Bloggang.com : : กุนซือเอกแห่งรัฐวุ่ย : FMA นกฮูกของราชินีน้ำแข็ง ภาคราชินี (3)

FMA นกฮูกของราชินีน้ำแข็ง ภาคราชินี (3)

โอลิเวียยืนมองไมลส์จมกองหิมะ พอรู้ว่าไมลส์ต่อยกับบัคคาเนีย เธอก็รีบมา เห็นสภาพไมลส์ที่นอนเจ็บตัว โอลิเวียขบฟัน มือกำหมัดแน่น

“ใครช่วยพาหมอนี่ไปห้องพยาบาลที”

เธอยืนขวางร่างยักษ์ปักหลั่นสูง2เมตร

“ว่าไงครับคุณหนูอาร์มสตรอง”

“มาต่อยกับชั้น”

บัคคาเนียมองหน้าแล้วหัวเราะเยาะ

“ไม่เห็นสภาพลูกน้องคุณรึไง ฮ่า ฮ่า ฮ่า ยังกล้ามาอีกหรือ”

“หรือนายกลัวแพ้ผู้หญิง”

“ที่นี่ไม่สนใจว่าใครผู้หญิงหรือผู้ชายหรอก ใครแข็งแกร่งก็รอด ใครอ่อนแอก็คือเหยื่อ คุณหนูผู้บอบบางย้ายมาบริกซ์ทำไมไม่ทราบ กลับไปเซ็นทรัลที่อยู่ของคุณไป”

“ความแข็งแกร่งงั้นหรือ งั้นมาเลย อย่างนายไม่ต้องใช้ดาบหรอก มือเปล่าก็พอ”

โอลิเวียเหวี่ยงหมัดขวาใส่ บัคคาเนียเอาหมัดขวารับเช่นกัน หมัดต่อหมัดชนกัน เธอเจ็บมือร้าวที่ไปถึงแขน บัคคาเนียเบิกตากว้าง แขนออโต้เมล์ของเขาโดยมือเปล่าต่อยจนแตก โอลิเวียถือโอกาสอีกฝ่ายกำลังตะลึง เหยียบต้นขาบัคคาเนียต่อยหมัดซ้ายเข้าเต็มหน้า ก่อนยักษ์ปักหลั่นจะล้ม เธอเสยหมัดขวาเข้าปลายคางอีกรอบ

“เฮ้ย ลุกขึ้น” โอลิเวียกระทืบเท้าบนหน้าอกบัคคาเนีย

ร่างยักษ์ลืมตาพ่นเลือดออกมาจากปาก แต่หมดเรี่ยวแรงลุก

“อย่ามายุ่งกับนกฮูกของชั้นอีก ไม่งั้นหนหน้าชั้นเอาแกตาย”

คนรอบข้างแตกตื่น คุณหนูคนสวยบอบบาง ต่อยบัคคาเนียที่แข็งแกร่งที่สุดแห่งบริกซ์ลงไปนอน ภายในเวลาไม่ถึงนาที ตั้งแต่นั้นไม่มีใครเรียกเธอว่า “คุณหนูอาร์มสตรอง” อีก โดยเฉพาะบัคคาเนียถึงกับเรียกเธอว่า “ราชินี” เลยทีเดียว

ตามเก็บยักษ์ปักหลั่นนั่นเสร็จ เธอรีบไปหาไมลส์ที่ห้องพยาบาล ไมลส์นอนซมไข้ขึ้น หน้าเป็นรอยบวม ช่วงท้องมีรอยช้ำขนาดใหญ่ คงจะเจ็บมาก เธอค่อยๆเอาผ้าเช็ดหน้าให้ ประคบผ้าไปบนรอยบวมที่หน้าอย่างทะนุถนอมเพราะกลัวจะเจ็บ ถ้ารู้ว่าไมลส์เป็นขนาดนี้ เธอน่าจะเล่นงานไอ้ยักษ์นั่นให้หนักกว่านี้

ไมลส์จับมือเธอขึ้นมาดูอย่างแผ่วเบา

“มือไปโดนอะไรมาครับ”

โอลิเวียเพิ่งสังเกตเห็นรอยแตกเลือดซิบบนมือขวา มัวแต่ห่วงไมลส์จนไม่ทันสนใจ หมอนี่ก็นะ ตัวเองเจ็บหนักกว่าเธอตั้งเยอะ ยังมาห่วงรอยแตกนิดหน่อยบนมือเธออีก

*******************************************

โอลิเวียนอนกลิ้งบนเตียงของไมลส์ ในมือถืออัลบั้ม ภาพผู้ชายผมดำตาดำหน้าตาคมเข้ม รูปหล่อเอาการ ยืนข้างผู้หญิงสวยผมทอง ตาสีฟ้า

“พ่อกับแม่ผมเองครับ”

เด็กทารกผิวคล้ำอยู่ในอ้อมกอดของหญิงสาวผมทอง คิก ๆ ๆ นี่ไมลส์ตอนเด็กหรือเนี่ย ผู้หญิงผมทองตาสีฟ้าในชุดแต่งงาน

“ใครกันเนี่ย ซาร่าหรือ”

“พี่สาวผมครับ”

“นี่นายเป็นเด็กเก็บมาเลี้ยงหรือไง”

“ขอโทษคร้าบ ที่ผมหน้าตาแย่ แถมไม่เหมือนพ่อแม่พี่น้อง”

โอลิเวียดูอัลบั้มเสร็จ แล้วรื้อหาอย่างอื่นในห้องนอนของไมลส์ขึ้นมาดูอีก

“ผู้พันเลิกเล่นซักทีเถอะครับ มาช่วยกันลอกข้อมูลก่อน พรุ่งนี้เช้าต้องรีบเอาแฟ้มไปเก็บแล้ว”

“มันเกี่ยวกับที่เราจะเล่นงานนายพลนีโรหรือ”

“ผมก็อยากอธิบายนะครับ แต่ตอนนี้ไม่มีเวลา ช่วยกันลอกข้อมูลก่อนเถอะครับ”

โอลิเวียนั่งลอกข้อมูลจนหลับไปโดยไม่รู้ตัว เสียงนาฬิกาปลุกเธอเอื้อมมือไปกดปิดเสียง สัมผัสกับมือคล้ำ เลยรีบดึงมือกลับมา ผิวที่แตะโดนมือของไมลส์ร้อนวาบ

“ผมทำเสร็จแล้วนะครับ เอาแฟ้มไปคืนได้เลย วันนี้เข้ากะ6โมงเย็น ขอนอนต่อนะครับ” เสียงงัวเงีย แล้วล้มตัวลงนอนต่อบนพื้นข้างเตียง มีแค่เสื้อโค้ททหารสีดำคลุมตัว

เธอยึดเตียงของเขาไว้ ผ้าห่มด้วย ไมลส์คงอุ้มเธอมาวางบนเตียงตอนหลับ โอลิเวียดึงแขนไมลส์

“ขึ้นมานอนบนเตียง ข้างล่างเย็นจะตาย เดี๋ยวก็เป็นหวัด”

ไมลส์งัวเงียลุกมานอนบนเตียงแล้วหลับต่อ เธอเอาผ้าห่มคลุมให้ นั่งมองชายผิวคล้ำที่หลับข้างกาย หนที่สองแล้วที่อยู่บนเตียงเดียวกัน เธอหัวใจเต้นแรง หน้าแดงอยู่คนเดียว นั่งมองสักพัก จึงหอบแฟ้มที่แอบเอามาถือออกจากห้องไปแอบวางคืนที่เดิม

*******************************************

โอ้ย ง่วง หนังตาจะปิดอยู่แล้ว ถึงเกลียดกาแฟขมปี๋ฝีมือไมลส์ แต่ตอนนี้อยากได้สักแก้วจริงๆ

“เอกสารเมื่อวานเสร็จรึยังผู้พัน” นายพลนีโรเตือน

ชิบหาย ลืมสนิท เมื่อคืนมัวแต่ยุ่งเรื่องลอกข้อมูล เอาไงดีเนี่ย เนียนไปก่อนละกัน

“ขอโทษด้วยค่ะท่านนายพล พรุ่งนี้จะทำให้เสร็จนะคะ” โอลิเวียยิ้มหวาน

“เมื่อคืนจัดหนักรึไง กว่าจะออกจากห้องหนุ่มอิชวาลก็เช้าเลยนี่ หึ หึ หึ”

ตาไวเป็นสับปะรดเชียวนะไอ้แก่ ใครคาบข่าวไปบอกอีกล่ะหนนี้

“แหม หนุ่มสาวก็แบบนี้ล่ะค่ะท่าน ที่นี่อากาศหนาวด้วยเลยต้องหาอะไรคลายหนาวน่ะค่ะ เมื่อคืนจัดหนักไปหน่อย กว่าจะได้นอนก็เกือบเช้าค่ะ”

โอลิเวียยิ้มหวานตอบกลับหน้าตาเฉยแบบไม่รู้สึกรู้สา เล่นเอานายพลนีโรกัดฟันกรอด ถ้าไม่อยากได้ตัวเธอคงไม่ทนให้ป่วนประสาทอยู่แบบนี้หรอก

เลิกงานโอลีเวียตั้งนาฬิกาปลุกให้ตรงเวลาเลิกงานของไมลส์ แลัวฝุบหลับคาหมอนทันที

*******************************************

Create Date : 19 กันยายน 2555

Last Update : 19 กันยายน 2555 6:04:17 น.

0 comments

Counter : 439 Pageviews.