การเดินย่ำต๊อกไปตามตรอกซอก ซอย ในพื้นที่ต่างๆ โดยเฉพาะกรุงเทพฯ ถือเป็นการท่องเที่ยววิถีหนึ่งของผมก็ว่าได้เพราะนอกจากจะได้ออกกำลังขาแล้ว เรายังได้เห็นและสัมผัสวิถีชุมชนด้านต่างๆ ที่บางครั้งหากเดินทางด้วยรถยนต์ส่วนตัวก็คงเข้าไม่ถึง และไม่สามารถจะได้เห็นสิ่งต่างๆ จากชุมชนนั้นๆ ได้มากมายนัก นอกเสียจากเราจะเดินเท้าไปเรื่อยๆเหนื่อยก็พัก หิวก็กิน มันได้อรรถรสการท่องเที่ยวอีกแบบจริงๆ อย่างน้อยๆ ก็ได้เดินออกกำลังกายในวันที่เรายังมีแรงเดินอยู่
ไม่ใช่มาเดินออกกำลังกายกันในวันที่เราใกล้เดินไม่ไหวแล้ว
และในวันนี้ก็เช่นกัน รู้สึกอยากจะออกนอกบ้านนั่งรถเมล์มาเรื่อยๆ ในใจคิดอยากจะมาหาอาหารริมถนนแถวย่านเยาวราชอร่อยๆ กินหน่อย สุดท้ายเผลอหลับรถเมล์มาโผล่ใต้สะพานพุทธแถวปากคลองตลาด รีบลงจากรถโดยพลัน พร้อมๆ กับคิดในใจว่าจะเดินย้อนกลับไปแถวเยาวราชดีไหม แต่ระหว่างคิดอยู่นั้น สายตาผมก็โฟกัสไปเจอ "ก๋วยเตี๋ยวรถซาเล้ง" จอดอยู่แถวๆ ริมเขื่อนแม่น้ำเจ้าพระยา ตรงปากคลองตลาด ผมไม่ปล่อยให้เป้าหมายหนีหาย รีบตรงดิ่งเข้าไปสำรวจทันที คิด
ในใจน่ากินฉิบเป๋งเลย เหลือบไปเห็นเก้าอี้กับโต๊ะว่างๆ ตั้งอยู่ใกล้ๆ อย่างนี้แล้วจะรอช้าทำไม "พี่ๆ บะหมี่หมูแดงชามนึง" ชั่วอึดใจเดียวก็ได้กินสมใจหมาย สนนราคาชามละ 30 บาท รสชาติสูสีกับร้านใหญ่ๆ น่ะขอบอก แถมได้ชมวิวแม่น้ำเจ้าพระยาอีกต่างหาก ตรงนี้ล่ะคือเสน่ห์ของการเดินเท้าท่องเที่ยว
 หลังจากกินก๋วยเตี๋ยวจนอิ่มแปล้ ก็มาเดินชมวิวแม่น้ำเจ้าพระยา และก็คิดว่าจะไปเดินทอดน่องที่ไหนต่อดี สายตาผมก็ดันไปโฟกัสผู้ชายคนหนึ่งกำลังยืนตัดผมอยู่ริมเขื่อนใต้สะพานพุทธ ห่างจากจุดที่ผมยืนอยู่ประมาณ 200 เมตรเห็นจะได้ เออน่าสนใจดีเหมือนกัน ก็เลยเดินเข้าไปดูใกล้ๆ มีป้ายเขียนบอกว่า "ตัดผมฟรี" ผมยืนดูเขาตัดผมจนเสร็จ จากนั้นจึงได้พูดคุยกับช่างตัดผมคนนี้ว่าทำไมถึงมาบริการตัดผมฟรีให้กับประชาชนในย่านนี้
 "ประสาร ฟักสังธ์" วัย 52 ปี ก็เล่าว่า ตนเองนั้นมีอาชีพเปิดร้านซ่อมรถจักรยานยนต์อยู่ย่านวรจักร พอว่างงานจากร้าน ก็จะมารวมกลุ่มกับเพื่อน 4-5 คนมาบริการตัดผมฟรีให้กับประชาชนย่านนี้ ซึ่งคนที่มาให้ตัดผมส่วนใหญ่ก็เป็นคนที่มีรายได้น้อย คนไร้บ้าน คนเร่ร่อนก็มี ซึ่งการ
มาบริการตัดผมฟรีที่นี่ ถือว่าเป็นการทำความดีอย่างหนึ่ง ทำด้วยหัวใจจริงๆ เพราะตัดผมให้ฟรีๆ
ช่างซ่อมรถจักรยานยนต์ หรือ "ช่างประสาร" ยังเล่าด้วยว่าก่อนหน้านี้ตนเองได้ไปเรียนตัดผมชายที่ศูนย์ฝึกอาชีพกรุงเทพมหานคร พอเรียนจบออกมาก็ยังไม่ได้ไปเปิดร้าน หรือตัดผมที่ร้านไหน เพราะเนื่องจากตนเองมีงานที่ร้านซ่อมจักรยานยนต์อยู่แล้ว แต่ก็ชอบที่จะตัดผม จึงได้มารวมกลุ่มกับเพื่อนๆ ตัดผมฟรีให้กับประชาชนทั่วไป อย่างน้อยๆ ก็เป็นการช่วยเหลือสังคมอีกทางหนึ่ง แถมยังได้เพิ่มทักษะฝีมือในการตัดผมของตัวเองด้วย
ช่วงสุดท้ายของ "ตะลอนตามอำเภอใจ" "ช่างประสาร" บอกอีกว่า คนที่มาเรียนตัดผมจะต้องหมั่นฝึกฝีมือ และหาความรู้อยู่ตลอดเวลา เพื่อพัฒนาทักษะของตนเองอยู่ตลอดเวลา เพื่อไม่ให้ความรู้หายไปไหน การฝึกฝีมือจึงเป็นสิ่งสำคัญสำหรับช่างตัดผมมือใหม่...!!
นายตะลอน