|
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 |
7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 |
14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 |
21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 |
28 | 29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
อาลัย.. ครูจูหลิง
ครูจุ้ย หรือ "จูหลิง ปงกันมูล" .. เดินทางจากบ้านเกิดที่จังหวัดเชียงราย ไปทำหน้าที่แม่พิมพ์ของชาติให้กับเด็ก ๆ ที่โรงเรียนบ้านกูจิงลือปะ อำเภอระแงะ จังหวัดนราธิวาส
ด้วยความที่บริเวณนั้นเป็นพื้นที่เสี่ยง แต่ครูจุ้ยก็บอกพ่อแม่ว่า ไม่ต้องเป็นห่วง ยังคงทำหน้าที่ สอนหนังสือต่อไป ใครจะรู้เล่าว่า จะเกิดเหตุการณ์อย่างเช่นในวันที่ 19 พฤษภาคม 2549
ครูจูหลิง และเพื่อนครู ถูกชาวบ้าน ซึ่งส่วนใหญ่เป็นผู้หญิง บุกเข้าไปจับตัวขณะที่กำลังสอนหนังสือ เพื่อที่จะใช้เป็นตัวประกันแลกกับการปล่อยตัวผู้ต้องสงสัยในคดีทำร้ายเจ้าหน้าที่ทหารหน่วยนาวิกโยธิน
ในระหว่างการเจรจานั้น เหตุการณ์ไม่คาดฝันก็เกิดขึ้น.. ครูจูหลิงถูกทำร้าย ได้รับบาดเจ็บสาหัส จนต้องเข้ารับการรักษาที่โรงพยาบาลสงขลานครินทร์
ในตอนนั้น.. ด้วยความรู้สึกห่วงใยครูจุ้ย (และโกรธแค้นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมาก) เมื่อวันที่ 24 พฤษภาคม 2549 ผมจึงเข้าไป post ข้อความไว้ที่ webboard ของโรงพยาบาล ดังนี้
"...ขอบอกว่ามีหลายความรู้สึกเกิดขึ้นกับผมมาก เมื่อได้รับรู้ข่าวนี้ แรกสุดนั้นผมตกใจมาก ที่เกิดเรื่องแบบนี้กับแม่พิมพ์ของชาติ ต่อมาผมโกรธแค้นชาวบ้าน ที่ทั้งรู้เห็น เป็นใจ และลงมือกระทำการเยี่ยงนั่น
แต่ว่า ต่อมาเมื่อทราบว่าทางฝ่ายญาติของครู ขออโหสิกรรม และ แผ่เมตตาให้ ผมรู้สึกว่า นี่แหละคือ วิถีทางของมนุษย์ที่แท้ มนุษย์ที่มีใจสูง อโหสิกรรมให้กับผู้กระทำผิด ผมถึงกับน้ำตาซึม
ไม่รู้ว่าพวกเดรัจฉานเหล่านั้นจะสำนึกบ้างหรือไม่ ว่าพวกเขาไม่มีคุณค่าเพียงพอจะเป็นมนุษย์ได้เลย บางทีคำว่าเดรัจฉานสำหรับพวกเขาแล้วอาจจะสูงไปด้วยซ้ำ เดรัจฉานที่ทำร้ายผู้ที่ไปทำประโยชน์ให้กับพวกเขา
ผมไม่ได้คิดถึงประเด็นศาสนาเลย เพราะเชื่อว่า พวกเขาไม่ได้เข้าถึงแม้แต่เปลือกของศาสนาอันประเสริฐไหนเลยด้วย
ไม่มีศาสนาสำคัญของโลกศาสนาไหนหรอกที่จะทำให้สิ่งมีชีวิตจิตใจต่ำ ขอประนามโมฆะบุรุษและโมฆะสตรีเหล่านั้น ทีทำให้ศาสนาอันประเสริฐที่พวกมันอ้างต้องมัวหมอง
ดังนั้น เชื่อแน่ว่า เหล่าผู้ที่จิตใจต่ำกว่าเดรัจฉานเหล่านั้น จะไม่เป็นที่ยอมรับของสถานที่ใด จะเป็นสิ่งอัปมงคลของชุมชน จิตใจจะไม่มีวันเข้าสู่สุขติ ไม่เป็นที่ต้อนรับของสวรรค์ชั้นใด และแม้แต่นรกก็อาจจะไม่ต้อนรับด้วย
เพราะ แม้เพียงเงาของพวกเขา แม้เพียงลมหายใจของพวกเขา ก็จะทำให้สถานที่เหล่านั้นต้องแปดเปื้อนมัวหมองลงไปทันที
ระลึกได้ดังนี้ ผมจึงขอแผ่เมตตาให้เหล่าผู้ที่จิตใจต่ำกว่าเดรัจฉานเหล่านั้นด้วย ขอให้มีวาสนาพอที่จะระลึกได้ว่า พวกเขาเหล่านั้นได้ทำผิดบาปอะไรบ้าง เพราะแค่เพียงเท่านั้น พวกเขาถึงจะพอที่จะละอายและเกรงกลัวต่อบาปได้บ้าง
จะได้มีค่าขึ้นมาบ้าง จะได้มีค่าทัดเทียมกับเศษไคลที่ฝ่ามือฝ่าเท้า และหยาดเหงื่อของผู้ที่ทำประโยชน์ให้กับสังคมบ้าง
สุดท้ายนี้ขอส่งแรงใจ เป็นกำลังใจให้กับครอบครัวของครูจูหลิง อยากให้รู้ว่าเราทุกคนที่ได้รับทราบเรื่องเหล่านี้ ภูมิใจและชื่นชมความเสียสละของครูจูหลิงอย่างมาก และเสียใจกับเรื่องที่เกิดขึ้นอย่างสุดซึ้ง.."
เพลงที่ท่านกำลังฟังอยู่นี้ ก็นำมาจาก webboard นี้ด้วยเช่นกัน
ด้วยว่าการบาดเจ็บนั้นสาหัสเหลือเกิน ครูจูหลิงทนทุกข์ทรมานอยู่ในหอผู้ป่วยอยู่นานเกือบ 8 เดือน เมื่อวานนี้ 8 มกราคม 2550 ครูจูหลิงได้จากไปอย่างสงบ ท่ามกลางความอาลัยของครอบครัว และ ผู้ที่ได้รับทราบเรื่องราว
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ได้สอน หรือให้ข้อคิดอะไร กับพวกเรา หรือ พวกเขา บ้างหรือเปล่านะ
นางคำมี ปงกันมูล มารดาของ ครูจูหลิง ให้สัมภาษณ์ลงในข่าวผู้จัดการ ว่า
สิ่งที่อยากขอหลังจากนี้คืออยากเห็นเหตุความไม่สงบใน 3 จังหวัดชายแดนภาคใต้สงบโดยเร็วและไม่ต้องการให้ใครเสียชีวิตอีก โดยอยากฝากไปถึงผู้ที่ก่อเหตุขอให้หยุดทำร้ายผู้บริสุทธิ์ที่ผ่านมาตนทั้งสองขออโหสิให้เพราะไม่ต้องการจองเวรกับใครและต้องการให้ลูกสาวจากไปอย่างสงบที่สุด
ปัญหาในความขัดแย้งที่เกิดขึ้นในภาคใต้ค่อย ๆ สะสมมากว่า 200 ปีแล้ว ตั้งแต่ก่อนสมัยต้นรัตนโกสินทร์เสียอีก ทั้งนี้เพราะจองเวรและแก้แค้นกันมาเรื่อย ๆ
ครอบครัวของครูจูหลิงได้ชึ้แล้วว่า เวรย่อมระงับด้วยการไม่จองเวร เพราะฉะนั้นในวันนี้จึงขอสงบนิ่ง ละทิ้งความโกรธแค้นทั้งปวง แผ่เมตตาให้กับทุกชีวิตที่ต้องทนทุกข์ทรมาน จากการเบียดเบียน .. จองเวรซึ่งกันและกัน ขอให้พวกเขาระลึกได้เถิดว่า การอโหสิกรรมให้กันเท่านั้น จึงจะทำให้พวกเราอยู่ร่วมกันอย่างเป็นสุขได้
สุดท้ายนี้ ขอส่งกำลังใจให้กับเจ้าหน้าที่ทุกคน ไม่ว่า ทหาร ตำรวจ แพทย์ พยาบาล โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ครู ที่กำลังปฏิบัติหน้าที่อยู่ในสามจังหวัดชายแดนภาคใต้ด้วย
หลับให้สบายเถอะนะครับ ครูจูหลิง
Create Date : 09 มกราคม 2550 |
|
22 comments |
Last Update : 9 มกราคม 2550 9:16:33 น. |
Counter : 2072 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: cascade 9 มกราคม 2550 9:57:58 น. |
|
|
|
| |
โดย: POL_US IP: 74.136.206.163 9 มกราคม 2550 11:36:27 น. |
|
|
|
| |
โดย: Cymry 9 มกราคม 2550 15:56:22 น. |
|
|
|
| |
โดย: เขาพนม 9 มกราคม 2550 19:18:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: keyzer 9 มกราคม 2550 20:01:29 น. |
|
|
|
| |
โดย: P Q BOY 10 มกราคม 2550 12:23:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: rebel 10 มกราคม 2550 22:01:15 น. |
|
|
|
| |
โดย: rebel 10 มกราคม 2550 22:33:12 น. |
|
|
|
|
|
|
|
ครูไปสบายแล้วค่ะ
เหลือแต่เราๆ ต้องดิ้นกันต่อไป