ไฟรักเพลิงตะวัน เล่มนี้เป็นเล่มที่ 2 ในชุด ‘ยากเอ่ยคำรัก’ ที่แจมได้อ่าน (เล่มนี้ซื้อหามาเป็นของตัวเอง ไม่ได้แอบอ่านจากใครนะค่ะ) เรื่องแรกที่แจมอ่านก็คือ 72 ชั่วโมงยั่วให้รัก <-- Click review ได้เลยค่ะ

ความคิดเห็นส่วนตัวสำหรับเรื่องไฟรักเพลิงตะวัน

มากันอีกแล้วสำหรับสำนักพิมพ์ Ivy และสำหรับคุณ Ton-Palm ก็เป็นนักเขียนหน้าใหม่สำหรับแจม เพราะแจมไม่เคยอ่านผลงานของคุณ Ton-Palm มาก่อนเลยค่ะ ดังนั้นเล่มนี้จึงเป็นเล่มเปิดตัวกันเลยทีเดียว ตอนที่ได้เล่มนี้มาไม่ได้คิดด้วยซ้ำว่า เรื่องนี้อยู่ในซีรี่ย์เดียวกับ 72 ชั่วโมงยั่วให้รัก

ตะวันกล้า/อารัก (แต่แม่ตั้งว่าน่ารักต่างหาก) พ่อเลี้ยงหนุ่ม(ใหญ่) ที่ปากหนักมากมาย กว่าจะพูดคำว่ารักได้นี่แทบจะต้องกลั้นใจตายกันเลยทีเดียว อารักผู้นี้เป็นผู้ที่พ่อแม่ของนางเอกเราไว้ใจ ที่จะฝากฝังลูกสาวคนสวย นั่นก็คือนางเอกนั่นเอง ให้เป็นผู้ปกครองในระหว่างที่นางเอกมาหลบเลียแผลใจ หลังจากที่ไปพบว่าแฟนที่รักแอบไปกุ๊กกิ๊กกับเพื่อนรักตัวเอง

อย่างที่เค้าว่ากันไว้ว่าน้ำมันอยู่ใกล้ไฟไม่ได้ เรื่องนี้พิสูจน์เลยค่ะว่า It’s real!!! ก็แหมหลานสาวคนสวยอยู่ใกล้ซะขนาดนี้มันก็ต้องมีวูบไหวกันอยู่แล้ว แล้วยิ่งมามีเหตุการณ์ที่ช่วยกระตุ้นให้เคมีติดกันเร็วขึ้น

บุคลิกของพระเอกเป็นคนดูสุขุม สร้างเนื้อสร้างตัวจากความสามารถของตัวเองล้วนๆ จริงๆ แล้วก็เคยมีความคิดจะแต่งงาน แต่ก็ต้องชวดไปเพราะเหตุการณ์บางประการ (ไม่เฉลยหรอก) คุณพระเอกของเราเนี่ยะต้องจัดอยู่ในกลุ่มพูดน้อยต่อยหนัก เพราะช่วงแรกๆ ที่ยังไม่ได้ตกร่องปล่องชิ้นกับนางเอก ก็ฟอร์มเยอะเหมือนกันนะค่ะ แต่พอ...แล้วนี่ไม่อยากจะบรรยาย พี่แกเป็นสายพันธุ์เดียวกับหมึกพอลแน่ๆ ว่างเป็นไม่ได้เป็นหนุบหนับนางเอกของเราตลอด แต่เรื่องที่สร้างความเซ็งให้กับนักอ่านก็คือ ปากหนัก แค่บอกรักนางเอกเนี่ยะ ลากยาวมาจนจะจบเรื่องกันเลยเชียว

กลางใจ สาวน้อยลูกสาวคนสวยของเพื่อนรุ่นพี่ ที่ต้องย้ายสำมะโนชั่วคราวมาพำนักพักอยู่กับพระเอก ตามสไตล์นางเอกที่ Perfect ก็มีบ้างที่งอแง เอาแต่ใจ เข้าใจกันใช่มั๊ยค่ะว่า เธอคือนางเอกของเรื่อง

จะว่าไปที่พ่อแม่ส่งนางเอกมาก็คล้ายๆ จะให้พระเอกมาช่วยดัดนิสัยลูกสาวตัวเองด้วย แต่คุณอาเค้าทำดีเกินไป ดีจนได้ตำแหน่งลูกเขยมาแบบไม่ทันตั้งตัวเลย

นางเอกเราเนี่ยะยังคงเป็นเด็กๆ อยู่ และที่สำคัญผู้หญิงก็ยากได้ยินคำว่ารักจากคนที่ตัวเองรักใช่มั๊ยค่ะ ในเรื่องเราจึงได้เห็นฉากที่นางเอกพยายามมมม...จะง้างปากคุณสามีเสมอๆ

เรื่องนี้แอบมีฉากที่ทดสอบความหนักแน่นของนางเอกหลายจุดทีเดียว เริ่มจากที่เพียงเพ็ญ (เป็นเพื่อนพระเอก) เข้ามาประกาศโตงๆ ว่าท้องกับพระเอก ทั้งๆ ที่ตัวเองไปท้องกับใครมาก็ไม่สามารถบอกได้ (แต่ในเรื่องบอกนะ) นางเอกเราก็สามารถตอกหน้าซะหงายไปเลย
ว่าไม่มีทางที่สามีของเธอจะไม่มีวันแต่งงานกับใครได้อีกนอกจากเธอ (มั่นสุดๆไปเลย) อีกเหตุการณ์ก็ตอนที่พระเอกเค้าคิดเองว่าเค้าอ่ะ เสื่อมสมรรถภาพทางเพศไปแล้ว (ซึ่งเท่าที่แจมอ่านดู ค่อนข้างงงมากเพราะอยู่ๆ พระเอกก็บอกว่าโดนระเบิดมาคราวไม่สามารถปฎิบัติการได้ แจมก็งงดิว่าโดนตอนไหนฟร่ะ) มีหน้ามาบอกนางเอกอีกนะว่าคลอดเสร็จแล้วจะหย่าให้ นางเอกก็ดีสุดๆ ไปเลยไม่มีทางซะหรอก ชีวิตนี้ต้องมีสามีคนเดียวเท่านั้น

มาถึงตอนที่ต้องบอกว่า มีบางจุดที่รู้สึกไม่ค่อยชอบ กับมุกที่พระเอกได้เสียกับนางเอกเท่าไหร่นัก มันดูรวบรัดไป คือต้องยอมรับว่าอารมณ์ประมาณตกกระไดพลอยโจน แจมคิดเองว่ามันไม่ค่อยซึ้ง มิหนำซ้ำวันรุ่งขึ้นนางเอกของเรายังไปซ้ำอีหรอบเดิมอีก เฮ้อ! ... ต้องไปอ่านในเล่มเองว่าฉากที่แจมบอกอ่ะเป็นมายังไง แต่ต้องออกตัวก่อนเลยว่าอันนี้เป็นความคิดเห็นส่วนตัว ไม่ได้ชี้นำ/ บังคับให้คิดตามกันนะค่ะ มาถึงเรื่องนี้แล้วก็คงต้องขอพูดถึง Love Scene ซะหน่อย ขอแนะนำท่านที่ยังไม่เคยอ่านผลงานของคุณ Ton-Palm กรุณาพกพาทิชชู่มาซับเลือดกำเดาด้วยนะค่ะ(จะหาว่าแจมไม่เตือน) บอกได้เลยร้อนแรงจริงๆ ค่ะ

ก่อนจะจบแอบบอกนิดนึงว่าแจมชอบพล (ลูกน้องพระเอก) แมนได้ใจมาก ลูกผู้ชายตัวจริงของแท้อ่ะค่ะ จริงๆ ไม่ใช่เรื่องงของเค้าเลย แต่ยังกล้ารับสมอ้างแทนอีก สุดยอดไปเลยค่ะ ----> ต้องไปอ่านนะค่ะว่าเค้าทำอะไร ทำไมโดนใจแจมขนาดนี้

สรุป ณ ตรงนี้กับผลงานของคุณ Ton-Palm ว่า.... PASS แปลว่าถูกจริตกับแจมค่ะ อาจมีบางส่วนที่งงๆ อยู่บ้าง แต่ไม่เก็บมาซีเรียสเท่าไหร่ เพราะโดยรวมอ่านแล้วโดนก็สามารถมองข้ามได้ ยังไงถ้าชอบแนวนี้รับรองต้องไม่ผิดหวังแน่ค่ะ