะค่ะ ที่คุณ Qooma ชนะเกมส์โชว์มาได้...


โดย: เมื่อความรักเริ่มต้น วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:15:18:04 น.  

 
...

แวะมาเยี่ยมลูกพี่ใหญ่ของ "ไลอ้อน" ครับ

ผมก็เคยโดนประสบการณ์เฉียดตายแบบนี้เหมือนกัน
ไปวิ่งตอนเช้าๆน่ะครับ ลงรถมาปุ๊ปปวดทันที
แถมห้องน้ำยังอยู่ห่างจากจุดปวดเริ่มต้นเกือบกิโล

รอดมาได้เหมือนกัน



โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:15:42:33 น.  

 
อ่านไปลุ้นไป.....ตื่นเต้น ๆ ๆ ๆ
นึกว่าจะไม่รอดซะแล้ว
....น่าจะไปเล่นเกมส์อัจฉริยะข้ามคืนนะเนี่ย......คนอาร๊ายย อึดจริง ๆ


โดย: magicway วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:15:52:52 น.  

 
ดีนะคะที่พม่าใช้ท่อนซุง ถ้าใช้พลังน้ำนี่ตายแน่ๆ 555


โดย: kaka (kakaman ) วันที่: 20 ตุลาคม 2549 เวลา:20:53:43 น.  

 
เคยบนรถไฟฟ้าที่ญี่ปุ่นนี่แหละ โหย...กำลังรีบไปทำงานด้วย รถไฟด่วนแบบไม่ค่อยจอดด้วย แต่มันมะหวาย เลยลงไปปลดระเบิดออกแทบไม่ทัน....

เข้าใจความรู้สึก


โดย: peeko วันที่: 21 ตุลาคม 2549 เวลา:11:03:57 น.  

 
ตอนนั้นก็เคยโดนพลังน้ำ อยู่บนแท๊กซี่ด้วย
แล้วแท๊กซี่ก็ดันปล่อยลงอีก บอกว่าต้องไปเติมแก๊สอีกทาง
แต่ยังดีที่บอกทางไว้ให้ว่าไปขอเข้าที่หอพักแถวนั้นเอา
วันนั้นเข้าออกห้องน้ำเป็นว่าเล่นเลย


โดย: KjkGs IP: 58.136.61.222 วันที่: 21 ตุลาคม 2549 เวลา:23:12:17 น.  

 
ฮ่าๆๆๆ เข้าใจความรู้สึกนี้ดีคับ อิอิอิ แวะมาเยี่ยมเด้อ สบายดีบ๊ออออออ


โดย: หนูแจม (littlephantom ) วันที่: 22 ตุลาคม 2549 เวลา:1:25:03 น.  

 
Oh...ยังมิเคยมีประสบการณ์เยี่ยงนั้นเลย โชคดีจริงๆ


โดย: รักบังใบ วันที่: 22 ตุลาคม 2549 เวลา:15:59:23 น.  

 
ห้ามอึก่อนแล้วกัน อย่าปล่อยลมบนรถละ เดี๊ยคนแถวนั้นสลบคารถ จะลำบายนะ


โดย: erina วันที่: 23 ตุลาคม 2549 เวลา:13:20:47 น.  

 
หวัดดีค่ะ เข้ามาทีไร ขำก๊ากกกทุกทีเลยค่ะ..



โดย: แอน (thattron ) วันที่: 23 ตุลาคม 2549 เวลา:18:53:21 น.  

 
ไม่มีอะไร ทุกข์ กว่านี้แล้วค่ะ


โดย: varissaporn327 วันที่: 24 ตุลาคม 2549 เวลา:12:53:25 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิกช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Qooma
Location :
กรุงเทพ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




พรุ่งนี้.. ต้องทำอย่างไร
[Add Qooma's blog to your web]