สิงหาคม 2556

 
 
 
 
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
 
All Blog
โจทย์ประจำหลักกิโลเมตรที่ 87 :: ส่วนเกิน








"แก้ว! บอกกี่ครั้งแล้วคะว่าให้เงาน่ะสีดำระบายด้วยสีดำนะคะ อะไรกันเนี่ย สีเขียวงั้นหรือคะ?"
เสียงของผู้อาวุโสกว่ากำลังเอ็ดด้วยเสียงเบื่อหน่าย เมื่อเห็นผู้ที่อยู่ใต้การปกครองกำลังระบายสีเงาของต้นไม้ที่ทอดลงบนพื้นหญ้าด้วยสีเขียวเข้ม


"เดี๋ยวจะเอามาให้วาดแล้วระบายใหม่นะคะ ระบายเงาเป็นสีดำด้วยนะคะ!"
เธอเดินจากไปพร้อมทั้งทิ้งท้ายด้วยรอยยิ้ม ไม่วายเสียงนั้นยังบ่งบอกถึงความเบื่อหน่ายคงเดิม 
"แย่จริงเด็กคนนี้ ชอบทำอะไรแปลกประหลาดกว่าคนอื่นอยู่เรื่อยสิน่า"


เด็กหญิงตัวน้อยไม่เข้าใจว่าเหตุใดเธอจึงโดนดุ เธอไม่ได้ทำสิ่งใดผิด แล้วเหตุใดเล่าเธอถึงโดนดุ เพียงแค่เธอระบายเงาที่ทอดบนพื้นหญ้าเป็นสีเขียวเข้มเช่นนั้นหรือ 
ในเมื่อทุกครั้งที่เธอไปสวนสาธารณะเธอก็ยังคงเห็นเงาที่ทอดบนพื้นหญ้ามีสีเขียวเข้มกว่าพื้นหญ้าอยู่ดี


เมื่อแก้วได้กระดาษแผ่นใหม่ เธอเลยจำยอมวาดใหม่อีกทั้งระบายเงาที่ทอดบนพื้นหญ้าด้วยสีดำ


.

.

.


"พี่ขวด!! หวัดดี คิดถึงจังเลย"
หญิงสาวทักทาย พร้อมโผเข้ากอด


"แหม ยัยแก้ว มาถึงก็อ้อนพี่เลยนะ"
ชายหนุ่มผู้มีศักดิ์เป็นพี่ชายแซวหลังจากกอดพอหายคิดถึงแล้วพลักแกมหยอกแก้วออกไป


"แหม พี่ขวดก็ แก้วมีพี่กับเขาคนเดียว อ้อนนิดอ้อนหน่อยจะเป็นไรไป"
แก้วพูดพลางโผเข้ากอดอีกครั้ง


"แล้วพี่หนิงกับเด็กๆล่ะพี่ ไม่อยู่หรอ"


"หนิงไปประชุมผู้ปกครองให้เจ้าข่ามันน่ะ บ่ายๆคงกลับ ส่วนเจ้าขิงนั่งระบายสีที่โซฟา"


"งั้นแก้วไปหาหลานก่อนนะ"


"ตามใจ อย่าโชว์โง่ให้เจ้าขิงเห็นแล้วกัน อายน่ะ มีน้องโง่ ฮ่าๆๆๆ"
โดนแซวเช่นนี้แก้วอดโกรธไม่ได้ แต่พอเป็นพิธีเท่านั้น ก่อนไล่พี่ชายให้ไปเอาน้ำมา เพราะเธอรู้ว่าพี่ชายเธอไม่ได้จริงจังอะไร


แก้วเดินตรงไปที่โซฟาอันเป็นสัญลักษณ์ประจำห้องนั่งเล่น หลานสาวตัวน้อยของเธอไหวตัวยุกยิกตามจังหวะของมืออยู่อีกฝั่งหนึ่งของโต๊ะกระจกตัวเตี้ย


"ว่าไงคะหลานอา ทำอะไรอยู่"


"ระบายสีอยู่ค่ะอาแก้ว คุณพ่อเพิ่งซื้อเล่มใหม่ให้"


"โห จริงเหรอ ไหนดูซิ หลานอาระบายสีสวยหรือเปล่าน้า"
แก้วพูดพลางมองหลาน เธอสะดุดกับบางอย่างในรูป นั่นคือ หลานของเธอวาดบ่อปลาขนาดใหญ่ โดยมีปลาแหวกว่ายอยู่ในนั้น
มันจะไม่มีอะไรผิดสังเกตหากปลาไม่ได้มีเพียงสีฟ้า!


"ทำไมระบายเป็นสีฟ้าหมดเลยล่ะคะ แบบนี้จะสวยได้อย่างไรละคะเนี่ย"


"ขิงก็คิดว่ามันไม่สวยเหมือนกันค่ะอาแก้ว แต่ขิงเคยระบายปลาเป็นสีอื่น เพื่อนๆล้อใหญ่เลยว่าปลาของขิงมันไม่สวย
เพื่อนๆบอกว่าน้ำมีสีฟ้า ปลามันอยู่ในน้ำก็ต้องโดนสีน้ำบังเป็นสีฟ้า"


"อืม.. ถ้าเป็นอา อาจะระบายสีปลาให้สวยไปเลย"


"ทำไมล่ะคะอาแก้ว อาแก้วไม่กลัวโดนล้อหรือคะ"


"ไม่ค่ะ อาไม่กลัว เพราะปลาของเรามีตั้งหลายสีแน่ะ แถมน้ำก็ใซ๊ใส ขิงว่าเราจะมองเห็นสีของปลาไหมคะ?"


"งั้นขิงระบายปลาสีอื่นได้ใช่ไหมคะคุณอา!?"


ขิงหันมาถามด้วยแววตาเป็นประกาย แก้วยิ้มเล็กๆเจือด้วยความเอ็นดูเป็นคำตอบ ขิงยิ้มร่าพลางก้มลงระบายสีปลาของเธอใหม่





ว๊ายยยยยย เฉียดฉิวSmiley


พิมพ์วันนี้ ส่งวันนี้ รอบเดียวแบบไม่มีตรวจทาน ว่าจะพิมพ์ช่วงวันเสาร์-วันอาทิตย์ ดันทำนู่นทำนี่จนลืมไปเลย สุดท้ายต้องมานั่งพิมพ์กันสดๆ Smiley


จริงๆก็ไม่ได้สดอะไรขนาดนั้นค่ะ เพราะร่างไว้ในหัวบ้างแล้ว เรื่องราวในตอนนี้ได้แรงบันดาลใจมาจากการ์ตูนเล่มนึงค่ะ อ่านจบแล้วรู้สึกประทับใจจริงๆ แต่จำชื่อเรื่องกับเนื้อหาตอนอื่นไม่ได้แล้วค่ะ จำได้อยู่ 2 ฉาก คือฉากที่ตัวเอก(นางเอก?)พยายามระบายปลาที่แหวกว่ายอยู่ในน้ำที่มีสีฟ้าเป็นสีสันต่างๆ เพราะเธอเห็นว่าปลามีตั้งหลายสี แต่กลับโดนคุณครูเอ็ดเอา และฉากตอนจบเมื่อเห็นว่าหลาน(?)ของเธอระบายสีปลาด้วยสีฟ้า เธอจึงแนะนำหลานเธอว่าไม่จำเป็นต้องระบายปลาเป้นสีฟ้าค่ะ


จาก 2 ฉากนี้ทำให้ได้การบ้านของตอนนี้แล้วค่ะ เย้!Smiley


แล้วมันเป็นส่วนเกินตรงไหน ลิ้มว่าเดี๋ยวนี้(หรืออาจจะนานแล้ว) ใครที่ทำอะไรแปลกประหลาดออกไป ไม่ต่างอะไรกับการเป็นส่วนเกินของสังคม เพราะไม่มีใครยอมรับ ไม่ว่าสิ่งนั้นจะถูกหรือผิด เหมาะสมหรือไม่ เพียงแค่กระทำแตกต่างอย่างที่เคยปฏิบัติกันมา ก็ไม่ต่างอะไรกับตัวประหลาด


น้ำมีความงามของน้ำในตัวอยู่แล้ว ปลาแต่ละตัวเองก็เช่นกัน ความงามอันสมบูรณ์จะเกิดขึ้นไม่ได้เลยเช่นกันหากขาดสิ่งใดสิ่งหนึ่งไปค่ะ

อย่าให้สีของน้ำทำความงามของปลาลดลงเลยนะคะ


อาทิตย์นี้เป็นอาทิตย์ที่เหนื่อยอีกแล้วค่ะท่านผู้อ่าน มัวแต่ไปช่วยงานเค้า เพิ่งจะว่าง ฉะนั้น เราต้องใช้เวลาว่างให้เป็นประโยชน์ค่าSmiley

เดี๋ยวต้องไปทำงานต่ออีกละ เหนื่อยจริงๆSmiley


มีพี่ที่ทำงานคนนึง ทำงานอยู่ใกล้ๆกัน แต่คนละส่วนกัน แกบอกว่า ดีเนอะ เป็นเอกเทศดี งานหลากหลาย ไม่น่าเบื่อ

อยากบอกคุณพี่มากค่ะว่า วุ่นวายและเหนื่อยมากค่ะ!


วันนี้ก็เล่นเอาเกือบเป็นลมSmiley


ตอนนี้ขอตัวไปส่งการบ้านก่อนนะคะ จะไปทำงานต่อแล้วค่า กลับบ้านแล้วเดี๋ยวจะทำลิงก์ที่หน้าแรก+ตามอ่านการบ้าน+ตามเก็บคอมเมนต์นะค้าSmiley


Smiley Smiley Smiley บ๊ายบายค่า Smiley Smiley Smiley





Create Date : 21 สิงหาคม 2556
Last Update : 27 สิงหาคม 2556 21:58:45 น.
Counter : 1335 Pageviews.

21 comments
  
ตามมาอ่านในทันใด
จริงแล้ว สำหรับศิลปะไม่มีขอบเขต ถ้ามีขอบเขตเราจะเรียกว่าศิลปะได้อย่างไรจริงไหมคะ
ปลา และต้้นไม้ก็ไม่จำเป็นต้องมีสีที่เข้มงวด
ทุกอย่างเป็นจินตนาการที่เราสามารถจัดแต่งได้ตามที่ใจปรารถนา...แวะมาแจก 1 ไลค์สำหรับเพือ่นใหม่ค่ะ งิงิ
โดย: ณ ปลายฉัตร วันที่: 21 สิงหาคม 2556 เวลา:21:12:40 น.
  
สวัสดีครับ เขียนเรื่องได้น่ารักดีนะครับ
กดไลค์ให้เลยครับ
โดย: หมอหว่อง วันที่: 21 สิงหาคม 2556 เวลา:22:23:35 น.
  
ตะพาบน่ารักดีค่า ^^
เล่นสีสลับไปมาขยันจัง

จินตนาการของเด็กกว้างไกลจริงๆ
อันที่จริงก็ไม่ผิดหรอก อิอิ

อย่าให้สีของน้ำทำความงามของปลาลดลง
คำจำกัดความสั้นๆ แต่ชอบค่ะ

ขอบคุณมากๆนะคะ

โดย: lovereason วันที่: 21 สิงหาคม 2556 เวลา:23:35:49 น.
  
มาเก็บลิ้งก์ล่ะค่า
โดย: เป็ดสวรรค์ วันที่: 22 สิงหาคม 2556 เวลา:0:26:42 น.
  

แวะมาอ่านตะพาบค่ะ

ขอบคุณสำหรับกำลังใจนะคะ


newyorknurse
โดย: newyorknurse วันที่: 22 สิงหาคม 2556 เวลา:3:09:46 น.
  
สวัสดีค่ะ
วันก่อนพี่เข้ามาแล้ว งง หาทางเข้าบ้านไม่ถูก555
(พี่เองก็โง่ไม่แพ้แก้ว ตัวเองของเรื่องหรอกค่ะ"


จริงค่ะ ในยามที่เราคิดต่าง เห็นแปลก คนมักมองเราเป็นตัวประหลาด ทั้งที่ความจริง สิ่งที่เราเห็นสิ่งที่เราพูด มันอาจเป็นด้านหนึ่งของหลายคนที่คิดเห็นเช่นเดียวกันแต่ะไม่มีใครกล้าแสดงออก กล้าพูด เพราะ "กลัวสังคมต่อต้าน"

********

ขอบคุณค่ะที่รักหนูนิด
โดย: ตาลเหลือง วันที่: 22 สิงหาคม 2556 เวลา:9:22:20 น.
  
อ่านเพลินเลยจ้าน้องลิ้ม พี่กิ่งไลท์ให้นะคะ ใช่เลยค่ะบางครั้งความคิดและการกระทำของเราที่คิดว่าใช่แต่สังคมไม่ยอมรับกลับกลายเป็นส่วนเกินไปซะอีก

หลับฝันดีค่ะ

โดย: กิ่งฟ้า วันที่: 22 สิงหาคม 2556 เวลา:20:16:42 น.
  
ดีพนะครับเนี่ย

เงาต้นไม้บนพื้นหญ้าสีเขียวเข้มถูกแล้วครับ ปลาอยู่ในน้ำมันก็ต้องถูกสีฟ้าบัง
เวลาผมระบายสีตามที่จิตนาการออกมาแบบนี้ทีไร ภาพออกมาตุ่นๆไม่สวย คะแนนจะได้น้อยกว่าเพื่อนที่ใช้สีสันสดใสทุกทีเลยครับ
ตอนเด็กๆผมเลยเกลียดวิชาศิลปะมาก


ขอฝากบล็อกสี่วันไปเที่ยวพม่าจ้า ~
โดย: ชีริว วันที่: 22 สิงหาคม 2556 เวลา:22:38:39 น.
  
พี่าชอบเงาของพื้นหญ้าเป็นสีเขียวเข้ม ถ้าเป็นพี่ก็คงไม่ใช้สีดำเหมือนกัน

เออเนาะ พี่ก็ไม่เคยระบายสีปลาเป็นสีฟ้าด้วยล่ะ พี่ว่าน้ำใส จนมองเห็นปลาหลากสีนะ ภาพเดียวกันคนยังมองไม่เหมือนกันเลย จะคิดเหมือนกันได้ยังไง

พรุ่งนี้เสาร์-อาทิตย์ วันหยุด เดี๋ยวก็ได้พักแล้วเนาะ


โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 23 สิงหาคม 2556 เวลา:19:31:50 น.
  
แสดงว่าคนทักเรื่อง สีว่าฟ้าต้องเป็นสีฟ้า เงาต้องเป็นสีดำนี่...
เค้าคงไม่รู้จริงสินะครับ (อาจเป็นส่วนเกินของศิลปะซะเองก็ได้ ^^")


เงาของวัตถุอยู่กลางแดดก็สีหนึ่ง เงาอยู่ที่ร่มก็ใช้สีคนละสีแล้วล่ะ
อนิเมชั่นฉายโรงภาพยนตร์ (เกรด A+) อย่าง Princess Mononoke
ใช้สีระบายรวมทั้งเรื่องกว่า 550 เฉดสี เลยนะครับ
โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก วันที่: 23 สิงหาคม 2556 เวลา:21:25:40 น.
  
มาอ่านงานเขียนน่ารักๆครับคุณลิ้ม ^^

แหมส่วนเกินแบบนี้ให้แง่คิดที่ดีนะครับ

เราทำตามๆกันไปจนทุกข์ตามๆกันหมด

ถ้ามีคนสักคนบอกว่าฉันจะไม่ทำตาม

และฉันจะไม่ทุกข์ด้วย

อย่างนี้ผมปรบมือให้เลยจริงๆครับ

ทุกอย่างมีคุณค่าในตัวเอง

คนที่มองเห็นคุณค่าที่แท้จริง

โดยไม่ถูกสังคมหลอกเอาตามค่านิยมผิดๆ

ถือว่าเป็นคนจริง ไม่ใช่ส่วนเกินแน่นอนครับผม

เขียนดีจัง เขียนให้อ่านกันบ่อยๆนะครับ อิอิ ^^








โดย: วนารักษ์ วันที่: 23 สิงหาคม 2556 เวลา:22:02:12 น.
  
สวัสดีค่าทุกท่าน ขออภัยที่มาตอบช้า ตามมาตอบแล้วค่า

+++++++++++

คุณ ณ ปลายฉัตร : ขอบคุณสำหรับ 1 like ค่า อืม.. ลิ้มก็ไม่ค่อยรู้เรื่องศิลปะแหะ เด็กยันโตก็สักแต่วาด (ฮ่าาา อายจัง) แต่จินตนาการก็รังสรรทุกอย่างจริงๆนั่นแหละเนอะ

+++++++++++

คุณหมอหว่อง : ขอบคุณค่า

+++++++++++

คุณ lovereason : แหะๆ เปล่าขยันหรอกค่ะ ที่จริงก็ไม่ได้ยากอะไร ขอบคุณที่ชอบนะคะ

+++++++++++

คุณเป็ดสวรรค์ : ช้า!! มาให้ตีก้นสักที

+++++++++++

คุณ newyorknurse : ยินดีเป็นอย่างยิ่งค่ะ ขอบคุณที่แวะมาหานะคะ

+++++++++++

คุณตาลเหลือง : น่ารักจิ้มลิ้มปานนั้น ไม่รักไม่ได้แล้ว

+++++++++++

คุณกิ่งฟ้า : ขอบคุณสำหรับ 1 like ค่า

+++++++++++

คุณชีริว : ของฝากๆ ไม่งั้นจะปล่อยให้โจรขึ้นบ้าน! ลิ้มเป็นพวกชอบสีสดๆน่ะค่ะ ระบายทีสีสวดยวด

+++++++++++

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ : ลิ้มก็ไม่เคยระบายปลาเป็นสีเดียวกับน้ำนะคะพี่หนู ปลาตัวนึง สีละลานตามาก 5555

+++++++++++

คุณทุเรียนกวนป่วนรัก : อาจจะเป็นความเคยชินล่ะมั้งคะ ขอบคุณสำหรับความรู้ใหม่ค่ะ จริงงๆลิ้มก็แยกคุณภาพการ์ตูนไม่ออกเหมือนกัน น่าดูก็ดู เอิ้กๆๆๆ

+++++++++++

คุณวนารักษ์ : จริงค่ะ ลิ้มชื่นชมมากเลยนะ คนที่ไม่ทำตาม เพราะมันไม่ถูก และฉันก็ไม่เสียใจไม่ทุกข์ที่เลือกทำแบบนี้ อยากให้หลายๆคนเป็นคนจริงเหมือนที่ว่าเหมือนกันค่ะ ขอบคุณนะคะ

+++++++++++

ไม่ตกหล่นใครเนอะ เดี๋ยวจะแวะไปหาตามบ้านนะคะ ตอนนี้สังขารไม่เอื้ออย่างแรง ปวดหลังมากๆค่ะ ดันอุตริทำโยคะบนที่นอน ตอนนี้นั่งขัดสมาธิยังลำบากเล้ย (แอบสมน้ำหน้าตัวเองเบาๆ ทำตัวเอง ดันหาเรื่องใส่ตัว )
โดย: น้อยหน่ากะสาลี่ วันที่: 24 สิงหาคม 2556 เวลา:14:55:23 น.
  
น่าคิดดีครับสำหรับเรื่องที่เขียน บางครั้งเด็กก็โดนกดจินตนาการจากคำพูดขิองผู้ใหญ่เหมือนกัน แต่หลายๆ ครั้งจินตนาการของเด็กการเติบโตได้ด้วยคำพูดของผู้ใหญ่ สรุปคือผู้ใหญ่สินะที่จะกำหนดว่าเด็กจะเดินไปในทิศทางใด

ความจริงเงาอยู่ที่หนึ่งมันก็สีหนึ่ง ถึงจะบอกว่าเงาเป็นสีดำ แต่ความดำมันก็มีระดับความเข้มของมันเหมือนกัน

ขออภัยที่แวะมาช้าครับ พอดียุ่งๆ หลายๆ เรื่อง
โดย: คุณต่อ (toor36 ) วันที่: 25 สิงหาคม 2556 เวลา:0:50:19 น.
  
สวัสดีค่ะคุณต่อ อย่างที่เขาพูดกันนั่นแหละค่ะ เด็กคือผ้าขาว ผู้ใหญ่จะละเลงสีแบบใด จะเทสี สาดสี ค่อยๆสะบัดลายผู้กัน สีขาว สีดำ สีเข้ม ฯลฯ สีที่ปรากฏบนผ้าขาวก็เหมือนภาพสะท้อนการเลี้ยงดูที่มาจากตัวเด็ก

ฝันดีนะค้า ขออภัยที่มาตอบช้าค่า
โดย: น้อยหน่ากะสาลี่ วันที่: 27 สิงหาคม 2556 เวลา:21:59:41 น.
  
สูตรไหนเนี่ยคุณลิ้ม เล่นโยคะบนที่นอน พื้นยวบยาบไม่ใช่เหรอคะ ดีนะหลังไม่เป็นอะไรมาก หายแ้ล้วเล่นใหม่ค่ะ ถ้าไม่มีเสื่อโยคะ ก็พื้นไปโลด (พูดเหมือนพี่ชำนาญ ไม่ใช่นะ พี่ดูในทีวีเอา)
โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 28 สิงหาคม 2556 เวลา:14:35:11 น.
  
จุ๊ๆๆๆ อย่าพูดไปค่ะ อายค่ะอาย

โดนครูดุเหมือนกันค่ะพี่ 55555 ครูบอกไม่มีก็เล่นบนพื้นเอาเหมือนกัน แล้วบางท่าก็ต้องมีท่าแก้ บางท่าก็ห้ามทำเองต้องมีคนเป็นอยู่ด้วย ฯลฯ

ลิ้มก็อยากเรียนเองนะ ไม่เปลืองตังดี แต่แบบว่ากล้ามเนื้อตัวเองช่วงหลังกับรอบสะโพกทั้งหน้าหลังมีปัญหาเป็นทุน ทำเองคงไม่เหมาะ(เหมือนตอนทำเองบนที่นอนเป็นต้น)

อายค่ะอาย 5555555555555
โดย: น้อยหน่ากะสาลี่ วันที่: 30 สิงหาคม 2556 เวลา:14:16:43 น.
  
นิทรรศน์รัตนโกสินทร์ ค่าเข้าชม เป็นร้อยเหมือนกัน มิวเซียมสยามด้วย แต่ใครๆ ก็บอกว่าคุ้มค่าคุ้มราคา พี่ยังไม่ได้ไปซักที

พี่เคยซื้อซีดีมาดู เพื่อฝึกเอง ดูเค้าทำง่ายเนาะ ทำเองก็ยากอยู่ ความยากพี่ว่าอยู่ที่การกำหนดลมหายใจด้วย (หรือเปล่า) พี่อายุเยอะแล้ว ออกกำลังกายแบบนี้แหละ ประเภทยืดเหยียดน่ะเหมาะเหม็ง แต่ก็นะ ความขี้เกียจมีมากกว่าเลยทำๆ หยุดๆ หนักไปทางหยุดซะเยอะ

แต่โยคะ ค่าเรียนแพงจริงๆ ค่ะ

ร้านอาหารแบบนี้หลายตังค์สำหรับพี่เหมือนกัน พี่ก็รอดีลบ้าง เทศกาลงานพิเศษบ้าง นานๆ ครั้งค่ะ

คุณนายแม่ของลิ้มคงดีใจ เชื่อพี่สิ ดีใจเพราะลิ้มตั้งใจ ไม่ใช่ดีใจเพราะอยากกินหรอก

อืมมม สาวน้อยของลิ้ม ถ้าเค้าไม่โตคงแย่แน่เลยพี่ ตุลานี้ 18 เต็มแ้ล้วจ้ะ

โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 30 สิงหาคม 2556 เวลา:14:51:23 น.
  
เกิดเดือนเดียวกันด้วยแหะ งั้นนิสัยคงไม่พ้นกันเท่าไร

แอบตกใจกับราคา นึกไปนึกมาถึงนึกขึ้นได้ว่าที่เข้าฟรีตอนนั้นเพราะใช้สิทธินักศึกษา 5555
โดย: น้อยหน่ากะสาลี่ วันที่: 1 กันยายน 2556 เวลา:0:06:00 น.
  
มีแต่หวัดพม่าเป็นของฝากนะครับเอามั้ย? รอบนี้เขาไม่พาไปตลาดเลย เที่ยววัดเน้นๆ เพราะพุกามมันก็ไม่ได้มีตลาดอลังการน่าเดินแบบย่างกุ้งอ่ะ

กางเต๊นท์บนต้นไม้นึกไม่ออกเลยครับ แต่ลาวนอกจากสุวรรณโคมคำตรงข้ามเชียงแสนแล้วผมอยากไปทุ่งไหหินด้วย
โดย: ชีริว วันที่: 1 กันยายน 2556 เวลา:18:46:19 น.
  
เพราะฉะนั้น เมื่อยังเป็นนักศึกษาใช้สิทธิ์ให้คุ้ม หลายๆ ที่ โชว์บัตร นศ. ลดมากกว่าครึ่งค่ะ สมัยพี่ไม่มีแบบนี้ (คุณลิ้ม ยังใช้บัตรนักศึกษา... ตายละ พี่แทนตัวว่าพี่ได้หรือนี่ มิใช่เป็นป้าเลยรึ )
โดย: สายหมอกและก้อนเมฆ วันที่: 2 กันยายน 2556 เวลา:6:19:13 น.
  
- คุณชีริว : เสียดายจังค่ะ ลิ้มเองก็หารายการที่ว่านั่นไม่ได้แล้ว แต่แว้บไปดูกู๋ตะกี๊ ทุ่งไหหินน่าไปเหมือนกันนะคะเนี่ย

+++++++++++++

คุณสายหมอกและก้อนเมฆ : ได้ซำเหมอค่า ตอนนั้นที่ว่านี่หลายปีแล้วค่า
โดย: น้อยหน่ากะสาลี่ วันที่: 3 กันยายน 2556 เวลา:18:54:41 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

น้อยหน่ากะสาลี่
Location :
  

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 5 คน [?]