|
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
|
|
|
|
|
FMA นกฮูกของราชินีน้ำแข็ง (12)
คืนนี้บัคคาเนียอุตส่าห์ไม่มาเป็นก้างขวางคอ นานๆได้มาเที่ยวกับโอลิเวียสองต่อสองสักที อุตส่าห์ได้ที่นั่งมุมมืดลับตาคนแล้วด้วย โอลิเวียก็ดื่มเหล้าเข้าไปจนเคลิ้มได้ที่ เขาถอนริมฝีปากและคลายอ้อมแขนที่โอบกอดสาวผมทอง
“หือ” โอลิเวียหันมามองหน้า
ไมลส์ส่งสายตาไปทางประตู มัสแตงกับลูกน้องครบก๊วนเดินเข้ามาในร้านเหล้า
“เฮ้อ...” เธอถอนหายใจ บังเอิญมาร้านเดียวกันอีกละ
“สวัสดีค่ะ ผู้พันไมลส์” ริซ่ายิ้มให้ กลุ่มที่เข้ามาใหม่เลยหันมามองกันหมด
สมฉายาตาเหยี่ยวจริงๆ ตาไวชิบ ไมลส์ปรับสีหน้าแกล้งยิ้มแย้มทักทาย
“พรุ่งนี้ว่างรึเปล่าครับผู้พัน มะรืนพวกผมต้องกลับแล้ว อยากดวลหมากรุกกันอีกสักตา” เบรด้าเสธนาธิการฝั่งมัสแตงชวน
“ตอนพักเที่ยงว่าง ที่เดิมนะ”
“หลังเลิกงานด้วยก็ได้ นานๆนายจะเจอคู่หมากรุกด้วยสักทีนี่” โอลิเวียรู้ว่าไมลส์ถูกชะตากับเบรด้า
“วันนี้ท่านนายพลสวยนะครับ” ฮาวอคมองโอลิเวียในชุดเกาะอกสีพีช
“ขอบคุณจ้า มานั่งดื่มด้วยกันสิ” โอลิเวียยิ้มหวานให้
ฮาวอคกำลังเข้าไปนั่ง ริซ่าดึงแขนไว้ บุ้ยใบ้ทางมัสแตงที่จ้องหน้าไมลส์แบบกินเลือดกินเนื้อ
“เรามากันหลายคนแยกไปนั่งอีกโต๊ะดีกว่าค่ะ เกรงใจท่านนายพล” ริซ่าพาพรรคพวกไปหาที่นั่งโต๊ะห่างออกไป เพื่อหลีกเลี่ยงการปะทะกัน
มัสแตงยังยืนมองไมลส์อยู่ เสื้อโค้ทสีดำเครื่องแบบของทหารบริกซ์ เสื้อยืดสีดำเครื่องแบบทหารเหมือนกัน รองเท้าบู้ตก็ทหาร มีแค่กางเกงสีน้ำตาลเข้มที่เป็นเสื้อผ้าธรรมดา หมอนี่มันไม่คิดใส่ชุดอื่นนอกจากชุดทหารเลยหรือไงวะ
หันไปมองโอลิเวียหนแรกที่เห็นใส่ชุดอื่นนอกจากชุดทหาร ชุดสีพีชหวานแบบผู้หญิง ดูเหมือนสาวสวยเซ็กซี่มากกว่านายพลผู้แข็งแกร่งแห่งบริกซ์ อืม... เย้ายวนมีเสน่ห์กว่าที่เคยเห็นหนก่อนๆ หรือว่า... ไมลส์เห็นมัสแตงจ้องโอลิเวียไม่วางตา เลยคว้าเสื้อโค้ทของเธอมาคลุมบัง มัสแตงมองหน้าไมลส์ขมวดคิ้ว หมอนี่เองหรือ
ไมลส์มองมัสแตงแบบรู้ทันเหมือนกัน เซ้นส์เรื่องมองคนดีชิบ ขนาดคนอื่นแม้แต่บัคคาเนียยังไม่ระแคะระคาย หมอนี่มองปราดเดียวก็รู้
“อะไรกันหรือ” โอลิเวียหันไปมามองทั้งสองคนแบบงงๆ
“เรากลับกันเถอะครับท่านนายพล”
ไมลส์ประคองโอลิเวียกลับ ผ่านหน้าโต๊ะของพวกมัสแตง
“ขอตัวก่อนนะครับ ท่านนายพลเมาแล้ว พรุ่งนี้เจอกันตอนเย็นนะเบรด้า จะได้ดวลกันยาวทีเดียว”
“เสียดายชะมัด” มัสแตงกระแทกตัวนั่งที่โต๊ะ
“ผู้พันไมลส์หรือครับ” เบรด้าถาม
โอลิเวียต่างหาก หวงตัวมาตั้งนานนึกว่าจะได้กับใคร ดันไปเสร็จเจ้านกฮูกนั่นได้
“นั่นสิคะ น่าเสียดายจัง” ริซ่ามองตามแผ่นหลังของไมลส์
มัสแตงมองหน้าลูกน้องคนสนิทด้วยความไม่พอใจ นี่ก็อีกคน
“เจอเขาลวนลามหน่อยเดียว หลงไปเลยหรือ”
“เขาไม่ได้ลวนลามสักหน่อยค่ะ ไม่ใช่นิสัยแบบผู้พันนะคะ”
“เฮอะ แล้วเมื่อเช้าตอนซ้อมรบเรียกว่าอะไร”
“เขาจับตัวตามแบบล็อกตัวประกันเป๊ะ ไม่มีล่วงเกินไปมากกว่านั้น”
“แล้วเรื่องที่โดนจูบต้นคอล่ะ”
ริซ่าหยิบกระดาษเล็กๆยับย่นขึ้นมา
I am sorry. Owl of the ice queen.
“ผู้พันไมลส์ใช้กระดาษวางกั้นไว้ ไม่ได้โดนตัวชั้นแม้แต่น้อยค่ะ เขาเป็นสุภาพบุรุษ ไม่เหมือนใครบางคนแถวนี้”
ริซ่าแว้ดใส่ มัสแตงหน้าจ๋อย
“ที่ชั้นบอกเสียดาย คืออยากได้มาทำงานฝ่ายเราต่างหาก ผู้พันเองก็อยากได้ตัวไม่ใช่หรือคะ”
*******************************************
Create Date : 27 กรกฎาคม 2555 |
Last Update : 27 กรกฎาคม 2555 6:36:51 น. |
|
0 comments
|
Counter : 489 Pageviews. |
|
|
|
|
|
|
|