22 เมย 63 วันดี
รูปภาพจากมือถือ นำออกมาได้ไม่กี่ภาพ สวนลิ้นจี่ เริ่มสุกและมีทั้งที่ยังไม่สุก ละแวกสวนลิ้นจี่เงียบเหงามาก หลายสวนลูกสุกเต็มต้น เหมือนถูกทิ้งร้างไม่มีใครเก็บผลผลิต
  เกษตรกรดูเหมือนยอมรับโชคชะตากันแทบทั้งนั้น ผลผลิตที่ไม่สามารถเก็บรอเวลาได้ เมื่อไม่มีตลาดไม่มีคนรับซื้อ ก็ปล่อยทิ้งไว้ตามต้น สำหรับเราเองนั้น พยายามดิ้นรนขลุกขลักอยู่หลายกระบวนท่า ประกอบกับสองวันนี้ เป็นวันโกนและวันพระที่มักนอนหลับยากกว่าปกติ ตื่นมานั่งสมาธิและพิจารณาธรรมะเช่นปกติทุกคืน ราวตีสองเศษ เช้านี้พิจารณาจนหมดสิ้นความทุกข์เวลา ตีสี่ยี่สิบนาที จึงได้ถึงสภาวะที่สุดแห่งทุกข์อย่างแจ่มแจ้งชัดเจนอีกครั้ง
ที่จริงเราเองก็ไม่ควรทุกข์ร้อนมากเกินเหตุ เพราะคนที่ลำบากกว่าเรามีมากมายนัก แต่ด้วยความเป็นนักสู้ไม่เคยยอมแพ้โชคชะตา จะพยายามถึงที่สุดแม้หนทางจะริบหรี่ก็ตาม และแม้บางครั้งยิ่งดิ้นรนจะยิ่งเสียก็ตาม พูดถึงเรื่องผลผลิตลิ้นจี่ เรายังนับว่าโชคดีกว่าเพื่อนเกษตรกรคนอื่นๆอยู่บ้าง
1 สวนของเราเริ่มสุกเป็นส่วนน้อยเพียงบางต้น สวนคนอื่นสุกพรึ่บพร้อมกันทั้งหมด
2 สวนของเราปีนี้ไม่ได้ให้ผลผลิตมากนักเมื่อเทียบกับสวนของคนอื่น แต่ความหวานอร่อยสวนเราอร่อยมากๆ  
เมื่อรับผิดชอบงานอะไร เราก็ต้องสวมบทบาทให้ดีที่สุด เมื่อเป็นเกษตรกรก็ต้องตั้งใจทำตลอดทางมาให้ถูกต้องเหมาะสม ลงท้ายคือสามารถขายผลผลิต
ปีนี้เราแบกหน้าไปทุกที่ทุกแห่งที่จะมีความหวัง ไปขอร้องผู้รับเหมาซื้อผลไม้จากสวน แต่ก็เปล่าประโยชน์ เขาว่าตลาดปิดหมดเขาไม่สามารถจะรับซื้อมากเกินไปเพราะตลาดหดหาย ตลาดทั้งในเมือง และที่เคยขายข้างทางระหว่างจังหวัดปิดหมด แม้แต่โรงงานกระป๋องก็ปิดหมดไม่รับซื้อผลผลิต พ่อค้าที่เคยรับเหมาไปขายที่ตลาดนัดก็หยุดตกงานเพราะตลาดนัดปิดหมด ไม่เพียงแต่ ลิ้นจี่ ผลผลิตทุกชนิดก็ไม่มีที่ขาย
รายหนึ่งที่ขายออนไลน์ชื่อดังอัธยาศัยดีมาก แม้พยายามจะช่วยแต่ก็ไม่สามารถช่วยเหลือเราได้มากนัก นั่งคัดลิ้นจี่ที่เรานำเสนออย่างใจเย็นทั้งนี้ก็คงเพื่อจะสอนให้เราได้มีความรู้และประสบการณ์ด้วย เราว่าเรายกมาหนักมากมายชั่งกิโลได้เพียงแปดกิโลกรัม ที่เก็บและสู้แบกไปทั้งลิ้นจี่ทั้งหน้าตาเพื่อไปนำเสนอ ( หลังจากผ่านไปราวครึ่งชั่วโมงเพราะกิจการออนไลน์ดีขึ้นและงานเขายุ่งมาก) เราได้เงินแลกเปลี่ยนมา 240 บาท คิดเสียว่าเป็นเงินก้นถุง เงิน 240 บาทนี้ ให้อะไรเราหลายอย่าง เราคงจำวันนี้ไปได้ตลอดไปล่ะตั้งใจจะเก็บเงินนี้ไว้ไม่ใช้ เราเดินหัวเราะกลับมาที่รถไม่ได้มองหน้าใคร มันเป็นเงินก้อนแรกของปีนี้ คิดเสียว่าประสบการณ์ชีวิตได้เรียนรู้อะไรเพิ่มเติมถ้าวันนี้เราไม่มาตรงนี้ เราไม่พยายามเราก็คงไม่รู้เรื่องอะไร เราก็คงได้อะไรหลายๆอย่าง รู้สึกคล้ายน้ำตาไหลอยู่ข้างใน
เราคงสงสารสภาพตัวเองในวันนี้ และเพิ่งเข้าใจถ่องแท้และสงสารเกษตรกรคนอื่นๆ เราคิดไปว่าเขาอยู่อย่างไม่ดิ้นรนก็คงเพราะไม่รู้จะดิ้นรนไปทางไหน สวนที่ติดกันขายผลผลิตให้พ่อค้าข้างทางค่อยๆมาละเลียดปีนเก็บวันละเล็กน้อย ด้วยราคาเหมาเพียง 2,000 บาท เขายังถามว่าเราจะเอามั้ย เขาตีราคาให้ 2,000 เท่ากัน ขอบคุณเพราะสภาพที่เห็นเราก็เข้าใจ มาเก็บกันทั้งครอบครัว ทั้งพ่อแม่ชราและลูกเล็ก เราตั้งใจจะส่งไปให้คนที่รัก ทำบุญถวายพระ และ ร่วมกับชมรมแจกอาหารชาวบ้านเราจะได้สุขใจกว่า
วันนี้เราไม่มีความทุกข์อีกแล้ว จะขายได้หรือขายไม่ได้ สำหรับเราก็ไม่ได้ร่ำรวยขึ้น เราทำเพราะเป็นบรรยากาศ สถานที่และลักษณะงานที่เราชอบ ทำให้ดีที่สุดทำเท่าที่เราทำไหว ช่วงชีวิตของคนก็ต้องมีช่วงเวลาที่ดีและช่วงเวลาที่ไม่ดีเป็นธรรมดา
แม่บอกว่า ขายไม่ได้ก็ตัดทิ้งให้หมด ปลูกต้นไม้อื่น เหมือนที่คนหวังดีที่รักกันแนะนำให้ตัดทิ้งนานแล้ว แต่เราทำเพราะเราชอบ ต้นไม้ที่เราชอบกว่าจะต้นใหญ่โตขนาดนี้ไม่ใช่ปีสองปียังอยากเก็บไว้ ความทรงจำความชอบเป็นเรื่องส่วนตัว ต้นลิ้นจี่สวยงาม ตัดแต่งทรงให้ดีๆยิ่งตอนมีลูกสีแดง สวยมาก เป็นไม้ประดับได้กินได้ด้วย เสียแต่มีแมงแกงมารบกวน แมงพวกนี้สวยงามแต่พิษร้ายนักปล่อยพิษใส่ขาเราเป็นรอยไหม้ปวดแสบปวดร้อนสุดทน ต่อมาเป็นแผลเนื้อหลุดออกไป เนื้อขึ้นมาใหม่ก็ยังเป็นรอยไหม้ดำไม่หายอีกเลย
ช่วงนี้งานยุ่งมาก ขอปิดคอมเม้นท์ไว้สักพักค่ะ
| Create Date : 22 เมษายน 2563 |
| Last Update : 22 เมษายน 2563 23:24:23 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 901 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 35 คน [