เดือนธันวาคมวนเวียนมาสวัสดีทักทายอีกแล้ว 'วันเวลาช่างผ่านไปอย่างรวดเร็ว' เป็นอีกหนึ่งประโยคที่ฉันเอ่ยมันบ่อยที่สุด พูดและหมายความตามนั้นจริงๆ ค่ะ


พอเดือนธันวาเวียนมาหาทีไร ฉันก็ทำกิจวัตรเหมือนกับทุกปีที่ผ่านมาเช่นเดิม คือการหยิบเอาต้นคริสต์มาสต้นเล็กๆ ที่เอาแอบไว้ในกล่อง(ใต้เตียง) ออกมาตกแต่งอีกครั้ง ด้วยเครื่องประดับเล็กๆ น้อยๆ และไฟประดับ (ของปีที่แล้วอีกเหมือนเดิม)


พร้อมกับนั่งเขียนจดหมายถึงคุณลุงซานตาคลอส ตามคำขอของจาดา ว่าปีนี้เธออยากได้อะไรเป็นของขวัญบ้าง ให้แม่เขียนลิสรายการของเล่นให้หน่อย แล้วก็ปิดผนึกจดหมาย นำไปวางไว้ใต้ต้นคริสต์มาส แล้วจาดาก็จะตั้งตานับวันรอให้ถึงวันที่ 25 เร็วๆ









เมื่อคืนตีสองกว่าๆ แล้ว แต่นอนไม่หลับ ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร หรือเพราะเริ่มแก่ขึ้นอีกหนึ่งปีก็ไม่รู้ โรคนอนไม่ค่อยหลับ เลยมาเยือนอยู่เรื่อยๆ...ขนผ้าห่มและก็หนังสือเล่มหนึ่ง ออกมานั่งอ่านที่โซฟา


ไฟคริสต์มาสที่เปิดไว้ทั้งคืน ส่งแสงวิบวับๆ อยู่ตรงหน้า... ชั่วขณะหนึ่ง เหมือนมันจะถามว่า

'วันเวลาล่วงเลยผ่านไปอีกหนึ่งปี ชีวิตเธอมีอะไรเปลี่ยนไปบ้าง'

'ความฝันของเธอไปถึงไหนแล้ว ชีวิตในโลกของความจริงของเธอไปถึงไหนแล้ว'


ฉันได้แต่ปล่อยให้ไฟกระพริบส่องหน้าอยู่อย่างนั้น พร้อมกับมีความเงียบเป็นคำตอบ ...

ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก...

เสียงนาฬิกาคงเดินต่อไปเรื่อยๆ ทั้งนาฬิกาที่ข้างฝาและนาฬิกาในหัว ก่อนจะค่อยๆ ลากสังขารที่เหี่ยวเฉา เข้าไปในห้องนอน หยิบคอมพ์พิวเตอร์ขึ้นมานั่งพิมพ์บางสิ่งบางอย่างต่อ...



วิบวับ วิบวับ ไฟคริสต์มาสกระพริบ...ติ๊กต่อก ติ๊กต่อก นาฬิกากำลังเดินต่อไป...ต๊อกแต๊ก ต๊อกแต๊ก เสียงฉันกำลังจิ้มแป้นพิมพ์


สามสิ่งกำลังแข่งกัน...

Create Date : 10 ธันวาคม 2554
Last Update : 10 ธันวาคม 2554 21:14:47 น.		2 comments
Counter : 710 Pageviews.
Share Tweet