วานเย็นกล่องพัสดุอีกกล่องมาถึงมือท่ามกลางอากาศเย็นที่อาจรู้สึกถึงความอ้างว้าง ฉันเปิดดูกล่อง ฉันคงไม่ได้คิดไปเอง ยามใดระลึกถึงขอบารมีพระองค์ จะต้องมี signal ของการรับทราบของพระองค์เสมอ ไว้ฉันจะลงบันทึกเรื่องราวในตอนต่อๆไปด้วยความขมีขมันทีเดียว พระองค์รับทราบ เช่นเดียวกับ องค์หลวงตามหาบัว และ สมเด็จพระสังฆราชญาณสังวร ที่ฉันสังเกตได้เช่นนั้น
กล้องถ่ายรูป ฉันก็ชอบถ่ายภาพ กล้องคล้ายๆของฉันเหมือนกัน
ดีใจรีบแกะกล่อง จับวาง และถ่ายภาพเหมือนปกติ
เช้านี้จัดหาดอกไม้สีเหลือง ถวายแสดงความระลึกและจงรักภักดี
ดอกหอมเจ็ดชั้น ให้ดอกเต็มต้น เลือกตัดสีเหลือง
มนต์จำปา มหาหงส์สีขาวปากเหลือง จำปีสีนวล และจำปีสีทอง ของชอบสวยๆทั้งนั้น
ถ่ายภาพไปหลายภาพ ไม่ได้ถ่ายภาพมาหลายวัน ปรับจับอะไรก็ลืมเลือนที่จำได้เมื่อไปถ่ายภาพงานพระราชพิธี ตั้งเป็น อัตโนมัติทั้งหมด แล้วทำไมภาพถึงได้เป็นเยี่ยงนี้ งงมาก
ฉันปรับโน่น เปิดนี่ จนได้ภาพที่ดูปกติดีเหมือนที่เคยใช้ เกิดความประหลาดใจกับเจ้าตัวมากที่เดียว
แล้วฉันก็พึ่งมารับทราบเมื่อเตรียมรูปทำบันทึกนี่เอง ว่า นอกจากฉันจะได้รับของขวัญจากฟ้าที่สื่อถึงพระองค์ตามแต่ฉันจะคิดไปแล้ว ให้ฉันได้หยิบกล้องขึ้นมาถ่ายภาพอีก เพื่อให้เกิดประโยชน์ และ มากกว่านั้น
พระองค์ยังเมตตาสอนฉันอีกแล้ว ฉันชอบถ่ายภาพ แต่รูปภาพไม่ได้มีอะไรพิเศษ ฉันมองภาพที่ฉันไม่ได้ตั้งใจจะถ่าย ไม่ได้ใส่แอปหรือตกแต่งด้วยศิลปะใดๆ ภาพกลับมองน่าสนใจและเข้ากับเรื่องราวของฉันเสียมากกว่า หมายความว่า จะทำสิ่งใดก็ต้องมีการพัฒนา ปรับปรุง หรือพลิกแพลงลองที่แตกต่างดูบ้าง อาจจะดีกว่าเดิม พระองค์ไม่ได้จากไปไหนจริงๆ ที่ฝรั่งคนหนึ่งเขียนว่านับแต่นี้ พระองค์เข้าถึงพสกนิกรของพระองค์ได้ง่ายกว่าเดิมเห็นจะจริง
คิดถึงพระองค์มากค่ะ