Jollibee เป็นฟาสต์ฟู้ดยักษ์ใหญ่เบอร์ 1 ของแดนตากาล็อก มีชุกชุมเป็นดอกเห็ดพอ ๆ กับ 7-11 บางสาขาบริการ 24 ชั่วโมงด้วย เฉพาะย่าน Ermita แถวถนน United Nations เดินผ่าน 3 ร้าน ยังไม่นับที่่อยู่ในห้าง Robinsons Mall อีก 2 ร้าน ถ้าคิดอะไรไม่ออก หรือกินอาหารพื้นเมืองยาก นึกถึงชื่อนี้ไว้ รับได้สบาย ๆ ทุกคน
ค่ำคืนหนึ่ง (ต.ค.2556) ผมออกมากินมื้อค่ำ สำหรับนักท่องเที่ยวแล้วหาความสงบได้ยากมากในกรุงมะนิลา ขอยืมสโลแกนแฟนหงส์แดงมาใช้หน่อย you will never walk alone คุณจะไม่มีวันเดินเดียวดาย เป็นเช่นนั้นจริง ๆ
เป้าหมายของผมคือ อยากหาร้านชิล ๆ นั่งดื่มฟังเพลงได้ เคยได้ยินกิตติศัพท์ว่าปินอยร้องรำทำเพลงไม่แพ้ชาติใดในโลก พอก้าวพ้นปากซอยโรงแรมเท่านั้น คนจรจัดเอย ขอทานเด็กเอย นายหน้าค้าเนื้อสดเอย ต่างสลับกันพาเหรดเข้ามาหาผม แค่ 5 นาทีได้รับนามบัตรเซลล์ขายเนื้อสดถึง 5 ใบ ผมเอาตัวรอดโดยใช้วิธีรับปากว่าตอนดึกจะโทร.หา ยกเว้นแมงดาคนสุดท้ายตื๊อหนักชนิดกัดไม่ปล่อย จะพาไปดูและให้เลือกเด็กทันที ปฏิเสธยังไงก็ไม่ฟัง แม้จะเดินหนีก็ถูกตามประกบติด จนผมเจอร้าน Jollibee สาขานี้ ตัดสินใจตวาดเสียงดังขอกินข้าวก่อนเดี๋ยวติดต่อไป แล้ววิ่งขึ้นร้านผลักประตูเข้าไปอย่างรวดเร็ว ที่มะนิลาทุกร้านอาหารมี รปภ.พกปืนดูแลอยู่ด้านหน้า คนจรจัด ขอทาน หรือมิจฉาชีพจะเกรงใจไม่กล้าหือ
มื้อนี้ถือว่าช่วยชีวิตผมไว้ จะอร่อยหรือเปล่าไม่สำคัญ เอาจริง ๆ รสชาติก็ได้มาตรฐาน แถมถูกด้วย ชุดที่ผมสั่งยื่นเงินให้ 100 เปโซมีทอนกลับมาอีก น่าจะไม่ถึง 70 บาท ประกอบด้วยสปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศ เบอร์เกอร์เนื้อ และ Coke ใส่ไอศครีม topping ช็อคโกแล็ตด้วย
ระหว่างกินแอบมองตลอดว่าไอ้แมงกะจั๊วไปยัง ผมนั่งแช่ในร้านนานมากเกือบ 50 นาที พอออกจากร้านแทบจะโกยอ้าวกลับที่พักนอน เข็ด..ไม่ไปเที่ยวอีกแล้วเมืองนี้ ลาก่อน..ราตรีมะนิลา
หน้าร้าน ถ่ายลวก ๆ ขากลับ
ปกติของฟาสต์ฟู้ดต้องจัดโปรโมชั่นดึงดูดลูกค้า
รูปมืด ๆ รีบถ่ายทนดูหน่อยก็แล้วกัน
เคาน์เตอร์สั่งอาหารมีลูกค้าเดินเข้ามาเรื่อย ๆ
ทำไมสปาเก็ตตี้ซอสมะเขือเทศไม่ใส่จาน ผมเคยกินเจ้านี้ที่โฮจิมินห์ซิตี้ เขาใส่จานน่ะ สงสัยพนักงานเข้าใจผิดว่าจะหิ้วกลับบ้าน
ปริมาณพอสมควร รสชาติโอเค. ใส่แฮมชิ้นเล็ก ๆ และโรยชีสด้วย
ต่อด้วยเบอร์เกอร์เนื้อ นุ่มดี รสชาติผ่านครับ
Coke Float ไม่ต่างจากของ Mcdonald's รวม ๆ แล้วคุ้มมากสำหรับชุดนี้
หน้ากลัวค่ะ ไม่เคยนึกว่าฟิลิปปินส์จะมีอย่างนี้ด้วย