Can't get Enough of Japan # Nikko
13 oct 2012แต่งตัวออกจากที่พักแปดโมงเช้าข้าวปลาก็ไม่ได้กิน เพราะโรงแรมไม่ include มื้อเช้าให้ เดินไปสถานีรถไฟวันนี้เราจะไป Nikko เมืองป่าเขาลำเนาไพรทางตอนเหนือของโตเกียว สถานี Jr ueno เต็มไปด้วยผู้คน รีบไปจองรถไฟ Shinkansen Yamabiko 127 เพื่อไปลง Utsunomiya และต้องไปเปลี่ยนขบวนเป็นรถไฟท้องถิ่นจาก Jr Utsunomiya นั่ง JR NikkoShinkansen จ๋า I Love Uดูรางรถไฟเค้าซะก่อน เห็นหน้าตาแบบนี้ เวลา shinkansen มาเร็วๆ เสียดสีซะจนสั่นสะเทือนไม่ธรรมดาเลยจริงๆ ประมาณ 1 ชั่วโมงก็มาถึง สถานี Utsunomiya เดินตามมาเลยค่ะนั่งรอที่นี่ก่อนก็ได้ค่ะ ยังไม่ถึงเวลาหิวแล้วไปหาซื้อขนมก่อนนะนี่แหละ ขบวนนี้ที่เราจะนั่งไป Nikko เป็นรถไฟสายท้องถิ่น ลิงเป็นสัญลักษณ์ของเมืองนิกโก้ โดยเฉพาะที่ Toshogu Shrine ซึ่งได้เป็นมรดกโลกด้วยนั้น จะพบภาพแกะสลักลิง 3 ตัวนี้อยู่บนประตู ใครมาก็ไม่พลาดที่จะถ่ายรูปลิงน้อยนี้กลับไปเป็นที่ระลึกด้วย การทำท่าทาง 3 อย่างของลิงน้อยนี้ จริงๆแล้วเป็นปริศนาธรรมนะคะ คืองี้ค่ะ..การที่เอามือปิดตา หมายถึง ไม่ให้มองสิ่งชั่วร้าย, การที่เอามือปิดปาก หมายถึง ไม่ให้พูดสิ่งชั่วร้าย และการที่เอามือปิดหู คือ ไม่ให้รับฟังสิ่งชั่วร้ายนั่นเองค่ะอ้าว ยังไม่เลิกตื่นเต้นกับรถไฟ ยิ่งขบวนนี้ดูย้อนยุคเหมาะกับเมืองมรดกโลก เก่าแต่ร่วมสมัยนะคะได้เวลาแล้ว ประจำที่ค่ะ คุณยายอายุมากแล้วแต่ยังแข็งแรงมาก ที่ญี่ป่นจะพบผู้สูงอายุท่องเที่ยวเยอะมาก ยังดูดี แข็งแรงและเป็นผู่้สูงอายุที่มีความรู้ สะท้อนให้เห็นว่า คุณภาพชีวิตของคนญี่ปุ่นน่าอิจฉามากๆ คนนี้ก็สูงอายุ สูงกว่าอีก 2 คนที่มาด้วย เอิ้กๆ สองข้างทางมีทุ่งหญ้า หมู่บ้านแบบชนบท สวยงามสงบดูคล้ายๆต่างจังหวัดที่บ้านเราประมาณ 1 ชั่วโมงเรามาลงที่สถานี Nikko มาถึงรีบปรี่เข้าไปถามเจ้าหน้าที่ ว่ามี pass อะไรช่วยประหยัดค่าใช้จ่ายในการท่องเที่ยวที่ Nikko บ้างไหมแบบรวมค่ารถและค่าเข้าชมด้วยน่ะมีไหมคะ ได้รับคำตอบมาว่า ถ้าเป็นแบบ 1 วันจะไม่คุ้ม ส่วนใหญ่แล้วแบบ 2 วัน 1 คืนจะดีกว่า เอ...หรือว่า เราฟังไม่รู้เรื่อง เดินออกมาหน้าสถานี หันกลับไปมอง สถานีรถไฟอะไรจะมีเอกลักษณ์ขนาดนี้ ปลื้มที่สุด ว่าบ้านเราเก๋แล้วนะ เจอที่นี่หัวหิน กันตรัง จืดไปเลยดูบ้านเมืองเค้าสิท่านผู้ชม อะไรจะสวยงามสะอาดเป็นระบบขนาดนี้ ฝุ่นนี่ไม่ต้องพูดถึงเลย ไม่เคยเห็น บนรถไฟเอามือเท้าที่ขอบหน้าต่างนี่สะอาดกว่าโต๊ะทำงานเราซะอีก แฮร่...อายเค้าไม่ล่ะนั่น ไขก็อกก็ยังดื่มได้พอออกมาจากสถานีรถไฟ ให้เลี้ยวขวาเดินขึ้นเนินไปเรื่อยๆประมาณสัก 800 เมตรจะถึง Bus station ระหว่างทางเดินเล่นไปเพลินๆ ไม่เหน็ดไม่เหนื่อยเลยจริงๆ อากาศก็เย็นสดชื่นสุดๆ เดินมาจนถึงจุดนี้จะมีป้ายบอกชื่อสถานที่ไว้ให้รอขึ้น จะแบ่งออกเป็น 2 เส้นทางเราจะไปทะเลสาป น้ำตก ส่วนอีกเส้นจะไป Edo wonderland ซึ่งต้องเสียค่าเข้าชม ข้างในจะมีนินจา แต่ว่าถ้าไปที่ wonderland ที่เดียว อันอื่นต้องพับโครงการเวลาไม่พอแน่ๆ ต้องมา 2 วัน 1 คืนโหย..ไรเนี่ย ป้ายรถเมล์ไรจะสะอาดขนาดนี้ คิดถึงบ้านเราแล้วเพลีย จี๊ดในหัวใจขึ้นไปเลยค่ะ เราจะไปลงที่ป้ายแรก คือ Shikyo จะไปเที่ยวสะพานแดงและเดินเที่ยวศาลเจ้า แป่ว...นั่งเพลินเลยไปหนึ่งป้าย เย้ๆ ไม่หลงก็ไม่เก่ง เดินกลับมาก็ได้ เดินให้สนุกออกกำลังกายจะได้ผอมๆ ไปเที่ยวทีไรเดินไม่ต่ำกว่า 20 กิโลเมตร วันละ 5 โลนี่ ส บ ม ย ห มีกิจกรรมแบบนี้ให้ทำ ถ่ายรูปกันไป สนุกดีออก ถ้าไม่หลง ไม่เลย ก็ไม่ได้อรรถรสเดินมาจนถึง Shinkyo sacred bridge เล่นซะเหงื่อซึมเลย 555 อีโธ่...นึกว่าเก่ง แก่แล้วนะเราน่ะ ลาดยางมะตอยเพิ่มก็ได้ กลบหลุมอุกกาบาต และความมันบนใบหน้าแล้วมาถ่ายรูปกับสะพานแดงและสายน้ำต่อต้องครบสามคนถึงจะไปที่อื่นต่อได้ มีทางเดินเข้าไปหลังสะพานแต่ดูแล้วน่าจะต้องเสียเงิน อ่านไม่ออกหรอกนะ มีกล่องรับบริจาคอยู่ด้วย จะเข้าไปดีไหมนะดูเหมือนไม่ค่อยมีอะไรเลย ไม่มีใครเดินเข้าไปด้วยยังไม่เลิกส่อง เฮ้อ...จะสวยขึ้นมั๊ยน้า เริ่มหิว หน้าเริ่มงอแว้ว คุณเธอสองคนยังไม่หิวเหรอ ให้ตายสิ แล้วคนที่หิวคนแรกมักจะเป็นเราทุกที อ้วนก็อ้วนกว่าใคร แล้วยังจะหิวก่อนใครอีก เซ็ง!!แล้วจะกินร้านไหนดีร้านนี้ไหมล่ะ พวกแกจะกินอะไร ฉันหิวมั่กๆเลยนะ ร้านนี้ละกันดูไม่หรูมากนัก ราคาน่าจะพอคบได้จานนี้ไม่อร่อยเลยค่ะ เย็นและจืดเหมือนกันหนังยางเป็นมื้อที่ไม่ค่อยประทับใจ เพราะไม่อร่อย อิ่มแล้วเดินออกมาเพื่อจะรอรถบัส รอนานมากไม่มาสักที ถ่ายรูปรอต่อไปเจ้าอ้อบอกว่า งั้นเดินกลับไปตอนที่เราลงดีกว่าเอ้า...พวกแกเดินฉันก็ต้องเดิน ไปด้วยกันมาด้วยกันเลือดสุพรรณเอ๋ยเดินมาจนถึงป้าย ก็มานั่งรอต่อ หมดสภาพก็คราวนี้แหละฉัน จะทำไรคิดถึงฉันมั่งนะ เป็นคุณหนูจะมานั่งแบบนี้ได้ไง นั่งรอได้ไม่นานจู่ๆก็มีราชรถมาเกย ถามว่าจะไปเที่ยวใช่ไหม คิดราคาไม่แพงจะไปไหนคิดราคาเท่ารถบัสแต่คุณไม่ต้องรอนะเอิ่มคิดในใจ จะโดนหลอกไหมว่ะเนี่ยเรา ส่วนเจ้าอ้อ รีบถามราคาได้รับคำตอบประมาณ 800 บาทต่อคนบ้านเราอะเพ่ สีหน้าเจ้าอ้อเครียดใหญ่เลยง่ะ แต่อิฉันขึ้นไปนั่งบนรถแล้ว อ้อหันมองหาเราไม่เห็น อ้าว...พี่พัตว่าไงพี่ไปเลยเหรอพี่ เออ...จะช้าทำไมเนี่ย ประมาณ 800 บาทนี่เทวดามาโปรดแล้วนะเว้ย ค่ารถบัสตะกี้มาแค่ 2 ป้ายเสียไปจะ 200 บาทอยู่แล้ว แกจะรอให้เค้าเปลี่ยนใจเร๊อะ แถมนั่งพรีอุสไฮโซบอกให้จอดตรงไหนก็ได้ พอขึ้นรถได้รีบคุยกันเรื่องเส้นทางว่าเราจะไปลงที่ไหนจุดไหนบ้าง จุดแรกลงป้าย Akechidaira ไปกระเช้าก่อน ออกคำสั่งไม่รู้เผด็จการมาจากไหนผู้ติดตามมันคงอิดหนาระอาใจ อีเจ๊จะทำไรเคยถามความเห็นน้องนุ่งบ้างไหมว่ามีใครอยากไปบ้างให้ตายสิ มุมเดียวกัน แต่สีท้องฟ้าตอนคนแก่ถ่ายกับวัยสาวถ่ายมันช่างต่างกันซะจริงๆ ทีฉันงี้มืดมิดทีแตงล่ะสดใส ก็จะพามาชมวิวป่าเขาลำเนาไพร Nikko เป็นอุทยานแห่งชาติ เป็นมรดกโลกประมาณขึ้นมาเที่ยวเขาใหญ่ ดอยอินทนนท์ไรงี้อ่ะ แต่ถ้ามาตอนใบไม้แดงจะสวยดับจิต แฮร่...สวยจับจิต พูดผิด ลุงยังไม่โล่งใจ ถามว่าต่อไปจะไปไหนอีก ทำไมมันจะแวะหลายที่จัง 555 ลุงรู้จักสำนวนไทยปะ ได้คืบจะเอาศอกได้ศอกจะเอาวา เอาน่า...เดี๋ยวถ้าหนูเพิ่มไรอีกจะเพิ่มเงินให้ ยูโอเค? แต่หนูน่ะโอเคมั่กๆ ทางบนภูเขาซะยังงี้ ไกลก็ไกล ถ้านั่งรถบัสคงเมารถแย่แน่ๆ แถมยังต้องรอรถทุกจุดๆอีก คิดแล้วเพลีย คนมีบุญ ตกดวงอุปถัมภ์ค้ำชู ไปไหนๆผู้ใหญ่ก็รักแต่โดนหมั่นไส้จากคนวัยเดียวกันนั่นอีกเรื่อง 555 แล้วก็ออกอุบายให้แตงไปถ่ายรูปรถ อิ อิ จะถ่ายป้ายทะเบียนไว้ เผื่อลุงจะทำมิดีมิร้ายหนูๆ แต่มีหน้าเป็นอาวุธแบบนี้คงผิดหวังขับไปได้อีกพักใหญ่ๆ ลุงๆหนูปวดท้องอยากเข้าห้องน้ำน่ะ ถ้าขึ้นรถบัสคงทำไม่ได้ชิมิแบบนี้ลุงเล่าว่าลูกชายเป็นวิศวกร ลูกสาวเป็นแพทย์ เหงาไม่อยากอยู่บ้านเลยออกมาขับรถ ถึงว่าสิขับพรีอุสลุงรวยนี่เอง บ้านหนูขายคันละล้านสามเชียวนะ ลุงเป็นวัยชรามีคุณภาพชีวิตดีนะคะเนี้ย ถึงแม้จะขับรถเมาหัวไปหน่อยแต่หนูรับได้ หนูขอถ่ายรูปกับลุงเป็นที่ระทึกสักรูปนะคะ พอจะถ่ายรูป ลุงบอกว่า "ได้สิ My wife" โอ๊ะ โอว... ลุงขา หนูน่ะภรรยาสุลต่านมาเลนะคะ แต่เพื่อบริการอันทับจิตทับใจ สักภาพก็ได้ "สะมะแอ เค้าขออนุญาตภาพนึง"แตงบอกว่า...พี่กำลังเศร้าอยู่ไม่ใช่เหรอ อย่าลืมสิพี่ ขึ้นรถค่ะ ลุงจะพาเราเที่ยวและไปส่งด้วย เริ่ดด ไปเลยสถานที่ต่อไปคือ Lake Chuzenji ถ้านั่งรถบัสมาต้องมาลงที่ป้าย Chuzenji Onsen เมื่อนึกถึงทะเลสาบก็มักจะมี สายน้ำ สะพาน ภูเขา และความร่มรื่นให้เห็น สาวน้อยนั่งเหม่อสาวแก่นั่งพัก เอะอะ ถ่ายรูปน้องแตงยังใส ถ่ายยังไงก็สดชื่นอยากสดชื่นบ้างอ่ะ 1 2 3 แช๊ะ อีก 50 แช๊ะ ก็ยังไม่สวย เสียงเจ้าอ้อบ่นว่า จะอีกนานมั๊ย หนูเมื่อย ที่ทะเลสาบมีร้านค้าอยู่บ้างพอสมควร แต่พวกเราไม่ได้ไปเดินดูเลย เสียดายช่วงที่เราไปใบไม้ยังเขียว แดงกว่านี้อีกได้ไหม สองคนมาถ่ายรูปให้พี่หน่อย ก็รู้อยู่ไม่ใช่เหรอ ว่าพี่เศร้าคร่า...คุณพี่ คุณพี่เศร้ามว๊ากกกกกเลยค่ะ หน้าตาหม่นหมองเห็นชัดเลยนะคะ เยอะเนาะ...เจ๊อ่ะ ไปละนะหนูจะไปน้ำตกแล้ว ลุงพาลัดเลาะป่าเขาลำเนาไพรไปน้ำตก Ryuzu ถ้ามากับรถบัสต้องลงป้าย Ryuzunotaki น้ำตกที่นี่ สูง ยาว เข่าดี ส่วนพวกเรา เตี้ย ล่ำ สั้น สวย แค่ส้มก็ยังสวย ถ้าแดงแป๊ดๆ จะสวยขนาดไหนมีอารมณ์เหงากับเค้าเหมือนกันนะขอบอก ไม่เอาๆ คนอย่างเราเศร้าไม่ถึง 2 วิ เห็นป้าๆมาเที่ยวกันเป็นกลุ่มๆ น่าสนุกนะ แก่แล้วแบบนี้ยังมาเที่ยวไหว ดูเค้าสนุกและวุ่นวายกันมาก ไปแจมกับเค้าดีกว่า ตะเอ๋ๆ...ถ่ายด้วยๆ one two three smileตัวเอง เค้าหิวแล้วนะ ไปหาไรกินดีกว่าสนใจไอ้นี่นี่แหละ ปลาย่างเกลือขายกันเป็นล่ำเป็นสันมาก ตัวละ 500 เยน * 0.40 = 200 บาท เออ...แพงดีเอามา 2 ตัว ตัวเล็กกว่าปลาดุกบ้านเราอีกแต่อันนี้ไม่ใช่ปลาดุกนะ ปลาอะไรเนี่ยใช่ปลาเทราต์ไหม ขายแพงชะมัด ยัยอ้อบอกว่า เดี๋ยวกลับบ้านจะย่างให้กิน 5 ตัว แกจะย่างอร่อยเหมือนเค้ามั๊ยอ้อ มีความสุขนะเจ๊ ได้เสียเงินเนี้ยดูสิแก คนอื่นเค้าก็นั่งกินกัน แต่...เออว่ะ ทำไม ไม่เห็นเค้าแทะปลาเหมือนเราวะยังไม่อิ่มนะ เค้าบอกว่ามาญี่ปุ่นต้องกินเกาลัดญี่ปุ่นด้วย เดี๋ยวจัดให้นินทาชาวบ้านชาวช่องซะดังเลย คนขายดั้นพูดภาษาไทยได้ แก้เขิน ป้อนซะเลย อ่ะ...ให้กินคำนึง แล้วลดราคาให้ด้วยนะ กินไปตั้งเม็ดแล้วง่ะ เดินเคี้ยวตุ้ยๆ แบบนี้อยู่เมืองไทยทำไม่ได้ มีโอกาสก็รีบๆ ทำซะนะพวกแก ทำไมทำไม่ได้อ่ะ เจ๊กลัวปาปารัสซี่เหรอเออ...ชั้นเป็นซุปตาร์เดินให้มันเร็วๆ แฟนชั้นจอดรถรอแล้วน่ะเห็นมั๊ยอยากซื้อไรไปกินในรถ แต่เกรงใจแฟน คนญี่ปุ่นเค้ามีวินัย ถ้าไม่ติดที่วัฒนธรรม แม่จะซื้อ สเลอปี้ บิ๊กกัฟ สโมกกี้ ทาโร่ และซาลาเปาไหมคะ สัก 3 ลูก ไปนั่งกินในรถสักหน่อย ระหว่างทางแวะจุดชมวิวอีกสักนิดเป็นไร ไม่อยากจะบอกว่าเมารถ แล้วจุดสุดท้ายที่เราจะไปก็คือ สวนญี่ปุ่น และวัด ลุงมาส่งแล้วเราก็ร่ำลากันที่นี่ เนื่องจากว่า เดินเที่ยวที่นี่แล้วต่อรถบัสแค่ป้ายเดียวเพื่อไปขึ้นรถไฟได้เลย ลุงว่างั้น เข้าไปชมสวนก่อน ใกล้จะปิดแล้วไปซื้อตั๋วให้ไวๆ เข้ามาแล้วดื่มน้ำก่อนค่ะ แต่ขอแค่ล้างมือดีกว่าแตงเดินมารอแล้วโอว..ไม่เจอกันนาน คิดถึงจุงเบยขอยืนยันอีกครั้งว่าเศร้า คิดถึงคนที่อยู่เมืองไทยสัญญาจะเที่ยวเผื่อ ถ่ายรูปไปเผื่อเยอะหน่อยนะ คนมันเศร้าชมสวนสมควรแก่เวลา ก็ออกมาเดินชมวัดต่อเดิน เดิน และก็เดินเสียค่าเข้าชมด้วย แพงมากอีกต่างหากพวกเราเลยถอยอยากจะบอกว่า ขาจะหลุดแล้ว จะเดินกันอีกนานไหม คิดถึงที่นอนแล้วนะยังต้องเก็บขาและเรี่ยวแรง ไว้อีก 8 วันนะ โปรดสงสารมันบ้างเดินผ่านศาลเจ้าก็แวะไหว้ ขอให้ได้กลับมาเที่ยวญี่ปุ่นอีก ครั้งสองครั้งมันน้อยไป เมืองสวยๆ น่ารักๆแบบนี้ ขอกลับมาอีก 5 รอบเราคงจะต้องจาก world heritage Nikko ไปเพียงเท่านี้ก่อนที่จะไม่มีรถไฟให้กล้บ ไม่ได้จองไว้ด้วย ชักหวาดเสียวเดินมาทะลุที่สะพานแดงอีกครั้ง แล้วต่อรถบัส ซึ่งคนเข้าแถวขึ้นกันยาวเลยเพื่อไปลงที่ Bus stationจากนั้นก็เดินมาที่สถานีรถไฟ หิวน้ำมาก พวกแกจะกินอะไรจะซื้อแจกชื่นใจ สดชื่นหายเมื่อยเลยเราระหว่างนั่งรถไฟสาย Nikko Line ไป Utsunomiya นั่งหลับไปด้วย ดีนะหัวไม่โขลกหน้าต่างรถไฟ เห็นครอบครัวฝรั่งพาลูกสามคนมาเที่ยว ลูกน่ารักมากอยากหยิกแก้มอะ แอบมองเราตลอดเลย สงสัยเห็นเราหลับโงกไปโงกมาพอมาถึงสถานีรถไฟ Utsunomiya ซวยละ รอบที่จะถึงนี่เต็ม ต้องไปรอบสุดท้ายเลย ไม่งั้นได้นอนกันที่สถานีรถไฟแน่ เที่ยวจนลืมว่าตัวเองอยู่ไกลต้องเผื่อเวลากลับอีก 2-3 ชั่วโมง มัวแต่ซ่าส์ ระหว่างรอ Shinkansen มีรถไฟขบวนนึง มีผู้โดยสารไม่สบายประมาณว่าหมดสติหรืออะไรสักอย่าง เจ้าหน้าที่วิ่งกันหน้าตื่น แต่เค้าพยายามดำเนินการให้ปกติที่สุด ถ้าไม่สังเกตแทบไม่มีใครรู้ว่าเกิดอะไรขึ้น รีบเคลื่อนย้ายผู้ป่วยออกมาเร็วมาก ไม่น่าเชื่อว่า รถไฟจะผิดเวลาเพียงแค่ 5 นาที ขอปรบมือให้เลย เค้าทำได้ไง ญี่ปุ่นประเทศคุณไม่ธรรมดาจริงๆ ฉันปลื้มมาก พอขึ้นรถไฟได้ ก็แกะขนมกิน หิวอีกแล้ว หิวอยู่คนเดียวเย้...แล้วเราก็กลับมาถึง Ueno ซื้ออาหารที่ Minimart เข้าไปหม่าที่โรงแรมทั้งหิว ทั้งเหนื่อย ทั้งง่วง หม่ำเสร็จอาบน้ำนอนหลับสนิท แต่ก่อนนอนแอบคิดเรื่องแผ่นดินไหวนิดนุง อย่ามาไหวตอนนี้น้า จุ๊บๆ พรุ่งนี้จะพาเที่ยวใน Tokyo นะคะ ตอนนี้ขอหลับก่อนค่ะ Zz Zzz Z
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 11 คน [