เรื่องแบบนี้ไม่มีถูกผิดหรอก ผู้ชายที่เริ่มจากร้อยแล้วจบด้วยศูนย์เนี่ย จะเป็นพวกที่ชอบ ไวไฟด้วยกัน แบบเจอปุ๊ปไปกันทันทีอะ แบบนี้ต้องหาตามที่ๆเค้าไปกันอะ
พูดไปก็โทษผู้ชายนั่นแหละ อิอิ ก็เรื่องมากจริงๆนั่นแหละจริงหรือเปล่าอะ ผู้ชายมักจะพูดว่าอะไรที่ได้มาง่ายๆมักไม่มีค่า พวกนี่เริ่มจากศูนย์จบที่ร้อยหรือเปล่าไม่รู้อะ รู้แต่ว่า ข้ออ้างมีเป็นกระบุงโกยเรย

ผู้หญิงส่วนใหญ่เลยเลือกที่จะรักคนที่เขารักเราดีกว่าไง พวกนี้แน่นอน เริ่มที่ร้อยแต่จลที่ล้านก็ได้อะนะ เรียกว่าไม่มีวันจบอะ เชื่ออินทรีทองคำเถอะสาวๆ

แก้คำผิดหน่อยอะ จบ ไม่ใช่ จล อะ
แล้วอีกนิดนะสาวๆ ถ้ารักคนที่เขารักเราเนี่ย อย่างน้อยก็ต้องดูให้คู่ควรด้วยนะ

เจอบ๊อกความรักสองอันติดเลยแฮะ ฮ่าๆๆๆ จริงๆ ผมก็ว่าเหมือนคุณอินทรีทองคำนะครับ มันไม่เชิงว่าจะถูกหรือผิดซะหมดหรอกฮะ มันย่อมมีเหตุผลของมัน

แต่ชอบตรง "แล้วบล๊อกนี้มันจะเขียนขึ้นมาทำไมฟะ?" จริงๆ หน้าไอค่อนบอกอารมณ์ชัดดี 555

คิดว่ามันติดอยู่ที่วัฒนธรรมประเภณี และความละเอียดของผู้หญิงมากกว่า
ผู้หญิงจะถูกสักสอนมาว่าให้รักนวลสงวนตัว การเสนอ การสนองผู้ชายก่อนจะไม่งาม ทำให้จะควบคุมความรู้สึกไม่แสดงออกในเรื่องความรักมากนัก หรือบางรายอาจรู้สึกตัวช้าไปเลย ทำให้ผู้ชายไม่ทันใจ ก็เลยหายไป...แง่มๆ

ไม่คิดเหมือน จขบ.เท่าไรนัก

พี่เชื่อว่า แต่ละคนก็มีชุดความคิดที่มีต่อเรื่องความรัก
เฉพาะคน เฉพาะเรื่อง แล้วแต่ประสบการณ์ความรักที่พวกเขาเคยเจอ

แล้วแต่ "แผล" ของแต่ละคน

ในทางกลับกัน ก็อาจจะมีผู้หญิงที่เริ่มจากร้อย แล้วจบที่ศูนย์ ( อาจจะเป็นอิชั้นก็ได้นะ...)

หรืออาจจะมีผู้ชายที่เริ่มจากศูนย์ แล้วจบที่ร้อย

ของอย่างนี้ อะไรก็เกิดขึ้นได้จ้า

ป.ล. วันนี้ก็สิ้นเดือนแล้ว จขบ.ก็มีชีวิตรอดมาถึงสิ้นเดือนแล้ว เลี้ยงได้แล้ว (คนละงานกับริเวอร์บาร์นะ)

ความรักของผม เริ่มที่ 101 (ร้อยเอ็ด) และคาดว่าจะจบลง ที่ เพชรบุรี ครับ


ชอบบล็อกนี้ครับ... อย่าลบทิ้งนะ ผมจะ BookMark ไว้เตือนใจตัวเอง


สุขสันต์วันเกิดเจ้าของบล็อกด้วยครับ

...ไม่เห็นเคยได้ยินเลย เรื่องแบบนี้อิฉันไม่ค่อยถนัด...ขอนั่งอ่านแบบพับเพียบเรียบร้อยก็แล้วกัน

ลป. งานคืนนี้ฝากชนแก้วด้วยเด้อ...ขอให้หนุกหนาน

=)

ฮี่ๆๆ สมเป็นกระทู้ล่อเป้าจริงๆ โดนซ้า << ทำไมฟังดูโรคจิตพิกล
มาเฉลยกับดักกันก่อนที่ผมจะโดนหนักกว่านี้ดีกว่าครับ



ที่จริงความรู้สึกมนุษย์มันไม่ได้เป็นแบบวันเวย์หรอกครับ
มันขึ้นๆลงๆซ้ายขวาซ้ายขวาเอบีซีเลคสตาร์ทได้เหมือนหุ้นนั่นแหละครับ
ถ้าต่างฝ่ายต่างค่อยถนอมน้ำใจกันไม่คิดเล็กคิดน้อย
ฝ่ายชายอาจลดจากร้อยมาที่เจ็ดสิบฝ่ายหญิงอาจเพิ่มจากศูนย์มาที่สี่สิบ
แล้วก็ช่วยกันประคับประคองให้กลับเป็นร้อยทั้งสองฝ่าย
น่าจะเป็นทางที่ดีที่สุดครับ



ป็นไงครับ เริ่มรู้สึกว่าผมน่าโดนกาตื้บน้อยลงรึยัง

พี่ว่า เป็นเรื่องธรรมดา มันเป็นธรรมชาติของแต่ละฝ่าย
เมื่อไหร่ฝ่ายชายที่เจอคนที่ใช่ 100 ที่เคยมี คงรอได้ถึงวันที่ 0 จะไปถึง 100 ใช่ป่ะ
ส่วนฝ่ายหญิงเอง จาก 0 คงถึง 100 ได้ไม่นาน

แต่ถ้าไม่ใช่ ยังไงก็ไม่ใช่อ่ะนะ คิดไรมาก



ปล. ใครชอบมาคนแรกเหรอ

คุณอินทรีทองคำ: รักคนที่คู่ควร เห็นด้วยเต็มประตูเลยครับ
แต่น่าเสียดายที่หัวใจเป็นหนึ่งในอวัยวะไม่กี่ชิ้นที่ไม่ฟังคำสั่งสมองครับ

คุณหมื่นทิพย์: บล๊อกนี้ขายฮา ไม่ขายสาระครับ

คุณชลภิณฑ์(สะกดงี๊รึเปล่าน๊า): แหะๆ ไม่ได้ตั้งใจสะกิดนะครับ ขออภัยครับ
ปล.ผู้ชายดีๆในโลกยังมีมากเท่าๆกับผู้หญิงใจร้ายในโลกนั่นแหละครับ

พี่แกรป: ก็ตามสมมติฐานที่ตั้งไว้ข้างบนนั่นละครับ
ปล แหะๆ แล้วค่อยนัดกันอีกทีละกันครับ(โบ้ยไปก่อน เผื่อมีคนลืม)

คุณแพใบไผ่: เย่ๆ ในที่สุดก็มีคนเห็นด้วยกะผม เรื่องบล๊อกน่ะไม่ต้องห่วงครับ ไม่มีลบอยู่แล้ว

ก็อตจิ: อยากเห็นๆๆ ก็อตซิลล่านั่งพับเพียบ

พี่คุณจุ๊บ: นั่นสิครับ ใครน๊า

เราว่าคำพูดข้างบนส่วนหนึ่งอาจเป็นเพราะ

ผู้ชายมักเริ่มจากการถูกตาถูกใจเมื่อแรกเห็นเป็นหลัก (ส่วนใหญ่อะนะ) เพราะฉะนั้นมันถึงเป็นอะไรที่ถ้าชอบใครตอนแรกมันเหมือนเริ่มต้นที่ร้อยไง แต่พอไปๆ รูปลักษณ์ชักเปลี่ยนตามกาลเวลา มาเห็นเวลาที่เธอไม่ได้สวยเป็นนางฟ้าทุกอิริยาบถ (ทำยังกะตัวเองเป็นเทพบุตรได้ทุกขณะจิตอะนะ) ก็เริ่มถอยลงๆ น่ะ

ส่วนผู้หญิงมักเริ่มจากการดูนิสัยใจคอไปเรื่อยๆ ให้แน่ใจว่า ไอ้นีมันดีจริงมั้ย (คือมักดูนิสัย บุคลิกภาพ การปฏิบัติตัวมากกว่า) เพราะงั้นมันถึงค่อยๆ สั่งสมน่ะ บางทีก็ไม่ใช่การไว้ตัวหรอก แต่เราไม่ได้เอาหน้าตา รูปร่าง ถูกใจเมื่อแรกพบเป็นหลักไง มันก็เลยเริ่มจากศูนย์ขึ้นไปเรื่อยๆ




ใครเคยพูด(จำไม่ได้) ก็ไม่รู้ว่า


ผู้ชายความรักอยู่ที่ตา

ผู้หญิงความรักอยู่ที่หู (อันนี้อาจหมายถึงเรื่องการพูดของผู้ชายนะ เพราะผู้หญิงชอบถือเรื่องคำพูด การสัญญาคือต้องทำให้ได้ การโกหกเป็นเรื่องใหญ่)



เอาเหอะ


มาแสดงความคิดเห็นเพิ่มเติมน่ะนะจ๊ะ



คืนนี้ถ้าไม่มีอะไรผิดพลาดเจอกัน

เย่ๆ ดีใจจัง วันนี้ฟูลทีม (fool team)

ไม่รู้จิ แล้วแต่คนมั๊ง ที่แน่ๆ เราน่ะเกือบห้าสิบ หมายถึงน้ำหนักตัว

แล้วก็แอบเห็นด้วย ตามคำเชิญชวนของพี่ปลา อินทรีทองคำด้วยครับผม
สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังด้วยเด้อ

คิดถึงเพลงเริ่มจากร้อย



...

บทวิเคราะห์ที่ 1

เป็นไปตามกฎการอนุรักษ์พลังงานครับ

ให้พลังงานของความรักระหว่างคน 1 คู่ เท่ากับ 100

ฝ่ายชายเริ่มที่ 100 ฝ่ายหญิงเริ่มที่ 0 ผลลัพธ์คือ 100

เมื่อชายลดลงเหลือ 0 หญิงเพิ่มเป็น 100 ผลลัพธ์เท่าเดิม คือ 100

ความจริงมันเป็นเช่นนี้ อ่าว แล้ว จะบ่นกันไปทำไม!!!

เอาแฟร์ๆ ก็คือ เมื่อฝ่ายชายความรักลดลงเหลือ 50 และฝ่ายหญิงเพิ่มขึ้นเป็น 50 ก็จงรีบรวบหัวรวบหางแต่งงานกันซะ เพราะนั่นคือจุดดุลยภาพ

อย่าคาดหวังอะไรไปมากกว่านั้น!!!

ว่ากันว่า ถ้าตัดสินใจมีบุตรในช่วงนี้ เด็กจะมีความสมดุลทั้งกายใจ หรือไม่ ก็สับสนทางเพศไปเลย ฮ่วย!!!

ส่วนความรักจะมีจุดจบที่สวยงามหรือไม่ ก็อยู่ที่ว่า คุณทั้งคู่จะช่วยกันรักษาจุดดุลยภาพ (ที่ไม่ใช่จุดสุดยอด แต่เป็นจุดกลางๆ) นั้นไว้ได้ตลอดรอดฝั่งหรือไม่

ส่วนตัวนะ ฝ่ายหญิงเริ่มจากศูนย์ เพราะไม่เคยคิดอะไรพิเศษกับฝ่ายชายที่มาจีบ
จนนานวันเข้า สิ่งที่เห็นที่ได้รับสม่ำเสมอมา รู้จักมุมมองต่างๆของฝ่ายชายเพิ่มขึ้น จาก0ก็เพิ่มไปจน100ได้สักวัน
ในทางกลับกันฝ่ายชายที่เริ่มจาก100 แรกๆก็ยัง100เต็ม
นานวันเข้าเริ่มลดลงนะ
สังเกตุจากประสบการณ์ตัวเองอ่ะคับ

มันก็เป็นเรื่องที่พูดยากเหมือนกันนะคะ ตัดสินไม่ได้ง่ายๆ ว่าใครเป็นฝ่ายถูกหรือผิด ต่างฝ่ายต่างก็ผลัดกันเป็นผู้กระทำและถูกกระทำ ...เพราะต่างก็มีเหตุผลและสร้างเงื่อนไขชีวิตตามแบบฉบับที่ตัวเองพอใจกันทั้งนั้น

เป็นเรื่องธรรมดาของชาวโลก

ความรู้สึกย่อมเปลี่ยนแปลงไปตามกาลเวลานะคะ

ทษ. เค้ามีเพราะทำการทดลองแล้วและมีความเป็นขั้นตอน ความรักมันไม่มี ทษ. บอกเอาไว้แน่นอนและตายตัวเพราะฉะนั้นเราก็ต้องลองผิดลองถูกกันไป ...

ผิดไม๊ก็คงไม่ผิดทั้งคู่แต่เพราะต่างมีเหตุผลของแต่ละคนอ่ะเน๊อะ ... เอ กาลังคิดอยู่ว่าถ้าหากว่ารักมี ทษ จริงจะมีใครปฏิบัติตามมั่งน๊อ เพราะเค้าบอกวา ทษ บางทีมีไว้เพื่อแหกอย่างเดียว

คงไม่มีใครผิด ใครถูกหรอกค่ะ
คิดว่ามันเป็นธรรมชาติของผู้ชายนะคะ ที่จะเป็นฝ่ายรุก ส่วนผู้หญิงก็จะเป็นฝ่ายรับ ซึ่งก็ต้องดูเชิงก่อนเป็นธรรมดา

แต่สุดท้ายมันก็จะจูนเข้าหากันเอง ถ้าใช่ มันก็ใช่ ถ้าไม่ใช่ ยังไงมันก็ไม่ใช่... ไม่ต้องไปซีเรียสหรอกค่ะ เรื่องความรักไม่มีสูตรลงตัว ไม่จำเป็นต้อง เป็น ร้อย หรือเป็น ศูนย์

อื้อ...นี่ก็สิ้นเดือนแล้วนะ ตกลงจะได้เลี้ยงฉลองใหญ่แล้วซินะ

ปล.สุขสันต์วันเกิดย้อนหลังด้วยค่ะ

ก็วันไปดูถ้วยไง
พับเพียบกันทั้งแก๊งค์หง่ะ...อิอิ
อ้อ! วันอาทิตย์เอาไงง่ะ คุยกะแขแล้วค่อยมาบอกเราแล้วกัน แต่ถ้าไม่สะดวกกันก็เลื่อนไปก่อนก็มิอาจเป็นไร

ฝ่ายชายเลวจริงหรือ? << ยิ่งกว่าจริง
อ้าวงั้นก็ฝ่ายหญิงอะสิที่ผิด << ไม่จริงเฟ้ย...ถูกตลอด


=)

ไม่รู้หว่ะ ชั้นไม่ประสีประชาเรื่องความรัก ฮิฮิ

ปล.HBD ในบล็อกอีกรอบ

ยั่งงี้ ถ้าเจอผู้ชายที่ดีและเหมาะสม ต้องชิงปล้ำก่อนซะเลยดีไหมคะ อิอิ

ทิวลิปดำนี่ต้องแอบดูที่เดอะแก็งก์นะน้องเซียว ... แต่อ่านหนังสือเค้าบอกว่าทิวลิปดำแท้ๆ น่ะยังไม่มีค่ะ มีแต่ทิวลิปแบบที่ว่าเป็นสีมืดๆ หน่อยอย่าง ม่วงมืดๆ น่ะค่ะ เลยดูออกเป็นสีดำ

ตอนนี้อกหัก ทำไมผู้ชายถึงชอบผู้หญิงทำงานกลางคืน (ไม่ใข่ทุกคนนะ) ด้วย ก็รู้อยู่แล้วว่ามันเสี่ยง กับเราคบมาตั้งนาน แต่พอเจอคนนั้นไม่ถึงอาทิตย์ก็มีอะไรกันแล้ว แล้วบอกว่ารักเขา อย่างนี้จริงใจหรือเปล่า เขารักกันจริงหรือเปล่า ใครเจออย่างนี้ช่วยตอบหน่อยซิ

ตอนนี้อกหัก ทำไมผู้ชายถึงชอบผู้หญิงทำงานกลางคืน (ไม่ใข่ทุกคนนะ) ด้วย ก็รู้อยู่แล้วว่ามันเสี่ยง กับเราคบมาตั้งนาน แต่พอเจอคนนั้นไม่ถึงอาทิตย์ก็มีอะไรกันแล้ว แล้วบอกว่ารักเขา อย่างนี้จริงใจหรือเปล่า เขารักกันจริงหรือเปล่า ใครเจออย่างนี้ช่วยตอบหน่อยซิ

ทำงานวันสุดท้ายแว้ว...ว่างโคร่ด

คุณเหลียง: งั้นผมมิปาเข้าไปวัยเกษียณแล้วเหรอครับ

พี่โบว์: เพลงนั้นแหละครับที่ผมตั้งใจจะแซว

คุณแพ: งั้นก็ต้องหาจุดที่อุปทานตัดกะความเป็นจริง เอ๊ย อุปสงค์ให้เจอสินะครับ

คุณwan: เห็นด้วยเต็มที่เลยครับ ธรรมชาติของมนุษย์น่ะครับ

คุณjan: เพื่อนผมเค้าเคยบอกแฟนเค้าไว้ว่า
"ชั้นก็มีเหตุผลของชั้น เธอก็มีเหตุผลของเธอ แต่เหตุผลของชั้นต้องถูกเสมอ"

คุณมัช: นั่นสินะครับ

พี่นิด: ทษ นี่ โทษานุโทษ เหรอครับ

คุณโลมา: กลับมาดำน้ำที่เมืองไทยสิครับ ผมจะเลี้ยง...
แต่ออกค่า live aboard ให้ด้วยนะครับ

ก็อตจิ: วันนี้ไม่มีประชุมเร๊อะ

คุณพลอย: เหอๆ ว่าที่เจ้าสาวนี่ไม่ประสาเลยเน๊อะ
อย่าลืมการ์ดของผมเน้อ

คุณชล: ผู้ชายดีๆมันยังไม่ขาดตลาดขนาดนั้นกระมังครับ

พี่นิด(อีกรอบ): เดี๋ยวเย็นนี้จะไปแอบดูครับ

คุณต่าย: เรื่องนี้เป็นเคสที่อ่อนไหวและค่อนข้างเป็นเอกเทศอะนะครับ
ผมคงพูดอะไรไม่ได้มากนัก....

นอกจากขอให้คิดซะว่าโชคดีของคุณแล้ว
ที่คนแบบนั้นเดินออกไปจากชีวิตของคุณซะตั้งแต่บัดนี้

^^

สาวเสียงหวาน: ยิ้มอะไรเอ่ย

ยังจำบรรยากาศข้างคุรุสภาได้เช่นกันคับ
เพราะใกล้ที่พักขนาดเดินไปถึงได้ แทบจะหลับนอนมันหน้างาน(เพื่อนมันประชดบ่อยๆ)
แต่ตอนนี้ยังพักที่เดิม งานหนังสือมาจัดที่ศูนย์ประชุมเพื่อนมันก็ยังประชดแบบเดิม

อ่านะ นิดนึงค่ะ คิดอะไรไม่ออก ปล้ำมันไว้ก่อน ไม่เสียเวลา

อันนี้ไม่มีฟามเห็นอะพี่เซียว

ยาก

ทุกสิ่งในโลกย่อมมีข้อยกเว้นค่ะ เห็นด้วยมากๆ เลย
จากประสบการณ์ตรง ฮี่ๆๆๆ

ไม่รู้ว่าใครจะผิดจะถูกเน้าะ
แต่มันเป็นเรื่องละเอียดอ่อนมาก...
..
..
เพราะเป็นเรื่องของความรู้สึกล้วนๆ
..
..
คงต้องเป็นเหตุผลของใครของมัน และอาจจะแตกต่างกันออกไปละค่ะ

ผมว่าไม่ทุกคนหละครับ คงแล้วแต่เหตุผล ของแต่ละคนมากกว่าครับ

อ่านแล้ว นึกถึง นิทานเรื่้องนึงนะครับ ท่านจอมยุทธ์เซียว

เรื่องที่เจ้าหญิงตามหารักแท้ด้วยการรทดสอบให้คุกเข่า 100 วันนะึีัครับ ไม่ทราบว่าเคยอ่านหรือป่าว


ผมว่าเรื่องนี้มันคงเป็นธรรมชาิติของหญิงกะชายนะครับ

แต่ทำไม เราเจอแต่ ธรรมชาติลงโทษทุ้กที....

แหะ แหะ (เกาหัวแกรกๆ) ไม่เข้าใจเรื่องความรักค่ะ..ยากชมัด

ในทางเศรษฐศาสตร์จะมีคำว่าค่าความพอใจสูงสุดใช่ไหมครับที่ว่าระดับความพอใจจะไต่ขึ้นไปสูงสุดต่อจะจ่ายและจะลงมาอย่างฮวบฮาบ

ตรงนี้ผมว่าเป็นทั้งสองเพศนะ ประสบการณ์ส่วนตัวยังไม่เป็นเพศไหนผูกขาดการตั้งต้นที่0 และ 100 ซักที

เป็นในแบบที่ผมว่ามากกว่า อิๆๆ

เชิญร่วมถกได้ครับ

เป็นเรื่องของความรู้สึกค่ะ คงกำหนด ไม่ได้มั้ง

ขอให้มีความสุขในวันเกิดมากๆนะคะ

Happy Birthday นะคะ

สวัสดีวันหยุดครับ
มีเรื่องบ๊องๆมาเล่าให้ฟังอีกแล้วครับ
วันนี้มาเรียนแล้วก็พบว่าลืมเอาหนังสือเรียนมาด้วย

คุณwan: ฮ่าๆๆ แฟนพันธุ์แท้นักอ่าน

คุณchol:

คุณศล: ว๊า ดร.ศล ยอมแพ้ซะแล้วเหรอคับ

ป้าแนว: แต่ตอนนี้กะลังมีฟาร์มสุขไม่ใช่เหรอครับ

คุณzae: ก็ต้องกลับไปดูสมมติฐานที่ระบุไว้ด้านบนนั้นละครับ
ก็ได้แต่หวังให้เพื่อนๆมีแต่ความสมหวังละครับ

คุณตงเหลงฉ่า: ^ คงต้องตอบเหมือนที่ตอบคุณzaesun น่ะครับ

คุณNut: เคยครับ และแอบสมน้ำหน้าเจ้าหญิงเรื่องมากคนนั้นด้วย

คุณjing: ไม่มีใคเข้าใจหรอกครับ แต่ศึกษาเพื่อช่วย"ลดโอกาส"ในความช้ำน่ะครับ

คุณเบียร์: ปกติมนุษย์ทุกรูปก็ค้นหา self maximization อยู่แล้วครับ อยู่ที่ว่าเค้ามุ่งไปที่อะไรเท่านั้น

คุณธูป: ก็ต้องว่ากัน case by case จริงๆนั่นแหละครับ

คุณรักดี: ขอบคุณครับ

คุณซูซี่: ขอบคุณนะครับ

แฮ่.....
ในฐานะ
เป็นผู้หญิงที่ผ่าน 2 ใบ
คือใบสมรส กับใบหย่า
ขอบอกว่า
ถ้าความรักมันจะจบลง
ไม่มีใครผิด ถ้าจะผิด ก็ผิดด้วยกันทั้งคู่ ที่ไม่สามารถประคับประคองความรักได้เหมือนอย่างเริ่มแรก...

เศร้า



สุขสันต์วันเสาร์ กิจการที่ร้านเป็นไงบ้างค่ะ

คุณแม่หนิง: เสียใจด้วยนะครับ...

ส่วนกิจการก็ยังทรงๆทรุดๆ
เพียงแต่ช่วงนี้เงินเดือนกำลังออก
ยอดเลยดูดีหน่อยน่ะครับ

หงึหงะ พูดอาราย หนูม่ายรุ้เรื่องอ้า

อ้อ

แล้วถ้าชายรักชาย

ก็เลยเริ่มที่ 100 ทั้งคู่
แล้วก็จบที่ 0 ทั้งคู่

ความรักของชายรักชายจึงไม่จีรังยั่งยืนเท่ากับความรักของหญิงรักหญิงอ่ะจิ

ว้า....

หึๆๆๆ

ผู้ชายเริ่มที่ร้อยจบที่ศูนย์ ผู้หญิงเริ่มที่ศูนย์จบที่ร้อย เคยเอาคำๆนี้ไปใช้อยู่บ่อยๆค่ะ แต่ทำไมมันแตกต่าวกันจังเลยอะ

5555 สวัสดีตอนเย็นๆ อ่าพี่เซียว .. เมื่อวานเป็นยังไงบ้างก๊าบบ ^^


ปล. เมื่อวานกุ๊กจะไปหาพวกพี่ ๆ ที่ร้านด้วยแหล่ะ .. แต่เชื่อม๊ะ ออกจากที่ทำงาน 6 โมงติ๊ด ๆ สองทุ่มยังไม่ถึงอนุสาวรีย์ชัยเลย สองทุ่มครึ่งตัดสินใจวกรถกลับบ้าน ถึงบ้านสี่ทุ่ม T_T ติดไรกันนักหนาก็ไม่รู้ ... เกือบได้เจอกันแว้วเชียวววว

ครายๆ ป้าแนว เรียกครายป้าแนว เดี๊ยวตีก้นลายเยย

ผู้หญิงใจร้าย..ผู้ชายใจหมา..55
ความไม่ดี ไม่เลือกเพศหรอกครับ

ห่ะๆ...โสนะหน้า ด้วย

ก็รู้อะนะว่าควรต้องพักผ่อนเยอะๆ แต่ทำไมไม่อยากนอนเล้ย

คุณลูกสาวโมโมเจิดจ้า(อิอิ): กินข้าวอิ่มแล้วไม่มีอะไรทำ
ผมเลยหาเรื่องโดนด่าอะครับ

ลูกพี่เอส: เอ่อ แบบว่า

แต่จริงๆถ้าสมมติว่าเริ่มจากร้อยทั้งคู่มันน่าจะเป็นอะไรที่ไอดีลนะครับ
คือต่างฝ่ายต่างทุ่มให้กันเต็มที่ ไม่มีออม ให้ร้อยรับร้อย
ที่น่าระวังก็คือ...เอ่อ ขอยกตัวอย่างเป็นชายหญิงแต่เริ่มจากร้อยทั้งคู่ได้มั๊ยครับ...
ถ้าคาดหวังสูงไปสุดท้ายจะกลายเป็นพลาดหวังเจ็บหนักเป็นสองเท่าอะครับ

คุณปลาทูน่าฯ: ชื่อล๊อกอินน่ารักจังครับ

เอริซัง: ต่างคนก็ต่างมุมมองน่ะครับ

สาวเสียงหวาน: ว๊า เลยอดชน...เอ๊ย อดเจอเลย

ป้าแนวพุง: อุอุ แอบขุดเรื่องเก่ามาล้อน่ะครับ

คุณแร้: เหมือนตาเหลี่ยมกะพี่กะทิที่กระแตหลอพอพอกันยังงั้นอ๊ะป่าวครับ

คุณNut: ผีซิวนิ่มๆๆๆ

ขอแบบอยู่คนเดียวได้ไหมอ่ะ แบบเชยๆเลยนะ ถ้าชาตินี้ขาดชาติที่พึงเชยอย่ามีคู่เสียเลยจะดีกว่า

ไม่ต้องเป็นห่วง นักรบต้องมีบาดแผล

พี่คุณนาย: เฮ้อ...พักฟื้นให้กลับมาสมบูรณ์ทั้งร่างกายและจิตใจก่อน
แล้วค่อยตัดสินใจดีกว่านะครับ