ถนนสายนี้..มีตะพาบ...ใ น คื น ที่ ฉั น น อ น ไ ม่ ห ลั บ (#44)
ในคืนที่ฉันนอนไม่หลับ
เมื่อตอนเด็ก ฉันได้ยินพวกผู้ใหญ่เขาพูดกันว่า "เมื่อคืนนอนไม่หลับเลย" ฉันแปลกใจมากว่า มันเป็นไปได้อย่างไร ก็ในเมื่อตัวฉันเอง ไม่เคยนอนไม่หลับเลย คนเราถ้านอนก็ต้องหลับสิ ขนาดฉันไม่ง่วงแต่พอไปนอน ฉันก็หลับทุกที และแล้วฉันก็เจอเข้ากับอาการนอนไม่หลับนี้อย่างจัง เมื่อฉันโตเป็นผู้ใหญ่ ใช่ ต้องเป็นตอนนั้นแน่ ฉันจำไม่ได้ว่าครั้งแรกเมื่อใหร่ แต่ฉันจำครั้งท้ายสุดได้ ซึ่งคงจะไม่ใช่ครั้งสุดท้ายแน่ เมื่อคืนนี่เอง มันเป็นคืนที่เงียบสงัด เงียบเกินไป เงียบจนได้ยินเสียงหายใจของตัวเอง ฉันไม่มีอารมณ์จะดูหนัง ฉันไม่มีอารมณ์จะฟังเพลง และไม่มีความรู้สึกอยากทำอะไรใดใดทั้งสิ้น ตัวฉันนอนนิ่งไม่ไหวติงอยู่ใต้ผ้าห่มอุ่น แต่ใจฉันไปอยู่ที่ประตูบานนั้นอย่างจดจ่อ ฉันรอ แล้วรอ แล้วก็รอ รอให้มันขยับแค่เพียงสักครั้ง ฉันคงจะหลับลงได้ในคืนอันเงียบเหงานี้ แต่ดูเหมือนว่าเจ้าประตูที่ลงกลอนอย่างแน่นหนานั้น มันกลับไม่ได้รู้ใจฉันเลย มันไม่รู้ว่าฉันอยากจะหลับสักเพียงไหน เพื่อที่เช้าวันต่อไปฉันจะได้ตื่นมาต่อสู้ชีวิตด้วยความสดชื่น เวลาผ่านไป และผ่านไป เช้าแล้ว แต่ประตูบานนั้นยังหลับใหลไม่ไหวติง และเขาคนนั้น ก็ยัง...ไม่กลับมา เขาคงไม่รู้และไม่สนใจ ว่าฉันนอนไม่หลับ ถ้าเขาไม่กลับบ้าน
ปล. ครั้งที่แล้วก็เขียนไม่เสร็จเพราะลืม คราวนี้ดันลืมส่งทั้ง ๆ ที่เขียนเสร็จ พยายามใส่เพลงจนตาลาย ให้ตาลายยังไง ก็ยังใส่ไม่เป็น เฮ้อ
Create Date : 21 พฤศจิกายน 2554 |
|
28 comments |
Last Update : 27 พฤศจิกายน 2554 9:33:02 น. |
Counter : 422 Pageviews. |
|
|
|
จะว่าไปตอนเด็กก็คิดแบบนั้นเหมือนกันนะ ว่าจะเป็นไปได้ไงที่บอกว่านอนไม่หลับ