3 วันของการลองงาน (ตอนที่หนึ่ง)

วันเเรกของการลองงาน

วันนี้เป็นวันเเรกของการลองงาน หลังจากที่ไม่ได้ทำงานมาเป็นเวลา 1 ปีเต็มๆ
เป็นร้านอาหารสไตล์อาหารทะเล ร้านดูดีมากๆ เเถมอยู่ในย่านที่หรูของลอนดอน

เราไปถึงก่อนเวลาประมาณ 10 นาที เลยต้องนั่งรอเขากินข้าวเช้ากัน หลังจากที่สังเกตุ ไม่มีเชฟหรือคนที่ทำงานที่นั่นที่เป็นคนเอเชียเลย เสร็จละงานนี้ เเถมเชฟที่ดูเเลขนมก็เป็นผู้หญิง เรากับผู้หญิงไม่ค่อยถูกกันเท่าไหร่ด้วย ซวยละงานนี้

เริ่มเเรกก็พาเราเเนะนำสถานที่เเละพาไปเปลี่ยนชุด หลังจากนั้นก็สัมภาษณ์งาน ถามเกี่ยวกับประวัติการทำงาน อธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับร้านอาหาร สรุปว่าเป็นร้านที่ยุ่งมากๆ ยุ่งกว่าร้านเก่าที่เราเคยทำมาอีกเท่าตัวเเนะ เเถมมีร้านเบเกอรี่ที่เป็นของร้านอาหารอยู่ตรงกันข้ามอีก สรุปว่าต้องทำขนมส่งทุกวัน ต้องมาทำงานตั้งเเต่ 7 โมงเช้าเพื่อเตรียมทำขนมส่ง เเถมต้องทำขนมขายในร้านอีก ถึงว่าทำไมมีเชฟทำขนมอยู่ 6 คน เเต่ดูเด็กๆทั้งนั้นเลย

ตอนลองงาน เชฟก็ให้หั่นผลไม้ ทำครีมบลูเลย์ ซึ่งเราได้เเค่ตวงส่วนผสมไม่มีอะไรมากเลย ช่วยทำโน่นทำนี่เล็กๆน้อยๆ เเปลกจัง เราไม่เคยลองงานเเบบนี้ก่อนเลย ไม่เห็นให้เราทำอะไรมากมาย ไม่เหมือนที่เราเคยลองที่ซิดนีย์เลย ที่นั่นเค้าต้องมีสูตรขนมมาให้เราลองทำ ทำเสร็จเเล้วก็ให้ทำอย่างอื่นอีก

ทำอยู่นั่นไปประมาณ 4 โมงกว่า เค้าก็เรียกเราไปคุยด้วย เเล้วก็บอกว่า เราไม่มีความสามารถเพียงพอสำหรับเค้า เเล้วยังบอกอีกว่าเราไม่สามารถทำขนมหรืออ่านสูตรได้ตามที่เค้าต้องการ อะไรวะ ยังไม่เห็นให้สูตรอะไรมาให้เราทำเลย ให้เเต่ช่วยหั่นผลไม้นิดเดียว ให้หยิบผลไม้ใส่พาย เเล้วก็ตวงส่วนผสมเเค่เนี่ย เเล้วบอกว่าเราไม่มีความสามารถทำขนม อยากจะพูดใส่หน้ามันเลย ว่ามึงยังไม่ให้กูลองทำขนมเลยเเล้ว ก็บอกว่าเราไม่มีความสามารถเนี่ยนะ เกลียดเชฟผู้หญิงจริงๆๆๆ

จริงๆเเล้วคนเรียกเรามาลองงานไม่ใช่ผู้หญิงคนนี้หรอก เเต่เป็นหัวหน้าใหญ่ของผู้หญิงคนนี้ เเต่เค้าไม่ได้อยู่สาขาที่นี้ เกลียดที่ต้องทำงานกับผู้หญิงจริงๆ จุกจิก เเถมเราว่าเค้าก็คงไม่ชอบที่เราเป็นคนเอเชียด้วยเเหละ ตั้งเเต่ ตอนเเรกเเล้ว พอเราถามว่าเคยไปเมืองไทยรึเปล่า เค้าบอกว่าเคยไป เเต่ไม่ชอบ ถึงว่าในร้านถึงไม่มีคนเอเชีย ถึงว่าเค้าถึงไม่ให้อะไรเรามาทำเลย สงสัยพอเห็นเราตั้งเเต่เเรก คงไม่อยากให้งานทำเเล้ว เเต่ไล่กลับไม่ได้เพราะเรามาเเล้ว เดี๋ยวจะหาว่าเหยียดสีผิวมั้ง

เสียความมั่นใจอย่างเเรงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงงง ไม่เคยโดนปฎิเสธเรื่องงานมาตั้งนานเเล้ว ซึ่งจำได้ว่าตอนนั้นเริ่มสมัครงานครั้งเเรกที่ร้านอาหารสเปน สมัครในตำเเหน่งที่สูง เเต่เนื่องไม่รู้ว่ามันตำเเหน่งสูงกว่าความสามารถเรา โง่จังเราดันไปสมัครตำเเหน่งเชฟทำขนมที่มีใบประกาศเเล้ว ซึ่งจำเป็นต้องทำงานมีประสบการณ์มาอย่างน้อย 5 ปี เเต่ตอนนั้นเราเพิ่งเข้าเรียนใหม่ๆ ครั้งที่สอง ตอนพยายามจะย้ายตัวเองจากการทำงานร้านขนม ไปเป็นการทำงานร้านอาหาร ตอนนั้นยอมรับว่ายากมากๆเพราะไม่มีประสบการณ์ร้านอาหาร เเต่สุดท้ายก็ได้งานร้านนั้นเเหละ หลังจากไปช่วยงานอยู่ 3 เดือน หลังจากนั้นก็ไม่เคยมีความคิดอีกเลยว่า ถ้าไปลองงานร้านไหนเเล้วจะไม่ได้ เพราะด้วยหน้าที่เเละความรับผิดชอบ เเละความชำนาญที่เรามี (เป็นชฟทำขนมคนเดียวในร้าน ต้องทำทุกอย่างเองหมดค่ะ ยอมรับว่าตัวเองมีความชำนาญมากๆ)

กลับมาถึงบ้านหมดอะไรตายอยากเลยเรา ไม่เคยหมดความมั่นใจอะไรอย่างนี้มากๆอย่างนี้มาก่อน เริ่มไม่อยากไปลองงานพรุ่งนี้เเล้วสิเรา กลัวว่าตำเเหน่งที่เราสมัครจะสูงไป ไม่อยากไปเลยพรุ่งนี้

เดี๋ยวมาเล่าต่อพรุ่งนี้ค่ะ

Create Date : 04 กรกฎาคม 2554		1 comments
Last Update : 4 กรกฎาคม 2554 5:16:05 น.
Counter : 620 Pageviews.
Share Tweet