BlogGang.com : : Qooma : ซิโดเดอร์มา ซิกเมนโทซัม

ซิโดเดอร์มา ซิกเมนโทซัม

หวัดดีงามๆครับ พ่อแม่พี่น้อง

วันนี้กระผมกลับมานั้น มิได้มาหาเสียงแต่ประการใด

แต่เห็นว่าสมควรแก่เวลาที่จะอัพบล๊องแล้ว

เพราะดองไว้นานเหรอเกินครับ พ่อแม่พี่น้อง

แต่พอเปิดมาปุ๊บ กระผมสาบานได้เลยครับพ่อแม่พี่น้อง

ว่ากระผมนั้น...

...

..

.

ลืมวิธีทำบล็อค และคำสั่งต่างๆไปแล้ว T^T

เศร้าใจยิ่งนัก

งั้นช่วงนี้ คงจะต้อง พิมกันตรงๆอ่านไปก่อนนะ

ไว้ความจำกลับมา จะมีบล็องแบบสวยงามให้อ่านกัน ก๊ากกกกกกกก

ที่หายไปนานก็ไม่ใช่อะไรอ่ะครับ

เพียงแต่ว่า มันรู้สึกเบื่อๆ แล้วก็พอตั้งใจว่าจะอัพ

อารมณ์มันก็หมดไปซะงั้น เฮ้ออออ ต้องหาคนมาปลุกมารมณ์ซินะ

หลายคนอาจจะเห็นหัวข้อที่ตั้งแล้วอาจจะ งงๆ เฮ้ย! มันเกี่ยวอะไรกับหัวข้อว้า....

อ่อ จะเล่าให้ฟังครับ

เมื่อคืนวันอาทิตย์ที่ผ่านมา ซึ่งไม่รู้จะไปไหนดี ก็แว่ปเข้าโรงแรม เอ้ย!

โรงหนังเหมือนเคย ผมเลือกไปที่สกาล่าครับ

กะไปดูหนังเรื่อง อินวิชั่น ซักกาหน่อย

พอซื้อตั๋วเสร็จก็หยิบ ใบปิดหนังที่วางไว้แถวนั้น มาซักหน่อย

เพราะว่า ดูแล้วต้องนั่งรออีกราวครึ่งชั่วโมงน่ะ

แล้วที่นั่งรอก็ไม่มีวี่แววของคนอื่นเค้าจะมาดูหนังกันเลย

ฝนก็ตกด้วย

บอกตรงๆ บรรยากาศ โค ตะ ระ เหงาเลยว่ะเอ็ง

เลยหยิบน้ำขึ้นมาเปิดกระดก หยิบขนมขึ้นมาแกะกิน

แล้วก็หยิบใบปิดหนังที่หยิบมาขึ้นมาอ่าน

ใบปิดหนังเรื่องนี้ชื่อว่า

Midnight Sun

รูปหน้าใบปิดก็มีรูป หน้าผู้หญิงใส่หูฟังเพลง แล้ว ฉากหลังก็เป็นดอกทานตะวัน

เรื่อง ย่อก็ประมาณว่า ฝ่ายหญิงซึ่งเป็นนางเอกเนี่ย เป็นนักดนตรีเปิดหมวก

จะมาดีดกีตาร์หาเงินตามท้องถนนในเวลา หลังพระอาทิตย์ตกไปแล้ว

เพราะว่าเธอเป็นโรคชนิคหนึ่ง ซึ่งทำให้ร่างกายของเธอโดนแสงอาทิตย์ไม่ได้

เธอจึงออกจากบ้านได้เฉพาะตอนกลางคืนเท่านั้น

อาการของโรคนี้ไม่เพียงแต่จะส่งผลถึงร่างกายเธอ

แต่มันยังทำให้หญิงสาวเกิดอาหารเหงาจับใจ

ราวกับว่า

ตัวเอง อยู่ลำพัง บนโลกในโลกที่แสนอ้างว้างใบนี้

จนกระทั่งได้มาเจอกับพระเอก ซึ่งทำให้เธอได้รู้จักความรักครั้งแรก

และโลกทั้งโลกก็เปลี่ยนไป

ชายผู้นี้ จึงเปรียบเสมือน เป็นดวงอาทิตย์ในยามค่ำคืนของเธอนั่นเอง

แต่.. เค้าผู้หญิงเอง ก็ไม่สามารถทราบได้เลยว่า จะอยู่กับความสุขนี้ได้อีกนานเท่าไร..

ไอ้โรคที่ว่าเนี่ยมันก็คือ ซิโดเดอร์มา ซิกเมนโทซัม

เป็นโรคผิดปกติทางผิวหนัง ที่จะต่อต้านรังสียูวีจากแสง อาทิตย์อย่างรุนแรง

โรคนี้จะเกิดจากความผิดปกติทาง พันธูกรรมนั่นเอง

เมื่ออ่านจบแล้ว ก็รู้สึก โคตรเหงายิ่งกว่าเดิม อิอิ

ไว้อาทิตย์นี้แว่ปไปดูเรื่องนี้ดีก่า

Create Date : 29 สิงหาคม 2550

Last Update : 29 สิงหาคม 2550 21:07:16 น.

31 comments

Counter : 873 Pageviews.

เธอจึงออกจากบ้านได้เฉพาะตอนกลางวันเท่านั้น
^
^
พิมพ์ผิดป่าว "กลางคืน"มั้ง

อือ หนังน่าสนเนอะ

โดย: p_tham

วันที่: 29 สิงหาคม 2550 เวลา:20:32:31 น.

เพล้งงงงง หน้าแตกเลย

สงสัยล้างไปนานจริงๆด้วย
- -"

โดย: Qooma

วันที่: 29 สิงหาคม 2550 เวลา:21:03:43 น.

555 จริงด้วยสิเนอะ ใกล้จะแก่แล้ว ปีนี้ก้อเลขสองแล้วสิเนี่ย แง้วววววว

แล้วมาเยี่ยมบ่อยๆน้า

โดย: ใครก้อม่ายรุ (littlephantom

) วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:0:13:17 น.

อ้าว
เล่าแค่นี้
จบดื้อๆ
กะลังอ่านเพลินๆ
ไปดูมาแล้วกลับมาเล่าด้วยนะ
นี่คือคำสั่ง

โดย: I am just fine^^

วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:0:55:04 น.

ที่หายไปนานก็ไม่ใช่อะไรอ่ะครับ

เพียงแต่ว่า มันรู้สึกเบื่อๆ แล้วก็พอตั้งใจว่าจะอัพ

อารมณ์มันก็หมดไปซะงั้น
^
^
^
มีอาการแบบนี้บ่อยๆเหมือนกัน ฮิฮิ

หนังที่ว่ามาน่าดูมากๆเลย
เป็นอะไรคะ ฝรั่งหรือญี่ปุ่น

โดย: คนแรกของหัวใจ คนสุดท้ายของเรา.

วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:1:51:03 น.

แค่่อ่านก็แอบเศร้าแล้ว
ว่า
หนังเรื่องนี้ ผกก ต้องเก่งมาก
ที่จะหาทางออกให้หนัง -*-

ไม่ได้ไปดูหนังที่สกาล่านานมากแล้ว
คิดถึงจัง

***

ปล รายการพาชิม บน sukiflix เราคือคนแก่กว่าและหมวยกว่านั่นเอง
คนที่พูดน้อยๆอ่ะค่ะ

โดย: vodca ไม่ลํอกอิน (vodca

) วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:6:30:49 น.

อะน้า ว่าแต่ยังไม่ได้แอดเมลเราไว้เลยนินา อย่าลืมแอดเด้อ เดี๋ยวมาเบิร์ธเดย์พร้อมกัน ฮ่าๆๆๆๆๆ

แอบเล่นในเวลาเรียน ไปก่อนจ้า

ไนซ์เดย์

โดย: เหอๆๆๆ (littlephantom

) วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:10:37:51 น.

ว่าทำไมอารมณ์เสีย
คูมะคุงอัพบล็อกนี่เอง

อ่ะล้อเล่งงงงงงง

เพิ่งดูเรื่องนี้มาเหมือนกัน
ถึงแม้ว่าดูเหมือนหนังจะพยายามอยากให้เป็นดราม่าไปหน่อย
ก็โอเคนะ ชอบ
เพลงเพราะ นางเอกน่ารัก

โดย: hunjang

วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:10:37:59 น.

อืมมม...เป็นเหมือนกันเลยอ่ะ ไม่มีอารมณ์อัพบล็อกเนี่ย เหอ ๆ

ช่วยปลุกอารมณ์เอาป่าวคุณคุมะ อิอิ

ฟังเรื่องย่อแล้วน่าไปดูเนอะ ... ดูตามประสาคนเหงา ๆ โฮ ๆๆๆๆๆๆ ... ไปดูด้วยกันป่าว จะได้เหงากำลังสอง คิก ๆๆๆๆ :P

โดย: :D keigo :D (ขี้เกียจล็อกอินอะ) IP: 203.151.17.97 วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:11:30:50 น.

คูมะ ... โผล่มาได้แล้วเหรอ 55555 สงสัยต้องหาคนมาบิ้วอารมณ์ซะละมั๊ง

โดย: หนูชล

วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:13:56:49 น.

เอาแตรวงมารับคนอัพบลอคหน่อยดีมั้ง

รูปไม่มีประกอบเลย สงสัยจะลืมวิธีจริงๆง่ะ

ชื่อโรคที่ว่าอ่านยากจริงๆ อ่านตอนแรกเป็นซิกโมเมนตั้ม 555

โดย: เนียนอ๋อง

วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:18:28:22 น.

ยินดีต้อนรับการกลับมาอัพบล๊อคค่ะ

ท่าทางจะเหงาเอามากๆ จิงๆ ด้วย ...หุๆ

ชื่อโรคอ่ะ น่าจะหมายถึง Xeroderma pigmentosum (ซีโรเดอร์มา พิกเมนโตซุม) ใช่ไหมคะ เข้าปดูคร่าวๆ ใน wikipedia ได้ค่ะ //en.wikipedia.org/wiki/Xeroderma_pigmentosum

ขอให้หายเหงาไวๆ นะ

โดย: LeaDGlasS

วันที่: 30 สิงหาคม 2550 เวลา:21:59:00 น.

เย้คุณหมีมาอัพบล็อกแล้ว

คิดถึงเช่นกันค่ะคุณหมี

โดย: Arabianangel

วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:13:00:21 น.

...

เดียวดายอย่างโรแมนติกเลยนะครับ คูมะซัง

Alone in the rain ซะด้วย

โดย: The Legendary Midfielder

วันที่: 31 สิงหาคม 2550 เวลา:14:49:13 น.

เป็นโรคที่น่าสงสารนิ
เรื่องอัพบล็อกนี่
บางทีก็เป็นถ้าไม่มีรมณ์เขียน
เขียนยังไงก็ไม่รู้สึกสนุก

ปล..อยากอ่านเรียงความวันแม่ที่ได้รางวัลจัง..

โดย: prncess

วันที่: 1 กันยายน 2550 เวลา:12:53:04 น.

ว่าง ๆ ก็มา up blog ให้ด้วยสิค๊า..

โดย: magicway

วันที่: 2 กันยายน 2550 เวลา:15:07:13 น.

แวะมาทักทายกันค๊า!!จุ๊บๆๆๆๆๆ

โดย: rosy (Rati_rosy

) วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:13:17:09 น.

แค่อ่านเรื่องราวก็เหงาแล้วอ่ะคะ ถ้าได้ดูคงพกพาความเหงาออกจากโรงหนังแน่นอนเลยล่ะ

โดย: JewNid

วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:15:52:17 น.

สวัสดีครับคุณ Qooma หายไปนานจิงๆด้วย เกือบจะลืมกันไปแล้ว อิอิ

เห็นโฆษณาหนังเรื่องนี้เหมือนกัน แต่ไม่กล้าดู เพราะน่าจะเศร้ามาก
เรามันขี้แงอยู่ด้วย

หวังว่าคงสบายดีนะ แล้วแวะมาอัพบล้อกบ่อยๆล่ะ จะได้มาเยี่ยมอีก

โดย: Too Optimistic

วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:18:45:45 น.

หายไปนาน(กว่า)เหมือนกันค่ะ

กลับมาแล้วเลยแวะมาเยี่ยม

อยากดูจังเลยค่ะ มันจะจบเศร้าๆหรือเปล่าเนี่ย

ช่วงหลังๆไม่ชอบดูหนังเศร้าเท่าไหร่ค่ะ ไม่เหมือนสมัยเด็กๆ สงสัยพอแก่แล้วอยากอยู่แต่โลกของความบันเทิง ฮ่าๆ

คิดถึงจังค่ะ แล้วจะแวะมาเยี่ยมอีกเน้อ

ปล.เพิ่งอัพบล๊อกร้างๆของตัวเองเหมือนกันค่ะ ลืมโค๊ดและวิธีใช้ไปหมดแย้ววว

โดย: @opal@

วันที่: 3 กันยายน 2550 เวลา:22:52:17 น.

คุณ Qooma กลับมาก้อยังฮาเหมือนเดิมนะคะ

โดย: ทูน่าค่ะ

วันที่: 4 กันยายน 2550 เวลา:10:01:42 น.

ขอบคุงคร้าบบบที่แวะไปเยี่ยมกัน...สงสัยต้องขอเปงเพื่อนด้วยแย้ว!!

โดย: rosy (Rati_rosy

) วันที่: 5 กันยายน 2550 เวลา:13:11:27 น.

วันหลังก็เปลี่ยนไปดูหนังตลกบ้างสิ ระวังน๊า เดี๋ยวจะเหงาเข้ากระดูก แล้วจะรักษาไม่หายนะ

โดย: ตุ๊กตาไขลาน

วันที่: 7 กันยายน 2550 เวลา:16:38:04 น.

สวัสดีคุณเอ๋คุง ..

# นางเอกเป็นโรคชื่อยาวๆนั่นแน่เหรอ ไม่ได้เป็นแวมไพร์เน้อ..ถึงออกจากบ้านได้เฉพาะกลางคืน อิอิ

# ไปดูหนังฤดูฝนก็แบบนี้ ทีหลังรอจนฤดูร้อนก่อน แล้วค่อยไปดู แบบเราอ่ะ ไม่เคยเหงาเลย ฮ่าๆๆ

พอแร่ะ แซวมากไปเดี๋ยวโดนแบน มีความสุขกับวันเสาร์นะจ๊ะ

โดย: รักบังใบ

วันที่: 8 กันยายน 2550 เวลา:6:57:17 น.

แวะมาเดินเล่นอีกซักรอบ เหอๆ

โดย: :D keigo :D

วันที่: 10 กันยายน 2550 เวลา:10:59:28 น.

แค่ได้ยินเรื่องเล่าย่อๆ ก็ซึมอินซะแล้วนะเนี่ย

ไว้ไปหาดูบ้าง

ผมไม่ได้มีปัญหากับการแพ้แสง แต่ผมชอบกลางคืนมากๆ เลยเหมือนกันนะ

โดย: อะไรดี

วันที่: 11 กันยายน 2550 เวลา:15:05:19 น.

หายไปนาน กลับมาแย้วมืนไปเลยหรือจ๊ะ เรียกสติกลับคืนมาได้แล้ว โอม...เพี๊ยงงงง

โดย: erina

วันที่: 16 กันยายน 2550 เวลา:20:26:19 น.

คูม่า มาอัพบล็อกอีกรอบได้แล้ว

โดย: หนูชล

วันที่: 18 กันยายน 2550 เวลา:17:41:27 น.

.. แล้วเมื่อไหร่ความจำจะกลับมาละท่าน

รอบนี้หายไป.. ความจำจะหายไปอีกไหมหนอ

แต่ไม่เป็นไร เราเองก็พอกัน 555

แต่ยังไงเราก็ยังไม่ลืมบล็อกนี้ จริงๆนะ

... ข้าพเจ้าขนาดไม่ได้ดู ไม่ได้อ่านอะไร

ก็เหงาเป็นปกติอยู่ดี - -"

. . .

โดย: Dying To Be Alive

วันที่: 19 กันยายน 2550 เวลา:12:04:29 น.

มาปลุกอารมณ์ คิคิ

โดย: Michiyo

วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:10:26:55 น.

คุณหมีใจร้าย

ไม่ยอมมาอัพบล็อก

โดย: Arabianangel

วันที่: 20 กันยายน 2550 เวลา:22:19:51 น.