10 กพ 63 ตะพาบ 246 - แสดงออกถึงความรัก
สัปดาห์นี้ ดอก "ช้างน้าว" ดอกไม้สีเหลืองบานหลายช่อสวยงามมาก เธอมาแอบให้ดอกตั้งแต่เมื่อไหร่ ไม่ทันเห็นกัน มาสะดุดตาอีกทีเธอก็บานสวยงามแล้ว เก็บภาพมาลงบันทึก สิ่งสวยงามในช่วงเวลาแสนเศร้า
วันเสาร์ที่ 8 กพ เป็นวันที่ครอบครัวของเราได้วางแผนมาล่วงหน้าราวหนึ่งเดือน วันนั้นเป็นวันพระใหญ่ วันมาฆบูชา ได้สมัครเข้ารับฟังธรรมะจากอาจารย์ที่เป็นฆราวาส ลูกพี่หยุดงานเป็นกรณีพิเศษเพื่อจะได้ไปพบเห็นได้ไปกราบฟังธรรมะจากครูบาอาจารย์ในดวงใจ ไม่คิดว่าวันดีๆของเราจะเป็นวันร้ายของหลายครอบครัว ที่เกิดเหตุก่อการร้าย มีผู้สติไม่สมประกอบใช้อาวุธทำร้ายประชาชนผู้บริสุทธิ์ในสถานที่สาธารณะเสียชีวิตเป็นจำนวนมาก และยังทำให้เจ้าหน้าที่ที่เข้าระงับเหตุต้องเสียชีวิตอีกหลายท่าน แม้จะได้เห็นความรักความสามัคคีของประชาชนชาวไทยที่คงจะเริ่มตั้งสติได้หลังเกิดเหตุร้ายแรง แต่หมอกควันแห่งความสูญเสียและความเศร้าคงปกคลุมบริเวณกว้างกระเทือนจนหัวใจร้องไห้ เราได้ข้อคิดจากเหตุการณ์นี้อะไรบ้าง ถ้ามองในแง่ธรรมะ มันก็เป็นเหตุการณ์ธรรมดาโลก ไม่แปลกเกิดกันทั่วโลก ผ่านมาผ่านไป กรรมเก่าเป็นสิ่งที่ไม่มีใครทราบ ผลย่อมมาจากเหตุ แต่เราจะทราบไปถึงเหตุได้หรือไม่ บางเหตุก็ยาวนานข้ามภพชาติจนสุดความสามารถ สำหรับความเป็นคนบนโลกล่ะ ความรักที่คนมีให้แก่กันมันคงน้อยเกินไป ถ้าในหัวใจมีความรักที่แบ่งปันให้แก่กันจะไม่มีการทำร้ายกัน ถ้าใครจะมีความรักในหัวใจแม้สักน้อยคงไม่ทำเช่นนั้นกับคนอื่นได้ ไม่ว่าเรื่องราวของตัวเองจะแย่หรือเลวร้ายขนาดไหน การลดลงของความรักในหัวใจ เริ่มต้นจากความคิด ตามด้วยคำพูด และการกระทำ อย่าปล่อยให้ความรักในหัวใจลดลงจนหมดเกลี้ยง การแก้ปัญหาทุกเรื่องราว เริ่มต้นที่ตัวเราเองก่อนเสมอ คนโดยส่วนใหญ่เมื่อเกิดปัญหามักเริ่มต้นที่มองว่าปัญหาเกิดจากคนอื่นและคิดแก้ที่คนอื่น ให้คนนั้นทำนั่นโน่นนี่ โดยไม่เคยมองที่ตัวเองก่อนเลย ( ราวยี่สิบปีก่อนเมื่อครั้งที่กระทรวง เริ่มขบวนการปรับปรุงคุณภาพการรักษาพยาบาลในประเทศไทยใหม่ๆนั้น ทุกคนที่อยู่ในทีมปรับปรุงคุณภาพ ระดมสมองออกมาได้ล้วนแต่ความผิด การให้ปรับปรุงที่หน่วยงานอื่น ในฐานะหัวหน้าทีมของหน่วย เราบอก การเสนอความคิดปรับปรุงเช่นนั้นมันไม่ถูกต้องยิ่งจะทำให้เกิดการยากจะประสาน การปรับปรุงให้ปรับปรุงที่ตัวเองก่อน จากหน่วยใหญ่สุดลงไปถึงหน่วยเล็กสุด วิเคราะห์ตัวเราก่อนว่าเราอยู่ในจุดไหนของปัญหา มองหาข้อดีข้อเสียของตัวเอง ข้อดีทำให้ดีขึ้น ข้อเสียให้ปรับปรุง เมื่อทุกคนต่างทำอย่างนั้น แล้วภาพรวมองค์กรใหญ่ก็จะดีเป็นผลตามมา เมื่อเราฝึกกระบวนการเหล่านี้จนคล่องแคล่ว ระบบงานจะเจริญต่อเนื่องและยั่งยืน ) ในทุกขณะของชีวิต ถ้าเราทุกคนได้มีเสี้ยววินาที หยุดคิดสักนิด หลังจากเกิดความคิดอะไรก็ตามขึ้นมา ว่าคำพูด (ข้อเขียน) การกระทำของเราที่จะทำต่อไปนี้ ทำด้วยความรัก ความเมตตา ที่ยังหลงเหลือในใจของเราหยิบยื่นให้แก่ผู้อื่นแล้วหรือไม่ หรือออกไปช่วยกระพือโหมไฟกองเล็กๆให้ลุกลามใหญ่โต เราไม่อาจล่วงรู้ได้หรอกว่าถ้อยคำ ข้อเขียน หรือ การกระทำแค่เล็กๆของเรา มันจะไปจุดชนวนระเบิดของไอ้บ้าเสียสติคนไหนสักคน ให้มันทำเรื่องเลวร้ายแก่สังคมได้อีก การแสดงความรักอย่างหนึ่งต่อโลกใบร้อนของเรานี้ ในระดับบุคคลเฟืองตัวเล็กๆของสังคม อย่างหนึ่ง คือ การหยุดการไต่ต่อความรุนแรง ด้วยการหยุดพูด หยุดเขียน ในฐานะบลอกเกอร์หรือนักคอมเมนท์ตามโซเชียลต่างๆ หยุดกระทำด้วยภาษาพูด ภาษากาย ในอันที่ไม่เป็นไปซึ่งเจตนาสื่อสารถ่ายทอดด้วยความรักแก่กันและกัน การบอกว่าใครมีสติไม่ใช่เพียงการก้าวเดิน ย่างหนอ อยู่กับลมหายใจ หรือ คำบริกรรม แต่กับสังคม มันคือเสี้ยววินาทีก่อนจะ พูด เขียน หรือ กระทำ ถ้าเราไม่หยุดทิ้งปฏิกูลลงบนพื้นทุกคนทิ้งๆๆคนละชิ้นตรงนั้นจะกลายเป็นกองขยะในที่สุด แต่ถ้าเราวางดอกไม้หอมลงบนพื้นคนละดอกจุดนั้นก็จะเป็นจุดที่สวยงามส่งกลิ่นหอมอบอวล หรือถ้าเห็นสกปรกช่วยเก็บกวาดตามกำลังที่เราทำไหวทีละเล็กทีละน้อยพื้นที่ตรงนั้นจะสะอาดขึ้น ช่วยกันหยุดถ่ายทอดเมล็ดพันธุ์เล็กๆแห่งโทสะเหล่านี้ โดยเริ่มที่ตัวเรา สักวัน มันก็จะเติบโตในใจเรา และใจของคนที่เสพ จนกลายเป็นตัวอมนุษย์ที่แฝงในร่างกายคน ทำในสิ่งที่มนุษย์ไม่ทำกัน ดังนั้น การแสดงความรักกับโลกที่เราอาศัยอยู่ ทำได้ง่ายๆที่ตัวเราเอง เมื่อทุกคนร่วมมือกันทำ สังคมจะเป็นสังคมแห่งความรักความเอื้ออาทร ถึงแม้สังคมเราจะไม่ใช่สังคมร่ำรวยแต่จะเป็นสังคมแห่งความสุข
ขอแสดงความเสียใจแก่ผู้สูญเสียทุกคนในเหตุการณ์ ทั้งผู้กระทำการและผู้ถูกกระทำ ทั้งแก่ชาวนครราชสีมา และชาวไทย เราทุกคนต่างสูญเสียแต่เราจะได้บทเรียน และปรับปรุงแก้ไขให้สังคมไทยเราสวยงามปราศจากเรื่องเช่นนี้ในทีุ่สด ถ้าเรายังฉาบทาหัวใจไว้ด้วยรักอย่าให้ความรักเหือดแห้งไปจากหัวใจของเรา จบเรื่อง "ช้างน้าว" ต้นไม้ดอกที่โตช้ามาก ให้ดอกปีละหนึ่งครั้ง แต่ก็สวยงามจับใจเสมอทุกครั้งที่เห็นดอก
VIDEO
Create Date : 10 กุมภาพันธ์ 2563
Last Update : 10 กุมภาพันธ์ 2563 20:01:58 น.
21 comments
Counter : 934 Pageviews.
ผู้โหวตบล็อกนี้...
คุณสายหมอกและก้อนเมฆ , คุณตะลีกีปัส , คุณภาวิดา คนบ้านป่า , คุณกะว่าก๋า , คุณhaiku , คุณฟ้าใสวันใหม่ , คุณอุ้มสี , คุณหอมกร , คุณที่เห็นและเป็นมา , คุณSweet_pills , คุณnewyorknurse , คุณJinnyTent , คุณSai Eeuu , คุณวลีลักษณา
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:20:51:05 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:21:57:27 น.
โดย: อุ้มสี วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:1:37:30 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:7:37:48 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:10:49:01 น.
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:11:17:46 น.
โดย: หอมกร วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:12:46:27 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 11 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:14:26:30 น.
โดย: newyorknurse วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:3:33:47 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:7:27:34 น.
โดย: JinnyTent วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:13:52:57 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 12 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:14:51:07 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:7:45:54 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:12:21:04 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:13:38:51 น.
โดย: ตะลีกีปัส วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:14:27:04 น.
โดย: วลีลักษณา วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:19:46:08 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:7:46:39 น.
โดย: Sweet_pills วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:9:28:54 น.
โดย: กะว่าก๋า วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2563 เวลา:15:08:09 น.
VIDEO
Mcayenne94's Diary
มีวัตถุประสงค์เพื่อบันทึกเรื่องราวของเจ้าของบ้านและสิ่งแวดล้อม
ไม่มีวัตถุประสงค์ เพื่อการ จัดจำหน่าย ต้นไม้ดอกไม้ หรือสิ่งใด
อนุญาตให้นำภาพถ่าย
พร้อมชื่อMcayenneผู้ถ่ายภาพไปใช้ประโยชน์ได้
และสงวนสิทธิ์ไม่อนุญาตให้นำภาพถ่าย
Mcayenne ไปใช้ โดยการดัดแปลงตัดต่อหรือลบชื่อภายในภาพ
เป็นเรื่องเศร้าจริงๆค่ะ
ไม่เคยคิดว่าจะมีคนๆหนึ่งเห็นสนุกในการฆ่าคน
ที่ไม่เคยมีเรื่องบาดหมาง หรือรู้จักมักจี่กันมาก่อน
คนแรกที่เขาฆ่า คือแม่พ่อของคนร้ายเอง ที่ร้องไห้ปานขาดใจ
ขอแสดงความเสียใจกับญาติพี่น้องพ่อแม่ของผู้สูญเสียด้วยค่ะ
เศร้าที่สุด