Bloggang.com : p_pat_p : น้อยเอ่ย...น้อยใจ@สิงคโปร์ (วันที่สาม)

น้อยเอ่ย...น้อยใจ@สิงคโปร์ (วันที่สาม)

วันที่ 18 ตุลาคม 2550

ตื่นแต่เช้าอีกเช่นเคยด้วยเหตุผลเดิมๆ คือกลัวไม่คุ้ม มาเที่ยวทั้งทีมัวตื่นสายจะได้การอะไร คุณสามีรีบไปเช็คเอาท์และทำการฝากกระเป๋า ส่วนคุณภรรยาเก็บบรรยากาศไปเรื่อยเปื่อย

รีบไปกินอาหารเช้า ตั้งใจไว้ว่าจะขอให้เค้าใส่แก้วเพื่อหอบหิ้วไปกินทีสวนจีน เนื่องจากตอนนี้ผิดเวลาไปเกือบชั่วโมงแล้ว

บอกคุณสามีว่าให้บอกเค้าว่าเอาใส่ถุง พี่ท่านกลับไม่บอกอะไรระหว่างนั่งรอคิดว่าจะใส่ถุง ดั๊นนน...ใส่จานมาให้ซะงั้น เริ่มมีน้ำโหเล็กๆ แอบนึกในใจว่าเอาอีกแล้วพี่ท่านขัดใจกันแต่เช้า

อยู่ๆ 2 สาวลุกหายไปหนายยย ไอ้เราก็ใจร้อนรนกลัวจะไม่ทัน ขืนชักช้าแบบนี้สวนจีนที่เราอยากไปต้องเป็นอันล้มพับ เพราะความโอ้เอ้อีกเป็นแน่แท้ เอาใจคนอื่นเพื่อจะไปสวนนก ตัดของตรูออกอีกตามระเบียบ ทั้งหาข้อมูล จองตั๋ว จองโรงแรม หาตั๋วโปรโมชั่น ตรูทั้งนั้น พอมาถึงตัดโปรแกรมออกก็ต้องตัดของตรูอีกเหรอเนี่ย ถ้าพลาดก็เรานั่นแหละรับผิดทั้งขึ้นทั้งร่อง รับผิดไม่รับชอบจริงๆ เลย อนิจจัง สังขารา มีน้ำโหครั้งที่ 2

ระหว่างขึ้นรถไฟฟ้าด้วยอารมณ์บ่จอยที่ไม่ได้ไปสวนจีน หันไปเห็นสามีตัวเองเดินตาม 2 สาวต้อยๆ

อะไรกันฟร่ะ นี่มากับช้านนน หรือว่ามากับเพื่อนช้านนนกันแน่ เป็นสามีเราแต่ไปเดินตามตรูดเพื่อนเรา ยังกะบอดี้การ์ดช่างน่าน้อยใจยิ่งนัก

ลงรถไฟฟ้าพุ่งตรงไปหารถเมล์ ไม่อยากจะสนใจพวกแกร 3 คนแล้ว ใช่สิ ช้านนนมันมาคนเดียวนี่ ทำไรคนเดียว คิดคนเดียว เครียดคนเดียว ถ้าผิดช้านนนก็ผิดคนเดียว อยู่ๆ ก็มีเสียงบอกว่า "นี่เธอจะไปไหนจะทำอะไรก็บอกมาขอร้องอย่างอน" เอากันเข้าไป เห็นมั๊ยตรูผิดคนเดียว ทำไรก็ผิด งอนก็ผิด ใช่เว้ยยยย กำลังงอน งอนเพราะพวกเธอไปไหนทำไมไม่บอกกันบ้าง โธ่เอ้ย! ในเมื่อทำไรก็ไม่เคยดีอยู่แล้วนี่ ไม่ใช่เป็นทาสในเรือนเบี้ยใครนะเฟร้ยที่จะต้องถวายตัวเพื่อสนองความอยากของพวกเธอเพียงฝ่ายเดียว งั้นก็ต่างคนต่างเที่ยวเถอะ ทางใครทางมัน คิดได้ดังนั้น ก็ไปดีก่า แต่แอบหวังว่าจะมีสามีเดินตามมา เค้าต้องตามมาๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

แต่ไร้วี่แววววว อยากร้องไห้เป็นที่สุด นี่หรือคนที่เราเลือกฝากชีวิตไว้ด้วย นี่หรือคนที่เราคิดว่าเค้าจะอยู่เคียงข้างเวลาที่เรามีปัญหา ขนาดมาเที่ยวเค้ายังเลือกที่จะไปกะเพื่อนของเราเลย น้อยเอ่ย....น้อยใจ มั่กๆ

นั่งรอที่สถานีรถไฟฟ้า Jurong เนื่องจากตอนแรกจะไปสวนนก แต่ในเมื่อความน้อยใจจุกอกแบบนี้ก็อย่าไปมันซะเลย เราจึงตัดสินใจไปสวนจีนที่เราอยากไปตั้งแต่แรกดีกว่า แต่ไปคนเดียว เศร้าเหลือหลาย

เดินเที่ยวคนเดียวแบบเหงาๆ แอบน้ำตาซึมน้อยใจสามี

เดินไปเรื่อยๆ แอบดูโทรศัพท์เป็นระยะ คิดว่าเพื่อนกับสามีจะโทรมาหา เพราะห่วงใยที่เราหายไป แต่ไร้ซึ่งวี่แวว

เฮ้อ เหงาปานโลกร้าง แล้วก็ได้รับ sms จากดำ 1 ข้อความว่าขอร้องให้เราตอบกลับ แสดงว่าส่งมาหลายอันแต่เราไม่ได้รับ มีเพียงข้อความเดียวที่เราได้รับ "ขอโทษนะดำ ที่ทำให้ไม่ได้ไปสวนนก"

กลับมานั่งรถที่สถานีจูงล่ง ประมาณ 30 นาที ไร้ซึ่งวี่แวว

ในเมื่อมั่นใจว่ายังไงวันนี้เราต้องมาเที่ยวต่างแดนคนเดียวแล้ว จึงไปเดินซื้อของดีกว่า ตัดสินใจไป Orchard ทันที

เดินตามหาห้าง Takashimaya เพื่อจะใช้คูปองซื้อสินค้าในราคา 20 เหรียญ

หิวแล้วหาก๋วยเตี๋ยวลูกชิ้นปลากินก่อนดีกว่า

ซื้อของได้พอหอมปากหอมคอแล้ว รีบกลับไปโรงแรมดีกว่า แอบหวังว่าจะมีเพื่อนๆ และสามีรอ แต่พอไปถึงแล้วก็ไม่มี มีแต่จดหมายที่เขียนมาว่ามาหาแล้ว แต่ตอนนี้ขอไปเที่ยวก่อน เราจึงออกไปเดินเล่นที่ temple st. และเดินเที่ยวบริเวณใกล้ๆ

ผ่านวัด Sri Mariamman Temple

เดินไปอีกไม่ไกลจะพบกับ Buddha Tooth Relic Temple

รูปปั้นบริเวณทางเข้า

ข้างในหรูหราและมีพระพุทธรูปองค์เล็กสวยงามนับพันองค์ประดับตกแต่งอยู่ที่ผนังด้านใน และมีพระจีนนั่งอยู่ข้างในด้วย

และนี่คือพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่ทุกคนที่ได้เข้ามาต้องกราบไหว้ขอพร

มองจากด้านนอก หรูหราอลังการงานสร้างสุดๆ ต่อไปคงเป็นสถานที่ที่ไม่ควรพลาดเมื่อมาถึงสิงคโปร์ ซึ่งตอนนี้ยังเปิดได้ไม่นานมานี่เอง

เดินข้าม Mexwell Rd. ก็จะพบกับ Red Dot Design พิพิธภัณฑ์ออกแบบผลิตภัณฑ์ ตึกเก๋ไก๋ด้วยสีแดงสด มักจะถ่ายรูปลงหนังสือบ่อยๆ

ตรงข้ามกับ Red Dot แฟนพันธุ์แท้สิงคโปร์ไม่ควรพลาด เพราะนี่คือ สำนักผังเมือง URA Centre ถ้าสิงคโปร์จะมีอะไรในอนาคตที่นี่จะสามารถให้ข้อมูลเราได้เป็นอย่างดี

เดินเข้ามาข้างในจะพบกับเมืองจำลอง ทำได้ละเอียดและสวยงามมาก

อีก 3 ปีจะกลับไปใหม่ เพราะว่ามีอะไรอีกมากมายที่รัฐบาลสิงคโปร์เตรียมจะกวาดเงินเข้าประเทศ แต่ละโครงการเจ๋งๆ ทั้งนั้นเลย อีกหน่อยอ่าวมารีน่าคงตื่นตาตื่นใจน่าดู

เดินออกมาเลี้ยวขวาก็จะพบกับ ศูนย์อาหาร Mexwell อันเลื่องชื่อ หิวแล้วด้วยจึงรีบแวะในทันใด

ตามหาข้าวมันไก่ชื่อดัง Tian Tian Hainanese Chicken Rice เลขที่ 10

น้ำส้มอีกสักแก้ว แฮะ แฮะ แต่ไม่อร่อยเลยน้ำส้ม

อิ่มแล้วรีบเดินกลับไปที่โรงแรม เนื่องจากได้เวลาที่ต้องกลับไปเอากระเป๋าเพื่อไปสนามบินแล้ว ขากลับผ่านศูนย์ข้อมูลนักท่องเที่ยวด้วย แต่ความใหญ่โตแพ้ที่ Orchard

ไปนั่งรอที่โรงแรมก็ยังไม่มีเพื่อนร่วมเดินทางกลับมา นั่งรออยู่สักพักก็ยังไร้เงา จึงตัดสินใจไปนั่งรอโดยไม่ให้เห็นอยู่ฝั่งตรงข้ามโรงแรม เพราะอยากรู้ว่าพวกเค้าจะรู้สึกยังไงกันบ้างที่เราหายไป แต่ดูเหมือนว่าแต่ละคนจะไม่ได้ใส่ใจสักเท่าไหร่ว่าเราจะเป็นตายร้ายดียังไง จึงรีบเดินทางไปสนามบินด้วยความเหงาใจ และเสียใจระคนกัน

เฮ้อ สรุปแปะทองหลังพระจริงๆ สู้อุตส่าห์เตรียมการ หาข้อมูลและกุลีกุจอ จัดแจงทุกอย่าง ผลสุดท้ายไม่เหลืออะไรเลยสำหรับการมาเที่ยวในครั้งนี้ มันพังเพราะความน้อยใจ และอารมณ์ชั่ววูบ แต่อยากให้รู้ไว้นะสำหรับคนที่ไปด้วยกัน ว่าเราก็เสียใจไม่น้อยเลยที่เกิดเหตุการณ์แบบนี้ คงอีกนานที่ความรู้สึกดีๆ จะกลับมาเหมือนเดิม หรือไม่มันก็ไม่มีทางเหมือนเดิมอีกเลย เสียใจจังกับการมาเที่ยวครั้งนี้ พวกเธอจะรู้ไหมว่าก่อนมาเราเหนื่อยแค่ไหน แล้วเธอจะรู้ไหมว่าเราเครียดแค่ไหนที่การเที่ยวที่เราสู้อดตาหลับขับตานอนหาข้อมูลให้พวกเธอนั้นไม่ได้เป็นอย่างที่ตั้งใจไว้ พวกเธอสนุกกันบนความทุกข์ของอีกคน แต่พอเกิดอะไรขึ้น คนที่เหนื่อยที่สุด กับเป็นคนที่เสียใจที่สุดและผิดที่สุดอยู่คนเดียว

จะกลับไปอีกครั้ง ไปซึมซับบรรยากาศและความรู้สึกดีๆ ที่ไม่ใช่แบบนี้อีกให้ได้ เพราะยังมีอีกหลายอย่างที่เรายังไม่ได้ไป แล้วจะกลับไปอีกนะสิงคโปร์

และนี่คือของที่ระลึกจากสิงคโปร์ แป้งที่อยากได้ Chanel ที่รัก

พวงกุญแจ แมกเนท เล็กๆ น้อยๆ ที่เอามาฝากเพื่อนๆ ที่ทำงาน

ช้อคโกแลตจากห้าง Mustafa ห้างสรรพสินค้าที่ขายของถูกที่สุดของสิงคโปร์

อันนี้คุณสามีเป็นคนเลือกซื้อ

และกองนี้ 3000 กว่าบาท ท้งที่โกรธก็ยังซื้อมาได้ เฮ้อ! อนิจจัง

สรุปค่าเสียหายในการไปน้อยอกน้อยใจ @ สิงคโปร์ในครั้งนี้ รวมทั้ง shoping ด้วย 2 คนดังนี้ เป็นเงินประมาณ 27,240.14 บาท
ตั๋วเครื่องบิน ไป-กลับ 2 คน 5,450 บาท
โรงแรม 2 คืน 5,200 บาท
แลกเงินดอลล่าร์สิงคโปร์ 12,000 บาท เหลือกลับมา ประมาณ 5,000 บาท
ค่ารถทัวร์ taxi ที่พักก่อนไปและคืนก่อนกลับ รวมทั้งค่าอาหาร 5,000 บาท
บัตรเครดิตที่ shopping 5,921.64 บาท

รวมทั้งสิ้นเป็นเงินประมาณ 29,071.64 บาท

Create Date : 13 ธันวาคม 2550

Last Update : 5 เมษายน 2553 23:56:36 น.

0 comments

Counter : 2750 Pageviews.