อชิ.. พาพวกเรามุ่งหน้าสู่.. สถานที่ประวัติศาสตร์ของเมือง ๆ นี้..



Hiroshima เป็น 1 ใน 2 เมืองของญี่ปุ่นที่ถูกถล่มด้วยระเบิดปรมณู ในสงครามโลกครั้งที่ 2

แม้ว่าวันนี้.. เมืองทั้งเมือง จะถูกปรับปรุง พัฒนาขึ้นมากมายให้หายจากภาวะโศกเศร้าและสูญเสีย...

แต่ร่องรอยแห่งประวัติศาสตร์ ถูกจารึกไว้ .. เพื่อเตือนใจถึงความโหดร้ายของสงคราม

ที่แรกที่จะไป คือ Atomic Bomb Dome ตั้งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโมโตสึยะ



ต้นหลิว ริมแม่น้ำ .. กำลังสะพรั่ง.. (สไตล์ต้นหลิวล่ะค่ะ .. ห้อย ๆ ย้อย ๆ.. น่ารักดี)



กำลังออกดอกด้วยล่ะค่ะ ...



เดิมเป็นอาคารของหอส่งเสริมอุตสาหกรรมเมืองฮิโรชิมา Little boy ระเบิดปรมณูลูกแรก ระเบิดตัวเหนืออาคารนี้ แล้วตกถึงพื้นห่างจากอาคารนี้แค่ 160 เมตร..เท่านั้น





อาคารนี้สร้างด้วยความแข็งแรง และทันสมัยที่สุดในขณะนั้น ยังคงตั้งตรงอยู่ได้ หลังโดนระเบิดปรมณู แต่ยอดโดมเหลือแค่โครงเหล็ก ... ซากอาคารนี้ ยูเนสโกได้ขึ้นทะเบียนให้เป็นมรดกโลก เพื่อเป็นอนุสรณ์เตือนใจถึงความน่ากลัวของระเบิดปรมณู







ระเบิดยูเรเนียม ระเบิดเป็นกลุ่มควันรูปเห็ดดอกใหญ่ดำทะมึน ทุกอย่างภายใต้ดอกเห็ดไหม้..หมด เปลวไฟลุกท่วมเมือง ทำลายทุกอย่างที่ขวางหน้า

วันที่ระเบิดลง เป็นเวลาทำงาน..มีผู้คนมากมายอยู่ในอาคารหลังนี้..

ช่างน่าเศร้าจริง ๆ ...






เปลวไฟลุดท่วมเมืองในรัศมี 2 กิโลเมตรจากโดมนี้ไป..ไม่มีใครรอด




เครื่องเซ่นไหว้.. ดวงวิญญาณผู้ประสบเคราะห์.. จะต้องมีน้ำ.. รวมอยู่ด้วยเสมอ..




นึกถึงชีวิตบริสุทธิ์.. หยุดเข่นฆ่า ทำลายล้างกันซะเถอะ..



ระฆังสันติภาพ Bell of Peace

เดินย้อนกลับมาข้ามสะพาน.. ไปยัง อนุสาวรีย์สันติภาพเด็กหญิงซาดาโกะ



ซาดาโกะ เป็นเหยื่อระเบิดปรมณู เธอได้รับสารกัมมันตภาพรังสี ในขณะที่เธออายุได้ 2 ขวบ หลังจากนั้นเธอป่วยเป็นมะเร็งเม็ดเลือดขาว 10 ปีต่อมา เธอเสียชีวิตลงหลังจากเรียนจบเพียงชั้นมัธยมต้น



ในช่วงที่เธอมีชีวิตอยู่ เธอเชื่อว่า หากพับนกกระเรียนครบ 1.000 ตัว เธอจะหายป่วย แต่เมื่อพับครบ เธอก็ยังป่วย เธอพับต่อ กระดาษที่เธอใช้พับนก เล็กลงเรื่อย ๆ เพราะกระดาษมีราคาแพงและหายากขึ้น




สุดท้ายเธอพับได้แค่ 1,500 ตัว แล้วเธอก็เสียชีวิต..

ชาวญี่ปุ่นและเด็กนักเรียนทั่วประเทศพากันเศร้าสลดจากการจากไปของเธอ เขาช่วยกันพับนกกระเรียนให้ได้ครบ 2.000 ตัว แล้วนำมาวางรอบอนุสาวรีย์แห่งนี้



ทุกวันนี้ที่หน้าอนุสาวรีย์แห่งนี้ จะมีกลุ่มนักเรียนจากทั่วประเทศคณะแล้วคณะเล่า นำพวงนกกระเรียนกระดาษที่ช่วยกันพับครบ 2,000 ตัว นำมาวางไว้รอบอนุสาวรีย์



กระดาษที่ใช้พับนก.. จะใช้ขนาดนี้ เป็นมาตรฐาน




นี่คือน้ำตาของพวกเรา นี่คือคำอ้อนวอนของพวกเรา
สำหรับการสร้างสันติภาพขึ้นบนโลก




เราเดินผ่าน อนุสาวรีย์เหยื่อระเบิดปรมณู Cenotaph for the A-Bomb Victims เป็นสถานที่บรรจุชื่อเหยื่อผู้เสียชีวิตจากการทิ้งระเบิดปรมณูครั้งนี้



อชิ พาเราไปส่งที่พิพิธภัณฑ์อนุสาวรีย์สันติภาพ.. เค้ามีงานที่ต้องไปทำต่อ..





ต้องขอบคุณ อชิ .. เพื่อนหนุงหนิง..มาก ๆ ที่พาเราชิม..และชม..สิ่งดี ๆ ของเมืองฮิโรชิม่า...