กลับมารายงานตัวเช่นเดิมแล้วค่ะ ก็อย่างที่บ่นไว้ในบล็อคที่แล้วนั่นแหละค่ะว่า สารพัดจะเบื่อตั้งแต่เรื่องของดิน ฟ้า อากาศ งานการที่แสนจะเหนื่อย (ใจ) บ้านเมืองที่วุ่นวาย ทำให้รู้สึกเนือยๆ หนังสือก็พลอยไม่อยากอ่านไปด้วย หลังจากนอนอืดดูซีรี่ย์เรื่อง Team Medical Dragon รอบที่เท่าไหร่ไม่รู้ แต่ที่แน่ๆมากกว่า 2 ชัวร์ (จากที่บอกว่าเบื่อเรื่องงานตัวเอง เลยหยิบเรื่องนี้มานั่งดูอีกครั้ง ทำให้รู้สึกว่าเจ้านายปญอ. ไม่ได้มีแค่ในชีวิตของเราหรอก มันก็มีทุกที่นั่นแหละ) แนะนำให้หามาดูกันนะจ๊ะ ถ้ามีโอกาสจะเปิด blog group ใหม่ สำหรับรีวิวซีรี่ย์เรื่องนี้ กลับมาเรื่องของเรากันดีกว่า วันนี้เลยนึกครึ้มขึ้นมา หยิบเอาหนังสือที่อ่านจบไปแล้วมารีวิวดีกว่า

ความคิดเห็นส่วนตัวสำหรับเรื่องเก็บดวงใจไว้ให้เธอ

สำหรับเรื่องนี้ต้องยกความดีความชอบให้กับคุณ ananpan เลยค่ะที่แนะนำให้หาเรื่องนี้มาอ่าน เพราะแจมไม่เคยมีเรื่องนี้อยู่ใน wish list มาก่อน แปลกใจตัวเองเหมือนกันที่พลาดเรื่องนี้ ทั้งๆที่เรื่องนี้แนวแจมเลย พระเอกกวน Teen มาทั้งเรื่อง ร้ายกาจเกินจะพรรณนา แต่(ใกล้)ตอนจบ He ดันกลับมาน่ารัก กลับมาเป็นมนุษย์อีกคนที่น่ารักเว่อร์ หรือที่ชาวบ้านร้านตลาดเรียกกันว่า “น้ำเน่า” นั่นเอง

อ่านจากคำโปรยท้ายเล่มมันก็ยังไม่กระจ่างเท่าไหร่สำหรับแจม (ณ ตอนนั้นนะค่ะ) ไม่รออะไรทั้งนั้นค่ะ เปิดอ่านกันเลยกะเอาให้รู้ผลกันเลยว่า ฐานันดรที่ทำให้เทอ เท๊อ เธอต้องเนรเทศตัวเองจากความรักเนี่ยะมันเกิดใคร อะไร ที่ไหน อย่างไร (เยอะจัง) แต่พอเปิดปุ๊บอยากจะว่าปั๊บเลยค่ะ ก็คุณสนพ.ดอกหญ้านะซิค่ะ (ขอตำหนิมากๆๆๆๆ) เล่นพิมพ์หนังสือมาไม่มีย่อหน้ากันเลย ตัวหนังสือติดกันเป็นพรืด... ไม่มีการแบ่งใดๆทั้งสิ้นว่าบรรทัดไหนคำพูด บรรทัดไหนบรรยาย อ่านแล้วลำบากลูกกะตามากมาย เจอเรื่องนี้เข้าไปสงสัยสาตาคงสั้นเพิ่มอีกแน่ๆ แต่ก็นั่นแหละค่ะยังทู่ซี้อ่านกันต่อไปก็ใจมันอยากนิน่า

เริ่มเปิดตัวเรื่องมาคุณพระเอกยังไม่ออกมาหรอกค่ะ อ่านแรกๆอาจจะงงว่า เอ๊ะ! ตกลงว่าเรื่องนี้มันแนวไหนกันแน่ กุ๊กกิ๊ก โรแมนติก พระเอกแกล้งสลับตัวกับลูกน้องเพื่อพิสูจน์รักแท้กันแน่ (ซึ่งจะทำไปทำไม ในเมื่อแกไม่ใช่พระเอก) เพราะเกิน ¼ ของเรื่องพูดถึงแต่คุณธรรทร & คุณเทียมหทัย จนอาจทำให้ผู้อ่านชักไขว้เขว้ว่านี่ตกลงมันน้ำเน่าแนวไหนกันแน่ (เพราะอันคำว่า..น้ำเน่าเราสามารถแบ่งได้หลาย phylum) แต่เรื่องนี้ได้ข้อมูลมาว่ามันสะเทือนบ่อน้ำตามิชิเหรอ ทำไมมันออกแนวหวานแหววจังฟ่ะ ขอสารภาพเลยค่ะว่ารู้สึกแบบว่า เอ่อ...เสียเวลาอ่ะเข้าเรื่องซักทีเดะ นี่กินกระดาษมาเยอะแล้วนะ เมื่อไหร่ช้านจะได้เสียน้ำตา แต่สุดท้ายคู่นี้เค้าก็ไม่ได้คู่กันเพราะ ??? ก็ไม่บอกหรอกค่ะ แต่ห้ามตอบว่าเพราะเค้าไม่ใช่พระเอกเลยไม่ได้คู่กับนางเอกนะ แต่จะว่าไปแอบสงสารคู่นี้เหมือนกันนะ แจมว่าเค้าพบรักแท้กันเลยแหละแต่คงไม่ใช่เนื้อคู่ (มั้ง) เลยชวด ฉลู ขาล เถาะกันไป

มีฉากนึงในเรื่องเป็นวันเกิดนางเอก แต่วันนั้นเป็นวันแต่งงานของธรรทร มีเหตุการณ์นึงเกิดขึ้น โรแมนติกนะ แต่เศร้าสุดๆๆๆ ไปตามอ่านกันเองแล้วกันนะค่ะว่าทำไมถึงบอกว่าเศร้า แต่ก็หมั่นไส้ทั้ง 2 คนเลยไม่สงสารบุคคลที่3 เลยว่าเค้าจะรู้สึกยังไง (ขออนุญาตไม่สปอยล์แล้วนะ เพราะถ้าเล่าหมด มันจะไม่สนุกอ่ะจ๊ะ) ไม่เล่าเรื่องคนอื่นแล้วเนอะ แจมไปเล่าเรื่องของคู่พระ-นางดีกว่า

ปลาย พระเอกของเรื่องค่ะ ชื่อสั้นๆค่อดๆ ดูไม่ภูมิฐานเอาซะเลย ขอบอกเลยว่าพระเอกเรื่องนี้จะทำให้ผู้อ่านเกลียดได้ไม่ยากเลย เพราะนายคนนี้อุดมไปด้วยความงี่เง่า สารพัดที่โลกนี้จะมีบัญญัติไว้ ไม่มีเหตุผล อคติ ขยันจับผิดหาเรื่องนางเอก ปากจัด พูดจามะนาวไม่มีน้ำ ต่อหน้า(พ่อ-แม่-ย่า)ก็ทำอย่างลับหลังดันทำอีกอย่าง สรรหาแต่เรื่องงาม(หน้า)มาด่าว่านางเอก ช่างประชดประชัน ชอบทำตัวเป็นเด็กสามขวบ อาละวาดฟาดงวงฟาดงาไปเรื่อย ไม่เท่านั้นค่ะที่เลวมากไปกว่านั้น คือไม่มีภาวะของความเป็นผู้ชายที่ดี หรืออีกนัยยะนึงคือหน้าตัว ‘…’ นั่นคือทำร้ายรางกายนางเอกค่ะ ถึงจะไม่ตั้งใจก็เถอะ แต่ทำให้นางเอกถึงกับตกบันไดมาหัวฟาดกับขอบบันไดเลย ซึ่งแจมรับไม่ได้ อยากกระโดด kick ไอ้คุณปลายจัง มาลุคส์นี้ไม่พระเอกซะแล้วมั้ง เอาไปเป็นตัวโกงเลยดีกว่า ไม่เท่านั้นค่ะ ยังมีฉากที่คุณพระเอกเค้าเอางูปลอมไปซ่อนไว้ในรถของนางเอก(นางเอกกลัวงูมาก) พอนางเอกเจอก็ตกใจมาก เผลอเหยียบคันเร่งจนรถวิ่งไปชนกำแพงแขนหักกันไปเลยงานนี้ นี่แค่เรียกน้ำย่อยนะค่ะกับพระเอกงี่เง่าคนนี้ รับรองว่าถ้าไปอ่านแล้วจะรู้สึกยิบๆที่มือ อารมณ์คันไม้คันมืออยากตบจังวุ้ย (รู้สึกว่าตัวเองจะอินจัดนะเนี่ยะ)

ยังไม่จบค่ะนึกขึ้นได้อีกตอนนึง เป็นตอนที่พระเอกเค้าไปถากถางหาว่านางเอกสำส่อน หาว่านางเอกยั่วพ่อของตัวเอง เถียงกันไปมานางเอกก็เอาย้อนกลับแรงๆ He เถียงไม่ได้เพราะเลือดกำลังขึ้นหน้า รู้มั๊ยค่ะว่าเกิดอะไร ??? He ตบหน้านางเอกค่ะ โอ้...ไม่ไหวแล้วๆๆๆ เรื่องนี้มันเยอะไปแล้วนะ ฉากรุนแรงที่พระเอกทำเยอะมากมาย แต่ถ้าไปอ่านตอนท้ายๆเรื่อง ตอนโดนเอาคืนก็ถือว่าสมน้ำสมเนื้อกันแล้วล่ะค่ะ พูดกันตามความจริงเลยนะค่ะ (แบบไม่เอาหลักการ/เหตุผล) แค่นี้ก็ไม่สามารถรักผู้ชายคนนี้ลงแล้ว แต่แปลกแหะที่สุดท้ายนางเอกก็รักพระเอกจนได้ (รึว่าพระ-นางเรื่องนี้จะเป็น sadism & masochism)

ฉากนี้เป็นฉากงานแต่งพระเอก ซึ่งงานนี้ก็ไม่ได้มีอะไรเลย นอกจากอยากประชดนางเอก อยากเอาชนะ เลยขอชิงตัดหน้าแต่งงานก่อน เอาสะใจว่างั้น แต่ไปดูกันนะค่ะว่า He โชว์แมนยังไงกับตอนนี้ อ๋อ...ลืมบอกไปว่านางเอกรู้ตัวแล้วว่ากำลังท้องค่ะ แต่ไม่บอกใครเพราะเป็นนางเอก 5555

เธอไม่อาจอธิบายได้ ว่าทำไมเธอถึงได้รู้สึกอบอุ่นใจอย่างบอกไม่ถูกที่อย่างน้อยๆ เธอก็ได้ทายาทของเขาไว้เป็นตัวแทน เมื่อยามที่เธอคิดว่าจะไม่เห็นหน้าเขาตลอดชีวิตนี้

“แม่ขอโทษนะลูกที่แม่อ่อนแออีกแล้ว ขอเวลาแม่หน่อยนะลูก อีกไม่นานเราก็จะไปอยู่ด้วยกันตามลำพังแล้วนะ...

ดูสิหัวใจของเธอนั้นช่างกระไร นี่เธอร้องไห้ทำไม เธอน่าจะดีใจสิ ที่เขาจะไปจากชีวิตเธอเสียที...

เธออย่าได้ไปหลงรักเขาเป็นอันขาด เพราะเธอมันต่ำต้อย เธอมันเป็นยเพียงลูกกาฝาก ชาติตระกูลไม่มี”

เธอคร่ำครวญอยู่นานก็เรียกสติตัวเองว่าตอนนี้ควรทำอะไร เธอรีบลุกขึ้นเพื่อออกจากห้อง ทั้งๆที่น้ำตายังอาบแก้มเป็นสาย แต่ทันใดนั้นก็ต้องตกตะลึงกับคนที่ยืนเบื้องหลังเธอ เธอภาวนาขออย่าให้เขาได้ยิน สิ่งที่เธอนั้นพร่ำบอกสายเลือดของเขาที่กำลังจะเกิดมาเลย

“ฉันยินดีที่จะลงไปยกเลิกงานข้างล่างถ้าเธอต้องการเทียมหทัย เธอจะตอบฉันได้ไหมว่าน้ำตาเธอที่ไหลมานั้นคืออะไร เธอรักฉัน ต้องการให้ฉันเป็นคนดูแลเธอตลอดไป หรือว่ามันหมายความว่ายังไง”...

“ลูกกาฝากอย่างดิฉันมีค่าพอที่คุณต้องลงทุนทำอย่างนั้นเลยหรือคะ”

“ฉันอยากให้เธอรู้ว่าฉันไม่ได้อยากจะเอาเปรียบเธอ ฉันยินดีจะรับผิดชอบในสิ่งที่ฉันทำลงไป ถ้าเธอต้องการ ขอเพียงเธอบอกฉันมาคำเดียว” ยังจะมามีเชิงอีกอ่ะ รู้ว่าตัวเองเอาเปรียบไปแล้ว ไม่ต้องมารอจนถึงวันนี้ก็ได้มั้ง นี่อะไรกันลากผู้หญิงอีกคน (วันวิสาข์) มาแต่งงานด้วยแล้ว ยังมีหน้ามาบอกว่าขอให้พูดแค่คำเดียว จะรับผิดชอบทุกอย่าง สมองน้อยไปป่าวจ๊ะพ่อคู๊นนน เรื่องมันเกิดมาจากแกคนเดียวเลย ยังมีหน้ามาถามแบบนี้อีก เซ็งๆๆๆผู้ชายไรฟะ

เทียมหทัย/ขิม มาถึงนางเอกของเรากันดีกว่าค่ะ เครียดกับอีตาพระเอกเหลือจะกล่าว ชอบชื่อจริงนางเอกมากเพราะดีอ่ะ นางเอกเป็นเด็กกำพร้าที่พ่อแม่พระเอกบังเอิญไปเจอเข้าแล้วถูกชะตา แถมชื่อเล่นยังจะไปเหมือนกับน้องพระเอกที่ตายไปด้วย อะไรจะพอเหมาะพอเจาะซะขนาดนั้น เรื่องทั้งหมดก็เริ่มที่ตรงนี้แหละค่ะ จะว่าไปนางเอกก็ไม่มีไรมากเป็นคนดี จิตใจดี สวย กิริยามารยาทพร้อม ผิดที่แค่ไม่มีชาติตระกูลมารองรับ ทำให้ความรักเมื่อครั้งแรกต้องมีอุปสรรค (สงสารจัง) แต่ก็โชคดีอีกนั่นแหละเพราะมีแต่คนรัก คนเอ็นดู (ยกเว้นพระเอกกับบรรดาอาทั้งหลาย) แต่ในช่วงกลางๆ-ค่อนไปทางท้ายๆนี่ต้องบอกเลยว่า She ไม่ธรรมดาจริงๆ ใจแข็ง เด็ดเดี่ยว เรียกได้เลยว่า Sheแรง ไม่ได้ร้ายกาจอะไร แต่แบบว่าเอาคืนพระเอกได้สะใจดี ทำเหมือนไม่ได้มีพระเอกอยู่บนโลก ไม่สนใจว่าจะทำดีกับเธอแค่ไหน ทำถูกแล้วค่ะคนอย่างนั้นดีด้วยง่ายๆก็ได้ใจดิค่ะ แต่แอบบอกนิดนึงว่าตอนที่อ่าน ก็มีบ้างรู้สึกว่านางเอกจะทิฐิเกินไปนิดนึงมั๊ย เพราะนางเอกไม่มีคำว่าอ่อนให้เลยนะ ปฏิเสธผู้ชายคนนี้อย่างเดียวเรียกได้ว่าไม่ยอมหายใจใกล้กันเลย (ยังแอบงงว่านี่รักเขาชิม่ะ ทำอย่างกับศัตรู) แต่ก็นั่นแหละค่ะเด็ดดีแล้ว พระเอกอย่างนี้ก็ต้องเจอนางเอกแบบนี้ จะมาคุกเข่าขอคืนดีง่ายๆ เดี๋ยวก็ทำอีกหล่ะซิ สำหรับนางเอกคงไม่ได้มีฉากตัวอย่าง แต่มีประโยคตัวอย่างของนางเอกที่พูดกับแม่-ย่า เมื่อตอนที่กลับเข้ามาอยู่บ้านแล้ว อ่านดูแล้วจะรู้ว่านางเอกกดดันขนาดไหนกับสิ่งที่พระเอกเคยทำไว้

“คุณแม่ค่ะขิมขอร้องนะค่ะ กรุณาอย่าขอร้องอะไรจากขิมเลย ให้ขิมรู้สึกว่าทุกคนยังรักและเห็นขิมเป็นลูกหลานเหมือนเดิมนะคะ คุณย่าไม่รู้หรอกว่าหลานชายคุณย่าทำอะไรกับขิมไว้บ้าง มันไม่ง่ายเลยค่ะที่จะให้ขิมต้องรับในสิ่งที่ขิมไม่อยากได้” เรื่องของเรื่องคือทุุกคนพยายามเกลี้ยกล่อม ให้นางเอกใจอ่อนกลับมาอยู่กันพร้อมหน้าพ่อ แม่ ลูก และที่สำคัญคือไม่อยากให้น้องต้นใช้นามสกุลของธรรทร ทั้งๆที่มีพ่ออยู่ทั้งคน

เรื่องนี้มีตัวละครอีกตัวนึงที่ต้องขอบอกเลยว่าแมนมั่กๆๆๆ นั่นคือ วันวิสาข์ ภรรยาคนแรกของพระเอกที่ถูกลากมาลงในเกมที่พระเอกสร้างขึ้นมาทั้งหมด แจมว่าผู้หญิงคนนี้น่าสงสารกว่านางเอกเยอะเลย อยู่ดีๆก็มีไอ้บ้ามาลากไปแต่งงาน พอมาวันนึงก็มามีลูกมีเมียอีก มิหนำซ้ำวันวิสาข์ยังดีใจหายพอรู้ว่าอะไรเป็นอะไร ไม่มีอาการตีโพยตีพาย มีเหตุผลซะงั้น ยอมหย่าให้โดยดี ยอมเป็นแม่หม้ายทั้งๆที่ไม่ใช่ความผิดของเธอเลย หัวใจเธอสุดๆไปเลย ต้องให้พระเอกมากราบซะหน่อย แมนที่สุด ได้ใจแจมไปเลย จริงๆถ้าเรื่องนี้ทำเป็นละครหลังข่าวนะ วันวิสาข์ต้องมีแก้บทบ้างแหละ ประมาณต้องคอยอยู่ขวางทางรักซักแป๊บนึง เพราะเรื่องนี้ถ้าจะดูกันจริงๆก็ไม่มีตัวร้ายเลยนะ นอกจากพระเอกช่วงต้นเรื่องนั่นแหละที่ควบสองบท

จากที่อ่านมาตั้งแต่ต้นจนจบ ต้องบอกเลยว่าถ้าชอบแนวแอบซาดิสม์ ประมาณนางเอกโดนกระทำก่อนสุดท้ายพระเอกมาง้องอนคืนดี กลับมาครองรัก Happy Ending เรื่องนี้ผ่านเลยค่ะ ตอบโจทย์ครบทุกข้อ อย่างเรื่องที่พระเอกเลวแสนเลวยังไง สุดท้ายแจมก็ยังชอบเรื่องนี้อยู่ดี (แต่ถ้าชีวิตจริงคงไม่สามารถเข้าใกล้พระเอกได้แน่ ไม่ไหวค่ะ อยู่แต่ในนิยายอ่ะดีแล้ว) สรุปก็คือเรื่องนี้ผ่านสำหรับแจมค่ะ จัดเป็นนิยายในดวงใจก็ได้ ถึงจะมีความไม่สมเหตุสมผลอยู่บ้างในเรื่อง แต่ก็ต้องบอกว่ารับได้ค่ะ เพราะบอกแล้วว่าแพ้ทางแนวนี้ อ่านไปมีซับน้ำตาไป ทรมานหัวใจคนอ่านเรื่อยๆนี่ใช่เลยค่ะ พูดไปอยากแนะนำคุณแดงจัง ให้เอาไปทำละครหลังข่าว เชื่อขนมได้เลยว่าเรตติ้งทะลุเพดานแน่ๆ จะว่าไปแจมนี่น่าจะไปทำงานเกี่ยวกับพวกทีมสร้างละครเนอะ วันๆก็อ่านนิยายเลือกเรื่องมาทำละคร ท่าจะดีแหะ เบื่อๆเจ้านายเต็มทน แต่ก็ต้องทนเพราะกลัวไม่มีจะกิน 555