10 ปีก่อนนั้น...ฉันเป็นแค่เด็กสาว
10 ปีต่อมา......ฉันกลายเป็นคุณแม่ที่มีลูกสาว

10 ปีก่อนนั้น...ฉันอยากเป็นนักเขียน(อาชีพ)
10 ปีต่อมา......ฉันเป็นได้แค่ ...นัก(อยาก)เขียน(ก็เขียน)ในบล็อก

10 ปีก่อนนั้น....ฉันมองความรักและโลกเป็นสีชมพู
10 ปีต่อมา.......ฉันถึงได้รู้ว่าความรักนั้น มันมี(และเป็น)มากกว่าสีชมพู

10 ปีก่อนนั้น.....ฉันฝันถึงอนาคตที่สดใส
10 ปีต่อมา.......ฉันเฝ้าหวังแค่ให้ปัจจุปันนี้ ดีที่สุดก็พอ

10 ปีก่อนนั้น.....ฉันเป็นแค่คนที่ได้แอบรักใครบางคน
10 ปีต่อมา........ฉันกลายเป็นใครบางคนที่ถูกรักจากใครอีกคน

10 ปีก่อนนั้น......ฉันอยู่เพื่อตัวเอง
10 ปีต่อมา.........ฉันอยู่เพื่อคนอื่น (ลูกสาว)













วันเวลาผ่านไปไวเหมือนโกหก ... 10 ปีผ่านไปเร็วมากๆ ในความรู้สึกของฉันแล้ว เหมือนเมื่ออาทิตย์ก่อน เมื่อวันก่อน ฉันยังเป็นแค่เด็กมัธยมปลายวัย 18 อยู่เลย ความรู้สึกมันยังแจ่มชัด ไม่ว่าจะเป็นการได้ใช้ชีวิตอยู่ในชนบท ขี่รถตากฝุ่นไปโรงเรียน เรียนหนังสือในชั้นเรียนที่ครูดุ๊ ดุ๊ดุ... กินข้าวในโรงอาหารกับเพื่อนๆ ในโรงเรียนต่างจังหวัด แอบหลงรักรุ่นพี่ที่ฮ๊อตๆ และมีกิจกรรมต่างๆ ให้ทำอยู่เสมอ


แม้จะบอกตัวเองอยู่เสมอ ว่าวันเวลาปัจจุบันนั้นดีที่สุด ไม่ต้องไปตากฝุ่น ตากฝน ไม่ต้องไปตากแดด ทำนาทำไร่หน้าดำคร่ำเครียด ไม่ต้องไปเรียนหนังสือให้ปวดหัว ไม่ต้องไปแอบหลงรักใครให้ปวดใจ...


แต่ลึกๆ ลงไป ...ฉันเชื่อว่า ฉันคงเป็นเหมือนกันอีกหลายๆ คน หรือหลายๆ คน อาจจะคิดเหมือนฉันก็ได้ ว่าลึกๆ ลงไปในใจ เราโหยหาอดีต เราอยากกับไปสัมผัสกับอารมณ์เหล่านั้น ...เสี้ยวนึงในใจฉัน มักคิดและแอบหวังว่า ถ้าปาฏิหารย์มีจริง (เหมือนในหนัง ในละคร) อยากมีซักครั้ง ที่ฉันอยากจะย้อนเวลากลับไป กลับไปเพื่อทำบางสิ่งบางอย่างให้ดีขึ้น


มีคนบางคนบอกว่า ... เราโหยหาอดีต มากกว่าอนาคต เพราะอดีตนั้นเป็นสิ่งที่ย้อนคืนมาไม่ได้ ยิ่งอดีตเป็นสิ่งที่เราไม่มีวันไขว่คว้าได้ ก็ทำให้เรายิ่งโหยหาสิ่งนั้นมากกว่าสิ่งใด


และแม้ว่าเราจะทำวันนี้ให้ดีที่สุดแล้ว แต่เมื่ออนาคตเดินทางมาถึง กลายเป็นปัจจุบัน...เราก็จะหวนคิดถึงอดีต และหวังว่าจะกลับมาทำให้มันดีกว่าเดิมอีกอยู่ดี


10 ปีก่อนนั้น...ฉันเคยใช้ชีวิตอย่างปกติ ธรรมดาเหมือนคนทั่วไป เรียนรู้สิ่งที่ต้องเรียนรู้ ทำสิ่งที่ต้องทำโดยที่คิดว่าตัวเองทำดีที่สุดแล้ว ... ปล่อยให้ชีวิตลื่นไหลไปตามวิถีทาง และคิดว่ามันเป็นวิถีชีวิตที่ดีแล้ว(สำหรับตัวเอง)

ปัจจุบัน..........ฉันหวนคิดถึงอดีต(10 ปีก่อนนั้น) และแอบคิดว่า ฉันน่าจะทำอะไรได้ดีกว่านั้น ได้เลือกสิ่งที่ตัวเองอยากทำจริงๆ ... อย่างตั้งใจ และมุ่งมั่นที่จะวิ่งไปหามันอย่างสุดแรงเกิด...ถึงวันนี้ ฉันแก่ขึ้นกว่าเดิม 10 ปี ...แล้วได้แค่นั่งมองความฝันเมื่อวัยเยาว์ของตัวเองอยู่ไกลๆ อย่างเหงาๆ

10 ปีข้างหน้า...ฉันเชื่อว่า ฉันก็จะคิดถึงอดีต (ปัจจุบันนี้) อีกครั้ง...และเฝ้าบอกตัวเองว่า ฉันน่าจะทำอะไรที่ดีกว่านั้น (ทั้งๆ ที่ ขณะนี้ ฉันคิดว่าฉันทำดีที่สุดแล้ว)...ดังนั้นฉันต้องเต็มที่กับปัจจุบันให้มากถึงมากที่สุด...




*สิ่งที่ทำให้ใจเจ็บปวดได้มากกว่า 'ความไม่สมหวัง'...คือ'ความโหวงเหวง ว่างเปล่า ไม่เติมเต็ม'

Create Date : 07 มีนาคม 2555
Last Update : 18 มีนาคม 2555 2:51:37 น.		5 comments
Counter : 1129 Pageviews.
Share Tweet