Bloggang.com : : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย : FMA นกฮูกของราชินีน้ำแข็ง (7)

FMA นกฮูกของราชินีน้ำแข็ง (7)

“ไม่อนุญาตให้ลาหยุด”

“ผมมีสิทธิ์ลากลับบ้านตามวันหยุดประจำปีนะครับ”

“บอกว่าไม่ก็ไม่”

ไมลส์เดินเข้าไปดึงแขนโอลิเวีย

“ขอร้องเถอะครับท่านนายพล”

“ต่อให้ต้องล่ามโซ่นายกับเตียง ชั้นก็ไม่ให้นายกลับ”

“พอเถอะไมลส์ ท่านนายพลทำถูกแล้ว ตอนนี้สถานการณ์กวาดล้างอิชวาลไม่ดี นายอยู่ที่นี่ปลอดภัยที่สุดแล้ว” บัคคาเนียเข้ามาดึงตัวเขาออกไป

*******************************************

นึกไม่ถึงว่าโอลิเวียจะพูดจริงทำจริง เธอเอาโซ่มาล่ามเขาไว้กับเตียงจริงๆด้วย โอลิเวียเดินเข้ามาหา

“อยากโกรธชั้นก็ตามใจ”

“ไม่หรอกครับ ท่านนายพลทำถูกต้องแล้ว”

“เป็นยังไงบ้าง”

“ปู่ผมกับญาติอิชวาล โดนฆ่าทั้งหมดครับ” เขาถือจดหมายจากญาติมือสั่นเทา

โอลิเวียเดินเข้าไปนั่งข้างไมลส์ กอดปลอบ เอาหัวเขาซบไหล่ของเธอ

“ร้องไห้ออกมาเถอะ ชั้นจะอยู่ข้างนายเอง”

เขากอดโอลิเวียแล้วร้องไห้ เธอนอนเฝ้ากอดปลอบเขาทั้งคืน

*******************************************

ไมลส์ฟาดร่างทหารลงไปกองกับพื้น ถึงช่วงหลังเน้นทำงานนั่งโต๊ะ แต่ก็ปกตินี่หว่า ฝีมือไม่ได้ลดลงเลย ออกจะดีขึ้นด้วยซ้ำ ทำไมเขาถึงได้รู้สึกฝีมือการต่อสู้ตัวเองแย่ลง หันไปมองโอลิเวียกับบัคคาเนีย อย่าเอาตัวเองไปเทียบกับสองคนนั้นดีกว่า

“คนต่อไปเข้ามา” เขากวักมือเรียก

ทหารรีบแย่งกันเข้ามาหาเขา เจอไมลส์ยังไงก็ดีกว่าเจอสัตว์ประหลาด2คนนั่น

*******************************************

จดหมายขอหย่าจากซาร่า เขาไม่แปลกใจเลย ตั้งแต่มาอยู่ที่นี่เขาแทบไม่ได้กลับบ้าน ยิ่ง2ปีที่ผ่านไม่ได้เจอกันเลย เนื้อความในจดหมายขอโทษที่เธอมีคนอื่น เขารู้ว่าสักวันต้องเกิดเรื่องแบบนี้แต่อดเสียใจไม่ได้ มือคล้ำจดปากกาเซ็นชื่อในใบหย่าสั่นนิดๆ

อยากระบายให้ใครสักคนฟัง ...บัคคาเนีย... อย่าเลยหมอนั่นปากเสียยิ่งจะทำให้เขาหงุดหงิดมากขึ้นเปล่าๆ ...โอลิเวีย... ถึงจะเป็นเจ้านายแต่สนิทกันมากที่สุด คุยกันได้เกือบทุกเรื่องรวมถึงเรื่องส่วนตัว

พอเห็นหน้าเธอเขาก็พูดไม่ออก ทำได้แค่เอื้อมมือไปโอบจากด้านหลัง โอลิเวียแปลกใจแต่ก็ยอมให้ไมลส์กอด สักพักเขาก็ปล่อยมือ

“เป็นอะไรหรือ ไมลส์”

“เปล่าครับ แค่เหนื่อยนิดหน่อย”

แม้จะทำงานได้ดีเหมือนเคย แต่เธอรู้ว่าวันนี้ไมลส์ต่างจากปกติ แถมไม่ยอมเล่าอะไรให้เธอฟังด้วย ถ้ามีปัญหาส่วนใหญ่เธอเป็นคนแรกที่ไมลส์เล่าให้ฟัง

“วันนี้ไม่มีงานอะไรละ นายกลับไปพักก่อนก็ได้”

เขามองงานที่กองเต็มโต๊ะ เขาดูแย่ขนาดโอลิเวียยังสงสารเชียวหรือ ทั้งที่ธรรมดาเหนื่อยรากเลือดแค่ไหน เธอยังจิกหัวใช้เขาตลอด

“งานฝึกทหารใหม่ทำได้ดีมาก อยากได้รางวัลอะไรไหม”

งานฝึกทหารผ่านมาตั้งหลายเดือนแล้วเพิ่งมาให้รางวัล เธอปลอบใจเขาอยู่จริงด้วย

“ขอจูบได้ไหมครับ”

โอลิเวียเบิกตาสีฟ้ากว้าง หนนี้ไมลส์ไม่ได้พูดเล่น เธอรู้ว่าเขาพูดจริง ถึงจะไม่ได้รับคำตอบแต่เขารู้ว่าเธอยินยอม ไมลส์เดินเข้าไปคุกเข่าตรงหน้าโอลิเวีย แล้วจูบเธอเนิ่นนานจนเขาพอใจ

“ขอตัวกลับไปพักผ่อนก่อนนะครับ”

เขาส่องกระจกเช็ดลิปสติกที่ติดปากก่อนเดินออกจากห้อง ไมลส์แตะริมฝีปากตัวเองแล้วยิ้ม เอาเถอะ ถึงจะต้องหย่ากับภรรยา แต่ได้จูบรับชีวิตโสดกับโอลิเวีย อย่างน้อยวันนี้ก็ไม่เลวร้ายเท่าไหร่นัก

*******************************************

Create Date : 25 กรกฎาคม 2555

Last Update : 25 กรกฎาคม 2555 1:39:00 น.

0 comments

Counter : 458 Pageviews.