บันทึกไว้ในความทรงจำ 1
ฉันเพิ่งกลับจากภารกิจสุดท้ายส่งพระสรีรางคาร เหนื่อยไปทั่วตัว แต่เรื่องราวอยากบันทึกมีมากมาย พรุ่งนี้พระบรมฉายาลักษณ์และพระบรมสาทิสลักษณ์ตามที่ต่างๆคงไม่มีให้เห็น แต่แรกตั้งใจว่าคืนนี้จะเดินชมอีกสักครั้ง แต่สภาพของฉันและลูกทีมก็คงไปไม่ไหวหลังจากนั่งขดหดแข้งขาบนพื้นถนนอยู่กว่าสองชั่วโมง และฉันก็เคยชมมาตลอดทั้งปี โดยเฉพาะสัปดาห์สุดท้าย
21 ตค 2560 หลังเลิกงาน ฉันออกท่องไปเพื่อชมการเตรียมพระราชพิธีถวายพระเพลิงพระบรมศพในหลวงรัชกาลที่ ๙ เหลือเวลาอีกไม่มากที่จะได้พบเห็นพระองค์ในทุกที่ทุกแห่งที่เดินทางไปในประเทศไทย ระยะเวลานี้เมืองไทยกำลังสวยงามอย่างที่สุด มีการประดับตกแต่งและจัดระเบียบสถานที่ต่างๆอย่างสมพระเกียรติ
โทรศัพท์มือถือ และกล้องเล็กๆในมือ ถูกบันทึกภาพเท่าที่ทำได้
ที่จริงฉันก็มาวนเวียนอยู่รอบสนามหลวง หรือทุ่งพระเมรุ อยู่เป็นปกติเพื่อดูบรรยากาศและสถานการณ์ แต่วันนี้โชคดีมีที่จอดรถเพราะดึกมากๆ ผู้คนยังเดินขวักไขว่อยู่โดยรอบ แต่ละคนทำภารกิจของตนเอง รถบัสจาก วิทยาลัยนาฏศิลป์หลายจังหวัดจอดยาวเต็ม หน้าโรงละครแห่งชาติและโดยรอบ นักศึกษานาฏศิลป์นุ่งโจงกระเบนกำลังซ้อมกันขวักไขว่ทางเวทีสะพานพระปิ่นเกล้า ผู้คนต่างเก็บภาพถ่ายตนเองกับ พระเมรุมาศจากทางฝั่ง มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ เพราะด้านอื่นปิดถนนทั้งหมด
ฉันเดินชมและเก็บภาพถ่ายเรื่อยมา จนถึงด้านข้างวัดมหาธาตุ ถนนต่อไปด้านหน้าถูกปิด เราต้องเดินเลี้ยวขวาอ้อมวัดมหาธาตุไปจนถึง ท่าช้าง มีมอเตอร์ไซค์จิตอาสา รับไปส่งท่าช้าง โดยไม่ยอมรับเงินแม้แต่บาทเดียว
ฉันมุ่งหน้าเดินตรงไปยังพระบรมฉายาลักษณ์หน้าพระบรมมหาราชวัง ที่อนุญาตให้ประชาชน กราบถวายบังคมได้ ตลอดถนนเส้นนี้งดงามมาก หน้ากำแพงมหาวิทยาลัยศิลปากร มีพระบรมสาทิสลักษณ์ ภาพขาวดำแต่งสีทองส่วนที่เน้น ภาพสวยงามได้สัดส่วนพระสิริโฉมเช่นพระองค์จริง ประชาชนเก็บภาพถ่ายเป็นที่ระลึกกับพระบรมสาทิสลักษณ์ ฉันก็เช่นกัน แต่สภาพใกล้เที่ยงคืนของฉันนั้น มองดูสะบักสะบอมบดบังความงดงามของพระบรมสาทิสลักษณ์ไปเสียอีก เอาไปอวดใครไม่ได้สักภาพ
เดินผ่านจุดตรวจพร้อมบัตรประชาชน และพร้อมให้ตรวจค้นสัมภาระ
ฉันได้พวงมาลัย เพื่อสักการะพระบรมฉายาลักษณ์ สมความปรารถนา สิ่งใดที่ฉันทำได้เพื่อถวายความจงรักภักดี ฉันได้ทำสุดความสามารถอย่างดีที่สุด
พระบรมฉายาลักษณ์ เด่นเป็นสง่าอยู่บริเวณค่อนมาทางศาลหลักเมือง
รอบๆบริเวณประดับไว้ด้วยดอกกล้วยไม้ขาวเหลือง สวยงามยิ่งกว่าที่ใดที่เคยพบเห็น
ผู้คนยังเดินกันขวักไขว่ แม้เป็นเวลาดึกมากแล้ว และยังมีทะยอยเดินมาเรื่อยๆ
ประตูวิเศษไชยศรี และพระที่นั่งดุสิตมหาปราสาท ได้กราบพระองค์จากตรงนี้อีกครั้ง
ฉันเดินกลับออกมา เพื่อเดินกลับไปยังที่จอดรถ คิวมอเตอร์ไซค์จิตอาสายาวหลายสิบคน พึ่งเท้าตัวเองดีที่สุด ได้ออกกำลังกายด้วย ภาพตรงหน้าสวยงามในความเห็นของฉัน ตึกโบราณที่คนไทยได้ช่วยกันอนุรักษ์ไว้ พระองค์โบกพระหัตถ์ให้กับพสกนิกรของพระองค์ ภาพเหตุการณ์จริงในวันนั้นหน้าพระที่นั่งอนันตสมาคมยังติดตราตรึงใจของทุกๆคน ความจงรักภักดีของประชาชนที่มีต่อพระองค์ยาวเหยียดตลอดแนวถนนราชดำเนิน และพระเมตตากรุณาธิคุณที่พระองค์มีต่อพสกนิกร แม้บัดนี้พระวรกายของพระองค์จะจากไปแล้ว แต่พระองค์คงยังเฝ้ามองจากเบื้องบน ฉันคิดเช่นนั้น
Create Date : 29 ตุลาคม 2560 |
|
9 comments |
Last Update : 30 ตุลาคม 2560 10:28:48 น. |
Counter : 1481 Pageviews. |
|
|
|