1. อยากทำ แต่ทำไม่ได้(แล้ว)ชอบมีเพื่อนเยอะๆครับ อยากเปิดบ้านให้เพื่อนเข้ามาเยี่ยมเยียนกัน กินกาแฟ คุยกันเรื่องคอมฯ เรื่องเครื่องเสียง เสาร์อาทิตย์ก็อาจจะแวะมากินข้าว หรือแวะบ้านนั้นบ้างบ้านนี้บ้างสลับกันไป... เคยทำได้สมัยโสด แต่ตอนนี้มีครอบครัว(นาน)แล้ว และคนในครอบครัวก็ไม่ชอบสิ่งต่างๆเหล่านั้นหมดเลย แต่เพื่อครอบครัว ก็ทำได้และให้ได้อยู่แล้วครับ แต่ลึกๆก็...หวังว่าปลายๆของช่วงชีวิตน่าจะทำได้อีกครั้ง...2. จำได้ แต่ลืมแล้วตอนนั้นเรียนอยู่ประถมหรือมัธยมก็ไม่แน่ใจ ทะเลาะกับน้องชายครับ ทะเลาะกันเรื่องอะไรก็ลืมแล้ว แต่น่าขำตรงที่ว่าเราไปโรงเรียนด้วยกัน ด้วยจักรยานคันเดียว ตอนเช้าผมปั่นน้องซ้อน ตอนเย็นน้องปั่นผมซ้อน แต่ไม่พูดกันสักคำเดียว หากมีเรื่องต้องสื่อสารกัน จะใช้วิธีออกท่าทางหรือใช้ภาษามือแทน เป็นอย่างนี้จนเลื่อนชั้น ประมาณปีกว่าๆ แล้วมาพูดกันตอนใหนก็จำไม่ได้ นึกๆไปแล้วก็ขำๆตัวเองเหมือนกัน...3. หดหู่ที่สุดในชีวิตตอนนั้นเล่นดนตรีอยู่ชลบุรี ตอนหัวค่ำต้องไปธุระอะไรสักอย่าง ก็เลยไปตามพี่นักดนตรีจากพัทยามาเล่นแทน พอตอนดึกผมก็กลับไปเล่นต่อ หลังจากนั้นพอเลิกงาน ก็ขับรถมอเตอร์ไซต์ไปส่งพี่เขาที่พัทยา โดยผมขับ แล้วพี่เขาซ้อนระหว่างทาง มีรถบรรทุกวิ่งช้าๆข้างหน้า ผมเลยแซงขวาขึ้นไป อาจจะรีบร้อนไปหน่อย ไม่ทันได้ดูรถข้างหลัง เลยไปขวางทางรถเก๋งคันนึงเข้า เขาก็บีบแต่ไล่ใหญ่ แต่ความเร็วของมอเตอร์ไซค์กับรถบรรทุกใกล้เคียงกัน เลยแซงได้ช้า รถเก๋งก็บีบแต่อยู่ 4-5 ที แล้วผมก็แซงได้ขี่ต่อไปสักพัก รถเก๋งคันนั้นชลอมาดักหน้า แล้วดันๆดักๆให้ผมลงข้างทาง ผมเห็นท่าไม่ดี เลยบึ่งรถเข้าซอย บอกพี่ที่มาด้วยว่า ท่าทางจะไม่ปลอดภัย ก็หลบอยู่ในซอยประมาณสัก 20 นาที กะว่ารอดแล้วเลยขับออกมาแต่เขายังไม่เลิก...เขาขับตามหลังมา แล้วบังคับให้ผมต้องลงจอดบนไหล่ทาง เพราะถ้าไม่จอด ท่าทางจะโดนชนแน่ๆผมกับพี่นักดนตรีก็ลงไปยืน เขาก็ลงมาด่าลั่นถนน ผมกับพี่ก็ได้แต่ยกมือไหว้ขอโทษ พี่เขาออกรับว่าเป็นคนขับเอง เลยโดนตบหน้าไป 1 ที ผมเองก็โดนทั้งหมวกกันน็อคไป 1 ทีเหมือนกัน คนขับรถเก๋งเขาบอกว่าเขามีปืน กูไม่ยิงมึงทิ้งก็บุญแล้ว...วันนั้นแวะกินข้าวกันแบบเซ็งๆ พี่นักดนตรีคนนั้นบอกว่า ช่างแม่ง...เหอะ เป็นทหารเกณฑ์โดนหนักว่านี้อีก4. ก็ไม่มีจริงๆ ไม่ได้แกล้งเมื่องานปีใหม่ที่ผ่านมานี่เอง ตอนนั้นยังเช้าๆอยู่ ยังไม่ได้ไปกดเงิน มีแบ็งค์ 20 อยู่ในกระเป๋าใบเดียว บังเอิญว่าต้องใช้แจ็คสำหรับเสียบไมค์ร้องคาราโอเกะกัน ตอนแรกกะว่าจะเบิกที่การเงิน เขาก็บอกยังไม่มีเหมือนกัน เจ้านายยังไม่มา ผมก็ต้องรีบติดตั้งเครื่องคอมฯให้พร้อม เลยออกไปซื้อแจ็คมาเอง ราคา 20 บาทพอดี หมดตัวเลย...สายๆหน่อย พนักงานจะไปโอนเงิน ก็เลยไหว้วานให้ขับรถที่ทำงานไปให้หน่อย ผมก็ไป พอจอดปุ๊บ พนักงานก็วิ่งขึ้นธนาคาร คนเก็บค่าจอดรถของเทศบาลก็เข้ามาพอดี ฉีกบิลเสียบหน้ารถ แล้วบอก 5 บาทค่าาาา...ผมควานหาตังค์ในเก๊ะก็ไม่มี ในกระเป๋ากางเกงก็ไม่มี ก็เลยบอกพนักงานเขาไปว่า เดี๋ยวรอพนักงานที่มาด้วยกันลงมาก่อนนะครับ...พนักงานเก็บเงินทำหน้างง ... 5 บาทก็ไม่มีหรือคุณ แบ็งค์อะไรล่ะ จะทอนให้...ผมก็บอก ไม่มีจริงๆครับ พนักงานท่านนั้นเลยดึงบิลที่เสียบไว้หน้ารถออก แล้วเดินบ่นอุบอิบจากไป โธ่...ก็มันไม่มีจริงๆหงะ...5. อยากทำ ไม่รู้จะทำได้หรือเปล่าไม่อยากทำร้านเกมส์ครับ ไม่อยากให้ใครๆมองว่าเราหากินกับเด็้ก ไม่อยากเสี่ยงกับกฏหมาย(แต่ก็ไม่มีเงินซื้ออะไรที่มันถูกต้อง) เบื่อกับการที่พ่อแม่เด็กมาตามแล้วโวยวาย เบื่อเด็กที่มาเอะอะโวยวาย เบื่อๆๆๆๆๆอยากทำร้านเน็ตอย่างเดียว ใช้ลีนุกซ์เป็นหลัก ไม่มีคนเข้าก็นั่งกินกาแฟเขียนบล็อกไป อยากทำแบบนี้จริงๆครับ
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมเยียน ค่ะ ได้เวลา
เดินชมบ้านเพื่อน แล้วค่ะ
(@^_^@)
จุ๊ฟๆๆๆ
มาเยี่ยมเยียน ค่ะ
พนักงานท่านนั้นเลยดึงบิลที่เสียบไว้หน้ารถออก แล้วเดินบ่นอุบอิบจากไป โธ่...ก็มันไม่มีจริงๆหงะ...
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 18 คน [
สวัสดีค่ะ
มาเยี่ยมเยียน ค่ะ ได้เวลา
เดินชมบ้านเพื่อน แล้วค่ะ
(@^_^@)
จุ๊ฟๆๆๆ