พยากรณ์บล็อก: I'll be there for you, waiting by the gate of dawn...forever...
Group Blog
 
<<
มีนาคม 2550
 123
45678910
11121314151617
18192021222324
25262728293031
 
15 มีนาคม 2550
 
All Blogs
 
คำถามจากโปจิ – รักล้นใจทำไมเติมไม่เต็ม

หวัดดีกั๊บทั่นๆ นายเซียวฯอัพคราวก่อนเล่นเอาบล็อกแกงค์พังไปร่วมครึ่งเดือน อัพคราวนี้จะเกิดอะไรขึ้นอีกป่าวน๊า (-_-")

สำหรับการอัพงวดนี้ก็ยังไม่หนีเรื่องนินทาชาวบ้านอยู่ดี เรื่องของเรื่องคือเมื่อวันก่อนผมเอา link บล็อกนินทาชาวบ้านไปให้เพื่อนอ่าน แล้วปรากฏว่าพี่แกดันบอกว่าสนุกดี อยากให้นินทามันบั้ง ?(O_o)
ก็เลยเป็นที่มาของบล็อกในวันนี้ เพราะเมื่อกล้าขอเราก็กล้าให้ เดี๋ยวจะนั่งเทียนไขข้อข้องใจให้เองเจ้าเกลอ

...........................................................................................................

“เหตุใดฝุ่นละอองจำเพาะต้องมีที่ใต้แสงสว่าง?”
“นั่นมิใช่ใต้แสงสว่างจึงมีฝุ่นละออง หากทุกที่มีฝุ่นละอองอยู่ก่อน เพียงรอคอยให้แสงสว่างส่องผ่านไป ผู้คนค่อยพบเห็น”

ดาบจอมภพ: โก้วเล้ง



ซึ่งที่จริงเรื่องราวมากมายในโลกก็เป็นเช่นนี้เอง ทุกสิ่งที่ปรากฏขึ้นรอบกายล้วนมีเหตุผลอันสมบูรณ์ในตัว รอคอยผู้คนที่ให้ความสำคัญกับมันไปรับรู้ ความรักก็เช่นกัน บางครั้งการส่งความรู้สึกดีๆให้ใครซักคนก็แสนยากเย็น ทำดีเพียงใด ทุ่มเทแค่ไหน บางครั้งอาจแลกได้มาเพียงคำว่า “ก็เป็นเรื่องปกติที่ควรทำอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?” ในทางกลับกันไม่ว่าคนเราจะพยายามยกย่องเชิดชูแค่ไหน ให้ความสำคัญกับมันถึงเพียงใด เมื่อเวลาพ้นผ่านความรักก็มักจะถูกละเลยจนจืดจางไป คล้ายแสงตะวันที่เคยสาดส่องพลันเปลี่ยนองศา ฝุ่นละอองที่เคยเห็นอยู่ในสายตากลับสลายไปกับอากาศธาตุ


“มอบรักไม่จีรัง ถูกรักยั่งยืนนาน?”


นี่อาจเป็นเพราะมนุษย์เรามีนิสัยที่ยากควบคุมอยู่ประการหนึ่ง คือความหยิ่งทะนงในตนเอง ต้องการให้ผู้คนมอบความรักให้ความสำคัญ ดังนั้นเมื่อมีคนมารัก แม้ว่าเราจะไม่ได้รักตอบเลยแม้แต่น้อย ก็ยังอดไม่ได้ที่จะรู้สึกดี มิหนำซ้ำยังมีแต่จะชาชินและต้องการมากขึ้นเรื่อยๆไปซะอีก
ในทางกลับกัน หากต้องเป็นฝ่ายที่มอบความรักออกไปก็จะผิดกันอย่างใหญ่หลวง การทุ่มเทความรู้สึกออกไปเปรียบเสมือนกับการเล่นพนันชนิดหนึ่ง ยิ่งทุ่มเทเดิมพันลงไป ความประหวั่นต่อผลได้เสียก็จะยิ่งรุนแรง นี่ยังไม่ต้องกล่าวถึงการตกเป็นฝ่ายพ่ายแพ้ แต่ต่อให้สามารถเอาชนะได้ในคราวนี้ หรือครั้งหน้ายังจะกล้าทุ่มเดิมพันทั้งหมดที่มีซ้ำลงไปอีก...

ฤามนุษย์เป็นสิ่งมีชีวิตที่เพียงเหมาะกับความจืดจางไร้น้ำใจ?

ย่อมไม่ใช่เช่นนั้น แม้ไม้ตายก้นหีบของแพนดอร่า(ก้นหีบจริงๆเพราะออกมาท้ายสุด) ซึ่งก็คือความหวังมอดดับลงไปแล้ว มนุษย์ก็ยังมีสิ่งที่เรียกว่าความเสียสละอยู่.... หากปราศจากซึ่งความเสียสละ การทุ่มเทความรักเพียงข้างเดียวย่อมนำมาซึ่งการจืดจางในที่สุด รักของบุพการีเป็นรักที่ยิ่งใหญ่และไม่เคยลดน้อยถอยลงก็ด้วยความเสียสละนี้เอง

แน่นอนว่าเรื่องเช่นนี้ยามพูดฟังดูง่ายดาย ยามกระทำยากแสนเข็ญ ดังนั้นปัญหารักล้นใจทำไมเติมไม่เต็มนี้ ตัวปัญหาไม่ได้อยู่ที่ปริมาณที่ไม่เพียงพอ แต่เป็นเรื่องของการยืนระยะและความคาดหวังในปฏิกิริยาตอบสนองต่างหาก แต่เอาเต๊อะ อย่างน้อยหากได้เคยรักคนที่สมควรรัก และคิด(เข้าข้างตัวเองเยอะๆ)ว่าเลิกราจะทำให้เค้าสุขได้มากกว่า ก็หยุดเสียใจแล้วไปแด๊กซ์เหล้ากันต่อดีกว่านะเจ้าโปจิเอ๊ย!


Create Date : 15 มีนาคม 2550
Last Update : 15 มีนาคม 2550 0:48:05 น. 65 comments
Counter : 607 Pageviews.

 
เฮ้อ - - -
เลือกเป็นฝ่ายรักเขามากๆ
ก็ต้องยอมแบกความเจ็บปวดจากการคาดหวัง

ในทางกลับกัน
ถ้าเลือกเป็นฝ่ายถูกรักมากๆ
บางทีก็เหนื่อยมิใช่น้อย...
มันเหนื่อยแบบที่ไม่อาจอธิบายด้วยคำพูดได้ด้วยจิ


ปล. เคยเสียเดิมพันหมดตัว แต่ยังไม่เข็ด


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:0:52:44 น.  

 
อ๊ะ อัพแล้ว บล็อกจะเดี้ยงอีกมั้ยเนี่ย

ทุกคนก็เคยเป็นสินะ เป็นคนมอบความรัก กะเป็นคนที่ถูกรัก
แล้วจะเลือกเอาแบบไหนล่ะ...

เลือกความคาดหวัง สุดท้ายก็เจ็บ
หรือเลือกความชาชิน แต่เมื่อกาลเวลาเปลี่ยน คนเปลี่ยน
... ก็ปวด...

เลือกทางที่จะเจ็บน้อยที่สุด
แล้วเราจะได้มีความสุขที่สุด

โอ้ พูดง่ายทำยากแฮะ เอ้า คัมปาย!!!


โดย: juriojung วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:1:29:57 น.  

 
เพราะ นน. ในการให้และการรับมันทานกันไม่ไหวมั้งจ้ะ ... รักเค้า และถูกเขารัก มันจึงเป็นสิ่งที่ทำให้เราเจ็บปวดได้เหมือนกัน

ว่าแต่มีลุ้น เซียวมาอัพบล็อกแล้ว เพี้ยง ขอให้บล็อกปลอดภัย จ้า


โดย: JewNid วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:4:19:06 น.  

 
มอบรักไม่จีรัง ถูกรักยั่งยืนนาน?

จริงรึ ?


โดย: grappa วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:6:52:14 น.  

 
เรื่องฟามฮัก เราไม่มีความเห็น


โดย: rebel วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:7:03:17 น.  

 
ไปแด๊กซ์เหล้ากันต่อดีกว่านะเจ้าโปจิเอ๊ย! << โฮ่ง

=)


โดย: hunjang วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:8:49:05 น.  

 
สนใจแต่ประโยคสุดท้าย เออ แด๊กซืไม่ได้แล้วนี่หว่ากระเพาะเดี้ยงไปแล้ว เบื่อเรื่องฟามรัก แต่บางทีมันก็ยังมาแอบๆ กวนใจแฮะ


โดย: Together In 80s Dream วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:9:37:20 น.  

 
หลังจากแด๊กซ์เหล้าเมื่อคืนแล้ว ยังอุตสาห์กลับไป up blog อีก ขอบใจมากหว่ะไอ้เซียว...เด๋วงวดหน้าเลี้ยงเหล้าเอง


โดย: โปจิ IP: 203.144.252.241 วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:10:09:54 น.  

 
ปัง: ไม่เข็ดสิดี จะได้มีเรื่องให้เยาะได้บ่อยๆ เอ๊ย เจอคนที่ใช่ซักวันนุง

จูริโอเซารัส: ถูก! คัมปายย

พี่นิด: แหะๆรู้สึกว่านอกจากโหลดรูปจากเครื่องมาลงไม่ได้แล้ว อย่างอื่นจะปกตินะคับ(รอดตัวไปผม)

พี่แกรป: แหะๆ ก็ไม่จิงอะดิคับ ก็คนที่มันจะมอบมันเหี่ยวไปแล้ว จะเอาที่ไหนมารับละคับ เพียงแต่เป็นอย่างที่พี่นิดบอกนั่นละครับน้ำหนักทางความรู้สึกมันไม่เท่ากัน

แขแอนด์ก็อตจิ: โฮ่ง!

พี่เจ้าที่: แหะๆ กระเพาะพรุนไปแล้วเหรอครับ
จิงๆถ้ามันกวนใจนักก็รับๆมันเข้ามาเลยสิคับ ฮี่ๆๆ

โปจิ: ท่าทางมีอีกหลายโฮ่งมารอกินแล้ว เลี้ยงให้ครบเลยนะ อิอิ


โดย: เซียวฯ IP: 203.146.63.187 วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:10:28:42 น.  

 
แวะเข้ามาอ่านรักล้นใจคะ


โดย: lovelyberry วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:11:23:41 น.  

 
/me เกาหัวแกรกๆ


โดย: KMS&หมาป่าสำราญ วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:13:08:56 น.  

 
^
^
^
๕๕๕


อ่า

ความรักก็เช่นกัน บางครั้งการส่งความรู้สึกดีๆให้ใครซักคนก็แสนยากเย็น ทำดีเพียงใด ทุ่มเทแค่ไหน บางครั้งอาจแลกได้มาเพียงคำว่า “ก็เป็นเรื่องปกติที่ควรทำอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ?”

อ่านแล้วลงไปดิ้นพราดๆ เหอๆ

ยังกะอ่านเรื่องของตัวเอง



อืมม์..ชอบรูปที่เอามาประกอบบล็อกจัง เอามาจากไหนนะนี่




อยากบอกว่า เป็นคนที่เคยรักใครด้วยความระมัดระวังตัว เพราะงั้นถามว่าเวลาเลิกราไป เจ็บมั้ย เจ็บมาก แต่ก็ไม่เลวร้ายมาก

จนมาวันหนึ่งพอเราลองที่จะทุ่มหมดหน้าตัก

แล้วเจ็บเจียนตาย


ณ วันนี้ ก็เลือกที่จะดึงใจกลับมาไว้เหมือนเดิมแล้ว และรักเท่าที่จะรักได้ รักแบบ..จะไม่เจ็บปวดเจียนตายเหมือนเมื่อก่อนอีก


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:14:43:28 น.  

 
คุณเบอรี่: ขอบคุณครับ

ลูกพี่หมาป่า: /me เกาหัวเป็นเพื่อน แกรกๆ

พี่สาวไกด์: หมีๆๆ ในที่สุดก็ได้พบใครที่ใช่คนนั้นแล้วไม่ใช่เหรอครับ

ลป รูปปลากรอบมาจากที่บ๊อกแกงค์เค้าอัพรูปจากเครื่องไม่ได้ชั่วคราวนั่นละคับ เลยหาจนได้ดี


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:17:46:03 น.  

 
ร้านของท่านซื้อร้านไรเหรอ เดินหาหลายรอบไม่เจอเลยอดอุดหนุนทุกครั้ง


โดย: somnumberone วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:18:01:40 น.  

 
อะเหอๆ

แอบนินทาดีกั่ว

ก็คนนี้แหละที่ทำพี่เจ็บเจียนตายน่ะ
(แต่ก็..นะ เค้าคงกลับตัวได้ร้อยเปอร์เซนต์แล้วล่ะมั้งนะ)




เคยอ่านงานของว.วินิจฉัยกุลมั่งปะ

พี่ว่าตัวละครเค้าซับซ้อนดี เป็นมนุษย์ดี เหอๆ


เอ่อ..คิดจะอ่านปะ จะสปอยล์แล้วนะว่านางเอกเป็นไง หุๆ



คือนางเอกเป็นผู้หญิงที่คบกับผู้ชายหลายคน

ซึ่งพระเอกตอนแรกก็ไม่ได้สนใจอะนะ

แล้วนางเอกก็เป็นคนสวยแบบสวยมาก หนุ่มตรึม เธอก็เปลี่ยนคู่ควงไปเรื่อยๆ แล้วเธอก็ยืนยันว่าเธอไม่คิดจะเปลี่ยนตัวเองเพื่อใคร ใครรับไม่ได้ก็เลิก

โดยตอนแรกเราก็คิดว่าก็คงแค่คบน่ะ ไม่ได้มีอะไร

ไอ้บรรดาตัวละครอื่นๆ ก็ประนามใหญ่นะ ไอ้เราก็เข้าข้างสุดฤทธิ์

ไปๆ มาๆ ปรากฎว่า หลายคนที่เธอคบ "ลึกซึ้ง" ด้วยน่ะ

เหอๆ


นางเอกแบบไม่เหมือนใครมั้ยหละ


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:18:47:11 น.  

 
“มอบรักไม่จีรัง ถูกรักยั่งยืนนาน?”

อ่านแล้วได้ความรู้สึกหลายอย่าง

ไม่รู้จะ ดีใจ รึว่า เสียใจ กันแน่

ที่แน่ ๆ "ความรักยังเป็นสิ่งที่ฉันไม่เ้ข้าใจ"


อัพบล๊อกรอบนี้ ชอบนะ เขียนได้ถูกใจจัง ค่ะ

ปล. ชอบน้องหมีตรงมุมห้องด้วย ดูแล้วเหงาดีชอบ ๆ


โดย: NinG_CDC วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:18:53:01 น.  

 
นินทาเพื่อนตรงไหนเนี่ย??

อย่างงี้เค้าไม่เรียกว่านินทาแล้ว เค้าเรียกว่าอบรมตะหาก


โดย: ตุ๊กตาไขลาน วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:19:18:17 น.  

 
หนอย ได้ทีทำเป็นมาว่าชั้นดองบล็อกนะ
ตัวเองเพิ่งไหแตกแท้ๆ - - ครุครุ (ว่าแล้วก็เอาแมวกินคนมา)


โดย: แพนด้ามหาภัย วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:19:58:49 น.  

 
ก็... ทั้งเพลงบทนั้น และกลอนบทนี้ ต่างก็แปลมาจากกลอนบทเดียวกัน แต่ถ้าอ่านใ้ห้ดีๆ พี่ท่านจะเห็นว่า มันคล้ายๆ แต่ไม่เหมือน


โดย: rebel วันที่: 15 มีนาคม 2550 เวลา:20:58:10 น.  

 
รุนหวัด


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:8:04:35 น.  

 
คุณsom: แหะๆขอบคุณที่กรุณาค้นหาครับ แบบว่ามันท่าจะไม่รุ่งเลยปิดไปแล้วอะครับ

พี่สาวไกด์: สวัสดิ์อรุณ งานของ ว. ผมน่าจะผ่านตามาบ้างตอนช่วงบ้าอ่านนิยายใหม่ๆอะครับ แต่จำไม่ได้แล้วครับ แหะๆ

คุณหนิง: ขอบคุณครับ ผมก็แพล่มไปเรื่อยตามอารมณ์แหละ ผิดถูกยังไงก็คงต้องค้นหากันต่อไปละครับ

อิ๋ม: ตายละหว่า ว่าเราเนียนแล้วนะ ยังงี๊ต้องโดนมันด่าแหงมม

ปัง:

แข: โอ้ มันเป็นเยี่ยงนี้นี่เล่า


โดย: เซียวฯ IP: 203.154.145.10 วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:8:42:18 น.  

 
แน่ะ ไปเม้นท์บล็อกดอกไม้ขาว บอกว่า ขาว อวบ สวย แล้วหน้าน้ำลายยืดออกมา ...
ใจคิดถึงหญิงสาวอยู่หรือเปล่าเอย

ว่าแต่สเป็กเซียว ขาว อวยเหรอจ้ะ


โดย: JewNid วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:14:37:34 น.  

 
...

ความอยากของคนเราเปรียบเหมือนหุบเหวไร้ก้นบึ้งครับ

เติมยังไงมันก็ไม่เต็มร้อก




โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:17:25:23 น.  

 
มนุษย์ไม่สามารถจัดการกับผลสะสมของความรู้สึกได้หรอก
ฝ่ายหนึ่งได้รับมากๆเข้า ก้อรู้สึกชาชิน รอส่วนเพิ่มเติมต่างให้มากขึ้น
อีกฝ่ายหนึ่งให้มากๆเข้า ก้อรู้สึกสะสมเป็นภูเขา แม้ว่าครั้งหลังๆมาจะให้น้อยลงทุกทีก้อตาม

ไอ้ผลสะสมนี่ล่ะตัวแสบ ทำเอาคู่รักปั่นป่วนกันมานักต่อนักแล้ว
ไอ้กระป๋มก้อเจออีกแบบ
ก่อนจะรักกัน กินเหล้า 3 วันในหนึ่งอาทิตย์ ว่าไม่เป็นไร
ปัจจุบันกินเหล้า 1 วัน ในสามอาทิตย์ มันกลายเป็นเยอะเกินไป
เฮ้ออออออออ

แต่ก้ออีกละสำหรับคนที่รับฟัง
ขึ้นอยู่กับว่า "เรา" เป็นเพื่อนกับฝ่ายไหน

ถ้าเราเป็นเพื่อนกับฝ่ายให้ เราก้อจะเห็นใจมัน และเห็นด้วยว่า ให้ไปตั้งมาก ทำไมไม่ตอบกลับมาบ้างฟ่ะ
ถ้าเราเป็นเพื่อนกับฝ่ายรับ เราอาจบอกว่า ให้น้อยลง ทำเหมือนเป็นหน้าที่ ไม่ได้ให้มาจากใจ ไอ้ส่วนนั้นมันจะไปนับได้อย่างไงเล่า รออยู่นะไอ้ส่วนที่ให้เพราะอยากให้จริงๆน่ะ

ส่วนผม เป็นเพื่อนกับโปจิ งั้นผมเข้าข้างมันก้อล่ะกันครับ
ให้มากไปก้อเหนื่อยเพื่อนเอ้ย คิก คิก (ตัวเองยังเอาตัวไม่รอดเลยง่ะ)

ไม่แน่นะ อาจมาสมัคร NSC(=National Single Club) ของเจ้าโปจิก้อด้ายยยยยยยย


โดย: Danupy (danupy ) วันที่: 16 มีนาคม 2550 เวลา:17:47:38 น.  

 
“มอบรักไม่จีรัง ถูกรักยั่งยืนนาน?”

ไม่ค่อยเห็นด้วยค่ะ
บางคน(เราเอง) ก็สามารถมอบรักให้อีกคนได้ยาวนาน
โดยที่ได้รับตอบแทนเพียง มิตรภาพ ฉันเพื่อน

"เพื่อนเอ๋ย ผ่านไปแปดปีที่รู้จักกัน ความรู้สึกเรายังไม่เคยเปลี่ยนแปลง เราแอบชอบนายมาตลอด แต่เรารู้ นายไม่เคยเห็นเราเป็นอะไรมากไปกว่าเพื่อนคนหนึ่ง
ยามนายเจ็บปวดจากคนรักคนแรก ใจเราอยากช่วยปลอบโยนนาย อยู่ข้างๆนาย แต่เราไม่กล้า
ตอนนี้ที่นายมีคนใหม่แล้ว มีความสุขดี เราดีใจด้วย
เพราะแค่เราเห็นนายมีความสุข เราก็พอใจแล้ว"





โดย: หวงหลิง..แวะมาเยี่ยมค่ะ IP: 202.12.97.115 วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:3:28:57 น.  

 
ไม่เห็นด้วยเหมือนกัน ...
มาส ลองย้อนไปอ่าน ในบล๊อกพี่เอง ซิ
ว่าเรารักเพื่อชโลมดวงใจตัวเอง หรือ เพื่อหัวใจอีกฝ่ายหนึ่ง ....

ลอจิก ของ ความรัก มันอยู่แถวๆ นั้นแหล่ะค่ะ หนูว่า
สบายดีไหม?

ไปดู Phantom ที่ สิงค์ ซิคะ
แล้วหัวใจจะฮึกเหิมสำหรับความรัก อย่างที่ แปลกใจตัวเอง

Take care ka


โดย: ประกายดาว วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:6:20:49 น.  

 
ว่างๆ ก้อเอาเราไปนินทาบ้างก้อด้ายนะ คุณสามารถ


โดย: ฮูหยิน IP: 58.136.206.140 วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:23:01:01 น.  

 
ว่างๆ ก้อเอาเราไปนินทาบ้างก้อด้ายนะ คุณสามารถ


โดย: ฮูหยิน IP: 58.136.206.140 วันที่: 17 มีนาคม 2550 เวลา:23:01:13 น.  

 
สวัสดีตอนดึกๆค่าท่านเซียว


โดย: Kitsunegari วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:1:57:46 น.  

 
กลับมาดูรูปเจ้าหมีเหงาอีกที โอตามันเศร้าจังเลยนิ

เมื่อวานเจอมาหมดยังนะ หมีเหงา เสือเหงา จรเข้เหงา
เหงาหลับกันโม้ดดด ฮุๆๆ


โดย: juriojung วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:18:24:03 น.  

 
พี่นิด: เหอะๆ อย่างกะผมเนี่ยนะมีสเปก แค่มีคนมองก็บุญแล้วคร้าบบ
หรือถ้าจะหาจิงๆสงสัยต้องหาแบบตาต่ำๆหน่อย ไม่งั้นคงไม่เลือกผม

คุณมิดฟิว: ก็คงยังงั้นจิงๆแหละครับ เฮ้อ

ตาลุง: สมัครโลด YMCA club

คุณหวงหลิง: เข้าใจ(จริงๆ)ครับ

เลยผันเวลาผ่านลับ
เจ็บกลับปวดลึกโศกศัลย์
มิกล้าฝากรักในภวังค์
แต่ยังเฝ้าหวงห่วงพะวง...

คุณดาว: มนุษย์นี่ครับ อารมณ์มันก็ขึ้นๆลงๆยังงี๊แหละ

ฮูหยิน: แน่ใจรื้อออ ชั้นกัวจะโดนเธอกาตื้บทีหลังอะดี๊

คุณkitsu: โฮ่ง! เอ๊ย สวัสดีครับ

จูริโอเซารัส: ฮุๆ ไม่เห็นหมีนะ อิอิ....
เพราะว่า เลี้ยวรถไปกินข้าวกันก่อนไง


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:21:34:29 น.  

 
หวัดดีจ้าน้องชาย


หายไปนานเลยนะ คิดถึงๆ


โดย: Black Tulip วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:22:02:41 น.  

 
ตามมาตีหัว
นี่แน่ะ อย่าคิดว่าจะหนีพ้น


โดย: rebel IP: 125.25.129.126 วันที่: 18 มีนาคม 2550 เวลา:22:59:29 น.  

 
คมคายยิ่งนัก ตามประสาโกวเล้ง


เรื่องความรักก็ยังไม่เคยมีประสบการณ์ตรง รุ้แต่ทฤษฏีน่ะครับ


โดย: poser (poser ) วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:0:42:35 น.  

 
ดีใจจังโดนเสือตะปบ...
แต่สงสารบางคนอดเห็น - หมี

-- ไปใหม่ๆๆๆๆ

=)


โดย: hunjang วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:8:17:03 น.  

 
ประกายดาวเฃียน คำว่า พี่ ตก ..
แงะ ขอโทษ ขอโทษ ค่ะ



โดย: ประกายดาว วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:8:51:41 น.  

 
sawatd ja



โดย: erol วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:11:17:56 น.  

 
จะสุขหรือเศร้าก็ต้องหาเหล้าเข้าปากสินะคะ

ของที่เป็นปัจจัยภายนอกก็ควบคุมลำบาก ขนาดปัจจัยภายใน(ตัวเอง)เดี่ยวๆ ยังคุมไม่ค่อยได้ (เออแฮะ ประหลาดแท้ เพิ่งเอ่ยถึงกล่องแพนดอร่ามากับคุณเซียวซะด้วย ก็มาเจออีกที่บล็อกคุณเซียวเชียว )


โดย: vee vee' วันที่: 19 มีนาคม 2550 เวลา:22:59:27 น.  

 
ไม่เคยเห็นความรักที่เติมเต็มได้สักทีค่ะ มีแต่เพิ่มขึ้นทุกวัน หรือไม่ก็ลดลงจนหายไปหมดเท่านั้นเอง อิอิ บ๊อกๆ มาแบบโฮ่งๆอย่างนี้ อย่าลืมไปดูมะหมา สี่ขาครับด้วยนะค้า


โดย: Kitsunegari วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:10:29:56 น.  

 
หมีน้อยมุมห้อง น่าสงสารจังอ่ะค่ะ


โดย: ZaxZoPhone. วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:13:27:05 น.  

 
...

รักหนึ่ง ก็ทุกข์หนึ่ง

รักสิบ ก็ทุกข์สิบ

รักร้อย ก็ทุกข์ร้อย

ไม่รักเลย ก็ไม่ทุกข์เลย

(เหมือนจะทำง่ายนะเนี่ย )



โดย: The Legendary Midfielder วันที่: 20 มีนาคม 2550 เวลา:14:05:28 น.  

 
โห..สำบัดสำนวน

เห็นด้วยนะ ถ้ามีใครมาชอบ ก็จะรู้สึกดี(เป็นปลื้มมมม)แม้เราจะไม่ได้ชอบเค้าก็ตามเหอะ


โดย: เนียนอ๋อง IP: 203.144.184.163 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:17:22:07 น.  

 
พี่คุณจุ๊บ: จิงๆก็ป้วนเปี้ยนอยู่แถวนี้ละครับ แต่เมนต์บล๊อกพี่คุณจุ๊บไม่ได้เพราะล็อกอินจากที่ทำงานไม่ได้อะครับ

แข: อะนะ

คุณposer: ยังงี๊ต้องลองครับ

ก็อตจิ: นัดมาเลยดีกั่ว

คุณดาว: มะเป็นราย

พี่คุณนาย: ดีค้าบบ

คุณอำอำ: แอ๊ก! รับค้อนแห่งมิตรภาพเข้าไปซ้า เค้าเรียกว่าผู้กล้าย่อมมีความเห็นพ้องกันครับ (ชวนไปหาเหล้าเข้าปากดีกว่า)

คุณkitsune: อยากดูอยู่เหมือยกันครับ

คุณมิ้ว: แหะๆ เนื้อหามันพาไปน่ะครับ

คุณมิดฟิว: สงสัยต้องหว่านแหครับ รักมันซะ 200 มันคงมีที่สุขซักอันละน่า

คุณเนียนอ๋อง: น่าอิจฉาจิง อยากมีคนมาชอบบั้ง


โดย: เซียวฯ IP: 203.154.145.10 วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:20:52:45 น.  

 
ประเด็นนี้ไม่ถนัดเลยอะคุณเซียวฯ


โดย: จันทร์น้อย วันที่: 21 มีนาคม 2550 เวลา:21:26:24 น.  

 
แหะๆ


โดย: เซียวฯ IP: 203.154.145.10 วันที่: 22 มีนาคม 2550 เวลา:8:19:57 น.  

 
เหมา B2S มากี่เล่ม
มารีวิวโหน่ย ...

-- เผื่อมีไรให้ตบ

=)


โดย: hunjang วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:7:55:38 น.  

 
มีแต่ค้อนอะ
เอาไปเลยละกันนะ



โดย: เซียวฯ IP: 203.154.145.10 วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:8:30:54 น.  

 
ชะแว้บมาบอกว่า....
หาพี่พรานรพินทร์ไม่เจอก็มิอาจเป็นไร
ยังไงก็น่าจะมีสตีวี จี เย้ย! สตีเฟน คิง ติดบ้านอยู่บั้ง...


-- ชิมิเคอะ

=)


โดย: hunjang วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:13:21:27 น.  

 
มะมีอะ มีแต่ สตีวี่ จี หุหุหุ


โดย: เซียวฯ IP: 203.154.145.10 วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:14:19:54 น.  

 
มอดแดง

ปิดร้านแล้วจริงอ่ะ
หมูแอมว่าจะไป กรุงเทพให้ท่านเลี้ยง
ตามสัญญาเมื่อสมัยปีมะโว้

และมาบอกว่าอ่างปลาทองหาเว็บมอนสเตอร์จัดการให้ไม่ได้


ยังเน่าพอๆ กับบล็อกอยู่เลย



คิดถึงนะจ๊ะ



6 - 7 ไประยอง
8 กลับมางานหนังสือ
ถ้าไงเจอกัน


โดย: sugarhut วันที่: 23 มีนาคม 2550 เวลา:16:11:43 น.  

 
ชอบรูป น้องหมี จังเลย...

พวกเติมรักไม่รู้เต็ม ลองไปหาหมอดู
ยางทีอาจเพราะเป็นโรค ลิ้นหัวใจรั่ว


โดย: แร้ไฟ วันที่: 24 มีนาคม 2550 เวลา:15:42:27 น.  

 
ไม่รู้จะตอบต่อยังไงไอ้เซียว
รู้ว่ามรึงมะอิน จะนินทาทั้งทีเลยเขียนออกมาได้ไม่เต็มที่
วันนี้เพิ่งได้ฟังเพลงเก่าเพลงนึง...รู้สึกกลับมาชอบแบบไม่มีเหตุผล
......
แล้ว...ฉันจะยิ้มทั้งน้ำตา
ให้เธอเข้าใจว่าทนไหว
ให้เธอรู้สึกดี ไม่มีร้อนใจ
จากกันไป ให้เธอสุขใจก็พอ

รอ...ไม่นานฉันคงหายเจ็บ
คงจะชินกับการที่ไม่มีใคร
ก็คนอย่างฉัน ทนได้ทนไป
.......

เศร้าจางง


โดย: โปจิ IP: 58.10.84.245 วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:0:30:20 น.  

 
ใกล้วันจับจ่ายแล้ว เตรียมตังค์อ๊ะยัง


โดย: juriojung วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:3:46:12 น.  

 
เพลง ออโตบาห์น "ทนได้ทนไป" ของโปจิเศร้าจัง งุงิ


คิิดถึงนะเจ้าลิง


โดย: หมา IP: 203.113.51.100 วันที่: 25 มีนาคม 2550 เวลา:13:00:19 น.  

 
หลายๆคนชอบนินทาคนอื่น เพราะเห็นว่า สนุกปากดี
แต่พอโดนนินทามั่ง ดันโกด ซะงั้นเลย

สวัสดีเจ้าของบลอกค่ะติ๊กกี้ลิงค์ตามๆเค้ามาอ่านน่ะค่ะ

Tikky!


โดย: Stricky-rice (Stricky-rice ) วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:0:44:57 น.  

 
คุณแอม: โปรแกรมน่าสนุกดีนะ เที่ยวเผื่อด้วยล่ะ

คุณแร้: แบบนี้ต้องเอากาวตราช้างหยอดประทังไปก่อนนิ

โปจิ: ช่วยมะได้นิ...เก๊าะไม่ได้อยู่ในเหตุการณ์นี่ฝ่า
ได้ยินมายังไงก็จับไปกระเดียดยังงั้น
เอาน่า...อันนินทากาเลเหมือนเทแกลบ....ไม่เจ็บแสบเหมือนเอาตูดไปขูดหิน

จูรี่: ไม่ต้องเตรียม เพราะมีแต่ใบแจ้งหนี้

เจ้าหมา: แตงค์กิ้วสำหรับชื่อเพลง

คุณTikky: แหะๆ ก็อำกันไปกันมาสนุกๆน่ะครับ


โดย: เซียวฯ IP: 203.154.145.10 วันที่: 26 มีนาคม 2550 เวลา:8:17:06 น.  

 
หมีน้อย ที่เหงาหงอย ...รูปนี้ มันได้อารมร์นั้นจริงๆ


โดย: ประกายดาว วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:7:32:19 น.  

 
แหมๆๆๆ พ่อคุณ ที่ท่านได้ไปน่ะ เยอะกว่าที่เราให้ๆ เพื่อนๆ บล็อกอีกนะยะ

ถ้าอยากได้เด๋วเอาไปให้ละกัน ไม่ใช่วันเกิดไม่ให้นะนี่


รุนหวัด (อีกรอบ)


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:9:03:55 น.  

 
คุณดาว:

พี่ไกด์: หมีๆๆ ของฝันทั้งที....ขอแบบแพงๆหน่อยจิ


โดย: เซียวฯ IP: 203.154.145.10 วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:21:48:37 น.  

 
อ๊ะ ตอนนี้เรากำลังเดิมพันอยู่มั้งเนี่ย - - รึเปล่าหว่า ชักไม่แน่ใจ

หนีไปกินบุฟฯดีกร่า ไม่ต้องปวดหมองดี


โดย: The White Rider วันที่: 27 มีนาคม 2550 เวลา:23:59:38 น.  

 
ถ้าตัดใจพนันแล้วก็ต้องลืมชนะลืมแพ้
แค่เล่นให้ดีที่สุดก็พอ


โดย: เซียวฯ IP: 203.154.145.10 วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:8:41:13 น.  

 
กลัวแต่ว่าถ้าแพ้แล้วจะตัดใจไม่ได้อะซี้ อุอุ

สงสัยต้องหัดร้องเพลงความทรงจำของแอม เสาวลักษณ์ซะแล้วสิ
... และยังคงยิ้ม ยิ้มทั้งน้ำตา
ที่ผ่านไปแล้วไม่หวนคืนมาก็ไม่เสียดาย
แค่เพียงคิดถึงว่าเคยได้มี
บางครั้งก็ยังชื่นใจ
แม้จะมีเก็บไว้แค่ความทรงจำ

อยากเก็บเอาไว้แค่เพียงสิ่งดีๆ
ถึงวันนี้มีแต่ความเหงาใจ
ถึงแม้ว่าเราจะห่าง
แยกคนละทางที่ไป
ก็เป็นเพียงแค่ความสุขใจ
เมื่อคิดถึงเธอ


โดย: The White Rider IP: 203.150.49.125 วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:10:16:27 น.  

 
๕๕๕

ไม่รู้จิ

ปรึกษาผองพลพรรคแล้ว ได้ข่าวว่าจะไม่ให้ของขวัญนี่นา หุๆ



เอ..แล้วเจ้าของวันเกิดจะงอนมั้ยเนี่ย


โดย: สาวไกด์ใจซื่อ วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:17:35:31 น.  

 
วันเกิด
เจ้าของวันเกิดต้องเลี้ยงแขก
แค่นี้ต้องให้บอกเหรอ.........

=)


โดย: hunjang วันที่: 28 มีนาคม 2550 เวลา:22:05:24 น.  

 
เอ็ม: สู้ๆ

เจ๊&เจ๊:


โดย: เซียวเปียกลี้ วันที่: 29 มีนาคม 2550 เวลา:0:14:49 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

เซียวเปียกลี้
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 6 คน [?]




มาตรว่าเมามายคลายพันทุกข์
ก่อนเมามายทุกข์ยิ่งทับถมทวี...

ช่วงเวลาก่อนเมามายความรู้สึกทั้งมวลจะกลับกลายเป็นชาด้าน แต่ความทรงจำจะกลับยิ่งกระจ่างแจ้ง ความเศร้า ความหลังล้วนชัดเจน บาดทำร้ายจิตใจราวกับว่าเพียงเกิดขึ้นเมื่อครู่

หากทว่ายังมีผู้คนมากหลายยินยอมรับเอาความเจ็บปวดนั้นไว้ เพียงเพื่อแลกกับช่วงเวลาชั่วขณะที่ความรู้สึกทั้งมวลล้วนแปรเปลี่ยนเป็นความขาวอันว่างเปล่า....
Friends' blogs
[Add เซียวเปียกลี้'s blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.