มื้อเที่ยงวันนี้ ฉันมีนัดทานข้าวกับครอบครัว หลังจากที่ทานของหวานจบ พวกเราก็ตบท้ายมื้อนั้นกันด้วยผลไม้ โดยส่วนตัว เป็นคนที่ชอบทานเชอร์รี่มาก พอเห็นถาดเชอร์รี่มาวางเท่านั้นแหล่ะ ก็รีบคว้าหมับเข้าปากทันที แต่เห็นสีสันสดใสของมันแล้วอดใจไม่ได้ ต้องแว๊บไปหยิบกล้องมาแช๊ะทันที จนคนในโต๊ะระอาใจ 555+ ว่าฉันบ้าถ่ายรูปเอามากๆ ถ่ายมันทุกอย่างที่ขวางหน้า ด้วยความที่ไม่มีฝีมือด้านนี้ และใช้กล้องดิจิตอลธรรมดา ภาพผลเชอร์รี่ที่ออกมา อาจจะไม่สวยงามและสีสันไม่สดใสเท่าสีจริง



กลับมาถึงบ้าน เอากล้องมาดู เพิ่งสังเกตุเห็น ว่าผลเชอร์รี่มันเหมือนหัวใจมากๆ และบังเอิญการจัดวางที่ฉันทำ โดยไม่ทันคิดอะไร (ในตอนถ่ายนั้น)...ตอนนี้มันทำให้ฉันฉุกคิดถึงอะไรบางอย่าง และสิ่งที่ฉันคิดถึงนั้น มันทำให้ฉันอมยิ้มในใจ



สิ่งนั้นก็คือ การเดินทางของหัวใจ ...(ของใครหลายๆ คน)














ครั้งหนึ่งเราต่างเคยมีชีวิตสดใส
เฮฮา หนุกหนาน อยู่กับหมู่เพื่อนพ้อง















ครั้งหนึ่ง เราเคยมีหัวใจ
และหัวใจดวงนั้น
มันเคยเป็นหัวใจที่เต็มดวง














โชคชะตา ฟ้าลิขิต
พระพรหมสร้างมา คือแค่ความบังเอิญก็ช่าง

ในช่วงเวลาหนึ่ง หัวใจดวงนั้น
ได้พบกับหัวใจเต็มดวงอีกหนึ่งดวง















...หัวใจใกล้ชิด...















...แนบสนิท เสน่หา...
















ก่อนจะรับรู้ว่า...จริงๆ แล้ว
ความรัก นั้น มันเป็นแค่เรื่องลวงตา

















...ใครบางคนผ่านเข้ามา เพียงเพื่อจะผ่านไป...


















แล้วหัวใจดวงนั้น ก็โดดเดี่ยวอีกครั้ง
พร้อมร่อยรอยความบอบช้ำ

...และ...

สิ่งหนึ่งที่ไม่มีวันเหมือนเดิมอีกต่อไป
คือหลังจากความรักครั้งนั้น
วันนั้น ช่วงเวลานั้น
หัวใจดวงนั้น
มันไม่ใช่หัวใจที่เต็มดวงอีกต่อไป

มันแหว่งเว้า ...เหลือหัวใจเพียง
...ครึ่งดวง...

















และอีกสิ่งหนึ่งที่หัวใจได้เรียนรู้
ถึงแม้ความรักและเขาคนนั้นได้จากไปแล้ว

...แต่หัวใจแค่ครึ่งดวง...
ก็ยังสามารถเติมเต็มใหม่ ได้อีกครั้ง

Create Date : 18 มิถุนายน 2555
Last Update : 18 มิถุนายน 2555 5:07:23 น.		6 comments
Counter : 1519 Pageviews.
Share Tweet